BACKGROUND AND PURPOSE: Previous st

BACKGROUND AND PURPOSE: Previous studies have revealed inequalities in stroke treatment based on demographics, hospital type, and region. We used the Swedish Stroke Register (Riksstroke) to test whether patient education level is associated with reperfusion (either or both of thrombolysis and thrombectomy) treatment. METHODS: We included 85 885 patients with ischemic stroke aged 18 to 80 years registered in Riksstroke between 2003 and 2009. Education level was retrieved from Statistics Sweden, and thrombolysis, thrombectomy, patient, and hospital data were obtained from Riksstroke. We used multivariable logistic regression to analyze the association between reperfusion therapy and patient education. RESULTS: A total of 3649 (4.2%) of the patients received reperfusion therapy. University-educated patients were more likely to be treated (5.5%) than patients with secondary (4.6%) or primary education (3.6%; P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังและวัตถุประสงค์: การศึกษาก่อนหน้านี้ได้เปิดเผยความเหลื่อมล้ำทางในการรักษาโรคหลอดเลือดสมองตามประชากร โรงพยาบาลชนิด และภูมิภาค เราใช้สวีเดนจังหวะลงทะเบียน (Riksstroke) เพื่อทดสอบว่าระดับการศึกษาผู้ป่วยเกี่ยวข้องกับการรักษา reperfusion (อย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองอย่าง thrombolysis และ thrombectomy) วิธีการ: เรารวมผู้ป่วยที่ มีโรคหลอดเลือดสมองสำรอกอายุ 18-80 ปีที่ลงทะเบียนใน Riksstroke ระหว่าง 2003 2009 85 885 ระดับการศึกษาถูกดึงจากสถิติสวีเดน และ thrombolysis, thrombectomy ผู้ป่วย และข้อมูลโรงพยาบาลได้รับจาก Riksstroke เราใช้ multivariable ถดถอยโลจิสติกการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง reperfusion บำบัดและการศึกษาผู้ป่วย ผลลัพธ์: ทั้งหมด 3649 (4.2%) ของผู้ป่วยที่รับรักษาด้วย reperfusion มหาวิทยาลัยที่มีศึกษาผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะ บำบัด (5.5%) มากกว่าผู้ป่วยที่มีการศึกษา (4.6%) หรือการศึกษาขั้นพื้นฐาน (3.6% P < 0.001) อสมการที่เกี่ยวข้องกับการศึกษายังคงอยู่หลังการปรับปรุงสำหรับผู้ป่วยลักษณะ อัตราราคาการศึกษามหาวิทยาลัย 1.14 ช่วงความเชื่อมั่น 95%, 1.03-1.26 และมัธยมราคาอัตรา 1.08 ช่วงความเชื่อมั่น 95%, 1.00 การความ 1.17 เมื่อเทียบกับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ระดับความเชี่ยวชาญของโรงพยาบาลสูงยังถูกเชื่อมโยงกับระดับ reperfusion สูง (P < 0.001) ใน stratified multivariable วิเคราะห์ตามชนิดโรงพยาบาล รักษาอย่างมีนัยสำคัญความแตกต่างตามระดับการศึกษาอยู่ในโรงพยาบาลขนาดใหญ่ nonuniversity (อัตราราคาการศึกษามหาวิทยาลัย 1.20 ช่วงความเชื่อมั่น 95%, 1.04-1.40 มัธยมราคา อัตรา 1.14 ช่วงความเชื่อมั่น 95%, 1.01-1.29) เท่านั้น บทสรุป: เราสาธิตสาระสังคมใน reperfusion อธิบายลักษณะผู้ป่วยและระดับเฉพาะทางโรงพยาบาลท้องถิ่นบางส่วน ศึกษาเพิ่มเติมควรความล่าช้าในการรักษา ความรู้โรคหลอดเลือดสมอง และหมาย ถึงปรับปรุง reperfusion ปฏิบัติในโรงพยาบาลน้อยเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นมาและวัตถุประสงค์: การศึกษาก่อนหน้านี้ได้เผยให้เห็นความไม่เท่าเทียมกันในการรักษาโรคหลอดเลือดสมองอยู่บนพื้นฐานของประชากรประเภทโรงพยาบาลและภูมิภาค เราใช้สมัครสมาชิกสวีเดนโรคหลอดเลือดสมอง (Riksstroke) เพื่อทดสอบว่าระดับการศึกษาผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องกับการกลับคืน (อย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสอง thrombolysis และ Thrombectomy) การรักษา นักวิจัยรวม 85 885 ผู้ป่วยที่มีโรคหลอดเลือดสมองตีบอายุ 18 ถึง 80 ปีที่จดทะเบียนใน Riksstroke ระหว่างปี 2003 และปี 2009 ระดับการศึกษาได้รับการเรียกข้อมูลจากสถิติสวีเดนและ thrombolysis, Thrombectomy ผู้ป่วยและข้อมูลของโรงพยาบาลที่ได้รับจาก Riksstroke เราใช้การถดถอยโลจิสติกหลายตัวแปรในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างการรักษาด้วยการกลับคืนและการศึกษาผู้ป่วย ผลรวมของ 3649 (4.2%) ของผู้ป่วยได้รับการรักษาด้วยการกลับคืน ผู้ป่วยที่มหาวิทยาลัยการศึกษามีแนวโน้มที่จะได้รับการปฏิบัติ (5.5%) มากกว่าผู้ป่วยที่มีรอง (4.6%) หรือการศึกษาประถมศึกษา (3.6%; p <0.001) ความไม่เท่าเทียมกันที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาก็ยังคงอยู่ในปัจจุบันหลังจากการปรับลักษณะผู้ป่วย การศึกษาของมหาวิทยาลัยอัตราส่วนราคาต่อรอง, 1.14; ช่วงความเชื่อมั่น 95%, 1.03-1.26 และการศึกษาอัตราส่วนราคาต่อรองรอง 1.08; ช่วงความเชื่อมั่น 95%, 1.00-1.17 เมื่อเทียบกับการศึกษาประถมศึกษา ระดับความเชี่ยวชาญของโรงพยาบาลที่สูงขึ้นนอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์กับระดับกลับคืนสูงขึ้น (p <0.001) ในการวิเคราะห์หลายตัวแปรแบ่งชั้นโดยแบ่งตามชนิดของโรงพยาบาลที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษาระดับการศึกษาที่มีอยู่เพียง แต่ในหมู่โรงพยาบาล nonuniversity ขนาดใหญ่ (อัตราส่วนราคาต่อรองการศึกษาของมหาวิทยาลัย, 1.20; 95% confidence interval, 1.04-1.40; การศึกษาอัตราส่วนราคาต่อรองรอง 1.14; 95% confidence interval, 1.01 -1.29) สรุป: เราแสดงให้เห็นถึงการแบ่งชั้นทางสังคมในกลับคืนอธิบายบางส่วนจากลักษณะของผู้ป่วยและระดับความเชี่ยวชาญโรงพยาบาลท้องถิ่น การศึกษาต่อไปควรจะอยู่ความล่าช้าการรักษาโรคหลอดเลือดสมองความรู้และวิธีการในการปรับปรุงการดำเนินงานกลับคืนในโรงพยาบาลเฉพาะน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเป็นมาและวัตถุประสงค์ : การศึกษาก่อนหน้านี้ได้พบความไม่เท่าเทียมกันในการรักษาขึ้นอยู่กับชนิดและประชากร , โรงพยาบาล , ภูมิภาค เราใช้ลงทะเบียนจังหวะสวีเดน ( riksstroke ) เพื่อทดสอบว่าระดับการศึกษาของผู้ป่วยมีความสัมพันธ์กับภาวะขาดเลือด ( อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือทั้งสองอย่าง และรักษา thrombectomy ) การรักษา วิธีการ :เรารวม 85 635 ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองตีบ อายุ 18 ถึง 80 ปี จดทะเบียนใน riksstroke ระหว่าง 2003 และ 2009 ระดับการศึกษา คือดึงข้อมูลจากสถิติของสวีเดน และรักษา thrombectomy , ผู้ป่วย และข้อมูลโรงพยาบาล ได้จาก riksstroke . ที่เราใช้ในการถดถอยโลจิสติก multivariable เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างการได้รับการศึกษาผู้ป่วย ผลลัพธ์ :รวม 3649 ( 4.2% ) ของผู้ป่วยที่ได้รับ ได้รับการรักษา มหาวิทยาลัยการศึกษาผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะได้รับการรักษา ( 5.5% ) มากกว่าผู้ป่วยทุติยภูมิ ( 4.6% ) หรือ ระดับประถมศึกษา ( 3.6 % ; p < 0.001 ) ภาพที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาอยู่ในปัจจุบันหลังจากที่การเดิมพันลักษณะผู้ป่วย มหาวิทยาลัยการศึกษาอัตราส่วน 1.14 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% , 1.03 126 และอัตราต่อรองการมัธยมศึกษา 1.08 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% , 1.00 ถึง 1.17 เมื่อเทียบกับระดับประถมศึกษา โรงพยาบาลเฉพาะทางที่เกี่ยวข้องกับระดับที่สูงขึ้นและได้รับในระดับที่สูงขึ้น ( p < 0.001 ) ในการวิเคราะห์โดยแบ่ง multivariable ประเภทโรงพยาบาลความแตกต่างของการรักษาที่สำคัญ โดยระดับการศึกษาที่มีอยู่เท่านั้นระหว่างโรงพยาบาล nonuniversity ขนาดใหญ่ ( 1 ) Odds Ratio 1.20 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% 1.04-1.40 ; รองเดิมพัน , การศึกษาต่อ 1.14 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% 1.01-1.29 , ) สรุป : เราแสดงให้เห็นถึงการจัดช่วงชั้นทางสังคมในภาวะขาดเลือด ,ฝนอธิบายลักษณะของผู้ป่วยและโรงพยาบาลเฉพาะทางท้องถิ่นระดับ การศึกษาที่อยู่ความล่าช้า , การรักษาโรคหลอดเลือดสมอง ความรู้ และวิธีการที่จะปรับปรุงการดำเนินงานในภาวะขาดเลือดเฉพาะน้อยกว่าโรงพยาบาล