The beginnings of advanced industri

The beginnings of advanced industrialisation during the 2nd half of the 19th century and the rapid extension of industrialisation after the foundation of the German Empire in 1871 were characterised by the creation of numerous craft undertakings and factories as well as rapid industrial growth.

However, environmental awareness had not yet developed. Irrespective of eventual harm caused, the wastewater of the many factories along the Rhine and its tributaries were discharged into the river without any prior treatment. The increasing pollution of the Rhine with organic and inorganic waste gave rise to tensions between the bordering states.

Above all, due to the increasing pollution, the Dutch in their position furthest downstream felt their very existence in danger, as they use Rhine water for their drinking water supply and for irrigation in agriculture. Rhine water was also used to flush the polders in order to prevent the polder soils and waters from silting.

The first time envoys of the Dutch Government went to Paris and Berlin to attract the attention to the pollution of the Rhine with chlorides and phenols was in 1932, but in vain. In April 1946, during the first meeting of the Central Commission for Navigation on the Rhine after World War II, the Dutch again raised the issue of Rhine pollution. The Central Commission referred to the Salmon Commission. (only in German/Dutch - 1885 Salmon Treaty)

On 26 August 1948, the Salmon Commission concluded in Basel that Rhine pollution was a serious issue of concern which however went beyond the mandate of this Commission. It proposed to the representatives of the Rhine bordering countries to work towards the creation of a new commission in charge of this issue.

Switzerland which then had the presidency of the Salmon Commission exchanged diplomatic notes with the Federal German Republic, France, Luxembourg and the Netherlands. This was the basis for the first meeting of the International Commission for the Protection of the Rhine against Pollution on 11 July 1950 (only in German and French) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดเริ่มต้นของอุตสาหกรรมขั้นสูงในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 และขยายอย่างรวดเร็วของอุตสาหกรรมหลังจากรากฐานของจักรวรรดิเยอรมันในปี 1871 ได้โดดเด่น ด้วยการสร้างมากมายหัตถกรรมเปล่าก็ตามที และโรงงาน ตลอดจนอุตสาหกรรมเจริญเติบโต อย่างไรก็ตาม ถึงสิ่งแวดล้อมได้ไม่ยังพัฒนา โดยไม่คำนึงถึงอันตรายที่สุดเกิดจาก บำบัดน้ำเสียของโรงงานมากตามแม่น้ำไรน์และแควได้ถูกปล่อยลงแม่น้ำโดยไม่ต้องรักษาใด ๆ ก่อน มลพิษของแม่น้ำไรน์กับขยะอินทรีย์ และอนินทรีย์เพิ่มขึ้นทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างรัฐข้างเคียง ข้างต้นทั้งหมด เนื่องจากมลภาวะที่เพิ่มขึ้น ดัตช์ในตำแหน่งไกลล่องรู้สึกดำรงตนอยู่ในอันตราย ตามที่พวกเขาใช้น้ำไรน์ สำหรับการดื่มน้ำ และ การชลประทานในการเกษตร น้ำไรน์ยังถูกใช้เพื่อล้างเข้าที่เพื่อป้องกันสำหรับที่ลุ่มดินและน้ำจาก silting ทูตครั้งแรกของรัฐบาลดัตช์ไปปารีส และเบอร์ลินเพื่อดึงดูดความสนใจไปที่มลพิษของแม่น้ำไรน์ด้วยแอมโมเนียมคลอไรด์ ในปี 1932 แต่ในความไร้สาระ ใน 1946 เมษายน ในระหว่างการประชุมครั้งแรกของคณะกรรมาธิการกลางสำหรับนำทางบนแม่น้ำไรน์สงครามโลก ดัตช์อีกยกปัญหามลพิษในแม่น้ำไรน์ คณะกลางเรียกคณะปลาแซลมอน (เฉพาะในเยอรมัน/ดัตช์ - 1885 แซลมอนสนธิสัญญา)บน 26 1948 สิงหาคม คณะปลาแซลมอนสรุปในบาเซิลว่า ไรน์มลพิษเป็นปัญหาที่ร้ายแรงของความกังวลที่ไปอย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากข้อบังคับของคณะกรรมการ มันเสนอให้ตัวแทนของประเทศมีพรมแดนติดแม่น้ำไรน์จะทำงานต่อการสร้างเสริมดูแลปัญหานี้ใหม่ สวิตเซอร์แลนด์ซึ่งมีประธานาธิบดีคณะปลาแซลมอนแล้ว แลกเปลี่ยนบันทึกย่อทางการทูตกับสหพันธ์ สาธารณรัฐเยอรมัน ฝรั่งเศส ลักเซมเบิร์ก และเนเธอร์แลนด์ นี้เป็นพื้นฐานสำหรับการประชุมครั้งแรกของคณะกรรมาธิการระหว่างประเทศเพื่อปกป้องแม่น้ำไรน์กับมลพิษบน 11 1950 กรกฎาคม (เฉพาะในเยอรมันและฝรั่งเศส)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดเริ่มต้นของอุตสาหกรรมขั้นสูงในช่วงครึ่งปีที่ 2 ของศตวรรษที่ 19 และการขยายตัวอย่างรวดเร็วของอุตสาหกรรมหลังจากรากฐานของจักรวรรดิเยอรมันในปี 1871 โดดเด่นด้วยการสร้างการดำเนินงานฝีมือต่าง ๆ นานาและโรงงานเช่นเดียวกับการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็ว.

อย่างไรก็ตามความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อม ได้ยังไม่ได้พัฒนา โดยไม่คำนึงถึงอันตรายที่สุดที่เกิดจากน้ำเสียของโรงงานจำนวนมากตามแม่น้ำไรน์และลำน้ำสาขาของตนถูกปล่อยลงไปในแม่น้ำโดยไม่ต้องรักษาใด ๆ ก่อน มลพิษที่เพิ่มขึ้นของแม่น้ำไรน์กับขยะอินทรีย์และอนินทรีก่อให้เกิดความตึงเครียดระหว่างสหรัฐอเมริกาที่มีพรมแดนติด.

เหนือสิ่งอื่นใดเนื่องจากมลพิษที่เพิ่มขึ้นของชาวดัตช์ในตำแหน่งของพวกเขาไกลปลายน้ำรู้สึกว่าการดำรงอยู่ของพวกเขาตกอยู่ในอันตรายเช่นที่พวกเขาใช้น้ำแม่น้ำไรน์ของพวกเขา การดื่มและการจัดหาน้ำเพื่อการชลประทานในภาคเกษตร น้ำแม่น้ำไรน์ยังถูกใช้ในการล้างลุ่มในการสั่งซื้อเพื่อป้องกันไม่ให้ดินที่ลุ่มและน้ำจากลีบ.

กงสุลครั้งแรกของรัฐบาลดัตช์ไปปารีสและกรุงเบอร์ลินเพื่อดึงดูดความสนใจให้เกิดมลพิษของแม่น้ำไรน์กับคลอไรด์และฟีนอลได้ใน ปี 1932 แต่ก็ไร้ผล ในเดือนเมษายนปี 1946 ในระหว่างการประชุมครั้งแรกของคณะกรรมการกลางสำหรับการเดินเรือในแม่น้ำไรน์หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองชาวดัตช์อีกครั้งยกปัญหามลพิษทางแม่น้ำไรน์ คณะกรรมาธิการกลางเรียกว่าคณะกรรมาธิการปลาแซลมอน (เฉพาะในเยอรมัน / ดัตช์ - 1885 ปลาแซลมอน Treaty)

ที่ 26 สิงหาคม 1948 คณะกรรมการแซลมอนได้ข้อสรุปในบาเซิลว่ามลพิษไรน์เป็นปัญหาร้ายแรงของความกังวลซึ่ง แต่ไปเกินคำสั่งของคณะกรรมการนี้ มันเสนอให้ผู้แทนของประเทศที่มีพรมแดนแม่น้ำไรน์ที่จะทำงานต่อการสร้างคณะกรรมการใหม่ในความดูแลของปัญหานี้.

วิตเซอร์แลนด์ซึ่งมีประธานของคณะกรรมาธิการปลาแซลมอนแลกเปลี่ยนบันทึกทางการทูตกับรัฐบาลกลางเยอรมันก, ฝรั่งเศส, ลักเซมเบิร์กและเนเธอร์แลนด์ . นี่เป็นพื้นฐานสำหรับการประชุมครั้งแรกของคณะกรรมาธิการระหว่างประเทศเพื่อการคุ้มครองของแม่น้ำไรน์กับมลพิษใน 11 กรกฎาคม 1950 (เฉพาะในเยอรมันและฝรั่งเศส) เดอะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดเริ่มต้นของอุตสาหกรรมขั้นสูงในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 และการขยายอย่างรวดเร็วของอุตสาหกรรมหลังจากรากฐานของจักรวรรดิเยอรมันใน 2414 มีลักษณะโดยการสร้างหลายฝีมือการประกอบและโรงงาน รวมทั้งการเติบโตของอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วอย่างไรก็ตาม ความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมยังไม่พัฒนา ไม่ไล่ทำร้าย , น้ำเสียของโรงงานหลายตามแม่น้ำไรน์และแควถูกปล่อยลงสู่แม่น้ำโดยไม่รักษาก่อนที่ใด ๆ การเพิ่มมลพิษของไรน์กับอินทรีย์ และอนินทรีย์เสียให้สูงขึ้นเพื่อความตึงเครียดระหว่างชายแดนสหรัฐอเมริกาข้างต้นทั้งหมด เนื่องจากการเพิ่มมลพิษ ชาวดัตช์ในตำแหน่งสุดท้ายก็มีอยู่มากของพวกเขาอยู่ในอันตราย พวกเขาใช้ไรน์น้ำน้ำดื่มอุปทานและเพื่อการชลประทานทางการเกษตร ไรน์ น้ำถูกใช้เพื่อล้างที่ลุ่มเพื่อป้องกันที่ลุ่มดินและน้ำจาก silting .ครั้งแรกที่ตัวแทนของรัฐบาลไปปารีสและเบอร์ลินเพื่อดึงดูดความสนใจให้มลภาวะของไรน์กับ chlorides และฟีนอลใน พ.ศ. 2475 แต่ในไร้สาระ ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2489 ในระหว่างการประชุมครั้งแรกของคณะกรรมการกลางการเดินเรือในแม่น้ำไรน์หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองชาวดัตช์อีกครั้งยกปัญหาของไรน์ มลพิษ คณะกรรมการกลาง เรียกว่า คณะกรรมการ แซลมอน ( เฉพาะในเยอรมัน / ดัตช์ - 1885 ปลาแซลมอนสนธิสัญญา )เมื่อวันที่ 26 สิงหาคมค.ศ. 1948 คณะกรรมการปลาแซลมอนสรุปใน Basel ที่ไรน์มลพิษเป็นปัญหาร้ายแรงของปัญหา ซึ่งอย่างไรก็ตาม นอกเหนือไปจากคำสั่งของคณะกรรมการนี้ ได้เสนอให้กับตัวแทนของไรน์ที่ติดกับประเทศทำงานไปสู่การสร้างคณะกรรมการใหม่ในค่าใช้จ่ายของปัญหานี้ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ซึ่งมีประธานคณะกรรมการปลาแซลมอนแลกเปลี่ยนบันทึกทางการทูตกับประเทศสหพันธรัฐเยอรมัน ฝรั่งเศส ลักเซมเบิร์ก และเนเธอร์แลนด์ นี้คือพื้นฐานสำหรับการประชุมครั้งแรกของคณะกรรมการระหว่างประเทศเพื่อคุ้มครองไรน์กับมลพิษในวันที่ 11 กรกฎาคมพ.ศ. 2493 ( เฉพาะในเยอรมัน และฝรั่งเศส )