Wai is a form of Thai culture which

Wai is a form of Thai culture which represents various aspects of Thai honorific system. For example, wai shows Thai politeness, respect, honor, and friendship. Thais wai when greeting or leaving. Along with a wai, Thais usually say 'sawasdee,' which means 'hello' in English. The wai tradition has been succeeded to the present generation since Sukhotai Period, approximately A.D. 1238). Wai can also be used in articulating apology or gratitude. For these purposes, a person who wais usually says, 'khor-thod' or 'khob-khun,' respectively.

How to wai

1. Put the palms together. According to Buddhism, Thais call wai 'pra-nom-mue' (keep waiing all the time) or 'unchalee'. When waiing, put your palms together, straighten and press your finger tips together. Raise your palms to your chest and keep your elbows close to your body. When talking to priests and the royal family, Thais always 'pra-nom-mue.' When leaving these respectful people, the younger usually 'unchalee' them.

2. Bow your head. Wai can be in the form of 'wan-ta.' In so doing, Thais bow their heads and high their palms up until the index fingers touch their mouths or noses, depending on the person who they wai.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หวายเป็นรูปแบบของวัฒนธรรมไทยซึ่งแสดงถึงแง่มุมต่าง ๆ ของระบบไทย honorific ตัวอย่าง หวายแสดง politeness ไทย เคารพ เกียรติ และมิตรภาพ คนไทยไหว้เมื่อทักทาย หรือออกจาก พร้อมกับหวาย คนไทยพูดว่า 'สวัสดี ซึ่งหมายถึง "สวัสดี" ในภาษาอังกฤษมักจะ ประเพณีไหว้แล้วสำเร็จกับรุ่นปัจจุบันตั้งแต่ระยะ Sukhotai ประมาณคศ. 1238) นอกจากนี้ยังสามารถใช้หวายใน articulating ขอโทษหรือความกตัญญู สำหรับวัตถุประสงค์เหล่านี้ คน wais มักกล่าวว่า 'คอ-thod' หรือ 'khob- คุณ ตามลำดับ

วิธีการหวาย

1 ใส่ปาล์มกัน ตามศาสนาพุทธ ชาวไทยเรียกไหว้ 'พระนมหมื้อ' (ให้ waiing ตลอดเวลา) หรือ 'อัญชลี' เมื่อใส่ waiing ปาล์มของคุณตรงกัน และกดนิ้วของคุณร่วมกัน เพิ่มของคุณปาล์มกับหน้าอกของคุณ และให้คุณแต่งใกล้กับร่างกายของคุณ เมื่อพูดกับพระสงฆ์และพระบรมวงศานุวงศ์ ไทยเสมอ 'พระนมหมื้อ' เมื่อออกจากเหล่านี้เคารพ คน ที่คนมักจะ 'อัญชลี' ให้

2 โบว์หัวของคุณ หวายสามารถอยู่ในรูปของ ' หวาน-ตา.' ทำ ไทยโบว์หัวและสูงของพวกเขาฝ่าจนกว่าดัชนีมือสัมผัสปากหรือ noses ของพวกเขา ขึ้นอยู่กับบุคคลที่จะไว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หวายเป็นรูปแบบของวัฒนธรรมไทยที่แสดงให้เห็นถึงแง่มุมต่างๆของระบบความฝันไทย ตัวอย่างเช่นไหวแสดงให้เห็นว่าไทยสุภาพเคารพเกียรติและมิตรภาพ คนไทยไหวเมื่อทักทายหรือออกจาก พร้อมกับไหว้คนไทยมักจะพูดว่า 'สวัสดี' ซึ่งหมายถึง 'สวัสดี' ในภาษาอังกฤษ ประเพณีไหวได้รับการประสบความสำเร็จกับรุ่นปัจจุบันตั้งแต่สุโขทัยระยะเวลาประมาณ ค.ศ. 1238) หวายนอกจากนี้ยังสามารถใช้ในการขอโทษอย่างชัดเจนหรือความกตัญญู เพื่อวัตถุประสงค์เหล่านี้คนที่ WAIS มักจะกล่าวว่า 'คอ-ThOD' หรือ 'ขอบขุน' ตามลำดับวิธีการไหว้1 วางฝ่ามือเข้าด้วยกัน ตามที่พุทธศาสนาที่คนไทยเรียกไหว 'พระนาม-Mue' (เก็บ waiing ตลอดเวลา) หรือ 'อัญชลี' เมื่อ waiing ใส่ฝ่ามือของคุณร่วมกันตรงและกดปลายนิ้วของคุณร่วมกัน ยกฝ่ามือของคุณเพื่อหน้าอกของคุณและให้ข้อศอกของคุณใกล้ชิดกับร่างกายของคุณ เมื่อพูดคุยกับพระสงฆ์และพระราชวงศ์ไทยเสมอ 'พระนาม-Mue. เมื่อออกจากผู้คนเคารพเหล่านี้อายุน้อยกว่ามักจะ 'อัญชลี' พวกเขา2 น้อมหัวของคุณ หวายจะมีรูปแบบของ 'wan ตา. ดังนั้นในการทำคนไทยน้อมหัวและฝ่ามือของพวกเขาสูงของพวกเขาขึ้นไปจนถึงนิ้วชี้แตะปากหรือจมูกของพวกเขาขึ้นอยู่กับคนที่พวกเขาไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวายเป็นรูปแบบของวัฒนธรรมไทย ซึ่งแสดงถึงลักษณะต่างๆ ของระบบให้เกียรติไทย ตัวอย่างเช่น หวายไทยแสดงความสุภาพ ความเคารพ ให้เกียรติ และมิตรภาพ เมื่อคนไทยไหว้ทักทายหรือจะจากไป พร้อมกับไหว้ คนไทยมักจะพูดว่า ' สวัสดี ' ซึ่งแปลว่า ' สวัสดี ' ในภาษาอังกฤษ การไหว้ประเพณีได้รับการประสบความสำเร็จกับรุ่นปัจจุบันตั้งแต่สมัยสุโขทัย ประมาณ ค.ศ. 1246 )หวายยังสามารถใช้ในการออกเสียงการขอโทษหรือขอบคุณ เพื่อวัตถุประสงค์เหล่านี้คนที่เวส์มักจะพูดว่า ' ขอโทด ' หรือ ' ขอบคุณ ' ตามลำดับ

วิธีการไหว้

1 วางฝ่ามือทั้งสองข้างเข้าด้วยกัน ตามศาสนาพุทธ คนไทยเรียกไว ' ' ( เก็บพระชื่อ หมู่ที่ waiing ตลอดเวลา ) หรือ ' อัญชลี ' เมื่อ waiing วางฝ่ามือเข้าด้วยกันตรงและกดปลายนิ้วของคุณด้วยกันยกฝ่ามือไปที่หน้าอกของคุณและเก็บข้อศอกของคุณใกล้เคียงกับร่างกายของคุณ เมื่อพูดคุยกับพระสงฆ์และพระราชวงศ์ คนไทยเสมอ ' พระชื่อมือ ' เมื่อปล่อยให้คนเคารพเหล่านี้ น้องมักจะ ' อัญชลี ' .

2 ก้มหัวของคุณลง หวายสามารถเป็นในรูปแบบของ ' วันตา ' เพื่อทำคนไทยก้มศีรษะและมีฝ่ามือของพวกเขา จนกระทั่งดัชนีนิ้วมือสัมผัสปากหรือจมูกขึ้นอยู่กับคนที่พวกเขาไว .