Peafowl include two Asiatic species

Peafowl include two Asiatic species (the blue or Indian peafowl originally of India and Sri Lanka and the green peafowl of Burma, Indochina, and Java) and one African species (the Congo peacock native only to the Congo Basin) of bird in the genus Pavo and Afropavo of the phasianidae family, the pheasants and their allies, known for the male's piercing call and, among the Asiatic species, his extravagant eye-spotted tail covert feathers which he displays as part of a courtship ritual. The male is properly called a peacock, the female a peahen, and the immature offspring peachicks.[1] The adult female green peahen is coloured similarly to the male, whilst that of the Indian and African varieties is dull grey and/or brown. Peachicks of both sexes vary in colour between yellow and tawny usually with patches of darker brown or light tan and "dirty white" ivory.

In common with other members of the galliformes, peacocks possess metatarsal spurs or "thorns" on their legs used during intraspecific territorial fights.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นกยูงรวมสองสปีชีส์เอเซีย (นกยูงสีฟ้าหรืออินเดีย แต่เดิมของอินเดียและศรีลังกาและนกยูงสีเขียวของประเทศพม่าอินโดจีนและ Java) และเป็นหนึ่งในสายพันธุ์แอฟริกัน (พื้นเมืองนกยูงคองโกเฉพาะในลุ่มน้ำคองโก) ของนกในสกุลนกยูง และ Afropavo ของครอบครัวนกกระทา, ไก่ฟ้าและพันธมิตรของพวกเขาเป็นที่รู้จักกันสำหรับสายเจาะเพศชายและในหมู่สายพันธุ์เอเซียหางตาเห็นฟุ่มเฟือยของเขาขนแอบแฝงที่เขาแสดงเป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมการเกี้ยวพาราสี เพศชายที่เรียกว่าถูกต้องนกยูง, หญิงโมรีและลูกหลานที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ peachicks. [1] ผู้ใหญ่หญิงโมรีสีเขียวเป็นสีเดียวกันกับชายในขณะที่ในสายพันธุ์ที่อินเดียและแอฟริกาเป็นสีเทาหมองคล้ำและ / หรือสีน้ำตาล Peachicks ของทั้งสองเพศที่แตกต่างกันระหว่างสีเหลืองและสีน้ำตาลอ่อนมักจะมีแพทช์สีน้ำตาลเข้มหรือสีน้ำตาลอ่อนและ "สกปรกสีขาว" งาช้าง. ในการร่วมกันกับสมาชิกคนอื่น ๆ ของฟรอมส์, นกยูงมีสเปอร์สฝ่าเท้าหรือ "หนาม" บนขาของพวกเขาใช้ในระหว่างสำนวน การต่อสู้ในดินแดน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นกยูง รวมถึงสองสายพันธุ์บัว ( สีน้ำเงิน หรือ นกยูงอินเดีย เดิมของอินเดีย และศรีลังกา และนกยูงไทย พม่า อินโดจีน และชวา และ สายพันธุ์แอฟริกา ( นกยูงคองโกพื้นเมืองเพียงลุ่มน้ำคองโก ) ของนกยูง และใน afropavo ของตระกูล Phasianidae ไก่ฟ้าและพันธมิตรของพวกเขา , ที่รู้จักกัน , สำหรับการโทรของผู้เจาะและในหมู่บัวพันธ์ตาของเขาฟุ่มเฟือยด่างหางขนนกแอบแฝงซึ่งเขาแสดงเป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมการเกี้ยวพาราสี . ผู้ถูกเรียกว่านกยูง หญิงโมรี และแก่ลูกหลาน peachicks [ 1 ] ผู้ใหญ่หญิงสีเขียวนกยูงตัวเมียเป็นสีคล้ายกับตัวผู้ ในขณะที่ของอินเดียและแอฟริกาพันธุ์จะหมอง และ / หรือ สีน้ำตาลpeachicks ทั้งสองเพศแตกต่างกันในสีระหว่างสีเหลืองและสีน้ำตาลเข้มที่ปกติกับแพทช์ของน้ำตาล หรือ แสงตัน และ " ขาว " งาช้าง

ร่วมกันกับสมาชิกคนอื่น ๆของโล่ นกยูงมีผล สเปอร์ส หรือ " หนาม " บนขาของตนที่ใช้ในระหว่างการต่อสู้ในดินแดนเซ็นต์ .