The consumer responsibility approac

The consumer responsibility approach uses footprints as indicators of the total direct and indirect effects of a
product or consumption activity. This study used a time-series analysis of three environmental pressures to
quantify the total environmental pressures caused by consumption in Taiwan: land footprint, carbon footprint,
and water footprint. Land footprint is the pressure from appropriation of biologically productive land and
water area. Carbon footprint is the pressure from greenhouse gas emissions. Water footprint is the pressure
from freshwater consumption. Conventional carbon footprint is the total CO2 emitted by a certain activity or
the CO2 accumulation during a product life cycle. This definition cannot be used to convert CO2 emissions into
land units. This study responds to the needs of “CO2 land” in the footprint family by applying the carbon footprint
concept used by GFN. The analytical results showed that consumption by the average Taiwan citizen in 2000
required appropriation of 5.39 gha (hectares of land with global-average biological productivity) and 3.63 gha
in 2011 in terms of land footprint. The average Taiwan citizen had a carbon footprint of 3.95 gha in 2000 and
5.94 gha in 2011. These results indicate that separately analyzing the land and carbon footprints enables their
trends to be compared and appropriate policies and strategies for different sectors to be proposed accordingly.
The average Taiwan citizen had a blue water footprint of 801 m3 in 2000 and 784 m3 in 2011. By comparison,
their respective global averages were 1.23 gha, 2.36 gha and 163 m3 blue water in 2011, respectively. Overall,
Taiwan revealed higher environmental pressures compared to the rest of the world, demonstrating that
Taiwan has become a high footprint state and has appropriated environmental resources from other countries.
That is, through its imports of products with embodied pressures and its exports, Taiwan has transferred the
environmental pressures from consuming goods and services to other parts of the world, which is an environmental
injustice. This study examines the time series trend of land, carbon, and water footprints in Taiwan.
However, if these analyses can be downscaled to city/county levels, they will be more useful for examining
different sustainability performance of local governments in different regions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการรับผิดชอบของผู้บริโภคใช้รอยเท้าเป็นตัวชี้วัดของผลกระทบทางตรง และทางอ้อมรวมของการผลิตภัณฑ์หรือการใช้กิจกรรม การศึกษานี้ใช้การวิเคราะห์อนุกรมเวลาของสามแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมเพื่อปริมาณแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมรวมที่เกิดจากการบริโภคในไต้หวัน: รอยที่ดิน คาร์บอนและรอยน้ำ ที่ดินพื้นที่คือ ความดันจากการจัดสรรที่ดินมีประสิทธิผลทางชีวภาพ และน้ำพื้นที่ ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มีแรงดันจากก๊าซเรือนกระจก รอยน้ำเป็นความดันจากปริมาณการใช้น้ำจืด คาร์บอนธรรมดาคือ CO2 ทั้งหมดจากกิจกรรมบางอย่าง หรือการสะสม CO2 ในช่วงวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ คำนิยามนี้ไม่สามารถใช้การปล่อย CO2 ลงในแปลงหน่วยที่ดิน การศึกษานี้ตอบสนองต่อความต้องการของ "ดินแดน CO2" ในครอบครัวรอย โดยใช้คาร์บอนฟุตพริ้นท์แนวคิดที่ใช้ โดย GFN ผลการวิเคราะห์พบว่าปริมาณการใช้ โดยเฉลี่ยคนไต้หวันใน 2000ต้องจัดสรรเงินขาเข้า 5.39 (ไร่ที่ดินมีผลผลิตเฉลี่ยทั่วโลกชีวภาพ) และขาเข้า 3.63ในปี 2554 ในแง่ของพื้นที่ที่ดิน คนไต้หวันเฉลี่ยมีการปล่อยก๊าซคาร์บอนของขาเข้า 3.95 ใน 2000 และขาเข้าที่ 5.94 ในปี 2554 ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า แยกวิเคราะห์รอยเท้าคาร์บอนและที่ดินช่วยให้การแนวโน้มจะ เหมาะสม และเปรียบเทียบกับนโยบายและกลยุทธ์สำหรับภาคอื่นจะเสนอตามลำดับคนไต้หวันเฉลี่ยมีรอยน้ำสีน้ำเงิน 801 m3 ใน 2000 และ 784 m3 ในปี 2554 โดยการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยทั่วโลกเกี่ยวข้องได้ 1.23 ขาเข้า ขาเข้า 2.36 และน้ำสีฟ้า m3 163 ใน 2011 ตามลำดับ โดยรวมไต้หวันเผยดันสิ่งแวดล้อมสูงขึ้นเมื่อเทียบกับส่วนเหลือของโลกไต้หวันได้กลายเป็น สภาพพื้นที่สูง และมีการจัดสรรทรัพยากรสิ่งแวดล้อมจากประเทศอื่น ๆนั่นคือ ผ่านการนำเข้าของผลิตภัณฑ์กับ embodied แรงกดดันและการส่งออก ไต้หวันได้โอนการแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมจากการบริโภคสินค้าและบริการไปยังส่วนอื่น ๆ ของโลก ซึ่งเป็นที่สิ่งแวดล้อมความอยุติธรรม การศึกษานี้ตรวจสอบแนวโน้มชุดเวลา คาร์บอน และน้ำรอยเท้าในไต้หวันอย่างไรก็ตาม ถ้าวิเคราะห์เหล่านี้สามารถ downscaled ได้ระดับเมือง/มณฑล พวกเขาจะมีประโยชน์สำหรับการตรวจสอบประสิทธิภาพต่างกันยั่งยืนของรัฐบาลท้องถิ่นในภูมิภาคต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางความรับผิดชอบต่อผู้บริโภคใช้รอยเท้าเป็นตัวชี้วัดของผลกระทบโดยตรงและโดยอ้อมรวมของ
กิจกรรมหรือการบริโภคสินค้า การศึกษาครั้งนี้ใช้การวิเคราะห์อนุกรมเวลาสามแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมที่จะ
วัดปริมาณแรงกดดันทั้งหมดสิ่งแวดล้อมที่เกิดจากการบริโภคในไต้หวัน: รอยเท้าที่ดินการปล่อยก๊าซคาร์บอน
และการปล่อยก๊าซน้ำ รอยเท้าที่ดินเป็นแรงกดดันจากการจัดสรรที่ดินและการผลิตทางชีวภาพ
น้ำในพื้นที่ การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นแรงกดดันจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจก รอยเท้าน้ำคือความดัน
จากการบริโภคน้ำจืด การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ธรรมดาเป็น CO2 ทั้งหมดปล่อยออกมาจากกิจกรรมบางอย่างหรือ
การสะสม CO2 ในช่วงวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ คำนิยามนี้ไม่สามารถใช้ในการแปลงการปล่อย CO2 ลงไปใน
หน่วยที่ดิน การศึกษาครั้งนี้จะตอบสนองต่อความต้องการของ "CO2 ที่ดิน" ในครอบครัวรอยโดยใช้การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
แนวคิดที่ใช้โดย บริษัท GFN ผลการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าการบริโภคของประชาชนไต้หวันเฉลี่ยในปี 2000
ต้องจัดสรร 5.39 GHA (ไร่ที่ดินกับโลกเฉลี่ยผลผลิตทางชีวภาพ) และ 3.63 GHA
ในปี 2011 ในแง่ของการปล่อยก๊าซที่ดิน พลเมืองไต้หวันเฉลี่ยมีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของ GHA 3.95 ในปี 2000 และ
5.94 GHA ในปี 2011 ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการวิเคราะห์แยกที่ดินและคาร์บอนรอยเท้าช่วยให้พวกเขา
มีแนวโน้มที่จะนำมาเปรียบเทียบและนโยบายและกลยุทธ์สำหรับภาคต่าง ๆ ที่เหมาะสมที่จะนำเสนอตาม.
พลเมืองไต้หวันเฉลี่ยมีรอยน้ำสีฟ้า 801 M3 ในปี 2000 และ 784 M3 ในปี 2011 โดยเปรียบเทียบ
ค่าเฉลี่ยทั่วโลกของตนเป็น 1.23 GHA, 2.36 และ GHA 163 m3 น้ำทะเลสีฟ้าในปี 2011 ตามลำดับ โดยรวม,
ไต้หวันเปิดเผยว่าแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมสูงขึ้นเมื่อเทียบกับส่วนที่เหลือของโลกแสดงให้เห็นว่า
ไต้หวันได้กลายเป็นรัฐรอยเท้าสูงและได้จัดสรรทรัพยากรสิ่งแวดล้อมจากประเทศอื่น ๆ .
นั่นคือผ่านการนำเข้าของผลิตภัณฑ์ที่มีแรงกดดันเป็นตัวเป็นตนและการส่งออกของไต้หวันมี ที่โอน
แรงกดดันต่อสิ่งแวดล้อมจากการบริโภคสินค้าและบริการไปยังส่วนอื่น ๆ ของโลกซึ่งเป็นสิ่งแวดล้อม
ความอยุติธรรม การศึกษาครั้งนี้จะตรวจสอบแนวโน้มอนุกรมเวลาของแผ่นดินคาร์บอนและรอยเท้าน้ำในไต้หวัน.
แต่ถ้าวิเคราะห์เหล่านี้สามารถ downscaled ให้อยู่ในระดับเมือง / มณฑลพวกเขาจะมีประโยชน์มากสำหรับการตรวจสอบ
ประสิทธิภาพการทำงานที่แตกต่างกันของการพัฒนาอย่างยั่งยืนของรัฐบาลท้องถิ่นในภูมิภาคต่างๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รับผิดชอบผู้บริโภควิธีการใช้รอยเท้าเป็นตัวชี้วัดของทั้งทางตรงและทางอ้อมรวมของผลิตภัณฑ์หรือกิจกรรมการบริโภค การศึกษานี้ใช้การวิเคราะห์อนุกรมเวลา 3 แรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมวัดความดันที่เกิดจากการรวมสิ่งแวดล้อมในไต้หวัน : ที่ดินคาร์บอนรอยเท้า , รอยเท้าแล้วรอยเท้าน้ำ รอยเท้าที่ดินมีแรงกดดันจากการจัดสรรที่ดิน และได้ประสิทธิผลพื้นที่น้ำ คาร์บอนฟุตพริ้นท์เป็นแรงกดดันจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจก รอยเท้าน้ำมีความดันจากการบริโภคปลา คาร์บอนธรรมดาคือ ผลรวมของ CO2 ออกมาจากกิจกรรมที่แน่นอน หรือการสะสม CO2 ในช่วงวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ . คำนิยามนี้ไม่สามารถใช้กับการปล่อย CO2 ลงในแปลงหน่วยที่ดิน การศึกษานี้ตอบสนองความต้องการของ " CO2 ที่ดิน " ในครอบครัวรอยโดยการใช้คาร์บอนฟุตพริ้นท์แนวคิดที่ใช้โดย gfn . ผลการวิเคราะห์พบว่า การบริโภคของประชาชนไต้หวันเฉลี่ยในปี 2000จัดสรรจำนวนที่ต้องการของ GHA ( ไร่ที่ดินกับผลผลิตเฉลี่ยทั่วโลกชีวภาพ ) และ 3.63 GHAในปี 2011 ในแง่ของรอยเท้าที่ดิน โดยประชาชนไต้หวันมีรอยเท้าคาร์บอน 3.95 GHA ในปี 2000 และ. gg ในสิ้นปี 2554 ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า แยกวิเคราะห์ดินรอยเท้าคาร์บอนช่วยให้พวกเขาแนวโน้มที่จะเปรียบเทียบนโยบายและยุทธศาสตร์ด้านต่าง ๆที่เหมาะสมโดยให้เสนอตามโดยไต้หวันพลเมืองมีรอยเท้าน้ำสีฟ้าของ 801 ลบ . ในปี 2000 และตอนนี้ M3 ใน 2011 โดยการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยทั่วโลกของตนเป็น 1.23 GHA 2.36 และ GHA 163 M3 น้ำสีฟ้าใน 2011 , ตามลำดับ โดยรวมไต้หวันเผยแรงกดดันที่สูงสิ่งแวดล้อมเมื่อเทียบกับส่วนที่เหลือของโลก แสดงให้เห็นว่าไต้หวันกลายสภาพเป็นรอยสูง และมีสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมทรัพยากรจากประเทศอื่น ๆที่ผ่าน ของสินค้าไว้กับแรงกดดันและการส่งออกของไต้หวันมีการโอนสิ่งแวดล้อมจากการบริโภคสินค้าและบริการจากส่วนอื่น ๆของโลก ซึ่งเป็นสิ่งแวดล้อมความอยุติธรรม การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงแนวโน้มอนุกรมเวลาของที่ดิน คาร์บอน และน้ำในรอยเท้าในไต้หวันอย่างไรก็ตาม หากวิเคราะห์เหล่านี้สามารถ downscaled ระดับเมือง / มณฑล พวกเขาจะเป็นประโยชน์สำหรับการตรวจสอบเพิ่มเติมงานด้านต่าง ๆของรัฐบาลท้องถิ่นในภูมิภาคที่แตกต่างกัน