Organizations’ heavy reliance on in

Organizations’ heavy reliance on information systems (IS) requires them to manage the risks associated with those systems. Today, risks related to information security are a major challenge for many organizations, since these risks may have dire consequences, including corporate liability, loss of credibility, and monetary damage (Cavusoglu, Cavusoglu, and Raghunathan 2004). Ensuring information security has become one of the top managerial priorities in many organizations(Brancheau et al. 1996; Lohmeyer et al. 2002; Ransbotham and Mitra 2009).

To reduce these risks and ensure information security,organizations often rely on technology-based solutions (Ernst & Young 2008; PricewaterhouseCoopers 2008). Although these types of solutions help improve information security (Straub 1990), relying on them exclusively (or excessively) is seldom enough to eliminate the risk (Cavusoglu et al. 2009; Dhillon and Backhouse 2001; Siponen 2005). Empirical and anecdotal evidence indicates that the number of incidents related to information security is increasing (AIRC 2008;Symantec 2009) even as organizations invest more in technology-based solutions. Success in information security
can be achieved when organizations invest in both technical and socio-organizational resources.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์กรหนักพึ่งพาระบบสารสนเทศ (IS) ต้องการให้จัดการกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับระบบเหล่านั้น วันนี้ ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของข้อมูลมีความท้าทายหลายองค์กร หลักเนื่องจากความเสี่ยงเหล่านี้อาจมีผลเลวร้าย รวมทั้งความรับผิดขององค์กร สูญเสียความน่าเชื่อถือ และความเสียหายทางการเงิน (Cavusoglu, Cavusoglu และ Raghunathan 2004) มั่นใจความปลอดภัยของข้อมูลได้กลายเป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญบริหารสูงสุดในหลายองค์กร (Brancheau et al. 1996 Lohmeyer et al. 2002 Ransbotham และมิตรา 2552)เพื่อลดความเสี่ยงเหล่านี้ และรักษาความปลอดภัยข้อมูล องค์กรมักจะพึ่งพาเทคโนโลยีโซลูชั่น (Ernst & Young 2008 เตอร์เฮาส์คูเปอร์ส 2008) แม้ว่าชนิดของโซลูชั่นเหล่านี้ช่วยปรับปรุงความปลอดภัยของข้อมูล (Straub 1990), พึ่งพวกเขาโดยเฉพาะ (หรือเกิน) ไม่เพียงพอที่จะกำจัดความเสี่ยง (Cavusoglu et al. 2009 Dhillon และ Backhouse 2001 ทาง Siponen ที่ 2005) หลักฐานเชิงประจักษ์ และประวัติบ่งชี้ว่า หมายเลขของเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของข้อมูลเพิ่มขึ้น (AIRC 2008 Symantec 2009) แม้ในขณะที่องค์กรลงทุนเพิ่มเติมในเทคโนโลยีโซลูชั่น ความสำเร็จในการรักษาความปลอดภัยข้อมูลสามารถทำได้เมื่อองค์กรที่ลงทุนในทรัพยากรทั้งทางเทคนิค และโครงสร้าง องค์กรและสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์กร 'พึ่งพาระบบสารสนเทศ (IS) ต้องการให้พวกเขาในการจัดการความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับระบบเหล่านั้น วันนี้มีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการรักษาความปลอดภัยข้อมูลที่มีความท้าทายที่สำคัญสำหรับหลายองค์กรตั้งแต่ความเสี่ยงเหล่านี้อาจมีผลกระทบร้ายแรงรวมถึงความรับผิดขององค์กร, การสูญเสียของความน่าเชื่อถือและความเสียหายทางการเงิน (Cavusoglu, Cavusoglu และ Raghunathan 2004) สร้างความมั่นใจในความปลอดภัยของข้อมูลได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของการจัดลำดับความสำคัญในการบริหารจัดการชั้นนำในหลาย ๆ องค์กร (Brancheau et al, 1996. Lohmeyer et al, 2002;. Ransbotham และ Mitra 2009).

เพื่อลดความเสี่ยงเหล่านี้และให้แน่ใจว่าการรักษาความปลอดภัยข้อมูลองค์กรมักจะพึ่งพาการแก้ปัญหาการใช้เทคโนโลยี (Ernst & Young 2008 PricewaterhouseCoopers 2008) แม้ว่าเหล่านี้ประเภทของการแก้ปัญหาช่วยปรับปรุงการรักษาความปลอดภัยข้อมูล (Straub 1990) อาศัยอยู่กับพวกเขาโดยเฉพาะ (หรือมากเกินไป) ไม่ค่อยพอที่จะขจัดความเสี่ยง (Cavusoglu et al, 2009;. ล่อนและ Backhouse 2001; Siponen 2005) หลักฐานเชิงประจักษ์และเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยแสดงให้เห็นว่าจำนวนอุบัติเหตุที่เกี่ยวข้องกับการรักษาความปลอดภัยข้อมูลที่เพิ่มขึ้น (AIRC 2008; ไซแมนเทค 2009) แม้จะเป็นองค์กรที่ลงทุนมากขึ้นในการแก้ปัญหาที่ใช้เทคโนโลยี ความสำเร็จในการรักษาความปลอดภัยข้อมูล
สามารถทำได้เมื่อองค์กรที่ลงทุนในทรัพยากรทั้งทางด้านเทคนิคและทางสังคมขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขององค์กรพึ่งพาหนักในระบบสารสนเทศ ( ) ต้องใช้พวกเขาเพื่อจัดการความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับระบบเหล่านั้น วันนี้ , ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการรักษาความปลอดภัยข้อมูลที่มีความท้าทายที่สำคัญสำหรับหลายองค์กร เนื่องจากความเสี่ยงเหล่านี้อาจจะมีผลกระทบร้ายแรง รวมทั้งบริษัทหนี้สิน สูญเสียความน่าเชื่อถือและความเสียหายทางการเงิน ( cavusoglu cavusoglu และ raghunathan , 2004 ) มั่นใจการรักษาความปลอดภัยข้อมูลได้กลายเป็นหนึ่งในความสำคัญสูงสุดในการบริหารจัดการองค์กร มากมาย ( brancheau et al . 1996 ; lohmeyer et al . 2002 และ 2009 ; ransbotham Mitra )เพื่อลดความเสี่ยงเหล่านี้ และมั่นใจในความปลอดภัยของข้อมูล องค์กรมักจะพึ่งพาเทคโนโลยี โซลูชั่น ( Ernst & Young 2008 ; PricewaterhouseCoopers 2008 ) แม้ว่าเหล่านี้ประเภทของโซลูชั่นที่ช่วยเพิ่มความปลอดภัยของข้อมูล ( สเตราพ์ 1990 ) อาศัยโดยเฉพาะ ( หรือมากเกินไป ) ไม่เพียงพอที่จะขจัดความเสี่ยง ( cavusoglu et al . 2009 ; และล่อนแบคเ 2001 siponen 2005 ) เชิงประจักษ์และหลักฐานบ่งชี้ว่า จำนวนของเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการรักษาความปลอดภัยข้อมูลเพิ่มขึ้น ( airc 2008 ; ไซแมนเทค 2009 ) แม้เป็นองค์กรลงทุนเพิ่มเติมในด้านเทคโนโลยีโซลูชั่น ความสำเร็จในการรักษาความปลอดภัยข้อมูลสามารถเกิดขึ้นได้เมื่อองค์กรลงทุนในทรัพยากรขององค์การและสังคมทั้งทางด้านเทคนิคและ