“Do you like it here?” Therese nodd

“Do you like it here?”

Therese nodded.

“Finished?” A young man in a white apron gripped the woman’s plate with an imperative thumb.

The woman made a tremulous, dismissing gesture. She pulled her saucer of canned sliced peaches toward her. The peaches, like slimy little orange fishes, slithered over the edge of the spoon each time the spoon lifted, all except one which the woman would eat.

“I’m on the third floor in the sweater department. If you want to ask me anything”--the woman said with nervous uncertainty, as if she were trying to deliver a message before they would be cut off or separated--“come up and talk to me sometime. My name is Mrs. Robichek, Mrs. Ruby Robichek, five fourty-four.”

“Thank you very much,” Therese said. And suddenly the woman’s ugliness disappeared, because her reddish brown eyes behind the glasses were gentle, and interested in her. Therese could feel her heart beating, as if it had come to life. She watched the woman get up from the table, and watched her short, thick figure move away until it was lost in the crowd that waited behind the barricade.

Therese did not visit Mrs. Robichek, but she looked for her every morning when the employees trickled into the building around a quarter to nine, and she looked for her in the elevators and in the cafeteria. She never saw her, but it was pleasant to have someone to look for in the store. It made all the difference in the world.

Nearly every morning when she came to work on the seventh floor, Therese would stop for a moment to watch a certain toy train. The train was on a table by itself near the elevators. It was not a big fine train like the one that ran on the floor at the back of the toy department, but there was a fury in its tiny pumping pistons that the bigger trains did not possess. Its wrath and frustration on the closed oval track held Therese spellbound.

Awrr rr rrgh! it said as it hurled itself blindly into the papier-mache tunnel.
And Urr rr rr rgh! as it emerged.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณชอบมันที่นี่" ซานโฮเซพยักหน้า "เสร็จ" ชายหนุ่มในเอี๊ยมสีขาว gripped แผ่นของผู้หญิงที่ มีนิ้วหัวแม่มือมีความจำเป็น ผู้หญิงทำท่า tremulous, dismissing เธอดึงเธอจานรองแก้วของกระป๋องหั่นลูกพีชต่อเธอ ลูกพีช เช่นปลาน้อยสีส้มปลิ้นปล้อน slithered เหนือขอบของช้อนช้อนยก ทั้งหมดยกเว้นหนึ่งที่ผู้หญิงจะกินแต่ละครั้ง "ฉันอยู่ชั้นสามในแผนกเสื้อ ถ้าคุณต้องการถามอะไร "-ผู้หญิงว่า มีความไม่แน่นอนประสาท ว่าเธอพยายามส่งข้อความก่อนจะสามารถตัด หรือแยก-" มาขึ้น และพูดคุยกับฉันบางครั้ง ชื่อของฉันคือ นาง Robichek นางทับทิม Robichek ห้าโฟร์ตี้ 4" "ขอบคุณมาก ซานโฮเซกล่าว และก็น่าเกลียดผู้หญิงหาย ไป เนื่องจากตาของเธอสีน้ำตาลน้ำตาลหลังแว่นตาได้อย่างอ่อนโยน และสนใจเธอ ซานโฮเซอาจรู้สึกตี หัวใจของเธอว่าจะมาสู่ชีวิต เธอเห็นผู้หญิงที่รับค่าจากตาราง และดูรูปของเธอสั้น หนาที่เลื่อนออกไปจนกระทั่งมันก็หายไปในฝูงชนที่รออยู่เบื้องหลังสิ่ง ซานโฮเซไม่ชมนาง Robichek แต่เธอมองเธอทุกเช้าเมื่อพนักงานดังลอดอาคารรอบไตรมาสเพื่อเก้า และเธอดูเธอ ในทุกฉบับ และ ในโรงอาหาร เธอไม่เคยเห็นเธอ แต่ก็น่าจะมีคนหาในร้านค้า มันทำให้ความแตกต่างในโลก ทุกเช้าเมื่อเธอมาทำงานบนชั้นเจ็ด ซานโฮเซจะหยุดครู่ดูเครื่องเล่นบางอย่างที่ฝึก รถไฟได้ในตาราง ด้วยตัวเองใกล้ลิฟท์ ไม่ดีรถไฟขนาดใหญ่เช่นวิ่งบนพื้นทางแผนกของเล่น แต่มีความโกรธในลูกสูบสูบของเล็ก ๆ ที่ไม่ได้มีรถไฟขนาดใหญ่ ของอาชญาและเสียงบนแทร็กรีปิดจัดซานโฮเซเป็นหลงใหล Awrr rr rrgh กล่าวว่า เป็นมันอัปปางเองอย่างคนตาบอดเข้าไปในอุโมงค์ papier-macheUrr rr และ rr rgh มันเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณชอบที่นี่?" Therese พยักหน้า. "เสร็จสิ้น" มีชายหนุ่มในผ้ากันเปื้อนสีขาวจับแผ่นของผู้หญิงที่มีความจำเป็นที่นิ้วหัวแม่มือ. ผู้หญิงคนนั้นทำสั่นไหวไล่ท่าทาง เธอดึงจานรองของเธอหั่นลูกพีชกระป๋องต่อเธอ ลูกพีชเช่นลื่นไหลปลาสีส้มเล็ก ๆ น้อย ๆ slithered ขอบช้อนแต่ละครั้งช้อนยกทั้งหมดยกเว้นหนึ่งที่หญิงนั้นจะกิน. "ฉันอยู่บนชั้นสามในแผนกเสื้อยืด ถ้าคุณต้องการที่จะถามฉันอะไร "- ผู้หญิงคนดังกล่าวกับความไม่แน่นอนประสาทราวกับว่าเธอกำลังพยายามที่จะส่งข้อความก่อนที่พวกเขาจะถูกตัดออกหรือแยก -" ขึ้นมาและพูดคุยกับผมบางครั้ง ชื่อของฉันคือนาง Robichek นางทับทิม Robichek ห้าสี่สิบสี่. "" ขอบคุณมาก "เธเรกล่าวว่า และก็ความน่ากลัวของผู้หญิงหายไปเพราะตาสีน้ำตาลแดงของเธอที่อยู่เบื้องหลังแว่นตาเป็นอ่อนโยนและมีความสนใจในตัวเธอ Therese จะรู้สึกหัวใจเต้นของเธอราวกับว่ามันได้เข้ามาในชีวิต เธอดูผู้หญิงที่ได้รับเพิ่มขึ้นจากตารางและดูระยะสั้นของเธอย้ายร่างหนาออกไปจนกว่าจะหายไปในฝูงชนที่รออยู่เบื้องหลังสิ่งกีดขวาง. Therese ไม่ได้เยี่ยมชมนาง Robichek แต่เธอมองหาทุกเช้าเธอเมื่อพนักงาน ไหลเข้าไปในอาคารที่อยู่รอบ ๆ สี่สิบเก้าและเธอมองเธอในลิฟท์และในโรงอาหาร เธอไม่เคยเห็นเธอ แต่มันก็น่าจะมีใครสักคนที่จะมองหาในการจัดเก็บ มันทำให้ความแตกต่างในโลก. เกือบทุกเช้าเมื่อเธอเข้ามาทำงานบนชั้นที่เจ็ด, Therese จะหยุดสักครู่เพื่อดูรถไฟของเล่นบางอย่าง รถไฟอยู่บนโต๊ะด้วยตัวเองที่อยู่ใกล้ลิฟท์ มันไม่ได้เป็นรถไฟที่ดีที่ยิ่งใหญ่อย่างหนึ่งที่วิ่งอยู่บนชั้นที่ด้านหลังของแผนกของเล่น แต่มีความโกรธในลูกสูบสูบน้ำเล็ก ๆ ที่รถไฟที่ใหญ่กว่าไม่ได้มี ความโกรธและความยุ่งยากของมันในการติดตามรูปไข่ปิดจัดขึ้น Therese เคลิบเคลิ้ม. Awrr RR rrgh! ก็กล่าวว่าในขณะที่มันพุ่งตัวเองสุ่มสี่สุ่มห้าเข้าไปในอุโมงค์กระดาษอัดที่ใช้ทำภาชนะ. และ Urr RR RR RGH! ขณะที่มันโผล่ออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณชอบที่นี่ไหม "

เธอเรสพยักหน้า

" เสร็จแล้วเหรอ ? " ชายหนุ่มในผ้ากันเปื้อนสีขาวดึงจานของผู้หญิงกับหัวแม่มือขวาง

ผู้หญิงทำสั่นแบบ , ท่าทาง เธอดึงจานรองเธอหั่นลูกพีชกระป๋องต่อเธอ ลูกพีช เหมือนลื่นเล็กน้อย ส้มปลา ที่มองผ่านขอบของช้อน ครั้งละช้อน ยกขึ้นทั้งหมดยกเว้นหนึ่งซึ่งผู้หญิงจะกิน

" ชั้นสามในเสื้อแผนก ถ้าคุณต้องการจะถามอะไร . . . " หญิงสาวกล่าวด้วยความตื่นเต้น ราวกับว่าเธอพยายามส่งข้อความ ก่อนที่พวกเขาจะถูกตัดหรือแยกออกจากกัน . . . " มาคุยกับผมบ้างนะ ฉันชื่อนาง robichek รูบี้ robichek ห้าสี่สิบสี่ . "

" ขอบคุณมากครับ" เธอเรส กล่าว และก็เป็นผู้หญิงที่น่าเกลียดหายไป เพราะนางสีน้ําตาลแดง ดวงตาเบื้องหลังแว่น อ่อนโยน และสนใจในตัวเธอ เธเรเซ รู้สึกได้ว่า หัวใจเธอเต้นรัว ราวกับว่ามันมีชีวิต เธอดูเป็นผู้หญิงลุกขึ้นจากโต๊ะ และเฝ้าดูเธอสั้น หนา รูปออกไปจนหายไปในฝูงชนที่รอคอย

หลังสิ่งกีดขวางTherese ไม่ได้เยี่ยมคุณนาย robichek แต่เธอมองทุกๆ เช้าเธอเมื่อพนักงาน trickled ในอาคารรอบไตรมาสเก้า เธอมองหาเธอในลิฟต์และในโรงอาหาร เธอเคยเห็นเธอ แต่มันก็น่าจะมีคนที่ไปดูในร้าน มันทำให้ความแตกต่างทั้งหมดในโลก

เกือบทุกเช้า เมื่อเธอมาทำงานบนชั้นเจ็ดเธเรเซ จะหยุดสักครู่เพื่อชมรถไฟของเล่นบางอย่าง รถไฟบนโต๊ะตัวใกล้ลิฟท์ มันไม่ปรับใหญ่ รถไฟขบวนหนึ่งที่วิ่งบนพื้นที่ด้านหลังของแผนกของเล่น แต่มันโกรธเล็กๆของปั๊มลูกสูบที่รถไฟใหญ่ ไม่ได้มี ความโกรธของมัน และความยุ่งยากในการติดตามรูปไข่ปิดจัดขึ้น Therese spellbound

awrr RR rrgh !มันบอกว่ามันโยนตัวเองลงในกระดาษอัด สุ่มสี่สุ่มห้า อุโมงค์ และ rgh
URR RR RR ! มันโผล่ออกมา