He did not dwell on it too much, Ye

He did not dwell on it too much, Ye Chen tore down the mission notice and left the [Floating Cloud Palace].


At the foot of the mountain, he started to ride towards the North.


......

Eight days later.

Ye Chen reached the vast expanse near the Ancient Water Lake.


Coincidentally, there was a small run down restaurant on the shore, with four black characters on the plaque, they were almost chipped away.

'Ancient Water Restaurant!'

Ye Chen patted the horse on its head after he dismounted, "You worked hard these past few days, I should change you when we go back later, you would have a life filled with suffering if you follow me."


It was a shame, but the Dark Brown horse was only reliable at the initial stages, as time went on, it couldn’t fulfill his needs. It could only travel two thousand miles in a day, and three thousand if it was really forced to travel during the night too. Ye Chen planned to get a [Lion eyed half demon horse], it could cover a distance of three thousand three hundred miles in a day. If they travelled throughout the night, even five thousand miles was not a problem. The most important point was that the [Lion eyed half demon horse] was physically tough. It can continuously run for three days and three nights, it only needed to rest for a night to recover, and it would be lively again. It did not need the owner to take care of it at all. "Young Swordsman, it seems like you are headed to the Ancient Water Lake right! Why don’t you come in and take a rest." The waiter saw that a customer came and greeted warmly.


Ye Chen nodded, "Take care of my horse."

"Sure, this way, please!"

The restaurant was more dilapidated than he expected, the walls were mottled, the table surface was rough and uneven, and even the chairs were pieced together and looked very shabby.

Ye Chen chose a chair that was pleasing to the eye and sat down, he ordered a few small dishes.

While eating, unexpectedly, there were hoof beats coming from the outside of the restaurant.


"Today seems like a lucky day, there are more guests coming."


The waiter’s spirits were immediately lifted up.

Soon, a young man dressed in green walked in.

The young man in green frowned when he saw Ye Chen, "You are an inner-court disciple of the Sky Cloud Martial School, are you going to the Pan Shan Island of the Ancient Water Lake?"

"Yes." Ye Chen could see that he was an inner court disciple of the [Emerald Martial Palace].

"Then you do not need to go, Qu Family matters should be handled by the members of the Qu Family."

Ye Chen lifted his eyebrows, "So, you are a member of the Qu Family."

"The member of the one hundred and sixty sixth generation of the Qu Family, Qu Ming." The young man in green sat down next to a table opposite Ye Chen.

"Sorry, since I accepted the mission, I will try to finish it."

Ye Chen did not intend to give up on the mission.

Qu Ming sneered, "I will remind you that this Ancient Water Lake cannot be crossed by just any boat, there is a distance of four hundred and fifty miles from here to the Pan Shan Island. At the slightest mistake, you will be dragged under water by the monsters, and would die without a complete corpse. The [winding path] is an even more dangerous place."

"There’s danger in everything we do, how can we achieve great things if we fear everything."

They never had any conflicts before. After all, not every [Emerald Martial Palace] disciple was annoyingly proud.


......


At the shore of the Ancient Water Lake, the lake water was surging. Lights were sparkling on it, at first glance, the skyline and the water surface seemed to have merged in the distance.

Qu Ming took a glance at Ye Chen and took out a piece of wooden log from his storage ring. It was as thick as his waist and had a length of about ten feet.

The wooden log was shot out more than a dozen feet away, it whistled through the air as it moved above the lake waters. Its movement was fast, but Qu Ming was faster. Even before one could see him do something, the moment the wooden log touched the water, he was already stepping on it, as if he was as light as a feather. He went farther and farther as he rode on the wooden log. Soon, there was only a small dot visible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาไม่ได้อาศัยอยู่กับมันมากเกินไปเจ้าเฉินวิ่งลงไปแจ้งให้ทราบล่วงหน้าภารกิจและซ้าย [Floating พระราชวังเมฆ].


ที่เท้าของภูเขาที่เขาเริ่มที่จะขี่ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ.


......

แปดวันต่อมา

เจ้าเฉินถึงพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลที่อยู่ใกล้ทะเลสาบน้ำโบราณ.


บังเอิญมีการทำงานที่มีขนาดเล็กลงร้านอาหารบนฝั่งโดยมีสี่ตัวอักษรสีดำบนแผ่นโลหะที่พวกเขาเกือบจะบิ่นออกไป.

'ร้านอาหารน้ำโบราณ!'

เจ้าเฉินตบม้า บนหัวของมันหลังจากที่เขาลงจากหลังม้า "คุณทำงานอย่างหนักไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ผมควรจะเปลี่ยนคุณเมื่อเรากลับไปในภายหลังคุณจะมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความทุกข์ถ้าคุณทำตามฉัน."


มันเป็นความอัปยศ แต่ม้าสีน้ำตาลเข้ม เป็นที่เชื่อถือได้เฉพาะในระยะแรกเมื่อเวลาผ่านไปก็ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของเขา มันสามารถเดินทางสองพันไมล์ในวันและสามพันถ้ามันถูกบังคับจริงๆที่จะเดินทางในช่วงเวลากลางคืนมากเกินไป พวกเจ้าเฉินวางแผนที่จะได้รับ [สิงโตตาม้าปีศาจครึ่ง] มันจะครอบคลุมระยะทางของสามพันไมล์ในวันที่ หากพวกเขาเดินทางตลอดทั้งคืนแม้ห้าพันไมล์ก็ไม่ได้เป็นปัญหา จุดที่สำคัญที่สุดคือการที่ [สิงโตตาครึ่งปีศาจม้า] ร่างกายก็เป็นเรื่องยาก อย่างต่อเนื่องสามารถทำงานเป็นเวลาสามวันสามคืนก็เฉพาะที่จำเป็นในส่วนที่เหลือสำหรับคืนในการกู้คืนและมันจะมีชีวิตชีวาอีกครั้ง มันไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของในการดูแลของมันเลย "หนุ่มนักดาบดูเหมือนว่าคุณกำลังมุ่งหน้าไปยังโบราณน้ำในทะเลสาบที่ถูกต้อง! ทำไมคุณไม่เข้ามาและใช้เวลาที่เหลือ." บริกรเห็นว่าลูกค้าที่มาและได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น.


เจ้าเฉินพยักหน้า "ดูแลม้าของฉัน."

"แน่นอนว่าวิธีนี้โปรด!"

ร้านอาหารที่เป็นทรุดโทรมมากกว่าที่เขาคาดว่าผนังที่ถูกจุดด่างดำ, พื้นผิวโต๊ะเป็น หยาบและไม่สม่ำเสมอและแม้กระทั่งเก้าอี้ที่ถูกปะติดปะต่อและมองโทรมมาก.

เจ้าเฉินเลือกเก้าอี้ที่เป็นที่เจริญตาและนั่งลงเขาสั่งจานเล็ก ๆ น้อย ๆ .

ในขณะที่การรับประทานอาหารโดยไม่คาดคิดมีเต้นกีบมาจาก ด้านนอกของร้านอาหาร.


"วันนี้ดูเหมือนจะเป็นวันที่โชคดีมีแขกมา."


วิญญาณบริกรที่ถูกยกขึ้นมาทันที.

เร็ว ๆ นี้เป็นชายหนุ่มในชุดสีเขียวสวมใส่เดินใน.

ชายหนุ่มในชุดสีเขียวขมวดคิ้วเมื่อเขาเห็นเจ้าเฉิน "คุณเป็นสาวกชั้นศาลของการต่อสู้ของโรงเรียนที่ท้องฟ้ามีเมฆคุณจะแพนเกาะฉานของทะเลสาบน้ำโบราณ?"

"ใช่." เจ้าเฉินจะได้เห็นว่าเขาเป็นศิษย์ศาลภายในของ [มรกตต่อสู้พระราชวัง].

"แล้วคุณไม่ต้องไป Qu เรื่องครอบครัวควรจะจัดการโดยสมาชิกของ Qu ครอบครัว."

เจ้าเฉินยกคิ้วของเขา " ดังนั้นคุณจะเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัว Qu. "

" สมาชิกของหกร้อยหกรุ่นที่หกของ Qu ครอบครัว, Qu หมิง. " ชายหนุ่มในชุดสีเขียวนั่งลงข้างโต๊ะตรงข้ามเจ้าเฉินได้.

"ขอโทษเพราะผมได้รับการยอมรับภารกิจที่ฉันจะพยายามที่จะจบมัน."

เจ้าเฉินไม่ได้ตั้งใจที่จะให้ขึ้นบนภารกิจ.

คูหมิง sneered "ฉัน จะเตือนคุณว่านี้น้ำในทะเลสาบโบราณไม่สามารถข้ามได้โดยเพียงแค่เรือใดมีระยะทางประมาณสี่ร้อยห้าสิบไมล์จากที่นี่ไปแพนเกาะฉาน. ที่ผิดพลาดน้อยที่สุดที่คุณจะถูกลากอยู่ใต้น้ำโดยมอนสเตอร์และ จะตายโดยไม่มีศพที่สมบูรณ์. the [เส้นทางคดเคี้ยว] เป็นสถานที่อันตรายมากยิ่งขึ้น. "

" มีอันตรายในทุกสิ่งที่เราทำวิธีที่เราสามารถบรรลุสิ่งที่ดีถ้าเรากลัวทุกอย่าง. "

พวกเขาไม่เคยมีความขัดแย้งใด ๆ มาก่อน หลังจากที่ทุกคนไม่ได้ทุก [มรกตต่อสู้พระราชวัง] ศิษย์เป็นความภาคภูมิใจรำคาญ.


......


ที่ชายฝั่งของทะเลสาบน้ำโบราณที่น้ำในทะเลสาบที่ถูกพล่าน ไฟถูกประกายกับมันได้อย่างรวดเร็วก่อนที่เส้นขอบฟ้าและพื้นผิวของน้ำดูเหมือนจะมีการควบรวมกิจการในระยะไกล.

คูหมิงเอาทันทีที่เจ้าเฉินและเอาออกชิ้นส่วนของไม้เข้าสู่ระบบจากเก็บแหวนของเขา มันเป็นหนาเป็นเอวของเขาและมีความยาวประมาณสิบฟุต.

ล็อกไม้ถูกยิงออกมามากกว่าหนึ่งโหลฟุตห่างก็ผิวปากผ่านอากาศขณะที่มันเคลื่อนเหนือน้ำทะเลสาบ การเคลื่อนไหวของมันเร็ว แต่ Qu หมิงได้เร็ว แม้กระทั่งก่อนที่หนึ่งจะได้เห็นเขาทำอะไรบางอย่างช่วงเวลาที่เข้าสู่ระบบสัมผัสไม้น้ำที่เขาได้เหยียบบนเช่นถ้าเขาเป็นคนที่เบาโหวง เขาเดินไปไกลและไกลออกในขณะที่เขาขี่บันทึกของไม้ เร็ว ๆ นี้มีเพียงจุดเล็ก ๆ ที่มองเห็นได้