RESULTS AND DISCUSSIONFoliar diseas

RESULTS AND DISCUSSION
Foliar diseases which rapidly spread and cause epidemics can be managed effectively by developing suitable disease management stratagies. In order to develop a suitable disease management protocol an attempt was made to evaluate different fungicides for the control of turcicum leaf blight. The treatment details, disease severity data are presented in the Table 2.
A perusal of the results indicates that all the treatments are superior in reducing the PDI of turcicum leaf blight of maize over control. The treatment mancozeb 0.25% and combination treatments of carbendazim and mancozeb i.e. saff 0.25% recorded the lowest percent disease index reducing the disease by 73.0% and 72.1% respectively. The treatment which had a combination metriram + pyraclostrobin i.e. cabriotop 0.3% was found to be the next best treatment in reducing the disease by 61.5% with PDI of 14.6 following propiconazole with PDI of 18.6.
The lowest reduction in disease was found by carbendazim 0.1% which could reduce the disease by 28.9% only with PDI of 27.3 over control followed by tebuconazole 0.1% alone with PDI of 21.0.
The results showed that (mancozeb 0.25%) and (carbendazim + mancozeb) was significantly superior over other treatments and can be recommended for the control of disease under field conditions.
From similar studies Harlapur (2005) observed carboxin powder seed treatment (2 g kg-1) followed by two sprays of mancozeb (0.25 %) resulting in significantly minimum PDI and maximum grain yield. The effectiveness of fungicides mancozeb, propiconazole and carboxin against Exserohilum turcicum has been reported by earlier workers Singh and Gupta (2000) and Patil et al., (2000) in maize. Pandurangegowda et al., (1993) reported that the foliar spray with mancozeb 0.25% three times at 10 day interval was found to be more effective and significantly reduced TLB severity and increased grain yield. Kumar et al., (1977) and Kachapur (1988) have reported that maneb followed by mancozeb effective in controlling TLB of maize.
VII. CONCLUSION
The management studies showed that (mancozeb 0.25%) and (carbendazim + mancozeb 0.25%) was significantly superior over other treatments and can be recommended for the control of disease under field conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลและการสนทนาสามารถจัดการโรค foliar ซึ่งแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และทำให้เกิดโรคระบาดได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยพัฒนา stratagies จัดการโรคที่เหมาะสม การพัฒนาโรคเหมาะ บริหารโพรโทคอลมีความพยายามทำการประเมินซึ่งเกิดจากเชื้อต่าง ๆ สำหรับการควบคุมโรคใบ turcicum รายละเอียดการรักษา ข้อมูลความรุนแรงของโรคจะแสดงในตารางที่ 2Perusal ผลบ่งชี้ว่า การรักษาเหนือกว่าในการลดการ PDI turcicum ใบโรคของข้าวโพดผ่านการควบคุม การรักษา mancozeb 0.25% และชุดรักษา carbendazim และ mancozeb เช่นสำคัญ 0.25% บันทึกโรคเปอร์เซ็นต์ดัชนีต่ำสุดที่ลดโรค โดย 73.0% และ 72.1% ตามลำดับ พบการรักษาที่มีชุด metriram + pyraclostrobin cabriotop เช่น 0.3% ให้ การรักษาดีที่สุดถัดไปในการลดโรคโดย 61.5% กับ PDI 14.6 ต่อ propiconazole กับ PDI 18.6ลดต่ำสุดในโรคพบ carbendazim 0.1% ซึ่งสามารถลดโรค 28.9% เท่ากับ PDI 27.3 ผ่านควบคุมตาม tebuconazole 0.1% สอง PDI 21.0แสดงให้เห็นว่าผลนั้น (mancozeb 0.25%) และ (carbendazim + mancozeb) ได้เหนือกว่าอย่างมีนัยสำคัญรักษาอื่น ๆ และสามารถแนะนำสำหรับการควบคุมโรคภายใต้ฟิลด์เงื่อนไขการจากคล้ายศึกษา Harlapur (2005) สังเกต carboxin ผงเมล็ดรักษา (2 g กก.-1) ตาม ด้วยสเปรย์สองของ mancozeb (0.25%) เกิดใน PDI ต่ำอย่างมีนัยสำคัญและผลผลิตเมล็ดสูงสุด มีการรายงานประสิทธิภาพ ของ mancozeb ซึ่งเกิดจากเชื้อ propiconazole carboxin กับ Exserohilum turcicum โดยก่อนหน้างานสิงห์ และกุปตา (2000) และภา al. ร้อยเอ็ด, (2000) ในข้าวโพด Pandurangegowda et al., (1993) รายงานว่า สเปรย์ foliar mancozeb 0.25% สามครั้งในช่วงเวลา 10 วันพบความรุนแรง TLB มีประสิทธิภาพมากขึ้น และลดลงอย่างมีนัยสำคัญและผลผลิตข้าวเพิ่มขึ้น Kumar et al., (1977) และ Kachapur (1988) ได้รายงาน maneb ที่ตาม ด้วยประสิทธิภาพในการควบคุม TLB ของข้าวโพด mancozebVII. บทสรุปแสดงให้เห็นว่าการจัดการศึกษาที่ (mancozeb 0.25%) และ (carbendazim + mancozeb 0.25%) ได้เหนือกว่าอย่างมีนัยสำคัญรักษาอื่น ๆ และสามารถแนะนำสำหรับการควบคุมโรคภายใต้ฟิลด์เงื่อนไขการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลและการอภิปราย
ใบอย่างรวดเร็วและก่อให้เกิดโรคระบาดแพร่กระจายโรคที่สามารถจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยการพัฒนา stratagies การจัดการโรคที่เหมาะสม เพื่อพัฒนาโปรโตคอลการจัดการโรคที่เหมาะสม มีความพยายามที่จะประเมินสารเคมีต่าง ๆ เพื่อควบคุม turcicum ใบไหม้ . การรักษารายละเอียดข้อมูลความรุนแรงของโรคจะแสดงในตารางที่ 2 .
มีการตรวจผลแสดงว่าการรักษาทั้งหมดจะเหนือกว่าในการลด turcicum PDI ของใบไหม้ของข้าวโพดเหนือการควบคุม ไร่ 0.25% และการรวมกันของการรักษาและการรักษา เช่น คาร์เบนดาซิมไร่ saff 0.25% บันทึกค่าเปอร์เซ็นต์ดัชนีของโรคลดโรค โดยร้อยละ 73.0 และ 72.1 ตามลำดับการรักษาซึ่งมีการรวมกัน metriram pyraclostrobin เช่น cabriotop 0.3 เปอร์เซ็นต์ พบว่าเป็นอีกการรักษาที่ดีที่สุดในการลดโรคโดย 61.5 เปอร์เซ็นต์ของขนาดชิ้นต่อไปนี้โพรพิโคนาโซลกับ PDI ของ 18.6 .
ลดถูกที่สุดในโรคนี้ถูกพบโดย คาร์เบนดาซิม 0.1% ซึ่งสามารถลดโรคโดย 28.9% เท่านั้นที่มีชิ้นของตลาดมากกว่า การควบคุมตามด้วยทีบูโคนาโซล 01 % คนเดียวกับ PDI ของ 21.0 .
พบว่า ( mancozeb 0.25% ) และคาร์เบนดาซิม mancozeb ) อย่างมีนัยสำคัญกว่าการรักษาอื่น ๆและสามารถแนะนำเพื่อการควบคุมโรค ภายใต้สภาวะ .
จาก harlapur การศึกษาเหมือนกัน ( 2005 ) และคาร์บอกซินผงเมล็ดรักษา ( 2 กรัม kg-1 ) ตามด้วยสองสเปรย์ของแมนโคเซบ ( 025% ) ที่เกิดในระดับต่ำสุด และ​ผลผลิตสูงสุด ประสิทธิภาพของสารเคมี mancozeb , โพรพิโคนาโซล และคาร์บ๊อกซินกับ Exserohilum turcicum ได้รับรายงานก่อนหน้านี้คนงานซิงห์และ Gupta ( 2000 ) และ ปาติล et al . ( 2000 ) ในข้าวโพด pandurangegowda et al . ( 1993 ) รายงานว่า พ่นด้วยแมนโคเซบ 025% 3 ครั้งในช่วง 10 วัน พบว่า มีประสิทธิภาพมากขึ้น และลดระดับความรุนแรง TLB และเพิ่มผลผลิต . Kumar et al . , ( 1977 ) และ kachapur ( 1988 ) ได้รายงานว่า มาแนบ ตามด้วย mancozeb มีประสิทธิภาพในการควบคุม TLB ( .
7 . สรุปการจัดการศึกษาพบว่า
( mancozeb 0.25% ) และ ( mancozeb คาร์เบนดาซิม 025 เปอร์เซ็นต์ ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่เหนือกว่าในการรักษาอื่น ๆและสามารถแนะนำเพื่อการควบคุมโรคในภาวะภาคสนาม