Active learning is a model of instr

Active learning is a model of instruction that focuses the responsibility of learning on learners. It was popularized in the 1990s by its appearance on the Association for the Study of Higher Education (ASHE) report (Bonwell & Eison 1991). In this report they discuss a variety of methodologies for promoting "active learning". They cite literature which indicates that to learn, students must do more than just listen: They must read, write, discuss, or be engaged in solving problems. It relates to the three learning domains referred to as knowledge, skills and attitudes (KSA), and that this taxonomy of learning behaviours can be thought of as "the goals of the learning process" (Bloom, 1956). In particular, students must engage in such higher-order thinking tasks as analysis, synthesis, and evaluation.[1] Active learning engages students in two aspects – doing things and thinking about the things they are doing (Bonwell and Eison, 1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียนรู้เป็นรูปแบบการสอนที่เน้นความรับผิดชอบการเรียนรู้ในผู้เรียน มันนิยมในปี 1990 โดยลักษณะที่ปรากฏบนการเชื่อมโยงสำหรับรายงานการศึกษาระดับอุดมศึกษา (ASHE) (Bonwell และ Eison 1991) ในรายงานนี้ จะกล่าวถึงความหลากหลายของวิธีการ "เรียนรู้" การส่งเสริมการ พวกเขาอ้างถึงวรรณกรรมซึ่งบ่งชี้ว่า การเรียนรู้ นักเรียนต้องทำมากกว่าฟังเพียง: พวกเขาต้องอ่าน เขียน พูด คุย หรือเข้าร่วมในการแก้ปัญหา เกี่ยวข้องกับโดเมนเรียนสามที่เรียกว่าความรู้ ทักษะ และทัศนคติ (KSA), และ ที่นี้จำแนกประเภทของพฤติกรรมการเรียนรู้สามารถคิดเป็น "เป้าหมายของกระบวนการเรียนรู้" (Bloom, 1956) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักเรียนต้องมีส่วนร่วมในงานเช่นสูงกว่าใบคิดวิเคราะห์ สังเคราะห์ และการประเมินผล [1] เรียนรู้เกี่ยวนักเรียนในแง่มุมที่สองทำ และคิดเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทำ (Bonwell และ Eison, 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนรู้ที่ใช้งานเป็นรูปแบบการเรียนการสอนที่มุ่งเน้นความรับผิดชอบต่อการเรียนรู้ของผู้เรียนได้ มันเป็นที่นิยมในปี 1990 โดยลักษณะที่มีต่อสมาคมเพื่อการศึกษาของการศึกษาระดับอุดมศึกษา (ASHE) รายงาน (Bonwell และ Eison 1991) ในรายงานนี้พวกเขาพูดคุยความหลากหลายของวิธีการสำหรับการส่งเสริม "การเรียนรู้การใช้งาน" พวกเขาอ้างวรรณกรรมซึ่งบ่งชี้ว่าการเรียนรู้ที่นักเรียนจะต้องทำมากกว่าเพียงแค่ฟัง: พวกเขาจะต้องอ่านเขียนหารือหรือมีส่วนร่วมในการแก้ปัญหา มันเกี่ยวข้องกับสามโดเมนการเรียนรู้ที่เรียกว่าความรู้ทักษะและทัศนคติ (KSA) และอนุกรมวิธานของพฤติกรรมการเรียนรู้นี้อาจจะคิดว่าเป็น "เป้าหมายของกระบวนการเรียนรู้" (บลูม, 1956) โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักเรียนจะต้องมีส่วนร่วมในงานการคิดขั้นสูงเช่นการวิเคราะห์สังเคราะห์และการประเมินผล [1] การเรียนรู้ที่ใช้งานร่วมกับนักเรียนในสองด้าน -. ทำสิ่งที่คิดและเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขากำลังทำ (Bonwell และ Eison, 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนรู้เป็นรูปแบบของการเรียนการสอนที่เน้นความรับผิดชอบในการเรียนรู้ของผู้เรียน มันคือความนิยมในทศวรรษที่ 1990 โดยลักษณะของสมาคมเพื่อการศึกษาการศึกษาสูง ( แอช ) รายงาน ( bonwell & eison 1991 ) ในรายงานนี้จะกล่าวถึงความหลากหลายของวิธีการส่งเสริมการเรียนรู้ " " ใช้งาน พวกเขาอ้างถึงวรรณกรรมซึ่งบ่งชี้ว่า การเรียนรู้ นักเรียนจะต้องทำมากกว่าเพียงแค่ฟัง เขาต้องอ่าน เขียน สนทนา หรือมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหา มันเกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ 3 โดเมน หมายถึง ความรู้ ทักษะและทัศนคติ ( KSA ) และอนุกรมวิธานของการเรียนรู้ พฤติกรรมนี้สามารถคิดเป็น " เป้าหมายของการเรียนรู้ " ( Bloom , 1956 ) โดยเฉพาะ นักเรียนต้องมีส่วนร่วมในงาน เช่น การคิดขั้นสูง เช่น การวิเคราะห์ การสังเคราะห์ และการประเมิน [ 1 ] งานเรียนรู้เกี่ยวนักเรียน 2 ด้าน และทำสิ่งต่างๆ และคิดเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขากำลังทำ ( bonwell และ eison , 1991 )