2.3. Nest predation experiment For

2.3. Nest predation experiment
For the nest predation experiment, we used artificial ground nests. Each corner of the bird survey plot contained one ground nest; hence the minimum distance between neighbouring nests was about 30 m (Fig. A.1). In total 192 artificial ground nests were exposed. The artificial nests mimicked the nests of common ground breeders in the study area, such as Willow Warbler (Phylloscopus trochilus), Common Chiffchaff (Phylloscopus collybita), Wood Warbler (Phylloscopus sibilatrix), Wren (Troglodytes troglodytes) and European Robin (Erithacus rubecula). We built a small hollow on the ground for each artificial nest under saplings, near deadwood or trunks. In each nest, one Blue-breasted Quail egg (Coturnix chinensis) was placed, which was similar in size (length is _22 mm) to the eggs of local ground breeding bird species (12–15 _ 15–20 mm; Bezzel, 1993). In addition, each artificial ground nest was baited with one white plasticine egg (15 _ 20 mm) in order to roughly determine the predator guild (see next paragraph). Bamboo sticks with red adhesive tape were placed 50 cm away from the artificial nests to mark the place for recovery at nest controls.
Nest exposition started at the beginning of May (from the 5th to the 18th of May), which is the main breeding season of the four ground breeding species mentioned (Bezzel, 1993). Nests were controlled after 4 and collected after 8 days of exposure. A nest was considered as preyed upon only if the quail egg was damaged or lost. We decided to do this, since plasticine eggs might overestimate the nest predation by attracting small mammals (Purger et al., 2012). Marks left on the eggs (mostly on plasticine eggs) were assigned to four predator guilds (mammalian or avian, small or large; Appendix A.2 in Supporting information). Missing eggs
were categorized as depredated by an unknown predator.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 การทดลองการปล้นสะดมรัง
สำหรับการทดสอบการปล้นสะดมรังเราใช้รังเทียมพื้นดิน มุมของพล็อตการสำรวจนกแต่ละคนมีรังหนึ่งพื้นดิน; ด้วยเหตุนี้ในระยะทางที่น้อยที่สุดระหว่างรังใกล้เคียงคือประมาณ 30 เมตร (รูป. A.1) ทั้งหมด 192 รังพื้นดินเทียมได้สัมผัส รังเทียมเลียนแบบรังของพ่อพันธุ์แม่พันธุ์พื้นดินทั่วไปในพื้นที่ศึกษาเช่นวิลโลว์นกกระจิบ (กระจิบ trochilus) สามัญ Chiffchaff (กระจิบ collybita), ไม้นกกระจิบ (กระจิบ sibilatrix), นกกระจิบ (ชิมแปนซีชิมแปนซี) และโรบินยุโรป (Erithacus rubecula) . เราสร้างโพรงเล็ก ๆ บนพื้นดินในแต่ละรังเทียมภายใต้ต้นกล้าใกล้หนักแผ่นดินหรือลำต้น ในแต่ละรัง, ไข่นกกระทาสีฟ้ากระดุม (Coturnix chinensis) ถูกวางไว้ซึ่งเป็นที่คล้ายกันในขนาด (ความยาวเป็น _22 มม) ไข่ของนกชนิดเพาะพันธุ์พื้นดินในท้องถิ่น (12-15 _ 15-20 มม Bezzel 1993 ) นอกจากนี้ในแต่ละรังพื้นดินเทียมถูกกลั่นแกล้งด้วยไข่น้ำมันสีขาว (15 _ 20 มิลลิเมตร) เพื่อให้ตรวจสอบประมาณสมาคมนักล่า (ดูย่อหน้าถัดไป) ไม้ไผ่ด้วยเทปกาวสีแดงถูกวางไว้ 50 ซม. ห่างจากรังเทียมเพื่อทำเครื่องหมายสถานที่สำหรับการกู้คืนที่ควบคุมรัง.
นิทรรศการรังเริ่มต้นที่จุดเริ่มต้นของเดือนพฤษภาคม (ตั้งแต่ 5 ถึง 18 พฤษภาคม) ซึ่งเป็นฤดูผสมพันธุ์หลัก ของชนิดพันธุ์สี่กล่าวถึงพื้นดิน (Bezzel, 1993) รังถูกควบคุมหลังจากที่ 4 และเก็บรวบรวมหลังจาก 8 วันของการเปิดรับ รังถือเป็นเหยื่อเท่านั้นหากไข่นกกระทาได้รับความเสียหายหรือสูญหาย เราตัดสินใจที่จะทำเช่นนี้ตั้งแต่ไข่น้ำมันอาจประเมินค่าสูงปล้นสะดมรังโดยการดึงดูดเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก (Purger et al., 2012) เครื่องหมายซ้ายบนไข่ (ส่วนใหญ่ในไข่น้ำมัน) ได้รับมอบหมายให้สี่สมคมล่า (หรือนกเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กหรือขนาดใหญ่ภาคผนวก A.2 ข้อมูลสนับสนุน) ไข่ที่หายไป
ถูกแบ่งออกเป็น depredated โดยนักล่าที่ไม่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3
ทดลองการังรังปล้นสะดมทดลอง เราใช้รังดินเทียม แต่ละมุมของแปลงสำรวจนกที่มีอยู่หนึ่งพื้นดินรัง ดังนั้นขั้นต่ำที่ระยะห่างระหว่างเพื่อนบ้านรังประมาณ 30 เมตร ( ภาพที่ a.1 ) ทั้งหมด 192 เทียมพื้นดินรังถูกเปิดเผย รังเทียม mimicked รังนักพื้นดินทั่วไปในพื้นที่ศึกษาเช่น Willow ท้ายทอย ( phylloscopus trochilus ) ทั่วไป chiffchaff ( phylloscopus collybita ) นกกระจิ๊ดไม้ ( phylloscopus sibilatrix ) , เรน ( ให้ตายให้ตาย ) และยุโรป ( erithacus โรบิน rubecula ) เราสร้างโพรงเล็ก ๆบนพื้นไม้เทียมในแต่ละรัง ใกล้ ใกล้ หรือ ทรังค์ ในแต่ละรัง สีน้ำเงินกระดุมนกกระทาไข่ ( coturnix chinensis ) ถูกวางที่คล้ายกันในขนาด ( ความยาว _22 มม. ) ไข่ของดินเพาะพันธุ์นกสายพันธุ์ท้องถิ่น ( 12 – 15 _ 15 – 20 มม. ; bezzel , 1993 ) นอกจากนี้แต่ละพื้นดินรังเทียมคือใช้ดินน้ำมันสีขาวไข่ ( 15 _ 20 มม. ) ในการประมาณหา Predator สมาคม ( ดูย่อหน้าถัดไป )ไม้ไผ่ด้วยเทปกาวสีแดงที่ถูกวางไว้ 50 ซม. ห่างจากรังเทียมเพื่อทำเครื่องหมายสถานที่สำหรับการกู้คืนในการควบคุมรัง .
Exposition รังเริ่มที่จุดเริ่มต้นของเดือนพฤษภาคม ( ตั้งแต่ 5 ถึง 18 พฤษภาคม ) ซึ่งเป็นหลัก ฤดูผสมพันธุ์ของสี่พื้นชนิดกล่าวถึงพันธุ์ ( bezzel , 1993 ) รังถูกควบคุมหลังจาก 4 และเก็บหลังจาก 8 วันของการเปิดรับรังเป็นเหยื่อของหมู่เท่านั้นถ้าไข่นกกระทา เสียหายหรือสูญหาย เราตัดสินใจที่จะทำแบบนี้ เพราะดินน้ำมันไข่อาจ overestimate รังปล้นสะดมโดยดึงดูดสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก ( purger et al . , 2012 ) เครื่องหมายด้านซ้ายบนไข่ ( ส่วนใหญ่ในไข่ดินน้ำมัน ) ได้รับมอบหมายให้กิลด์สี่ Predator ( หรือนกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ขนาดเล็ก หรือขนาดใหญ่ ไส้ติ่ง a.2 สนับสนุนข้อมูล ) ไข่
ที่หายไปจำแนกเป็น depredated โดยนักล่า
ที่ไม่รู้จัก