The poem is a heartfelt invitation

The poem is a heartfelt invitation by the speaker to a person whom he wishes to live with him. Like all passionate speakers, he doesn't rely on logic to convince this person. Instead, he appeals to the person's senses and appreciation of the beauty in nature. The speaker ends up making promises that, in a literal sense, he cannot possibly keep.

(I'm assuming, of course, that the speaker is male here, because he's called a shepherd and not a shepherdess in the title of the poem. The person being spoken to might be female or male. The word "gown" made me think first of a woman, but the word "kirtle," which I had to look up, can refer to two different pieces of clothing, one traditionally worn by men and another by women.)

So what, exactly, does the speaker promise? He starts off by talking about how they'll delight in the beautiful simplicity of nature -- sitting on rocks, watches shepherds feed their flocks, listening to birds' songs, etc. -- but he then goes on to talk about how he'll manipulate their environment to make it even more delightful, such as fashioning a bed as well as clothes out of beautiful, sweet-smelling plants. From somewhere, these already fabulous items will be further decorated with rare, expensive materials that (while they do occur in nature) are much harder for a shepherd to come by than rose petals and lambs' wool: gold, coral, amber, silver, and ivory.

The poem ends by repeating the invitation from the beginning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลอนเป็นคำเชิญอย่างจริงใจโดยในคนที่ต้องอยู่กับเขา เช่นลำโพงหลงใหลทั้งหมด เขาไม่ได้อาศัยตรรกะการโน้มน้าวใจคนนี้ แทน เขาขอร้องให้ความรู้สึกและชื่นชมความงามธรรมชาติของบุคคล ปลายลำโพงค่าทำสัญญาที่ ในความรู้สึกตัว เขาไม่อาจรักษา(ฉันทะลึ่ง แน่นอน ลำโพงที่ว่าชายนี่ เนื่องจากเขาได้เรียกว่าเป็นคนเลี้ยงแกะและไม่ shepherdess ในหัวข้อกลอน บุคคลที่ถูกพูดถึงอาจเป็นหญิง หรือชาย คำว่า "ชุด" ทำให้ฉันคิดว่า ครั้งแรกของผู้หญิง แต่คำว่า "kirtle ซึ่งมีการค้นหา สามารถอ้างอิงถึงสองชิ้นที่แตกต่างกันของเสื้อผ้า หนึ่งซึ่งสวมใส่ โดยชายและหญิงยังอีก)เพื่อ อะไร ตรง ไม่ผู้สัญญา เขาเริ่มออก โดยพูดว่าพวกเขาจะเพลิดเพลินกับความสวยงามเป็นธรรมชาติที่ -นั่งบนหิน นาฬิกาเชพเฟิร์ดส์ฟีดของพวกเขาจำนวนเกือบเท่าเดิม ฟังเพลงนก ฯลฯ - แต่เขา แล้วไปในการพูดคุยเกี่ยวกับว่าเขาจะจัดการกับสภาพแวดล้อมของพวกเขาจะทำให้สะดวกมากยิ่งขึ้น เช่น fashioning เตียงเป็นผ้าจากโรงงานสวย หอมหวาน จากที่อื่น สินค้านิยายแล้วจะสามารถเพิ่มเติมตกแต่ง ด้วยวัสดุหายาก ราคาแพงที่ (ในขณะที่เกิดขึ้นในธรรมชาติ) มาก ยากสำหรับคนเลี้ยงแกะมาด้วยกลีบกุหลาบและผ้าขนสัตว์ของ lambs: ทอง ปะการัง เหลือง เงิน และงาช้างกลอนจบ ด้วยการทำซ้ำการเชิญจากจุดเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลอนนี้เป็นคำเชิญจริงใจโดยลำโพงเข้ากับคนที่เขาปรารถนาที่จะอยู่กับเขา เช่นเดียวกับลำโพงหลงใหลทั้งหมดเขาไม่ต้องอาศัยตรรกะที่จะโน้มน้าวให้คนคนนี้ แทนเขาดึงดูดความสนใจถึงความรู้สึกของบุคคลและการแข็งค่าของความงามในธรรมชาติ ลำโพงจบลงด้วยการทำสัญญาว่าในความรู้สึกที่แท้จริงที่เขาไม่อาจให้(ฉันสมมติว่าแน่นอนว่าลำโพงเป็นผู้ชายที่นี่เพราะเขาเรียกว่าคนเลี้ยงแกะและไม่เลี้ยงแกะในชื่อของบทกวี บุคคลที่ถูกพูดถึงอาจจะเป็นหญิงหรือชาย. คำว่า "ชุด" ทำให้ฉันคิดว่าครั้งแรกของผู้หญิงคนหนึ่ง แต่คำว่า "kirtle" ซึ่งผมมองขึ้นสามารถดูได้สองชิ้นที่แตกต่างกันของเสื้อผ้าหนึ่งสวมใส่แบบดั้งเดิม โดยชายและหญิงอื่นโดย.) ดังนั้นสิ่งที่ว่าไม่สัญญาลำโพง? เขาเริ่มออกโดยการพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาจะพอใจในความเรียบง่ายที่สวยงามของธรรมชาติ - นั่งอยู่บนโขดหิน, นาฬิกาเลี้ยงแกะให้อาหารฝูงของพวกเขา, ฟังนก 'เพลง ฯลฯ - แต่จากนั้นเขาก็ไปพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่เขา' จะจัดการกับสภาพแวดล้อมของพวกเขาที่จะทำให้มันมีความสุขมากยิ่งขึ้นเช่นสมัยเตียงเช่นเดียวกับเสื้อผ้าที่สวยงามออกมาจากพืชหอมฉุย จากที่ไหนสักแห่งรายการเหลือเชื่ออยู่แล้วเหล่านี้จะถูกตกแต่งอีกด้วยที่หายากวัสดุราคาแพงที่ (ในขณะที่พวกเขาทำเกิดขึ้นในธรรมชาติ) จะยากมากสำหรับคนเลี้ยงแกะที่จะมาโดยกว่ากลีบกุหลาบและลูกแกะ 'ขนแกะทองคำ, ปะการังสีเหลืองอำพัน, เงิน, และงาช้างบทกวีนี้จบลงโดยการทำซ้ำเชิญจากจุดเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลอนเชิญจริงใจโดยผู้พูดกับคนที่เขาอยากจะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับเขา ชอบลำโพงหลงใหล เขาไม่ต้องอาศัยตรรกะเพื่อโน้มน้าวให้คนๆ นี้ แต่เขาทำให้ความรู้สึกของคนและคุณค่าของความงามในธรรมชาติ ลำโพงสิ้นสุดลง ให้สัญญาว่า ในความรู้สึกที่แท้จริง เขาไม่อาจจะให้

( ฉันสมมติว่าของหลักสูตรที่พูดคือ ตัวผู้ค่ะ เพราะเขาเรียกคนเลี้ยง ไม่ใช่การเลี้ยงแกะในชื่อของบทกวี คนที่พูดอาจจะหญิงหรือชาย คำว่า " ชุด " ทำให้ผมคิดแรกของผู้หญิง แต่คำว่า " kirtle " ซึ่งผมก็มองขึ้นไป สามารถอ้างถึงสองชิ้นของเสื้อผ้าที่แตกต่างกัน หนึ่งผ้าสวมใส่โดยชายและหญิงอื่นด้วย )

จริงๆแล้วนะไม่พูดสัญญา ? เขาเริ่มออกโดยพูดเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาจะพอใจในความเรียบง่ายที่สวยงามของธรรมชาติ - นั่งบนโขดหิน นาฬิกาแกะเลี้ยงฝูงแกะ ฟังนกร้องเพลง ฯลฯ . . . แต่แล้วเขาก็จะพูดคุยเกี่ยวกับว่าเขาจะจัดการกับสภาพแวดล้อมของพวกเขาที่จะให้มันสวยงามมากขึ้น เช่น การทำเตียง เช่นเดียวกับ เสื้อผ้า ของสวยงาม หวานกลิ่นพืชจากที่อื่น แล้วรายการอสูรเหล่านี้จะเพิ่มเติมตกแต่งด้วยวัสดุที่หายากราคาแพง ( ในขณะที่พวกเขาเกิดขึ้นในธรรมชาติ ) จะหนักมากสำหรับผู้เลี้ยงแกะมากว่ากลีบกุหลาบและลูกแกะ ' ขนแกะทอง , ปะการัง , สีเหลือง , สีเงิน และสีงาช้าง

กลอนจบลงโดยการเชิญจาก
ตอนแรก