Cloudy apple juice may be modeled a

Cloudy apple juice may be modeled as a dilute colloidal dispersion of solid particles in a solution of pectins, sugars, organic acids, and salts. In order to evaluate the effect of sugars on the viscosity and stability of the juice, it was diafiltered by ultrafiltration to remove the native soluble solids, and controlled amounts of sugars (glucose, sucrose, and maltose) were added afterwards. The addition of sugars produced a linear increase of the specific viscosity at decreasing water activities. The rates of increase (slopes) were proportional to the hydration capacity of each sugar. The specific viscosity of a colloidal dispersion of solid particles in sugar solution depends on three types of interactions: particle–particle (p–p), particle–water (p–w), and particle–sugar (p–s). P–p and p–w interactions were estimated from the extended DLVO theory in terms of the energy barrier between pairs of particles, and found to decrease at increasing sugar concentrations. Then, the increase of the specific viscosity was attributed to an increase of p–s interactions. The total energy barrier of the system (a measure of its stability) was modeled to be the sum of a p–p (including p–w) contribution plus a p–s contribution, and estimated from specific viscosity vs. particle volume fraction data at different sugar concentrations. The p–s contribution was estimated by difference. It was found to be positive (which was attributed to hydration repulsion) and higher than the p–p contribution at sugar concentrations ⩾0.04 mol/mol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำแอปเปิ้ลที่มีเมฆมากอาจถูกจำลองเป็นมีเธน colloidal dilute ของอนุภาคของแข็งในโซลูชัน ของ pectins น้ำตาล กรดอินทรีย์ เกลือ เพื่อประเมินผลของน้ำตาลในความหนืดและความเสถียรของน้ำ มันเป็น diafiltered โดย ultrafiltration เอาของแข็งที่ละลายน้ำเป็น และมีเพิ่มจำนวนควบคุมน้ำตาล (กลูโคส ซูโครส และ maltose) หลังจากนั้น การเพิ่มน้ำตาลผลิตเพิ่มเส้นของความหนืดเฉพาะในการลดน้ำ อัตราเพิ่ม (ลาด) ได้สัดส่วนกับกำลังไล่น้ำน้ำตาลแต่ละ ความหนืดเฉพาะของเธน colloidal ของอนุภาคของแข็งในโซลูชันน้ำตาลขึ้นอยู่กับการโต้ตอบ: อนุภาคอนุภาค (p – p), อนุภาค – น้ำ (p – w), และอนุภาค – น้ำตาล (p-s) P-p p – w โต้ถูกประเมินจากทฤษฎี DLVO ขยายในอุปสรรคพลังงานระหว่างคู่ของอนุภาค และพบการลดลงที่ความเข้มข้นของน้ำตาลเพิ่มขึ้น แล้ว เพิ่มความหนืดเฉพาะเกิดจากการเพิ่มขึ้นของการโต้ตอบ p-s อุปสรรครวมพลังงานของระบบ (การวัดเสถียรภาพของ) สร้างแบบจำลองให้ ผลรวมของส่วน p-p (รวม p – w) ส่วน p-s และประเมินจากความหนืดเฉพาะเปรียบเทียบกับข้อมูลเศษส่วนปริมาตรของอนุภาคที่ความเข้มข้นของน้ำตาลแตกต่างกัน ส่วน p-s จะถูกประเมิน โดยความแตกต่าง มันถูกค้นพบเป็นค่าบวก (ซึ่งถูกบันทึกไล่น้ำ repulsion) และสูงกว่าสัดส่วน p-p ที่น้ำตาลความเข้มข้น ⩾0.04 โมล/โมล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำแอปเปิ้มีเมฆอาจจะเป็นรูปแบบการกระจายตัวของคอลลอยด์เจือจางของอนุภาคของแข็งในการแก้ปัญหาของ pectins ที่น้ำตาลกรดอินทรีย์และเกลือ เพื่อที่จะประเมินผลกระทบของน้ำตาลกับความหนืดและความมั่นคงของน้ำผลไม้มันก็ diafiltered โดยกรองเพื่อเอา​​ของแข็งที่ละลายน้ำพื้นเมืองและควบคุมปริมาณน้ำตาล (กลูโคสซูโครสและมอลโตส) มีการเพิ่มในภายหลัง นอกเหนือจากการผลิตน้ำตาลเพิ่มขึ้นเชิงเส้นของความหนืดที่ลดลงโดยเฉพาะกิจกรรมทางน้ำ อัตราการเพิ่มขึ้น (ผาลาด) เป็นสัดส่วนกับความจุความชุ่มชื้นของแต่ละน้ำตาล ความหนืดเฉพาะของการกระจายตัวของอนุภาคคอลลอยด์ที่มั่นคงในสารละลายน้ำตาลขึ้นอยู่กับสามประเภทของการสื่อสาร: อนุภาคอนุภาค (พีพี) อนุภาคน้ำ (P-W) และอนุภาคน้ำตาล (P-s) P-พีพีและการมีปฏิสัมพันธ์-W ได้รับการประเมินจากทฤษฎี DLVO ขยายในแง่ของพลังงานที่กั้นระหว่างคู่ของอนุภาคและพบว่าจะลดลงในการเพิ่มความเข้มข้นของน้ำตาล จากนั้นเพิ่มความหนืดเฉพาะที่เป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของการมีปฏิสัมพันธ์ P-s อุปสรรคพลังงานทั้งหมดของระบบ (วัดเสถียรภาพของมัน) ก็ย่อมจะเป็นผลรวมของ AP-พี (รวมถึงพี-W) ผลงานรวมทั้งผลงาน AP-s และประเมินจากความหนืดเฉพาะกับข้อมูลส่วนปริมาณอนุภาคที่แตกต่างกัน ความเข้มข้นของน้ำตาล ผลงาน P-s ได้รับการประเมินจากความแตกต่าง มันก็จะเป็นบวก (ซึ่งเป็นผลมาจากการขับไล่ความชุ่มชื้น) และสูงกว่าผลงาน P-p ที่ความเข้มข้นของน้ำตาล⩾0.04โมล / โมล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำแอปเปิ้ลขุ่นอาจเป็นแบบเจือจางกระจายคอลลอยด์ของอนุภาคของแข็งในโซลูชั่นของเพคติน น้ำตาลกรดอินทรีย์และเกลือ . เพื่อศึกษาผลของน้ำตาลต่อความหนืดและความคงตัวของน้ำ มัน diafiltered โดยกรองเอาพื้นเมืองปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และควบคุมปริมาณของน้ำตาล ( กลูโคส ซูโครส น้ำตาล ) เพิ่มภายหลังนอกจากนี้น้ำตาลที่ผลิตเพิ่มขึ้นเชิงเส้นของความหนืดที่เฉพาะเจาะจงในการลดกิจกรรมทางน้ำ อัตราการเพิ่มขึ้น ( ลาด ) มีสัดส่วนของความจุของแต่ละน้ำตาล ความหนืดที่เฉพาะเจาะจงของคอลลอยด์ของอนุภาคของแข็งกระจายในสารละลายน้ำตาลทรายขึ้นอยู่กับสามประเภทของการสื่อสาร : อนุภาค–อนุภาค ( P ) P ) , น้ำและอนุภาค ( P ) W )และน้ำตาล–อนุภาค ( P ( s ) P - P และ P - W ปฏิสัมพันธ์ประมาณได้จากขยาย DLVO ทฤษฎีในแง่ของพลังงานที่กั้นระหว่างคู่ของอนุภาค และพบการเพิ่มน้ำตาลเข้มข้น แล้วเพิ่มความหนืดเฉพาะ ประกอบกับการเพิ่มขึ้นของ P และ S การโต้ตอบอุปสรรคของระบบพลังงานทั้งหมด ( วัดเสถียรภาพของ ) เป็นแบบจำลองเป็น ผลรวมของ P - P ( รวมทั้ง P ( W ) p - s ผลงาน บวกกับผลงาน และคำนวณจากเฉพาะความหนืดและอนุภาคปริมาณข้อมูลที่ความเข้มข้นน้ำตาลแตกต่างกัน P ( S บริจาคประมาณจากผลต่างมันถูกพบว่าเป็นบวก ( ซึ่งเกิดจากการใช้แรงผลัก ) และสูงกว่าส่วน P และ P ที่น้ำตาลความเข้มข้น⩾ 0.04 โมล / โมล