They were all at Charing Cross to see Lilia off—Philip, Harriet, Irma, การแปล - They were all at Charing Cross to see Lilia off—Philip, Harriet, Irma, ไทย วิธีการพูด

They were all at Charing Cross to s

They were all at Charing Cross to see Lilia off—Philip, Harriet, Irma, Mrs. Herriton herself. Even Mrs. Theobald, squired by Mr. Kingcroft, had braved the journey from Yorkshire to bid her only daughter good-bye. Miss Abbott was likewise attended by numerous relatives, and the sight of so many people talking at once and saying such different things caused Lilia to break into ungovernable peals of laughter.

"Quite an ovation," she cried, sprawling out of her first-class carriage. "They'll take us for royalty. Oh, Mr. Kingcroft, get us foot-warmers."

The good-natured young man hurried away, and Philip, taking his place, flooded her with a final stream of advice and injunctions—where to stop, how to learn Italian, when to use mosquito-nets, what pictures to look at. "Remember," he concluded, "that it is only by going off the track that you get to know the country. See the little towns—Gubbio, Pienza, Cortona, San Gemignano, Monteriano. And don't, let me beg you, go with that awful tourist idea that Italy's only a museum of antiquities and art. Love and understand the Italians, for the people are more marvellous than the land."

"How I wish you were coming, Philip," she said, flattered at the unwonted notice her brother-in-law was giving her.

"I wish I were." He could have managed it without great difficulty, for his career at the Bar was not so intense as to prevent occasional holidays. But his family disliked his continual visits to the Continent, and he himself often found pleasure in the idea that he was too busy to leave town.

"Good-bye, dear every one. What a whirl!" She caught sight of her little daughter Irma, and felt that a touch of maternal solemnity was required. "Good-bye, darling. Mind you're always good, and do what Granny tells you."

She referred not to her own mother, but to her mother-in-law, Mrs. Herriton, who hated the title of Granny.

Irma lifted a serious face to be kissed, and said cautiously, "I'll do my best."

"She is sure to be good," said Mrs. Herriton, who was standing pensively a little out of the hubbub. But Lilia was already calling to Miss Abbott, a tall, grave, rather nice-looking young lady who was conducting her adieus in a more decorous manner on the platform.

"Caroline, my Caroline! Jump in, or your chaperon will go off without you."

And Philip, whom the idea of Italy always intoxicated, had started again, telling her of the supreme moments of her coming journey—the Campanile of Airolo, which would burst on her when she emerged from the St. Gothard tunnel, presaging the future; the view of the Ticino and Lago Maggiore as the train climbed the slopes of Monte Cenere; the view of Lugano, the view of Como—Italy gathering thick around her now—the arrival at her first resting-place, when, after long driving through dark and dirty streets, she should at last behold, amid the roar of trams and the glare of arc lamps, the buttresses of the cathedral of Milan.

"Handkerchiefs and collars," screamed Harriet, "in my inlaid box! I've lent you my inlaid box."

"Good old Harry!" She kissed every one again, and there was a moment's silence. They all smiled steadily, excepting Philip, who was choking in the fog, and old Mrs. Theobald, who had begun to cry. Miss Abbott got into the carriage. The guard himself shut the door, and told Lilia that she would be all right. Then the train moved, and they all moved with it a couple of steps, and waved their handkerchiefs, and uttered cheerful little cries. At that moment Mr. Kingcroft reappeared, carrying a footwarmer by both ends, as if it was a tea-tray. He was sorry that he was too late, and called out in a quivering voice, "Good-bye, Mrs. Charles. May you enjoy yourself, and may God bless you."

Lilia smiled and nodded, and then the absurd position of the foot-warmer overcame her, and she began to laugh again.

"Oh, I am so sorry," she cried back, "but you do look so funny. Oh, you all look so funny waving! Oh, pray!" And laughing helplessly, she was carried out into the fog.

"High spirits to begin so long a journey," said Mrs. Theobald, dabbing her eyes.

Mr. Kingcroft solemnly moved his head in token of agreement. "I wish," said he, "that Mrs. Charles had gotten the footwarmer. These London porters won't take heed to a country chap."

"But you did your best," said Mrs. Herriton. "And I think it simply noble of you to have brought Mrs. Theobald all the way here on such a day as this." Then, rather hastily, she shook hands, and left him to take Mrs. Theobald all the way back.

Sawston, her own home, was within easy reach of London, and they were not late for tea. Tea was in the dining-room, with an egg for Irma, to keep up the child's spirits. The house seemed strangely quiet after a fortnight's bustle, and their conversation was spasmodic and subdued. They wondered whether the travellers had got to Folkestone, whether it would be at all rough, and if so what would happen to poor Miss Abbott.

"And, Granny, when will the old ship get to Italy?" asked Irma.

"'Grandmother,' dear; not 'Granny,'" said Mrs. Herriton, giving her a kiss. "And we say 'a boat' or 'a steamer,' not 'a ship.' Ships have sails. And mother won't go all the way by sea. You look at the map of Europe, and you'll see why. Harriet, take her. Go with Aunt Harriet, and she'll show you the map."

"Righto!" said the little girl, and dragged the reluctant Harriet into the library. Mrs. Herriton and her son were left alone. There was immediately confidence between them.

"Here beginneth the New Life," said Philip.

"Poor child, how vulgar!" murmured Mrs. Herriton. "It's surprising that she isn't worse. But she has got a look of poor Charles about her."

"And—alas, alas!—a look of old Mrs. Theobald. What appalling apparition was that! I did think the lady was bedridden as well as imbecile. Why ever did she come?"

"Mr. Kingcroft made her. I am certain of it. He wanted to see Lilia again, and this was the only way."

"I hope he is satisfied. I did not think my sister-in-law distinguished herself in her farewells."

Mrs. Herriton shuddered. "I mind nothing, so long as she has gone—and gone with Miss Abbott. It is mortifying to think that a widow of thirty-three requires a girl ten years younger to look after her."

"I pity Miss Abbott. Fortunately one admirer is chained to England. Mr. Kingcroft cannot leave the crops or the climate or something. I don't think, either, he improved his chances today. He, as well as Lilia, has the knack of being absurd in public."

Mrs. Herriton replied, "When a man is neither well bred, nor well connected, nor handsome, nor clever, nor rich, even Lilia may discard him in time."

"No. I believe she would take any one. Right up to the last, when her boxes were packed, she was 'playing' the chinless curate. Both the curates are chinless, but hers had the dampest hands. I came on them in the Park. They were speaking of the Pentateuch."

"My dear boy! If possible, she has got worse and worse. It was your idea of Italian travel that saved us!"

Philip brightened at the little compliment. "The odd part is that she was quite eager—always asking me for information; and of course I was very glad to give it. I admit she is a Philistine, appallingly ignorant, and her taste in art is false. Still, to have any taste at all is something. And I do believe that Italy really purifies and ennobles all who visit her. She is the school as well as the playground of the world. It is really to Lilia's credit that she wants to go there."

"She would go anywhere," said his mother, who had heard enough of the praises of Italy. "I and Caroline Abbott had the greatest difficulty in dissuading her from the Riviera."

"No, Mother; no. She was really keen on Italy. This travel is quite a crisis for her." He found the situation full of whimsical romance: there was something half attractive, half repellent in the thought of this vulgar woman journeying to places he loved and revered. Why should she not be transfigured? The same had happened to the Goths.

Mrs. Herriton did not believe in romance nor in transfiguration, nor in parallels from history, nor in anything else that may disturb domestic life. She adroitly changed the subject before Philip got excited. Soon Harriet returned, having given her lesson in geography. Irma went to bed early, and was tucked up by her grandmother. Then the two ladies worked and played cards. Philip read a book. And so they all settled down to their quiet, profitable existence, and continued it without interruption through the winter.

It was now nearly ten years since Charles had fallen in love with Lilia Theobald because she was pretty, and during that time Mrs. Herriton had hardly known a moment's rest. For six months she schemed to prevent the match, and when it had taken place she turned to another task—the supervision of her daughter-in-law. Lilia must be pushed through life without bringing discredit on the family into which she had married. She was aided by Charles, by her daughter Harriet, and, as soon as he was old enough, by the clever one of the family, Philip. The birth of Irma made things still more difficult. But fortunately old Mrs. Theobald, who had attempted interference, began to break up. It was an effort to her to leave Whitby, and Mrs. Herriton discouraged the effort as far as possible. That curious duel which is fought over every baby was fought and decided early. Irma belonged to her father's family, not to her mother's.

Charles died, and the struggle recommenced. Lilia tried to assert herself, and said that she should go to take care of Mrs. Theobald. It required all Mrs. Herriton's kindness to prevent her. A house was finally taken for her at Sawston, and there for three years she lived with Irma, continually subject to the refining influences of her late husband's family.

During one of her rare Yorkshire visits trouble began again. Lilia confided to a friend that she liked a Mr. Kingcroft extremely, but that
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
พวกเขาทั้งหมดที่ครอสเห็น Lilia ปิด — ฟิลิป เรียต เอียร์ นาง Herriton ตัวเอง Theobald นางแม้ squired โดยนาย Kingcroft มี braved เดินทางจากยอร์คเชียร์เสนอเธอลาลูกสาวเท่านั้น นางสาว Abbott ทำนองเดียวกันเข้าร่วม โดยญาติจำนวนมาก และสายตาของผู้คนจำนวนมากพูดคุยกัน และบอกว่า สิ่งที่แตกต่างกันเช่นเกิด Lilia แบ่ง peals ungovernable หัวเราะ"เป็น ovation เธอร้องเรียก พิการออกจากรถของเธอมา "พวกเขาจะเอาเราหรูหรา โอ้ นาย Kingcroft รับเท้าคูลเลอร์ "หนุ่ม good-natured รีบไป และฟิลิป ถ่ายสถานที่ของเขา น้ำท่วมเธอกับลำธารสุดท้ายคำแนะนำของ injunctions — แวะพัก วิธีการเรียนภาษาอิตาลี เมื่อใช้มุ้งกันยุง อะไรภาพที่ "จำ เขาสรุป "ให้ ได้ โดยจะออกติดตามให้รู้ประเทศเท่านั้น ดูเมืองเล็ก ๆ เช่นกุบบิโอ Pienza, Cortona ซาน Gemignano, Monteriano และไม่ ผมขอให้คุณ ไปกับความคิดที่แวะท่องเที่ยวที่อิตาลีของเฉพาะพิพิธภัณฑ์โบราณวัตถุและศิลปะ รัก และเข้าใจชาวอิตาลี คนจะมกราคมยิ่งกว่าแผ่นดิน""ว่าฉันต้องการคุณมา ฟิลิป, " เธอกล่าวว่า แข้งที่แจ้ง unwonted เขยของเธอให้เธอ"ฉันต้องการฉันก็" เขาสามารถมีการบริหารจัดการยากมาก สำหรับอาชีพของเขาที่บาร์ไม่รุนแรงดังนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้วันหยุดเป็นครั้งคราว แต่ครอบครัว disliked ชมทวีปของเขาอย่างต่อเนื่อง และเขาเองมักจะพบความสุขในความคิดที่ว่า เขาไม่สามารถออกจากเมือง" Good-bye รักทุกคน สิ่งวน" เธอจับสายตาของลูกสาวน้อยเอียร์ และรู้สึกว่า สัมผัสของแม่ solemnity ที่ถูกต้อง "ลา ดาร์ลิ่ง จิตใจคุณเสมอดี และทำอะไรยายบอกคุณ"เธออ้างไม่ ให้แม่ของเธอเอง แต่ ยายของเธอ นาง Herriton ที่เกลียดชังชื่อของยายเอียร์ยกหน้าร้ายแรงรั้ง และกล่าวว่า เดิน "ฉันจะทำดีที่สุด""เธอเป็นดี กล่าวว่า นาง Herriton ที่ยืน pensively น้อยออกของคน แต่ Lilia แล้วถูกเรียกให้นางสาว Abbott สูง ภัย ค่อนข้างดีดูเด็กผู้หญิงที่ถูกทำ adieus ของเธออย่างมาก decorous บนแพลตฟอร์ม"แคโรไลน์ แคโรไลน์ของฉัน กระโดดใน หรือ chaperon คุณจะไปจากคุณ"และฟิลิป ที่ความคิดของอิตาลีเสมอ intoxicated ได้อีก บอกเธอช่วงเวลาสูงสุดของเธอเดินทางมากันแคมพาไนล์ของ Airolo ซึ่งจะออกมากับเธอเมื่อเธอเกิดจากอุโมงค์โกธาร์โอ St., presaging อนาคต มุมมองของ Ticino และเรลาโก้เป็นรถไฟปีนลาดของมอนเต Cenere มุมมองของ Lugano มุมมองของโคโม – อิตาลีรวบรวมหนารอบ ๆ เธอตอนนี้ — มาที่ resting-place ครั้งแรกของเธอ เมื่อ หลังยาวขับรถผ่านถนนที่มืด และสกปรก เธอควรในที่สุดเถิด ท่ามกลางเสียงคำรามแห่งนี่และแสงสะท้อนของโคมไฟอาร์ค buttresses ของมหาวิหารมิลาน"ผ้าเช็ดหน้าและ collars กรีดร้องเรียต "ในกล่อง inlaid ผมเคยยืมคุณกล่อง inlaid ของฉัน""ดีเก่าแฮร์รี่" เธอรั้งทุกคนอีกครั้ง และมีความเงียบเป็นครู่ พวกเขายิ้มอย่างต่อเนื่อง excepting ฟิลิป ที่ถูก choking หมอก และเก่านาง Theobald ที่เริ่มร้องไห้ นางสาว Abbott ได้เข้าสู่การขนส่ง รักษาตัวเองปิดประตู และ Lilia บอกว่า เธอจะต้องทั้งหมด แล้ว รถไฟ ย้าย และพวกเขาทั้งหมดย้ายด้วยไม่กี่ขั้นตอน และ waved ผ้าเช็ดหน้าของพวกเขา และพูดร่าเริงน้อยทุกคนได้ยิน ขณะที่ นาย Kingcroft reappeared แบกเป็น footwarmer โดยปลายทั้งสอง ประหนึ่งว่ามันเป็นชาถาด เขาขอว่า เขาสายเกินไป และเรียกในเสียงสั่นเครือ "ลา นางชาร์ลส์ คุณอาจสนุกกับตัวเอง และอาจพระเจ้าอวยพร"Lilia ยิ้ม และพยัก หน้า แล้ว ตำแหน่งไร้สาระของอุ่นเท้า overcame เธอ และเธอก็เริ่มหัวเราะอีกด้วย"โอ้ ฉันจึงขอ เธอร้องกลับ "แต่คุณมองให้ตลก โอ้ คุณทั้งหมดมองให้ตลกโบก โอ้ อธิษฐาน" และหัวเราะซม เธอทำออกมาเป็นหมอก"สุราสูงจะเริ่มนาน การเดินทาง กล่าวว่า นาง Theobald, dabbing ตาของเธอนาย Kingcroft สาบานย้ายหัว in token of ข้อตกลง "ฉันต้องการ กล่าวว่า เขา "ว่า นางชาร์ลส์ได้รับ footwarmer ที่ รับฝากของลอนดอนเหล่านี้จะไม่ไปรำลึกเพื่อนประเทศ""แต่คุณได้ของดีที่สุด กล่าวว่า นาง Herriton "และฉันคิดว่า โนเบิลเพียงคุณได้นำนาง Theobald ทั้งหมดแบบที่นี่ในวันเช่นนี้" แล้ว ค่อนข้างรีบ เธอจับมือ และซ้ายเขาจะใช้วิธีนาง Theobald กลับSawston บ้านของเธอเอง ใกล้ลอนดอน และไม่ใช่สายน้ำชา ชาในห้องครัว กับไข่สำหรับเอียร์ การเก็บวิญญาณของเด็กนั้น บ้านดูเหมือนแพงกว่าเงียบหลังจากความวุ่นวายของสั้น ๆ และการสนทนาของพวกเขาถูกปราบ และบริวเวณหลัง พวกเขาสงสัยว่า ว่า ที่นักท่องเที่ยวก็มี Folkestone ไม่ว่ามันจะหยาบเลย และดังนั้น อะไรจะเกิดขึ้นกับดีนางสาว Abbott"และ ยาย เมื่อจะเรือเก่าอิตาลี" ถามเอียร์" 'ยาย รัก ไม่ 'ยาย "กล่าวว่า นาง Herriton ให้เธอจูบ "และเราพูดว่า 'เรือ' หรือ 'การนึ่ง ไม่ 'เรือ' เรือมีเซลส์ และแม่จะไป โดยทางทะเล คุณดูที่แผนที่ของยุโรป และคุณจะเห็นว่าทำไม เรียต พาเธอ ไปกับป้าเรียต และเธอจะแสดงแผนที่""Righto " กล่าวว่า ลูกสาว และลากเรียตไม่ลงในไลบรารี นาง Herriton และลูกชายของเธอถูกทิ้งอยู่คนเดียว ทันทีมีความเชื่อมั่นระหว่างพวกเขา"ที่นี่ beginneth ชีวิตใหม่ ฟิลิปกล่าวว่า"ไม่ดีเด็ก วิธีหยาบคาย" murmured นาง Herriton "ก็น่าแปลกใจที่เธอไม่ได้เลวร้ายยิ่งขึ้น แต่เธอมีลักษณะของชาร์ลส์ไม่ดีเกี่ยวกับเธอ"" และ — อนิจจา อนิจจา! — ตา Theobald นางเก่า Apparition ไฮอะไรนะ ผมไม่คิดว่า ผู้หญิงนอนแบบและ imbecile ทำไมเคยได้เธอมา""นาย Kingcroft ทำ ฉันมั่นใจว่า เขาอยากดู Lilia อีกครั้ง และนี้คือวิธีเดียว""ฉันหวังว่า เขาจะพอใจ ไม่ได้ไม่คิด sister-in-law ฉันโดดเด่นในเธอจบตัวเอง"นาง Herriton shuddered "ฉันคิดอะไร ตราบใดที่เธอได้ไป — และหายไปกับมิสแอ็บบอท ได้ mortifying คิดว่า ม่ายสามสิบสามต้องการผู้หญิงอายุเอาใจเธอสิบปี""ฉันสงสาร Abbott นางสาว โชคดีคนหนึ่งที่ชอบคือ chained อังกฤษ นาย Kingcroft ไม่ให้ปลูก หรือสภาพภูมิอากาศ หรือสิ่ง ฉันไม่คิดว่า ทั้ง เขาปรับปรุงโอกาสของเขาวันนี้ เขา ตลอดจน Lilia มี knack ที่ไร้สาระในที่สาธารณะ "นาง Herriton ตอบ "เมื่อเป็นคนไม่ดี bred หรือดีเชื่อมต่อ ไม่หล่อ ไม่ฉลาด ไม่รวย Lilia แม้อาจละทิ้งเขาเวลา""หมายเลขผมเชื่อว่า เธอจะใช้เวลาใด ๆ จนถึงล่าสุด เมื่อมีบรรจุกล่องของเธอ เธอได้ 'เล่น' chinless curate ทั้ง curates มี chinless แต่เธอมีมือ dampest ผมมากับพวกเขาในสวนสาธารณะ พวกเขาได้พูดใน Pentateuch ""รักลูกชายฉัน ถ้าเป็นไปได้ เธอมีแย่ลงและแย่ลง มันเป็นความคิดของการท่องเที่ยวอิตาลีที่รอด"ฟิลิปสบาย ๆ ที่สั่งน้อย "ส่วนที่แปลกคือ ว่า เธอกระตือรือร้นมาก — ถามเสมอสำหรับข้อมูล และแน่นอนผมดีใจมากที่จะให้ ข้าพเจ้ายอมรับว่า เธอเป็นฟิลิสเตีย appallingly ซะ และรสชาติของเธอในศิลปะเป็นเท็จ ยัง มีรสใด ๆ เลยสิ่งที่ และผมเชื่อว่าที่อิตาลีจริง ๆ purifies และ ennobles ใจเธอ เธอเป็นโรงเรียนเป็นสนามเด็กเล่นของโลก มันได้จริง ๆ เครดิตของ Lilia ที่เธอต้องการ""เธอจะไปไหนมาไหน กล่าวว่า แม่ของเขา ที่ได้ยินพอสรรเสริญของอิตาลี "ฉันและแคโรไลน์ Abbott ได้ยากมากที่สุดใน dissuading ของเธอจากริเวียร่า""ไม่ ย่า 555 เธอกระตือรือร้นมากในอิตาลี เดินทางนี้จะค่อนข้างวิกฤตสำหรับเธอ" เขาพบสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยความโรแมนติกเพ้อฝัน: มีสิ่งน่าสนใจครึ่งหนึ่ง ครึ่งทาในความคิดของผู้หญิงหยาบคาย journeying สถานที่เขารัก และสักการะ ทำไมควรเธอไม่มีทรานสฟิเกอร์ด เดียวกันได้เกิดขึ้นกับชาวกอทนาง Herriton ไม่เชื่อว่าความโรแมนติก หรือ ใน transfiguration หรือ ใน parallels จากประวัติ หรืออะไรอื่นที่อาจรบกวนชีวิตในประเทศ เธอกายทะมัดทะแมงเปลี่ยนเรื่องก่อนที่ฟิลิปได้ตื่นเต้น เร็ว ๆ นี้ เรียตกลับ มีกำหนดบทของเธอในภูมิศาสตร์ เอียร์ไปนอนเช้า และห้องขึ้น โดยยาย แล้วทั้งสองฝ่ายทำงาน และเล่นไพ่ ฟิลิปอ่านหนังสือ และดังนั้นพวกเขาทั้งหมดปักมีความเงียบสงบ มีกำไร และอย่างต่อเนื่องโดยไม่หยุดชะงักผ่านฤดูหนาวได้ตอนนี้เกือบสิบปีตั้งแต่ชาร์ลส์ได้ตกหลุมรักกับ Lilia Theobald เพราะเธอสวย และใน ช่วงเวลานั้นแทบไม่รู้จักนาง Herriton ช่วงเวลาเหลือ หกเดือน ที่นาง schemed เพื่อป้องกันการจับ และเมื่อมันได้เกิดขึ้นแล้ว เธอเปิดงานอื่น — การดูแล daughter-in-law ของเธอ Lilia ต้องผลักดันผ่านชีวิต โดยนำ discredit ในครอบครัวซึ่งเธอได้แต่งงาน เธอถูกช่วย โดยชาร์ลส์ ลูกสาวเรียต และ เป็นแก่พอ โดยหนึ่งฉลาดของครอบครัว ฟิลิป เกิดของเอียร์ทำสิ่งที่ยังยาก แต่โชคดีเก่านาง Theobald ที่มีความพยายามแทรกแซง เริ่มยุ่ย มันเป็นความพยายามที่จะเธอจะปล่อย Whitby และนาง Herriton กำลังใจความพยายามเท่าที่เป็นไป ดวลที่อยากรู้อยากเห็นซึ่งสู้กว่าเด็กทุกที่สู้ และตัดสินใจก่อน เอียร์เป็นสมาชิกครอบครัวของพ่อของเธอ ไม่ให้แม่ของเธอชาร์ลส์ตาย และการต่อสู้ recommenced Lilia พยายามยืนยันรูปตัวเอง และกล่าวว่า เธอควรไปดูแลนาง Theobald มันต้องเมตตาทั้งหมดนาง Herriton ของให้เธอ บ้านสุดท้ายได้ถูกใช้สำหรับเธอที่ Sawston และมีสามปี เธออาศัยอยู่กับเอียร์ อย่างต่อเนื่องภายใต้อิทธิพลกลั่นของครอบครัวของสามีสายในช่วงหนึ่งเธอเข้าชมยอร์คเชียร์ยาก ปัญหาเริ่มอีก Lilia เปิดเผยให้เพื่อนที่ ชอบ Kingcroft นายมาก แต่ที่
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
They were all at Charing Cross to see Lilia off—Philip, Harriet, Irma, Mrs. Herriton herself. Even Mrs. Theobald, squired by Mr. Kingcroft, had braved the journey from Yorkshire to bid her only daughter good-bye. Miss Abbott was likewise attended by numerous relatives, and the sight of so many people talking at once and saying such different things caused Lilia to break into ungovernable peals of laughter.

"Quite an ovation," she cried, sprawling out of her first-class carriage. "They'll take us for royalty. Oh, Mr. Kingcroft, get us foot-warmers."

The good-natured young man hurried away, and Philip, taking his place, flooded her with a final stream of advice and injunctions—where to stop, how to learn Italian, when to use mosquito-nets, what pictures to look at. "Remember," he concluded, "that it is only by going off the track that you get to know the country. See the little towns—Gubbio, Pienza, Cortona, San Gemignano, Monteriano. And don't, let me beg you, go with that awful tourist idea that Italy's only a museum of antiquities and art. Love and understand the Italians, for the people are more marvellous than the land."

"How I wish you were coming, Philip," she said, flattered at the unwonted notice her brother-in-law was giving her.

"I wish I were." He could have managed it without great difficulty, for his career at the Bar was not so intense as to prevent occasional holidays. But his family disliked his continual visits to the Continent, and he himself often found pleasure in the idea that he was too busy to leave town.

"Good-bye, dear every one. What a whirl!" She caught sight of her little daughter Irma, and felt that a touch of maternal solemnity was required. "Good-bye, darling. Mind you're always good, and do what Granny tells you."

She referred not to her own mother, but to her mother-in-law, Mrs. Herriton, who hated the title of Granny.

Irma lifted a serious face to be kissed, and said cautiously, "I'll do my best."

"She is sure to be good," said Mrs. Herriton, who was standing pensively a little out of the hubbub. But Lilia was already calling to Miss Abbott, a tall, grave, rather nice-looking young lady who was conducting her adieus in a more decorous manner on the platform.

"Caroline, my Caroline! Jump in, or your chaperon will go off without you."

And Philip, whom the idea of Italy always intoxicated, had started again, telling her of the supreme moments of her coming journey—the Campanile of Airolo, which would burst on her when she emerged from the St. Gothard tunnel, presaging the future; the view of the Ticino and Lago Maggiore as the train climbed the slopes of Monte Cenere; the view of Lugano, the view of Como—Italy gathering thick around her now—the arrival at her first resting-place, when, after long driving through dark and dirty streets, she should at last behold, amid the roar of trams and the glare of arc lamps, the buttresses of the cathedral of Milan.

"Handkerchiefs and collars," screamed Harriet, "in my inlaid box! I've lent you my inlaid box."

"Good old Harry!" She kissed every one again, and there was a moment's silence. They all smiled steadily, excepting Philip, who was choking in the fog, and old Mrs. Theobald, who had begun to cry. Miss Abbott got into the carriage. The guard himself shut the door, and told Lilia that she would be all right. Then the train moved, and they all moved with it a couple of steps, and waved their handkerchiefs, and uttered cheerful little cries. At that moment Mr. Kingcroft reappeared, carrying a footwarmer by both ends, as if it was a tea-tray. He was sorry that he was too late, and called out in a quivering voice, "Good-bye, Mrs. Charles. May you enjoy yourself, and may God bless you."

Lilia smiled and nodded, and then the absurd position of the foot-warmer overcame her, and she began to laugh again.

"Oh, I am so sorry," she cried back, "but you do look so funny. Oh, you all look so funny waving! Oh, pray!" And laughing helplessly, she was carried out into the fog.

"High spirits to begin so long a journey," said Mrs. Theobald, dabbing her eyes.

Mr. Kingcroft solemnly moved his head in token of agreement. "I wish," said he, "that Mrs. Charles had gotten the footwarmer. These London porters won't take heed to a country chap."

"But you did your best," said Mrs. Herriton. "And I think it simply noble of you to have brought Mrs. Theobald all the way here on such a day as this." Then, rather hastily, she shook hands, and left him to take Mrs. Theobald all the way back.

Sawston, her own home, was within easy reach of London, and they were not late for tea. Tea was in the dining-room, with an egg for Irma, to keep up the child's spirits. The house seemed strangely quiet after a fortnight's bustle, and their conversation was spasmodic and subdued. They wondered whether the travellers had got to Folkestone, whether it would be at all rough, and if so what would happen to poor Miss Abbott.

"And, Granny, when will the old ship get to Italy?" asked Irma.

"'Grandmother,' dear; not 'Granny,'" said Mrs. Herriton, giving her a kiss. "And we say 'a boat' or 'a steamer,' not 'a ship.' Ships have sails. And mother won't go all the way by sea. You look at the map of Europe, and you'll see why. Harriet, take her. Go with Aunt Harriet, and she'll show you the map."

"Righto!" said the little girl, and dragged the reluctant Harriet into the library. Mrs. Herriton and her son were left alone. There was immediately confidence between them.

"Here beginneth the New Life," said Philip.

"Poor child, how vulgar!" murmured Mrs. Herriton. "It's surprising that she isn't worse. But she has got a look of poor Charles about her."

"And—alas, alas!—a look of old Mrs. Theobald. What appalling apparition was that! I did think the lady was bedridden as well as imbecile. Why ever did she come?"

"Mr. Kingcroft made her. I am certain of it. He wanted to see Lilia again, and this was the only way."

"I hope he is satisfied. I did not think my sister-in-law distinguished herself in her farewells."

Mrs. Herriton shuddered. "I mind nothing, so long as she has gone—and gone with Miss Abbott. It is mortifying to think that a widow of thirty-three requires a girl ten years younger to look after her."

"I pity Miss Abbott. Fortunately one admirer is chained to England. Mr. Kingcroft cannot leave the crops or the climate or something. I don't think, either, he improved his chances today. He, as well as Lilia, has the knack of being absurd in public."

Mrs. Herriton replied, "When a man is neither well bred, nor well connected, nor handsome, nor clever, nor rich, even Lilia may discard him in time."

"No. I believe she would take any one. Right up to the last, when her boxes were packed, she was 'playing' the chinless curate. Both the curates are chinless, but hers had the dampest hands. I came on them in the Park. They were speaking of the Pentateuch."

"My dear boy! If possible, she has got worse and worse. It was your idea of Italian travel that saved us!"

Philip brightened at the little compliment. "The odd part is that she was quite eager—always asking me for information; and of course I was very glad to give it. I admit she is a Philistine, appallingly ignorant, and her taste in art is false. Still, to have any taste at all is something. And I do believe that Italy really purifies and ennobles all who visit her. She is the school as well as the playground of the world. It is really to Lilia's credit that she wants to go there."

"She would go anywhere," said his mother, who had heard enough of the praises of Italy. "I and Caroline Abbott had the greatest difficulty in dissuading her from the Riviera."

"No, Mother; no. She was really keen on Italy. This travel is quite a crisis for her." He found the situation full of whimsical romance: there was something half attractive, half repellent in the thought of this vulgar woman journeying to places he loved and revered. Why should she not be transfigured? The same had happened to the Goths.

Mrs. Herriton did not believe in romance nor in transfiguration, nor in parallels from history, nor in anything else that may disturb domestic life. She adroitly changed the subject before Philip got excited. Soon Harriet returned, having given her lesson in geography. Irma went to bed early, and was tucked up by her grandmother. Then the two ladies worked and played cards. Philip read a book. And so they all settled down to their quiet, profitable existence, and continued it without interruption through the winter.

It was now nearly ten years since Charles had fallen in love with Lilia Theobald because she was pretty, and during that time Mrs. Herriton had hardly known a moment's rest. For six months she schemed to prevent the match, and when it had taken place she turned to another task—the supervision of her daughter-in-law. Lilia must be pushed through life without bringing discredit on the family into which she had married. She was aided by Charles, by her daughter Harriet, and, as soon as he was old enough, by the clever one of the family, Philip. The birth of Irma made things still more difficult. But fortunately old Mrs. Theobald, who had attempted interference, began to break up. It was an effort to her to leave Whitby, and Mrs. Herriton discouraged the effort as far as possible. That curious duel which is fought over every baby was fought and decided early. Irma belonged to her father's family, not to her mother's.

Charles died, and the struggle recommenced. Lilia tried to assert herself, and said that she should go to take care of Mrs. Theobald. It required all Mrs. Herriton's kindness to prevent her. A house was finally taken for her at Sawston, and there for three years she lived with Irma, continually subject to the refining influences of her late husband's family.

During one of her rare Yorkshire visits trouble began again. Lilia confided to a friend that she liked a Mr. Kingcroft extremely, but that
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
พวกเขาทั้งหมดใน Charing ข้ามไปดูที่ปิด ฟิลิป แฮ ไอ มิส herriton เอง แม้คุณนายทีโอบอลด์เป็นเด็กรับใช้ , โดยนาย kingcroft มี braved การเดินทางจากยอร์กเชียร์เสนอราคาลาก่อนลูกสาวของเธอเท่านั้น นางสาวแอ๊บบอตก็เช่นเดียวกันผู้เข้าร่วมโดยญาติมากมาย ,และสายตาของคนมากมายพูดพร้อมกันว่าสิ่งต่าง ๆที่เกิดขึ้น เช่น ที่แบ่งเป็นดังที่ไม่สามารถควบคุมได้ ฮ่า ฮ่า

" ค่อนข้างเป็น Ovation " เธอร้องไห้ , แผ่กิ่งก้านสาขาออกมาจากตู้ชั้นหนึ่ง เธอ " . พวกเขาจะพาเราสำหรับราชวงศ์ โอ้ คุณ kingcroft พาเราอุ่นเท้า "

อัธยาศัยดี ชายหนุ่มรีบวิ่งออกไป และ ฟิลิป ใช้สถานที่ของเขาน้ำท่วมกับกระแสสุดท้ายของคำแนะนำและคำสอนที่หยุดเรียนอิตาเลียน เมื่อใช้มุ้ง แล้วภาพจะดู " จำไว้ว่า , " เขาสรุป " ว่ามันเป็นเพียงโดยไปติดตามที่คุณได้รู้จักกับประเทศ เห็นกุบบิโอ เมืองน้อย ปิเอนซา ได้รับ gemignano monteriano , ซาน , . และอย่าให้ฉันอ้อนวอนคุณกับที่ท่องเที่ยวไป ความคิดที่น่ากลัวของอิตาลีเพียงพิพิธภัณฑ์โบราณวัตถุและศิลปะ ความรักและเข้าใจชาวอิตาเลียน เพื่อประชาชนจะงดงามกว่าแผ่นดิน "

" ฉันหวังว่าคุณจะมา , ฟิลิป , " เธอกล่าว , ยกยอที่สังเกตเห็นผิดปกติพี่เขยของเธอทำให้เธอ

" ฉันหวังว่าฉันมี " เขาสามารถจัดการได้โดยไม่ต้องยากลำบากสำหรับอาชีพของเขาที่บาร์ไม่ได้ดังนั้นรุนแรงที่จะป้องกันไม่ให้วันหยุดเป็นครั้งคราว แต่ครอบครัวของเขาไม่ชอบเข้าชมอย่างต่อเนื่องของเขากับทวีป และเขามักจะพบความสุขในความคิดว่าเขายุ่งเกินไปที่จะออกไปจากเมือง

" ลาก่อน ที่รักทุกคน สิ่งที่สับสน ! เธอเห็นลูกสาวของเธอ โอ และรู้สึกว่าสัมผัสของมารดาที่ใช้ความรุนแรง " ลาก่อน ที่รักจิตใจคุณดี และทำในสิ่งที่ยายบอก "

เธอเอ่ย ไม่ใช่แม่ตัวเอง แต่แม่ คุณนาย herriton คนที่เกลียดชื่อของยาย

ไอยกหน้าตาจริงจังที่จะจูบและบอกว่า ระวัง " ฉันจะทำให้ดีที่สุด

" " เธอแน่ใจนะ " คุณนาย herriton ที่ยืนอยู่ pensively เล็กน้อยจากเอะอะ . แต่ที่ถูกเรียกให้คุณ 200 ,สูง , หลุมศพ , ค่อนข้างดี มองสาวน้อยที่กำลังดำเนินการ adieus ของเธอในลักษณะที่เหมาะสมมากขึ้นบนเวที

" แคโรไลน์ฉัน แคโรไลน์ กระโดดในหรือพี่เลี้ยงของคุณจะกลับไปโดยไม่มีคุณ "

และ ฟิลิป ซึ่งความคิดของอิตาลีมักจะมึนเมาได้เริ่มต้นอีกครั้ง , บอกเธอในช่วงเวลาที่เธอมาสูงสุดของการเดินทางของ airolo Campanile ,ซึ่งจะระเบิดของเธอ เมื่อเธอโผล่ออกมาจากอุโมงค์เซนต์ gothard presaging , อนาคต ; มุมมองของทีชีโน และ Lago Maggiore เป็นรถไฟไต่ความลาดชันของ Monte cenere ; มุมมองของลูกาโน , มุมมองของโคโมอิตาลีรวมตัวกันหนารอบตัวเธอตอนนี้มาถึงแห่งนี้ ครั้งแรกของเธอเมื่อหลังจากขับรถนาน ผ่าน ถนนที่มืดและสกปรก เธอควรในที่สุดดูเถิดท่ามกลางเสียงโห่ร้องของรถราง และลดแสงจ้าของหลอดไฟอาร์ค , buttresses ของมหาวิหารแห่งมิลาน

" ผ้าเช็ดหน้าและปก " ร้องแฮเรียต " ในกล่องฝัง ! ผมให้คุณยืมของฉันกล่องฝัง "

" ดีเก่า แฮร์รี่ ! " เธอจูบทุกคนอีกครั้ง และมีช่วงเวลาของความเงียบ ทุกคนยิ้มเรื่อยๆ ยกเว้น ฟิลิป ที่กำลังอยู่ในหมอก และคุณป้าทีโอบอลด์ ที่ได้เริ่มที่จะร้องไห้นางสาวแอ๊บบอตได้เข้าไปในรถม้า ยามตัวเองปิดประตู และบอกที่ว่าเธอจะไม่เป็นไร แล้วรถไฟย้ายและพวกเขาทั้งหมดมาได้สองสามก้าว และโบกผ้าเช็ดหน้าของตนและพูดร้องไห้น้อยร่าเริง ตอนนั้นคุณ kingcroft ปรากฏตัว แบก footwarmer โดยปลายทั้งสอง ราวกับว่ามันคือชาถาด เขาขอโทษที่เขามาสายและเรียกออกมาในเสียงสั่น " ลาก่อน มิสซิสชาร์ลส์ คุณอาจจะสนุกกับตัวเอง และอาจพระเจ้าให้ศีลคุณ "

ที่ยิ้มและพยักหน้า แล้วตำแหน่งที่ไร้สาระของเท้าอุ่น คราวนี้เธอเริ่มหัวเราะอีกครั้ง

" โอ้ ฉันขอโทษ " เธอร้องไห้กลับ " แต่คุณดูตลกมากเลย โอ้ คุณดูตลกโบก ! โอ้ ภาวนา " และหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ เธอถูกหามออกในหมอก

" วิญญาณสูงจะเริ่มต้นนานการเดินทาง " คุณนายทีโอบอลด์ dabbing , ตาของเธอ

คุณ kingcroft ขอย้ายหัวของเขาในโทเค็นของข้อตกลง . ฉันต้องการ " เขากล่าว " มิสซิสชาร์ลส์ได้รับ footwarmer . เหล่านี้ลอนดอนนายประตูไม่เอาใจใส่ประเทศ CHAP "

" แต่คุณทำดีที่สุดแล้ว " คุณนาย herriton ” และฉันคิดว่ามันเพียงขุนนางของคุณจะทำให้คุณทีโอบอลด์มาเป็นวันนี้ " แล้ว ค่อนข้างเร่งรีบ เธอจับมือ และปล่อยให้เขาพาคุณนายทีโอบอลด์ตลอดทาง

sawston บ้านเธอเองอยู่ภายในการเข้าถึงง่ายของลอนดอน และพวกเขาไม่ได้เป็นสายสำหรับชา ชาเป็นอาหารที่มีไข่ให้ไอ เพื่อให้จิตใจของเด็ก บ้านดูเงียบมากหลังจากเก็บของความวุ่นวายและการสนทนาของพวกเขาซึ่งเกิดกระตุก และพ่ายแพ้ พวกเขาสงสัยว่า ผู้เดินทางต้อง Folkestone , ไม่ว่ามันจะเป็นทั้งหมดที่ขรุขระ และหากดังนั้นสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคุณ ( น่าสงสาร

" และ ยาย เมื่อเรือลำเก่าไปอิตาลีเหรอ ? " ถามไอ

" 'grandmother ' ที่รัก ไม่ใช่ ' ยาย ' " คุณนาย herriton ให้เธอจูบ " และเราพูดว่า ' เรือ ' หรือ ' นึ่ง ' ไม่ ' เรือ' เรือได้แล่น และแม่จะไม่ไปทะเล ดูแผนที่ของยุโรป , และคุณจะเห็นว่าทำไม แฮเรียต พาเธอไป ไปกับป้าแฮเรียต และเธอจะแสดงแผนที่ "

" คำอุทาน " เด็กน้อยพูดขึ้นและลากแฮเรียตไม่เต็มใจเข้าห้องสมุด นาง herriton และลูกชายของเธอถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว มีความเชื่อมั่นระหว่างพวกเขาทันที

" ที่นี่ beginneth ชีวิตใหม่" กล่าวว่าฟิลิป

น่าสงสาร " เด็กหยาบคายจริง ๆ ! " นาง herriton พึมพำ " มันน่าแปลกใจที่เธอจะไม่แย่ไปกว่านี้ แต่เธอมีลักษณะของชาร์ลที่ไม่ดีเกี่ยวกับเธอ . "

" อนิจจา อนิจจา ! - ดูคุณป้าทีโอบอลด์ . สิ่งที่น่ากลัวผีนั่น ! ฉันคิดว่าผู้หญิงที่ป่วยเป็นคนปัญญาอ่อน . ทำไมถึงได้เธอมาล่ะ ? "

" นาย kingcroft ทำให้เธอ ฉันแน่ใจ เขาอยากเห็น Lilia อีกครั้งและนี่เป็นเพียงวิธีเดียว "

" ฉันหวังว่าเขาจะพอใจ ผมไม่คิดว่า พี่สะใภ้แยกแยะเอง ในการจากลาของเธอ "

คุณนาย herriton ตัวสั่น” ผมจิตใจไม่ ตราบใดที่เธอได้จากไปและหายไปกับคุณแอ๊บบอต มันน่าตกใจคิดว่าเป็นม่ายสาว 33 ต้องสิบปีน้องจะดูแลเธอเอง "

" ผมสงสารคุณแอ๊บบอตโชคดีที่แฟนเป็นล่ามอังกฤษ นาย kingcroft ไม่สามารถออกจากพืชหรือบรรยากาศหรืออะไร ผมไม่คิดว่าทั้งเขาเพิ่มโอกาสของเขาในวันนี้ เขาเช่นเดียวกับที่มีพรสวรรค์ของไร้สาระในที่สาธารณะ "

คุณนาย herriton ตอบว่า " เมื่อผู้ชายไม่ดีพันธุ์ หรือเชื่อมต่อ หรือ หล่อ รวย หรือฉลาด หรือ แม้กระทั่งที่อาจทิ้งเขาในเวลา . "

" ไม่ฉันเชื่อว่าเธอจะเอาใคร จนถึงล่าสุด เมื่อบรรจุกล่องของเธอ เธอ ' เล่น ' ดูแล chinless . ทั้ง curates เป็น chinless แต่เธอมีมือ dampest . ฉันมาหาเขาในสวนสาธารณะ พวกเขาพูดในหนังสือ 5 เล่มแรกของพระคัมภีร์ "

" ผู้ชายที่รัก ถ้าเป็นไปได้ เธอได้แย่ลงและแย่ลง มันเป็นความคิดของคุณของอิตาลีเดินทางที่ช่วยชีวิตเราไว้ "

ฟิลิป สว่างที่ชมเล็ก ๆน้อย ๆ " ส่วนที่แปลกคือ เค้าค่อนข้างกระตือรือร้นมักจะถามสำหรับข้อมูล และ แน่นอน ผมดีใจมากที่จะให้มัน ผมยอมรับว่าเธอเป็นคนฟีลิสเตีย ที่น่าตกใจ N และรสชาติของเธอในศิลปะเป็นเท็จ แต่การได้ลิ้มรสใด ๆที่ทั้งหมดมี และผมเชื่อว่า อิตาลี ก็บริสุทธิ์และ ennobles ทั้งหมดที่เข้าเยี่ยมชมของเธอเธออยู่โรงเรียนเป็นสนามของโลก มันจริงๆที่เป็นเครดิตที่เธอต้องการที่จะไปที่นั่น . . . "

" เธอจะไปไหน " แม่ของเขาว่า ใครเคยได้ยินพอสรรเสริญของอิตาลี " ฉันและแคโรไลน์ Abbott ได้ยากที่สุดใน dissuading ของเธอจากริเวียร่า "

" ไม่ แม่ ไม่ เธอกระตือรือร้นมากในประเทศอิตาลี การเดินทางครั้งนี้ค่อนข้างวิกฤต สําหรับเธอ" เขาเจอสถานการณ์แบบเพ้อฝันโรแมนติก : มีอะไรน่าสนใจ ครึ่ง ครึ่ง ขับไล่ในความคิดของผู้หญิงหยาบคายเดินทางไปสถานที่ที่เขารักและเคารพ . ทำไม เธอไม่ต้องเปลี่ยน ? แบบเดียวกันเกิดขึ้นกับ Goths

คุณนาย herriton ไม่เชื่อในเรื่องของความรัก หรือในการเปลี่ยนแปลง หรือในแนวจากประวัติศาสตร์หรือสิ่งอื่นที่อาจรบกวนชีวิตในประเทศ เธอ adroitly เปลี่ยนเรื่องก่อนที่ฟิลิปได้ตื่นเต้น แล้วขอให้กลับมา ได้ให้บทเรียนเธอในทางภูมิศาสตร์ ไอเข้านอนเร็วและถูกส่งขึ้นโดยยายของเธอ จากนั้นสองสาวทำงาน และ เล่นการ์ด ฟิลิป อ่านหนังสือ และจากนั้นพวกเขาก็นั่งลงมีชีวิตผลกำไรของพวกเขาเงียบ , ,และต่อเนื่องโดยไม่หยุดชะงัก ผ่านฤดูหนาว .

ตอนนี้เกือบสิบปีตั้งแต่ชาร์ลส์ตกหลุมรัก Lilia ทีโอบอลด์เพราะเธอสวยและในช่วงเวลาที่คุณ herriton แทบจักคือช่วงเวลาพักผ่อน สำหรับหกเดือน เธอวางแผนที่จะป้องกันการแข่งขัน และเมื่อมันได้ยึดสถานที่เธอกลายเป็นงานอื่น การดูแลของลูกสะใภ้ที่ต้องผลักดันผ่านชีวิต โดยนำความเสื่อมเสียในครอบครัวที่เธอได้แต่งงาน เธอถูกช่วยโดยชาร์ลส์โดยแฮเรียต ลูกสาวของเธอ และพอเขาโตมากพอ โดยคนฉลาด ของครอบครัว ฟิลิป วันเกิดของไอสิ่งที่ทำยังยาก แต่โชคดีที่คุณป้าทีโอบอลด์ ที่พยายามก่อกวน ก็เลิกกันมันคือความพยายามที่จะให้เธอไป วิทบี และนาง herriton ท้อ พยายามเท่าที่เป็นไปได้ สงสัยดวลที่ทะเลาะกันทุกลูกได้และตัดสินใจก่อน ไอเป็นของครอบครัวของพ่อ ไม่ใช่แม่ . . .

ชาร์ลส์ตายและการต่อสู้ที่ recommenced . ที่พยายามที่จะยืนยันตัวเอง และบอกว่าเธอควรจะไปดูแลคุณนายทีโอบอลด์ . มันเป็นทั้งหมดคุณherriton ความเมตตาที่จะปกป้องเธอ บ้านก็ถ่ายเธอที่ sawston ที่นั่น 3 ปี เธออาศัยอยู่กับไออย่างต่อเนื่องภายใต้การปรับอิทธิพลของครอบครัวของสามีของเธอ

ช่วงหนึ่งเธอยากยอร์คเข้าชมปัญหาก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ที่ปรับทุกข์กับเพื่อนว่าเธอชอบคุณ kingcroft มาก แต่ว่า
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: