Global trade and South Asia It is p

Global trade and South Asia It is possible to demonstrate South Asia’s gains in extra-regional trade flows. We assume collective action in capacity building between the South Asia region as one group and the ROW as another group. As shown in Table II, if South Asia and the ROW upgrade their capacity in trade facilitation simultaneously (collective action), world total trade gains would be $31 billion in 2007 and $26 billion in 2010. Note that in estimating total trade gains we do not count the increase in intra-regional trade flows in South Asia. The total trade gains to South Asia from unilateral action in the region are estimated at approximately $25 billion in 2007 and $18 billion in 2010. The gains from ROW’s improvement are estimated at approximately $6 billion in 2007 and $9 billion in 2010. The former represents about 7-8 percent of the region’s extra-regional trade. It is important to note that 80 percent (in 2007) and 67 percent (in 2010) of the total trade gains to South Asia are generated from its own improvement. The most promising area for focus appears to be the regulatoryenvironment, as approximately a $24 billion (in 2007) and $19 billion (in 2010) increase is anticipated. One might consider a different target level than the global average for South Asia, because it may be difficult for low-income countries to reach the global average. Thus, we also consider the ASEAN average, as its member countries are largely more developed than South Asian countries, whereas their trade facilitation status is not as good as the global average, which also reflects the performance of industrialized countries. In this way, trade between ASEAN and South Asia has recently been increasing, partly due to their geographical proximity. When the target is set at half the ASEAN average, instead of half the global average, based on the indicators in 2010, South Asia gains $13 billion overall, which is 38 percent lower than in the latter case. This confirms that the ASEAN-based target provides an intermediate goal for South Asia to achieve before aiming for the global target. However, the itemized gains among the indicators are quite heterogeneous.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การค้าโลกและเอเชียใต้ก็ได้แสดงให้เห็นถึงกำไรของเอเชียใต้ในกระแสพิเศษค้า เราถือว่าปฏิบัติในศักยภาพระหว่างภูมิภาคเอเชียใต้เป็นกลุ่มหนึ่งและแถวเป็นกลุ่มอื่น ดังแสดงในตาราง II ถ้าใต้แถวปรับรุ่นและความจุในการอำนวยความสะดวกทางการค้าพร้อมกัน (วิสาหกิจ), กำไรจากการค้ารวมของโลกจะเป็น $31 พันล้านใน 2007 และ 26 พันล้านดอลลาร์ใน 2010 ทราบว่า ในการประเมินรวมกำไรเราไม่นับการเพิ่มขึ้นของกระแสการค้าภายในภูมิภาคในเอเชียใต้ กำไรรวมถึงเอเชียใต้จากกระทำข้างเดียวในภูมิภาคประมาณประมาณ 25 พันล้านเหรียญใน 2007 และ 18 พันล้านเหรียญใน 2010 กำไรจากการปรับปรุงของแถวประมาณประมาณ 6 พันล้านเหรียญใน 2007 และ $9 พันล้านใน 2010 อดีตตัวแทนประมาณ 7-8 เปอร์เซ็นต์ของการค้าในภูมิภาคพิเศษของภูมิภาค โปรดทราบว่า 80 เปอร์เซ็นต์ (ใน 2007) และ 67 เปอร์เซ็นต์ (ใน 2010) ของกำไรรวมถึงเอเชียใต้ถูกสร้างขึ้นจากการปรับปรุงตัวเองได้ พื้นที่มากที่สุดสำหรับโฟกัสปรากฏ เป็น regulatoryenvironment เป็นประมาณ $24 พันล้าน (2007) และคาดเพิ่มขึ้น 19 พันล้านเหรียญ (ใน 2010) หนึ่งอาจพิจารณาระดับเป้าหมายที่แตกต่างกว่าค่าเฉลี่ยทั่วโลกสำหรับภูมิภาคเอเชียใต้ เนื่องจากมันอาจจะยากสำหรับประเทศที่มีรายได้ต่ำถึงเฉลี่ยทั่วโลก ดังนั้น เรายังพิจารณาเฉลี่ยอาเซียน ประเทศสมาชิกส่วนใหญ่มากขึ้นพัฒนาขึ้นกว่าประเทศเอเชียใต้ ในขณะที่สถานะของอำนวยความสะดวกทางการค้าไม่ดีเท่าค่าเฉลี่ยทั่วโลก ซึ่งยัง สะท้อนถึงประสิทธิภาพของประเทศอุตสาหกรรม ในการนี้วิธีการ ค้าระหว่างอาเซียน และเอเชียใต้เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้เพิ่ม ขึ้น ส่วนหนึ่งเนื่องจากความใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์ เมื่อตั้งเป้าหมายอยู่ที่ครึ่งอาเซียนเฉลี่ย แทนครึ่งโลกโดยเฉลี่ย คะแนนจากตัวชี้วัดใน 2010 เอเชียใต้กำไร 13 พันล้านเหรียญโดยรวม ซึ่งเป็น 38 เปอร์เซ็นต์ต่ำกว่าในกรณีหลังนี้ นี้ยืนยันว่า เป้าหมายตามอาเซียนมีเป้าหมายที่ระดับกลางในเอเชียใต้ให้บรรลุก่อนเล็งสำหรับเป้าหมายของโลก อย่างไรก็ตาม กำไรระหว่างตัวบ่งชี้ที่แสดงจะค่อนข้างต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การค้าโลกและเอเชียใต้มันเป็นไปได้ที่จะแสดงให้เห็นถึงกำไรจากเอเชียใต้ในภูมิภาคพิเศษกระแสการค้า เราคิดดำเนินการร่วมกันในการสร้างขีดความสามารถระหว่างภูมิภาคเอเชียใต้เป็นหนึ่งในกลุ่มและแถวเป็นอีกกลุ่มหนึ่ง ดังแสดงในตารางที่สองถ้าเอเชียใต้และแถวยกระดับศักยภาพของพวกเขาในการอำนวยความสะดวกทางการค้าพร้อมกัน (ดำเนินการร่วมกัน) โลกกำไรการค้ารวมจะเป็น 31 $ พันล้านในปี 2007 และ $ 26 พันล้านดอลลาร์ในปี 2010 ทราบว่าในการประมาณการกำไรการค้ารวมเราทำไม่ได้ นับเพิ่มขึ้นในการค้าภายในภูมิภาคไหลในภูมิภาคเอเชียใต้ กำไรการค้ารวมไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จากการกระทำฝ่ายเดียวในภูมิภาคท​​ี่มีการประมาณ $ 25 พันล้านดอลลาร์ในปี 2007 และ $ 18000000000 ในปี 2010 กำไรจากการปรับปรุงแถวแล้วมีอยู่ประมาณ $ 6 พันล้านในปี 2007 และ $ 9000000000 ในปี 2010 อดีตแสดงให้เห็นถึง 7-8 เปอร์เซ็นต์ของการค้าพิเศษในระดับภูมิภาคของภูมิภาค มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าร้อยละ 80 (ในปี 2007) และร้อยละ 67 (ในปี 2010) ของกำไรการค้ารวมไปเอเชียใต้จะถูกสร้างขึ้นจากการปรับปรุงตัวของมันเอง พื้นที่ที่มีแนวโน้มมากที่สุดสำหรับการโฟกัสที่ดูเหมือนจะเป็น regulatoryenvironment ขณะที่ประมาณ $ 24 พันล้านบาท (ในปี 2007) และ $ 19 พันล้านบาท (ในปี 2010) เพิ่มขึ้นคาดว่า หนึ่งอาจพิจารณาระดับเป้าหมายที่แตกต่างกันกว่าค่าเฉลี่ยทั่วโลกสำหรับเอเชียใต้เพราะมันอาจจะยากสำหรับประเทศที่มีรายได้ต่ำไปถึงค่าเฉลี่ยทั่วโลก ดังนั้นเราจึงยังพิจารณาค่าเฉลี่ยของอาเซียนในฐานะประเทศสมาชิกส่วนใหญ่จะพัฒนามากกว่าประเทศในเอเชียใต้ในขณะที่สถานะการอำนวยความสะดวกการค้าของพวกเขาไม่ดีเท่าค่าเฉลี่ยทั่วโลกซึ่งยังสะท้อนให้เห็นถึงประสิทธิภาพการทำงานของประเทศอุตสาหกรรม ด้วยวิธีนี้การค้าระหว่างอาเซียนและเอเชียใต้เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการเพิ่มขึ้นส่วนหนึ่งเนื่องจากการใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์ของพวกเขา เมื่อเป้าหมายตั้งไว้ที่ครึ่งหนึ่งของค่าเฉลี่ยของอาเซียนแทนของครึ่งค่าเฉลี่ยทั่วโลก, ตามตัวชี้วัดในปี 2010 เอเชียใต้ได้รับ $ 13 พันล้านโดยรวมซึ่งเป็นร้อยละ 38 ต่ำกว่าในกรณีหลัง นี้เป็นการยืนยันว่าเป้าหมาย ASEAN-based ให้เป้าหมายระดับกลางเอเชียใต้เพื่อให้บรรลุก่อนที่จะเล็งเป้าหมายทั่วโลก อย่างไรก็ตามกำไรแยกในหมู่ตัวชี้วัดที่แตกต่างกันค่อนข้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การค้าโลกและเอเชียใต้ มันเป็นไปได้ที่จะ แสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ในการค้าในภูมิภาคเอเชียใต้ เพิ่มกระแส เราถือว่า การกระทำในการสร้างศักยภาพของภูมิภาคเอเชียใต้ เป็นหนึ่งในกลุ่มและแถวเป็นกลุ่มอื่น ดังแสดงในตารางที่ 2 ถ้า เอเชียใต้ และแถวมีศักยภาพในการสนับสนุนการค้าพร้อมกัน ( การกระทำ ) , โลกการค้ากำไรทั้งหมดจะเป็น $ 31 พันล้านในปี 2007 และ $ 25 พันล้านดอลลาร์ใน 2010 หมายเหตุ การรวมการค้ากำไรเราไม่นับการเพิ่มการค้าภายในภูมิภาค กระแสในเอเชียใต้ รวมกำไรจากการค้ากับเอเชียใต้กระทำฝ่ายเดียวในภูมิภาคอยู่ที่ประมาณประมาณ $ 25 ล้านใน 2007 และ $ 18 พันล้านดอลลาร์ใน 2010 ประโยชน์จากการปรับปรุงแถวมีประมาณประมาณ $ 6 พันล้านในปี 2007 และ $ 9 พันล้านดอลลาร์ใน 2010 อดีตหมายถึงประมาณ 7-8 เปอร์เซ็นต์ ในภูมิภาคที่เพิ่มการค้าระดับภูมิภาค . มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าร้อยละ 80 ( 2007 ) และร้อยละ 67 ( 2010 ) ของกำไรการค้ารวมในเอเชียใต้ที่ถูกสร้างขึ้นจากการปรับปรุงของตัวเอง พื้นที่ที่มีศักยภาพสำหรับโฟกัสจะ regulatoryenvironment เป็นประมาณ $ 24 ล้าน ( บาท ) และ $ 19 พันล้าน ( บาท ) เพิ่มขึ้นอยู่ที่ หนึ่งอาจจะพิจารณาที่แตกต่างกันเป้าหมายระดับกว่าค่าเฉลี่ยทั่วโลกเอเชียใต้ เนื่องจากมันอาจจะยากสำหรับรายได้ต่ำถึงปานกลาง ) ดังนั้น เรายังพิจารณาอาเซียนเฉลี่ย ขณะที่ประเทศสมาชิกส่วนใหญ่จะพัฒนาไปมากกว่าประเทศในเอเชียใต้ และสถานะการค้าของพวกเขาไม่ดีเท่าที่เฉลี่ยทั่วโลกซึ่งยังสะท้อนให้เห็นถึงประสิทธิภาพของประเทศอุตสาหกรรม ในวิธีนี้ การค้าระหว่างอาเซียนและเอเชียใต้ได้รับเพิ่มขึ้นเนื่องจากมีความใกล้ชิดทางภูมิศาสตร์ของพวกเขา เมื่อเป้าหมายคือการตั้งค่าที่ครึ่งหนึ่งเฉลี่ยอาเซียน แทนที่จะได้ครึ่งหนึ่งของโลกบนพื้นฐานของตัวชี้วัดใน 2010 , เอเชียใต้ได้รับ $ 13 พันล้านดอลลาร์โดยรวมซึ่งเป็น 38 เปอร์เซ็นต์ ต่ำกว่า ในกรณีหลัง นี้จะยืนยันว่าอาเซียนตามเป้าหมาย มีเป้าหมายระดับกลางสำหรับเอเชียใต้เพื่อให้บรรลุก่อนที่จะเล็งเป้าหมายทั่วโลก อย่างไรก็ตาม จากรายงานของตัวชี้วัดที่ค่อนข้างแตกต่างกัน