Three studies are reported concerni

Three studies are reported concerning homesickness in children attending a new boarding school. Homesickness was found to be a complex cognitive/motivational/ emotional state. The first study concerned retrospective reports of 115 pupils at the end of the first year. Seventy-one per cent of the group reported having experienced homesickness during the school year. This same group also reported a higher incidence of non-traumatic ailments during the year and more days off school. Previous boarding school experience was found to have an ameliorating effect on reports of homesickness. Two further studies are described which involve a diary style of methodology. The first confirmed incidence levels of 76% and an ameliorating effect of previous boarding school experience was found. The second study devoted exclusively to homesickness reporting showed incidence levels of 71 %. Homesickness reporting generally decreased during the two-week period of the diary studies; males showed a different daily reporting patterns from females; ‘very homesick’ respondents had different daily and weekly reporting pattern from other respondents. The findings are elaborated in terms of the risk model developed by Fisher et al. (1985, J. Environ. Psychol., 5, 181–195): a geographical move is a necessary but not a sufficient condition for a homesickness experience; circumstantial and life situations act as ‘gate devices’ influencing which variables have a moderating effect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาสามมีรายงานเกี่ยวกับอาการคิดถึงบ้านในเด็กที่เข้าโรงเรียนใหม่ อาการคิดถึงบ้านพบว่ามีความซับซ้อนสถานะองค์ความรู้/สร้างแรงบันดาลใจ/อารมณ์ ครั้งแรกที่เรียนเกี่ยวข้องย้อนหลังรายงานของนักเรียน 115 ที่สิ้นปีแรก ร้อยละ 60 ของกลุ่มรายงานมีประสบการณ์อาการคิดถึงบ้านในระหว่างปีการศึกษา กลุ่มเดียวกันนี้ยังรายงานอุบัติการณ์ที่สูงขึ้นของโรคไม่ใช่บาดแผลในระหว่างปีและวันปิดโรงเรียน ประสบการณ์โรงเรียนพบว่ามีผล ameliorating ในรายงานของอาการคิดถึงบ้าน ศึกษาต่อที่สองจะอธิบายที่เกี่ยวข้องกับลักษณะไดอารี่ของวิธีการ ยืนยันครั้งแรกเกิดในระดับ 76% และพบผล ameliorating ประสบการณ์โรงเรียนก่อนหน้านี้ การศึกษาที่สองอุทิศเฉพาะการรายงานอาการคิดถึงบ้านพบอุบัติการณ์ระดับ 71% รายงานอาการคิดถึงบ้านโดยทั่วไปลดลงในช่วงสองสัปดาห์ของการศึกษาไดอารี่ เพศชายพบรูปรายงานประจำวันการจากหญิง ตอบ 'ตาว' ได้ทุกวันแตกต่างกันและรายสัปดาห์รายงานรูปแบบจากผู้อื่นตอบ ผลการวิจัยที่มี elaborated ในแง่ของรูปแบบความเสี่ยงที่พัฒนาโดย Fisher et al. (1985, J. Environ Psychol., 5, 181-195): การย้ายทางภูมิศาสตร์มีความจำเป็นแต่เงื่อนไขไม่เพียงพอสำหรับอาการคิดถึงบ้าน ใจกลางกรุงมะนิลา และสถานการณ์ในชีวิตที่ทำหน้าที่เป็น 'ประตูอุปกรณ์' ที่มีอิทธิพลต่อตัวแปรที่มีผลต่อเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามการศึกษาจะมีการรายงานเกี่ยวกับความคิดถึงบ้านในเด็กที่เรียนที่โรงเรียนกินนอนใหม่ คิดถึงบ้านก็พบว่าเป็นองค์ความรู้ที่ซับซ้อน / สร้างแรงบันดาลใจ / สภาพอารมณ์ การศึกษาความกังวลแรกรายงานย้อนหลังของนักเรียน 115 ในตอนท้ายของปีแรก หนึ่งในเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของกลุ่มต่อรายงานที่มีความคิดถึงบ้านที่มีประสบการณ์ในช่วงปีที่โรงเรียน กลุ่มเดียวกันนี้ยังมีรายงานอุบัติการณ์สูงขึ้นของโรคที่ไม่ใช่บาดแผลในระหว่างปีและวันปิดโรงเรียน ก่อนหน้าประสบการณ์โรงเรียนประจำก็พบว่ามีผลกระทบขบเขี้ยวเคี้ยวฟันรายงานของความคิดถึงบ้าน สองการศึกษาต่อไปจะมีการอธิบายที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบไดอารี่ของวิธีการ ครั้งแรกที่ได้รับการยืนยันระดับอุบัติการณ์ของ 76% และผลกระทบของประสบการณ์ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันโรงเรียนประจำก่อนหน้านี้พบว่า การศึกษาที่สองที่อุทิศตนเพื่อการรายงานแสดงให้เห็นระดับความคิดถึงบ้านอุบัติการณ์ของ 71% รายงานความคิดถึงบ้านโดยทั่วไปลดลงในช่วงระยะเวลาสองสัปดาห์ของการศึกษาไดอารี่; เพศที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่ารูปแบบการรายงานทุกวันตั้งแต่หญิง; ผู้ตอบแบบสอบถาม 'คิดถึงบ้านมากมีรูปแบบที่แตกต่างกันการรายงานประจำวันและรายสัปดาห์จากการตอบแบบสอบถามอื่น ๆ ผลการวิจัยพบเนื้อหาในแง่ของรูปแบบความเสี่ยงที่พัฒนาโดยฟิชเชอร์, et al (1985 เจ Environ Psychol, 5, 181-195..) ย้ายทางภูมิศาสตร์เป็นสิ่งที่จำเป็น แต่ไม่เพียงพอสำหรับประสบการณ์การคิดถึงบ้านนั้น แวดล้อมและชีวิตทำหน้าที่เป็นสถานการณ์ที่มีอิทธิพล 'อุปกรณ์ประตูซึ่งตัวแปรที่มีผลในการกลั่นกรอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามการศึกษารายงานเกี่ยวกับการคิดถึงบ้านในเด็กเรียนโรงเรียนใหม่ คิดถึงบ้านได้ซับซ้อนทางปัญญา / แรงจูงใจ / สภาวะทางอารมณ์ที่ การศึกษาแรกที่เกี่ยวข้องรายงานย้อนหลัง 115 นักเรียนที่ส่วนท้ายของปีแรก เจ็ดสิบร้อยละหนึ่งของกลุ่มรายงานที่มีการคิดถึงบ้าน ในระหว่างปีโรงเรียน กลุ่มเดียวกันนี้ยังไม่มีการรายงานอุบัติการณ์ที่สูงขึ้นของโรคในระหว่างปีและวันออกจากโรงเรียน ก่อนหน้านี้โรงเรียนประสบการณ์พบว่ามีมาตราฐานผลรายงานของการคิดถึงบ้าน การศึกษาสองอธิบายลักษณะของวิธีการที่เกี่ยวข้องกับไดอารี่ . ก่อนการยืนยันระดับ 76% และ ameliorating ผลของประสบการณ์ในโรงเรียนก่อนโรงเรียนพบว่า การศึกษาที่สองที่อุทิศตนเพื่อการคิดถึงบ้าน รายงานแสดงระดับการ 71 % รายงานโดยทั่วไปลดลงในช่วงระยะเวลาสองสัปดาห์คิดถึงบ้านของไดอารี่ศึกษา เพศผู้มีรูปแบบแตกต่างกันทุกวัน รายงานจากเพศหญิง ; ' คิดถึงบ้าน ' กลุ่มตัวอย่างมีแตกต่างกันรายวันและรายสัปดาห์รายงานรูปแบบจากผู้ตอบแบบสอบถามอื่น ผลการวิจัยจะอธิบายในแง่ของความเสี่ยงแบบที่พัฒนาโดย Fisher et al . ( 1985 , J . สิ่งแวดล้อม psychol . , 5 , 181 - 195 ) : ย้ายทางภูมิศาสตร์เป็นเรื่องจำเป็น แต่ไม่เพียงพอสำหรับประสบการณ์อาการคิดถึงบ้าน ; แวดล้อมสถานการณ์เป็น ' อุปกรณ์ ' ประตูซึ่งมี 3 ตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อผล และชีวิต