One argument in the debate surround

One argument in the debate surrounding globalization is about the inequality between nations. Discuss the major points of the inequality between nations argument and describe how falling barriers to trade and investment might help reduce the inequality between nations.

Answer: The inequality between nations debate questions the widening of the gap in average incomes between rich and poor nations. A widening gap is noticed if the average incomes in high-income countries are compared with the average incomes in middle- and low-income nations. But averages conceal differences between nations. The gap between rich and poor nations is not occurring everywhere: one group of poor nations is closing the gap with rich economies, while a second group of poor countries is falling further behind. For example, China is narrowing the income gap between itself and the United States as measured by GDP per capita, but the gap between Africa and the United States is widening. China's progress is no doubt a result of its integration with the world economy and annual economic growth rates of around 9 percent. Another emerging market, India, is also narrowing its income gap with the United States by embracing globalization. Developing countries that embrace globalization are increasing personal incomes, extending life expectancies, and improving education systems. In addition, post-communist countries that welcomed world trade and investment experienced high growth rates in GDP per capita. But nations that remain closed off from the world economy have performed far worse.
Falling barriers to trade and investment may help reduce the inequality between nations by leveling the global business playing field. Specifically, the WTO launched a new round of negotiations in Doha, Qatar, in late 2001. The renewed negotiations were designed to lower trade barriers further and to help poor nations in particular. Agricultural subsidies that rich countries pay to their own farmers are worth $1 billion per day—more than six times the value of their combined aid budgets to poor nations. Because 70 percent of poor nations' exports are agricultural products and textiles, wealthy nations had intended to further open these and other labor-intensive industries. Poor nations were encouraged to reduce tariffs among themselves and were to receive help in integrating themselves into the global trading system. Although the Doha round was to conclude by the end of 2004, negotiations are proceeding more slowly than was anticipated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาร์กิวเมนต์หนึ่งในสภาพแวดล้อมโลกาภิวัตน์การอภิปรายเกี่ยวกับความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศได้ อภิปรายจุดสำคัญของความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศอาร์กิวเมนต์ และอธิบายวิธีตกอุปสรรคการค้า และการลงทุนอาจช่วยลดความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศตอบ: ความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศอภิปรายถามขยับขยายช่องว่างในรายได้เฉลี่ยระหว่างประเทศรวย และยากจน สังเกตช่องว่าง widening ถ้ารายได้เฉลี่ยในประเทศร่ำรวยจะเปรียบเทียบกับรายได้เฉลี่ยในรายได้กลาง และต่ำประชาชาติ แต่ค่าเฉลี่ยความแตกต่างระหว่างประเทศที่ปกปิด ช่องว่างระหว่างประเทศร่ำรวย และยากจนจะเกิดทุก: กลุ่มประเทศยากจนจะปิดช่องว่างกับประเทศร่ำรวย ในขณะที่กลุ่มที่สองของประเทศยากจนตกไปด้านหลัง ตัวอย่าง จีนถูกจำกัดให้แคบลงช่องว่างรายได้ระหว่างตัวเองและสหรัฐอเมริกาวัดจาก GDP ต่อหัว ได้มีการขยับขยายช่องว่างระหว่างแอฟริกาและสหรัฐอเมริกา ความคืบหน้าของจีนจะไม่มีผลของการรวมเข้ากับเศรษฐกิจโลกและอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจประจำปีประมาณร้อยละ 9 ตลาดเกิดใหม่อื่น ๆ อินเดีย เป็นยังจำกัดให้แคบลงช่องว่างของรายได้กับสหรัฐอเมริกา โดยไพบูลย์โลกาภิวัตน์ ประเทศกำลังพัฒนาที่โอบกอดโลกาภิวัตน์เพิ่มรายได้ส่วนบุคคล ขยาย expectancies ชีวิต และปรับปรุงระบบการศึกษา นอกจากนี้ ประเทศคอมมิวนิสต์หลังที่ต้อนรับการค้าโลกและการลงทุนประสบการณ์อัตราเติบโตสูงใน GDP ต่อ capita แต่ประเทศที่ปิดออกจากเศรษฐกิจโลกทำแย่มากอุปสรรคทางการค้าและการลงทุนลดลงอาจช่วยลดความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศโดยปรับระดับสนามเล่นของโลกธุรกิจ โดยเฉพาะ องค์การเปิดเจรจาโดฮา กาตาร์ รอบใหม่ในช่วงปลายปี 2544 เจรจาใหม่ถูกออกแบบ เพื่อลดอุปสรรคทางการค้าต่อไป และ เพื่อช่วยประเทศยากจนโดยเฉพาะ เงินอุดหนุนทางการเกษตรที่ประเทศร่ำรวยจ่ายเกษตรกรเองมีมูลค่า 1 พันล้านเหรียญต่อวันซึ่งมากกว่า 6 ครั้งค่าของงบประมาณความช่วยเหลือรวมประชาชาติที่ดี เนื่องจากร้อยละ 70 ของการส่งออกของประเทศยากจนมีสินค้าเกษตรและสิ่งทอ ประชาชาติที่มั่งคั่งมีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มเติม เปิดเหล่านี้และอื่น ๆ อุตสาหกรรม labor-intensive ประเทศยากจนได้รับการสนับสนุนเพื่อลดภาษีศุลกากรระหว่างกันเอง และได้รับความช่วยเหลือในการรวมตัวเองเข้าสู่ระบบการค้าโลก แม้รอบโดฮาได้สรุป โดย 2004 เจรจาจะดำเนินช้ากว่าคาดไว้มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุผลหนึ่งในการอภิปรายรอบโลกาภิวัตน์เป็นเรื่องเกี่ยวกับความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศที่ หารือเกี่ยวกับจุดสำคัญของความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศในการโต้แย้งและอธิบายถึงวิธีการปัญหาและอุปสรรคที่ล้มลงไปค้าและการลงทุนอาจช่วยลดความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศที่. คำตอบ: ความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศอภิปรายคำถามกว้างของช่องว่างของรายได้เฉลี่ยระหว่างประเทศที่อุดมไปด้วยและคนยากจน ช่องว่างขยับขยายจะสังเกตเห็นว่ารายได้เฉลี่ยในประเทศที่มีรายได้สูงเมื่อเทียบกับรายได้เฉลี่ยในประเทศกลางและมีรายได้ต่ำ แต่ค่าเฉลี่ยปกปิดความแตกต่างระหว่างประเทศ ช่องว่างระหว่างประเทศที่คนรวยและคนจนที่ไม่ได้เกิดขึ้นทุกที่: กลุ่มหนึ่งของประเทศที่ยากจนจะปิดช่องว่างที่มีเศรษฐกิจที่อุดมไปด้วยในขณะที่กลุ่มที่สองของประเทศที่ยากจนจะลดลงอีกหลัง ยกตัวอย่างเช่นจีนจะลดช่องว่างรายได้ระหว่างตัวเองและประเทศสหรัฐอเมริกาโดยวัดจาก GDP ต่อหัว แต่ช่องว่างระหว่างแอฟริกาและสหรัฐอเมริกามีการขยับขยาย ความคืบหน้าของจีนเป็นข้อสงสัยใด ๆ เป็นผลมาจากการทำงานร่วมกับเศรษฐกิจโลกและอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจประจำปีประมาณร้อยละ 9 ตลาดที่เกิดขึ้นใหม่อีกอินเดียยังลดช่องว่างรายได้กับสหรัฐอเมริกาโดยกอดโลกาภิวัตน์ ประเทศกำลังพัฒนาที่โอบกอดโลกาภิวัตน์ที่เพิ่มขึ้นรายได้ส่วนบุคคลขยายอายุขัยและการปรับปรุงระบบการศึกษา นอกจากนี้ประเทศในการโพสต์ของพรรคคอมมิวนิสต์ที่ได้รับการต้อนรับการค้าโลกและการลงทุนที่มีประสบการณ์อัตราการเติบโตที่สูงใน GDP ต่อหัว แต่ประเทศที่ยังคงปิดจากเศรษฐกิจโลกที่ได้ดำเนินการเลวร้ายยิ่งไกล. ตกอุปสรรคต่อการค้าและการลงทุนอาจช่วยลดความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศโดยการปรับระดับสนามเด็กเล่นทางธุรกิจทั่วโลก โดยเฉพาะองค์การการค้าโลกเปิดตัวรอบใหม่ของการเจรจาต่อรองในโดฮากาตาร์ในช่วงปลายปี 2001 การเจรจาต่ออายุได้รับการออกแบบเพื่อลดอุปสรรคทางการค้าต่อไปและเพื่อช่วยให้ประเทศที่ยากจนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง อุดหนุนสินค้าเกษตรที่ประเทศร่ำรวยจ่ายเงินให้กับเกษตรกรของตัวเองที่มีมูลค่า $ 1000000000 ต่อวันมากกว่าหกครั้งมูลค่าของงบประมาณช่วยเหลือพวกเขาที่จะรวมประเทศที่ยากจน เพราะร้อยละ 70 ของการส่งออกของประเทศที่ยากจน 'เป็นผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรและสิ่งทอ, ประเทศที่ร่ำรวยมีวัตถุประสงค์เพื่อเปิดเหล่านี้และอื่น ๆ อุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้น ประเทศที่ยากจนได้รับการสนับสนุนในการลดอัตราภาษีศุลกากรระหว่างกันและจะได้รับความช่วยเหลือในการบูรณาการตัวเองเข้าสู่ระบบการค้าโลก แม้ว่ารอบโดฮาที่จะสรุปในตอนท้ายของปี 2004 การเจรจาจะดำเนินการช้ากว่าที่คาดว่าจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งอาร์กิวเมนต์ในการอภิปรายรอบโลกาภิวัตน์คือเรื่องความไม่เท่าเทียมระหว่างประชาชาติ หารือเกี่ยวกับจุดสําคัญของความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประชาชาติ อาร์กิวเมนต์ และอธิบายวิธีล้มอุปสรรคการค้าและการลงทุนจะช่วยลดความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประชาชาติ ตอบ

:ความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประชาชาติอภิปรายคำถามการขยับขยายช่องว่างของรายได้เฉลี่ยระหว่างประเทศร่ำรวยและยากจน ขยับขยายช่องว่างจะสังเกตเห็นว่ารายได้เฉลี่ยในประเทศที่มีรายได้สูงเมื่อเทียบกับรายได้เฉลี่ยในกลางและรายได้น้อย ประเทศ แต่ค่าเฉลี่ยปกปิดความแตกต่างระหว่างประชาชาติ ช่องว่างระหว่างคนรวยและคนจน ไม่ใช่ประเทศที่เกิดขึ้นทุกที่หนึ่งในกลุ่มประเทศยากจนจะปิดช่องว่างกับประเทศที่ร่ำรวย ในขณะที่กลุ่มที่สองของประเทศยากจนจะลดลงอีกหลัง . ตัวอย่างเช่น , จีนคือการลดช่องว่างรายได้ระหว่างตัวเองและสหรัฐอเมริกาเมื่อวัดโดยจีดีพีต่อหัว แต่ช่องว่างระหว่างแอฟริกาและสหรัฐอเมริกามีการขยับขยาย .ความคืบหน้าของจีนจะไม่สงสัยผลของการบูรณาการกับเศรษฐกิจโลก และอัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจปีประมาณร้อยละ 9 อีกตลาด อินเดีย ยังลดช่องว่างรายได้ของสหรัฐอเมริกาแห่งโลกาภิวัตน์ การพัฒนาประเทศที่โอบกอดโลกาภิวัตน์จะเพิ่มรายได้ส่วนบุคคลขยาย expectancies ชีวิตและการปรับปรุงระบบการศึกษานอกจากนี้โพสต์คอมมิวนิสต์ประเทศที่ยินดีการค้าโลกและการลงทุนที่มีประสบการณ์สูงในอัตราการเติบโตของ GDP ต่อหัว แต่ประเทศที่ยังคงปิดตัวจากโลกเศรษฐกิจแสดงแย่
ล้มอุปสรรคการค้าและการลงทุนจะช่วยลดความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประชาชาติธุรกิจ โดยการปรับระดับสนามเล่น โดยเฉพาะWTO เปิดใหม่ของการเจรจาในรอบโดฮา , กาตาร์ , ในปลายปี 2001 การต่ออายุการเจรจาถูกออกแบบมาเพื่อลดอุปสรรคทางการค้าต่อไป และเพื่อช่วยให้ประเทศยากจนโดยเฉพาะใน เงินอุดหนุนการเกษตรที่อุดมไปด้วยประเทศที่จ่ายให้กับเกษตรกรของตนเองมีมูลค่า $ 1 พันล้านต่อวันมากกว่าหกเท่าของมูลค่าของงบประมาณรวม ช่วยให้ประเทศยากจน .เนื่องจากร้อยละ 70 ของประเทศยากจน ' การส่งออกสินค้าเกษตรและสิ่งทอ ประเทศที่ร่ำรวยมีเจตนาที่จะไปเปิดเหล่านี้ และอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานอื่น ๆ ประเทศยากจนมีการลดภาษีศุลกากรระหว่างกัน และได้รับความช่วยเหลือในการบูรณาการตัวเองในระบบการค้าโลก แม้ว่ารอบโดฮาเพื่อสรุปสิ้นปี 2004การเจรจาจะดำเนินช้ากว่าที่ได้คาดไว้