Gawai Dayak is an annual festival c

Gawai Dayak is an annual festival celebrated by the Dayak people in Sarawak, Malaysia and West Kalimantan, Indonesia on 31 May and 1 June. It is a public holiday in Sarawak and is both a religious and a social occasion recognised since 1957.

Gawai Dayak was the concept of the radio producers Tan Kingsley and Owen Liang taken up by the Dayak community. The British colonial government refused to recognise Dayak Day until 1962. They called it Sarawak Day for the inclusion of all Sarawakians as a national day, regardless of ethnic origin.

On 1 June 1963, Datuk Michael Buma, a Betong native, hosted the celebrations of the first Gawai Dayak at his home at Siol Kandis, Kuching. [1] On 25 September 1964, Sarawak Day was gazetted as a public holiday acknowledging the formation of the Federation of Malaysia. The holiday was first celebrated on 1 June 1965 and it became a symbol of unity, aspiration and hope for the Dayak community. It is an integral part of Dayak social life. It is a thanksgiving day marking a bountiful harvest and a time to plan for the new farming season or other endeavours ahead.

Gawai Dayak comes from Gawai meaning festival and Dayak a collective name for the indigenous peoples of Sarawak, Indonesian Kalimantan and the interior of Borneo. The population estimate is two to four million people. The Dayaks, previously known as the Sea Dayak are mostly Iban people. Other ethnic groups such as the Bidayuh people (Land Dayak and Orang Ulu) are recognised. The Orang Ulu include the Kayans, Kenyahs and Lun Bawangs. There are over 200 riverine and hill-dwelling ethnic subgroups in the region. Although these peoples have common traits, each have their own dialect, customs, laws, territory and culture. Dayak languages are categorised as part of the Austronesian languages. The Dayaks embraced animism and paganism but in recent times, many have converted to Christianity.

Food and drink[edit]
When a longhouse agrees to host Gawai Dayak, they may need to plant extra paddy and organise labour ("bedurok"). Rice may be purchased from the towns if the festival is in a place where paddy farming is absent or insufficient. The traditional Dayak liquor is Rice wine called tuak. It is brewed at least one month before the Gawai Dayak. The drink is brewed from the glutinous rice from a recent harvest mixed with home-made yeast. Traditionally, tuak was made with rice milk only but is now cut with sugar and water in a process called ciping. A stronger alcoholic beverage made by the Ibans is "langkau" (called arak tonok" (burnt spirit) by the bidayuhs). This drink is made by distilling tuak over a fire.

Traditional cake delicacies are prepared from glutinous rice flour mixed with sugar. The cakes include sarang semut (ant nest cake), cuwan (molded cake) and kui sepit (twisted cake). The cakes can last well whilst kept inside a jar because they are deep-fried until hardened. Penganan iri (a discus-shaped cake) are made just prior to the festival day because they do not keep well. This is because the cake is lifted from the hot frying oil while not fully hardened. The sugar used can be the brown nipah sugar or cane sugar.

Before the Gawai eve, the longhouse residents may organise a hunting or fishing trip to gather wild meats and fish. Both can be preserved with salt in a jar or smoked over a firewood platform above the hearth. Any wild animal parts like the horns, teeth and claws, and feathers are used to decorate and repair traditional costumes.

Decoration of the longhouse[edit]
The longhouse is cleaned, repaired and repainted by co-operation amongst its residents, (gotong-royong in Malay). The longhouse is constructed as a unique place of living and worship. Its main post (tiang pemun) is the designated starting point of all the building materials ("pun ramu") and must remain intact.[2] Timber and wooden materials for repairs are obtained from nearby reserve forests ("pulau galau, pulau ban") or purchased in towns. A "pantar" (long chair) may be built along the upper area of the ruai (gallery). The seat is raised and the tanju (verandah wall) is used as the back rest. Some old wooden longhouses ("rumah kayu") are renovated with concrete and bricks to make a terraced structure ("rumah batu").

The inside walls of the longhouse are decorated with "ukir" murals portraying tree and wild animal motifs. Men with decorating skills make split bamboo designs. The Orang Ulu are famous for their colourful paintings of the tree of life on their house walls and their house posts are elaborately carved.[3] Highly decorated shields are displayed near the family room door. Heirloom jars and old human skulls obtained during headhunting raids, if still kept, are cleaned and displayed. Deer horns may be secured on the longhouse posts in order to secure highly decorated swords and other household items.

Gawai Dayak eve[edit]
On Gawai Eve, people gather sago, aping, sawit or coconut palm shoots which are used for making soup. Vegetables such as wild miding fern, fiddlehead fern, bamboo shoots, tapioca leaves and Dayak round brinjals from nearby jungle, farms or gardens are also gathered.

After the gathering of plants and vegetables early in the morning, the poultry is slaughtered. Enough meat is cooked in mid-aged thin-walled bamboo logs to make a traditional dish called "pansoh" (or "lulun" in the Iban language). The meat is first mixed with traditional herbs like lemon grass, ginger, bungkang leaves and salt. Any remaining meat is preserved in salt. Animal heads are roasted over an open fire to be served hot with tuak. Wooden cooking implements are made from small tree logs.

Some glutinous rice is cooked in bamboo logs to soak up the bamboo aroma. Normal rice will be cooked in pots at the kitchen hearth. The addition of pandan leaves gives a special aroma. Smoke from the fire wood also gives a distinctive aroma. Some Dayaks, especially Orang Ulu, will wrap rice in long green leaves before steaming it inside a pot. Rice may also cooked using a gas stove or rice cooker.

Highly decorated mats for guests to sit on are laid out on the longhouse gallery which runs the entire length of the building. The Dayaks make various types of traditional hand-woven mats. There are reed mats woven with colourful designs, lampit rattan mats, bidai tree bark mats and peradani mats. The walls of most family rooms and galleries are decorated with traditional blankets such as the woven Pua Kumbu and the tied cloth (kain kebat) blankets which are made with unique Dayak designs. During the festival, women are keen to display their skills and hard work at mat-making and hand-weaving. Some traditional baskets are also seen.

Traditional dress[edit]
Men and women may wear "ngepan", the traditional costume, especially when guests are arriving. The traditional dress of men is a loincloth (sirat or cawat), animal skin coat (gagong), peacock and hornbill feathers (lelanjang) headware, chains over the neck (marik), silver armlets and anklelets along with a shield, sword and spear. Men are decorated with tribal tattoos (kalingai or pantang in Iban) which signify their life experience and journey. A frog design on the front of the man's neck and or tegulun designs on the backs of the hand indicate the wearer has chopped off a human head or killed a man in military combat. However, some designs are based on marine life which are meant for protection and rescue of the wearers when on the water.

Women wear a hand-woven cloth (kain betating) worn around the waist, a rattan and brass ring high corset around the upper body, selampai (a long piece of scalp) worn over the shoulders, a woven bead chain over the neck and shoulders (marik empang), a decorated high-comb (sugu tinggi) over the hair lump (sanggul), a silver belt (lampit), armlet, anklet and orb fruit purse. In the past, it was customary for Dayak women to have the breasts bare as a sign of beauty. In Bidayuh Dayaks society, Dayung Boris are the maidens of the Gawai Festival

Dinner[edit]
Once the offering ceremony is completed, the family sits down for dinner, the "makai di ruai" (meal at gallery) or makai rami" (festival meal) in the gallery of the longhouse. Each family member has contributed something. All the best traditional foods, delicacies and drinks that have been prepared are displayed.

Just before midnight, a spirit-welcoming procession (Ngalu Petara) is performed several times up and down the gallery. A beauty pageant to choose the festival's queen and king (Kumang and Keling Gawai) is sometimes conducted. The winners are chosen for completeness of their traditional costumes and beauty. The chief and elders hold a "begeliga" to remind everybody to keep order, peace and harmony. Heavy fines (ukom) are imposed on those who break the customary "adat" and festive ground rules with fighting, quarrelling, drunkenness or vandalism.

At midnight, a gong is rung to call the guests to attention. The longhouse chief (tuai rumah) or host will lead a toast to longevity (Ai Pengayu) and the new year with a short prayer (sampi). The festival greeting, "Gayu Guru, Gerai Nyamai, Senang Lantang Nguan Menua" is repeated to each other. Mistakes and quarrels are forgiven. Where a bard is available, he may be asked to recite a short chant called "timang ai pengayu" to bless the longevity water before the chief says the short prayer.

Dances[edit]
There are many variations of the traditional ngajat dance. The male and female dances consist of graceful and precise movements of the body, hands and feet with occasional shouts of a battle cry. Examples are the ngajat lesong (rice mortar dance) and the warrior dance for men. Women perform the ngajat pua kumbu (ritual cloth dance). The male dance shows strength and bravery and may imitate the movements of a hornbill which is regarded as the king of worldly birds. The ngajat dance is accompanied by a traditional band consisting of an engkerumong set (percussion), tawak (big gong),

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gawai Dayak เป็นเทศกาลประจำปีเฉลิมฉลอง โดยชาว Dayak ในมาเลเซีย และกาลิมันตันตะวันตก อินโดนีเซีย 31 พฤษภาคมและ 1 มิถุนายน มันเป็นวันหยุดราชการในซาราวัค และการศาสนาและโอกาสทางสังคมที่ยังตั้งแต่ 1957แนวคิดของผู้ผลิตวิทยุตาล Kingsley และเหลียงโอเวนถูกใช้ โดยชุมชน Dayak Gawai Dayak ได้ รัฐบาลอาณานิคมอังกฤษปฏิเสธจะรู้วัน Dayak จนถึงปี 1962 พวกเขาเรียกว่าซาราวัควันรวม Sarawakians ทั้งหมดเป็นวันชาติ เชื้อชาติไม่บน 1 1963 มิถุนายน Datuk Michael Buma คนพื้นเมืองเบตง โฮสต์ฉลองของ Gawai Dayak แรกที่บ้านของเขาที่ Siol Kandis กูชิง [1] ใน 25 1964 กันยายน ซาราวัควันที่ gazetted เป็นการหยุดจิตก่อตัวของสหพันธรัฐมาเลเซีย วันหยุดมีการเฉลิมฉลองครั้งแรกบน 1 1965 มิถุนายน และได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของความสามัคคี ความใฝ่ฝัน และความหวังสำหรับชุมชน Dayak จึงเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตสังคม Dayak วันขอบคุณพระเจ้าเครื่องเก็บเกี่ยวที่อุดมสมบูรณ์และเวลาวางแผนสำหรับฤดูการใหม่หรือแก่โครงการด้านอื่น ๆ เจริญก้าวหน้าได้Gawai Dayak มาจาก Gawai หมายเทศกาลและ Dayak ชื่อรวมสำหรับชนของซาราวัค กาลิมัน ตันอินโดนีเซีย และภายในของเกาะบอร์เนียว การประเมินประชากรเป็น 2 ถึง 4 ล้านคน Dayaks เดิม เรียกว่า Dayak ทะเลเป็นส่วนใหญ่ Iban คน กลุ่มชาติพันธ์อื่นเช่นคน Bidayuh (Dayak ที่ดินและห้องรีครีเอชั่น) ที่ยัง รีครีเอชั่นห้องรวม Kayans, Kenyahs และ Lun Bawangs มี 200 กว่าริเวอร์ไรน์ และเขาปีติชนเผ่าย่อยในภูมิภาค แม้ว่าคนเหล่านี้มีลักษณะทั่วไป ได้ของตนเองภาษา ศุลกากร กฎหมาย ดินแดน และวัฒนธรรม ภาษา Dayak จะจัดเป็นส่วนหนึ่งของภาษาออสโตรนีเซียน Dayaks ที่กอด animism และลัทธินอกศาสนา แต่ในครั้งล่าสุด หลายแปลงเพื่อศาสนาคริสต์อาหารและเครื่องดื่ม [แก้ไข]เมื่ออัยการตกลงที่จะโฮสต์ Gawai Dayak พวกเขาอาจจำเป็นต้องปลูกข้าวเพิ่มเติม และแหล่งแรงงาน ("bedurok") อาจจะซื้อข้าวจากเมืองว่าเทศกาลในนาข้าวขาด หรือไม่เพียงพอ Tuak ข้าวเรียกว่าไวน์เหล้า Dayak ดั้งเดิมได้ มันได้รับการต้มกลั่น Gawai Dayak น้อย 1 เดือน เครื่องดื่มจะได้รับการต้มกลั่นจากข้าวเหนียวจากการเก็บเกี่ยวล่าผสมกับยีสต์ที่ทำที่บ้าน ประเพณี tuak ทำ ด้วยนมข้าวเท่านั้น แต่ตอนนี้ตัด ด้วยน้ำตาล และน้ำในกระบวนการที่เรียกว่า ciping เครื่องดื่มแอลกอฮอล์แข็งแกร่งโดย Ibans เป็น "langkau" (เรียกว่ามวล tonok" (เผาวิญญาณ) โดย bidayuhs) เครื่องดื่มนี้จะทำ โดย distilling tuak ผ่านไฟเค้กแบบอาหารที่เตรียมจากแป้งข้าวเหนียวผสมกับน้ำตาล เค้กรวม sarang semut (เค้กรังมด), cuwan (แม่พิมพ์เค้ก) และกุย sepit (บิดเค้ก) เค้กสามารถสุดท้ายในขณะที่เก็บไว้ภายในขวดเป็น เพราะพวกเขาจะทอดจนแข็งดี Penganan iri (รูปปลาปอมปาดัวร์เค้ก) จะทำก่อนวันเทศกาลเนื่องจากพวกเขาไม่ให้ด้วย ทั้งนี้เนื่องจากเค้กมีต่อจากการทอดน้ำมันร้อนขณะชุบแข็งไม่เต็ม น้ำตาลที่ใช้ได้นิสีน้ำตาลน้ำตาลหรือน้ำตาลทรายก่อนอีฟ Gawai ชาวอัยอาจแหล่งล่าสัตว์หรือตกปลารวบรวมเนื้อสัตว์ป่าและปลา ทั้งสองสามารถรักษา ด้วยเกลือในขวดเป็น หรือรมควันมากกว่าแพลตฟอร์มฟืนเหนือพื้นเตา ส่วนสัตว์ป่าต่าง ๆ เช่นแตร ฟัน และเล็บ และใช้ขนในการตกแต่ง และซ่อมแซมเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมตกแต่งของอัย [แก้ไข]The longhouse is cleaned, repaired and repainted by co-operation amongst its residents, (gotong-royong in Malay). The longhouse is constructed as a unique place of living and worship. Its main post (tiang pemun) is the designated starting point of all the building materials ("pun ramu") and must remain intact.[2] Timber and wooden materials for repairs are obtained from nearby reserve forests ("pulau galau, pulau ban") or purchased in towns. A "pantar" (long chair) may be built along the upper area of the ruai (gallery). The seat is raised and the tanju (verandah wall) is used as the back rest. Some old wooden longhouses ("rumah kayu") are renovated with concrete and bricks to make a terraced structure ("rumah batu").The inside walls of the longhouse are decorated with "ukir" murals portraying tree and wild animal motifs. Men with decorating skills make split bamboo designs. The Orang Ulu are famous for their colourful paintings of the tree of life on their house walls and their house posts are elaborately carved.[3] Highly decorated shields are displayed near the family room door. Heirloom jars and old human skulls obtained during headhunting raids, if still kept, are cleaned and displayed. Deer horns may be secured on the longhouse posts in order to secure highly decorated swords and other household items.Gawai Dayak eve[edit]ในวัน Gawai คนรวบสาคู aping, sawit หรือยอดมะพร้าวที่จะใช้สำหรับทำซุป ผัก miding ป่าเฟิร์น เฟิร์น fiddlehead หน่อไม้ ใบมันสำปะหลัง และ Dayak รอบ brinjals จากป่าในบริเวณใกล้เคียง ฟาร์มหรือสวนยังรวบรวมหลังจากรวบรวมพืชผักและในช่วงตอนเช้า มีฆ่าสัตว์ปีก พอเนื้อสุกในบันทึกไม้ไผ่บางผนัง aged กลางต้องการจานแบบดั้งเดิมที่เรียกว่า "pansoh" (หรือ "lulun" ในภาษาอีบัน) ก่อนจะผสมเนื้อสมุนไพรแบบดั้งเดิมเช่นตะไคร้ ขิง ใบ bungkang และเกลือ เนื้อใด ๆ ที่เหลือยังคงอยู่ในเกลือ หัวสัตว์ที่ย่างผ่านไฟเปิดให้บริการพร้อมกับ tuak เครื่องมือทำไม้ที่ทำจากต้นไม้ขนาดเล็กบันทึกข้าวเหนียวสุกในไม้ไผ่บันทึกซับกลิ่นหอมของไม้ไผ่ ปกติข้าวจะต้องต้มในหม้อที่พื้นเตาครัว แห่งใบไม้ใบเตยให้หอมเป็นพิเศษ ควันจากไม้ไฟยังช่วยให้กลิ่นหอมโดดเด่น Dayaks บาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งห้องรีครีเอชั่น จะห่อข้าวใบสีเขียวยาวก่อนนึ่งในหม้อ ข้าวอาจสุกใช้เป็นเตาแก๊ส หรือหม้อหุงข้าวสูงตกแต่งเสื่อสำหรับนั่งมีแอร์บนหออัยที่ทำงานทั้งความยาวของอาคาร Dayaks การทำเสื่อทอมือแบบต่าง ๆ มีทอ ด้วยลายสีสันเสื่อกก เสื่อหวาย lampit, bidai ต้นไม้เปลือกเสื่อ และเสื่อ peradani ผนังห้องและเก็บตกแต่ง ด้วยผ้าห่มแบบดั้งเดิมเช่น Kumbu ปัวทอ และ blankets ผ้า tied (kain kebat) ซึ่งจะออกแบบเฉพาะ Dayak ในช่วงเทศกาล ผู้หญิงมีความกระตือรือร้นที่จะแสดงทักษะของพวกเขาและการทำงานที่ทำพรม และ ทอมือ เห็นตะกร้าบางแบบดั้งเดิมอีกด้วยการแต่งกายแบบดั้งเดิม [แก้ไข]ผู้ชายและผู้หญิงอาจสวม "ngepan" แต่งกายแบบดั้งเดิม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมาถึงห้องพัก การแต่งกายแบบดั้งเดิมของผู้ชายเป็นโจงกระเบน (sirat หรือ cawat), หนังสัตว์เสื้อ (gagong), headware (lelanjang) ขนนกยูงและนกเงือก โซ่คอ (marik), armlets เงิน และ anklelets โล่ ดาบ และหอก ชายตกแต่ง ด้วยชาวรอยสัก (kalingai หรือ pantang ใน Iban) ซึ่งมีความหมายประสบการณ์ชีวิตและการเดินทางของพวกเขา กบออกแบบด้านหน้าของชายหนุ่มคอและหรือ tegulun ลวดลายบนหลังมือบ่งชี้ว่า ผู้สวมใส่มีสับปิดหัวมนุษย์ หรือฆ่าคนในการรบทางทหาร อย่างไรก็ตาม บางแบบอยู่ในชีวิตซึ่งหมายถึงการป้องกันและกู้ภัยของ wearers ในน้ำผู้หญิงสวมใส่ผ้าทอมือ (kain betating) สวมใส่สถานเอว หวาย และแหวนทองเหลืองสูงรัดรอบตัวบน selampai (ยาวชิ้นส่วนของหนังศีรษะ) สวมเหนือไหล่ สายทอลูกปัดช่วงคอ และไหล่ (marik empang) การตกแต่งสูงหวี (ติงกิ sugu) ผ่านก้อนผม (sanggul), เข็มขัดเงิน (lampit) ใส่ผลไม้ armlet ข้อเท้า และลูกโลก ในอดีต มันเป็นจารีตประเพณีสำหรับ Dayak ผู้หญิงมีหน้าอกเปลือยเป็นสัญลักษณ์ของความงาม ในสังคม Bidayuh Dayaks บอริส Dayung มีเมเดนของเทศกาล Gawaiค่ำ [แก้ไข]เมื่อเสร็จพิธีจึง ครอบครัวอยู่ลงสำหรับอาหารค่ำ การ "makai di สำรวย" (อาหารที่แกลลอรี่) หรือ makai rami " (เทศกาลอาหาร) ใน gallery ของอัย แต่ละสมาชิกในครอบครัวมีส่วนอะไร แสดงทั้งหมดส่วนดั้งเดิมอาหาร อาหาร และเครื่องดื่มที่ได้เตรียมไว้ก่อนเที่ยงคืน ขบวนต้อนรับจิตวิญญาณ (Ngalu Petara) จะดำเนินการหลายครั้งขึ้นลงเก็บ บางครั้งมีดำเนินการประกวดนางงามการเลือกของเทศกาลควีนและคิง (Kumang และ Keling Gawai) ผู้ชนะจะถูกเลือกสำหรับความสมบูรณ์ของเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของพวกเขาและความงาม หัวหน้าและผู้สูงอายุเก็บ "begeliga" เพื่อเตือนทุกคนให้สั่ง สันติภาพ และความสามัคคี ปรับหนัก (ukom) ถูกกำหนดในบรรดาผู้ที่ทำลายจารีตประเพณี "adat" และกฎสนามรื่นเริงกับการต่อสู้ quarrelling ฟเครื่องหรือก่อกวนAt midnight, a gong is rung to call the guests to attention. The longhouse chief (tuai rumah) or host will lead a toast to longevity (Ai Pengayu) and the new year with a short prayer (sampi). The festival greeting, "Gayu Guru, Gerai Nyamai, Senang Lantang Nguan Menua" is repeated to each other. Mistakes and quarrels are forgiven. Where a bard is available, he may be asked to recite a short chant called "timang ai pengayu" to bless the longevity water before the chief says the short prayer.Dances[edit]There are many variations of the traditional ngajat dance. The male and female dances consist of graceful and precise movements of the body, hands and feet with occasional shouts of a battle cry. Examples are the ngajat lesong (rice mortar dance) and the warrior dance for men. Women perform the ngajat pua kumbu (ritual cloth dance). The male dance shows strength and bravery and may imitate the movements of a hornbill which is regarded as the king of worldly birds. The ngajat dance is accompanied by a traditional band consisting of an engkerumong set (percussion), tawak (big gong),

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gawai Dayak เป็นเทศกาลประจำปีที่มีการเฉลิมฉลองโดยคน Dayak ในรัฐซาราวักมาเลเซียและเวสต์กาลิมันตันประเทศอินโดนีเซียเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคมและ 1 มิถุนายน มันเป็นวันหยุดราชการในรัฐซาราวักและเป็นทั้งทางศาสนาและโอกาสทางสังคมได้รับการยอมรับมาตั้งแต่ปี 1957 Gawai Dayak เป็นแนวคิดของผู้ผลิตวิทยุตาลคิงสลีย์และโอเว่นเหลียงนำขึ้นโดยชุมชน Dayak รัฐบาลอาณานิคมของอังกฤษปฏิเสธที่จะยอมรับวัน Dayak จนกระทั่งปี 1962 พวกเขาเรียกมันว่าวันซาราวักสำหรับการรวมของ Sarawakians ทั้งหมดเป็นวันชาติโดยไม่คำนึงถึงชาติกำเนิด. วันที่ 1 มิถุนายน 1963 ไมเคิลดาทุก Buma ชาวเบตงเป็นเจ้าภาพฉลองสิริราชสมบัติของ ครั้งแรก Gawai Dayak ที่บ้านของเขาที่ตะโกน Kandis, กูชิง [1] เมื่อวันที่ 25 กันยายน 1964, ซาราวักวันราชกิจจานุเบกษาเป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์ยอมรับการก่อตัวของสหพันธรัฐมาเลเซีย วันหยุดที่กำลังโด่งดังเป็นครั้งแรกใน 1 มิถุนายน 1965 และได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของความสามัคคีความทะเยอทะยานและความหวังสำหรับชุมชน Dayak มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตทางสังคม Dayak มันเป็นวันขอบคุณพระเจ้าเครื่องหมายการเก็บเกี่ยวที่อุดมสมบูรณ์และเวลาในการวางแผนสำหรับฤดูกาลการเลี้ยงใหม่หรือพยายามอื่น ๆ ไปข้างหน้า. Gawai Dayak มาจาก Gawai หมายถึงเทศกาลและ Dayak ชื่อรวมสำหรับชนพื้นเมืองของรัฐซาราวักอินโดนีเซียกาลิมันตันและการตกแต่งภายในของเกาะบอร์เนียว . ประมาณการประชากร 2-4000000 คน Dayaks ที่รู้จักกันก่อนหน้านี้เป็นทะเล Dayak ส่วนใหญ่จะเป็นคน Iban กลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ เช่นคน Bidayuh (ที่ดิน Dayak และ Orang Ulu) ได้รับการยอมรับ Orang Ulu รวม Kayans ที่ Kenyahs และลุ Bawangs มีอยู่มากกว่า 200 แม่น้ำและภูเขาที่อาศัยอยู่ในกลุ่มย่อยของกลุ่มชาติพันธุ์ในภูมิภาค แม้ว่าผู้คนเหล่านี้มีลักษณะร่วมกันแต่ละคนมีภาษาของตัวเองศุลกากรกฎหมายดินแดนและวัฒนธรรม ภาษา Dayak มีการแบ่งประเภทเป็นส่วนหนึ่งของ Austronesian ภาษา Dayaks กอดและเชื่อพระเจ้า แต่ในครั้งที่ผ่านมามีหลายคนที่เปลี่ยนศาสนาคริสต์. อาหารและเครื่องดื่ม [แก้ไข] เมื่อทรงเห็นด้วยที่จะเป็นเจ้าภาพ Gawai Dayak พวกเขาอาจจำเป็นต้องปลูกข้าวพิเศษและการจัดระเบียบแรงงาน ("bedurok") ข้าวอาจจะซื้อจากเมืองเทศกาลถ้าอยู่ในสถานที่เลี้ยงข้าวไม่อยู่หรือไม่เพียงพอ สุรา Dayak ไวน์แบบดั้งเดิมที่เรียกว่าข้าว tuak มันถูกต้มอย่างน้อยหนึ่งเดือนก่อนที่ Gawai Dayak เครื่องดื่มที่ต้มจากข้าวเหนียวจากการเก็บเกี่ยวที่ผ่านมาผสมกับยีสต์ทำที่บ้าน ตามเนื้อผ้า tuak ถูกทำให้มีน้ำนมข้าว แต่ตอนนี้ถูกตัดด้วยน้ำตาลและน้ำในกระบวนการที่เรียกว่า Ciping เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่แข็งแกร่งทำโดย Ibans เป็น "langkau" (เรียกว่า arak tonok "(จิตวิญญาณที่ถูกเผาไหม้) โดย bidayuhs) ที่. เครื่องดื่มนี้จะทำโดยการกลั่น tuak มากกว่าไฟไหม้. อาหารเค้กแบบดั้งเดิมที่ทำจากแป้งข้าวเหนียวผสมกับน้ำตาล เค้กรวมถึง Semut Sarang (เค้กรังมด) cuwan (เค้กแม่พิมพ์) และ kui sepit (เค้กบิด). เค้กสามารถมีอายุการใช้กันในขณะที่เก็บไว้ภายในขวดเพราะพวกเขาจะทอดจนแข็ง. Penganan iri (เป็นจานรูป เค้ก) จะกระทำก่อนวันเทศกาลเพราะพวกเขาไม่ให้กัน. นี้เป็นเพราะเค้กจะถูกยกขึ้นจากน้ำมันทอดร้อนในขณะที่ไม่แข็งอย่างเต็มที่. น้ำตาลที่ใช้สามารถเป็นน้ำตาล Nipah สีน้ำตาลหรือน้ำตาลอ้อย. ก่อน Gawai วันที่อยู่อาศัยในรูปทรงอาจจัดให้มีการล่าสัตว์หรือการเดินทางประมงในการรวบรวมเนื้อสัตว์ป่าและปลา. ทั้งสามารถเก็บรักษาไว้ด้วยเกลือในขวดหรือรมควันมากกว่าแพลตฟอร์มฟืนข้างต้นครอบครัวที่. ชิ้นส่วนของสัตว์ป่าเช่นแตรฟันและกรงเล็บ และขนที่ใช้ในการตกแต่งและซ่อมแซมเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิม. ตกแต่งรูปทรง [แก้ไข] ทรงทำความสะอาดซ่อมแซมและทาสีโดยความร่วมมือในหมู่ประชาชน (Gotong-royong ในมาเลย์) ทรงสร้างขึ้นเป็นสถานที่ที่ไม่ซ้ำกันของที่อยู่อาศัยและนมัสการ โพสต์หลัก (เตียง pemun) เป็นจุดเริ่มต้นที่กำหนดของทุกวัสดุก่อสร้าง ("Ramu ปุน") และจะต้องยังคงเหมือนเดิม. [2] ไม้และวัสดุที่ทำจากไม้สำหรับการซ่อมแซมจะได้รับจากป่าสำรองใกล้เคียง ("Pulau Galau บ้าน Pulau ") หรือซื้อในเมือง A "Pantar" (เก้าอี้ยาว) อาจได้รับการสร้างขึ้นตามพื้นที่บนของ ruai (แกลลอรี่) ที่นั่งจะเพิ่มขึ้นและ Tanju (ที่ผนังระเบียง) ใช้เป็นส่วนที่เหลือกลับ บาง longhouses ไม้เก่า ("Rumah kayu") ได้รับการปรับปรุงด้วยคอนกรีตและอิฐที่จะทำให้โครงสร้างระเบียง ("Rumah ตู"). ผนังด้านในของรูปทรงได้รับการตกแต่งด้วย "ukir" ภาพจิตรกรรมฝาผนังจิตรต้นไม้และลวดลายของสัตว์ป่า ผู้ชายที่มีทักษะในการตกแต่งทำให้การออกแบบไม้ไผ่แยก Orang Ulu ที่มีชื่อเสียงสำหรับภาพวาดที่มีสีสันของพวกเขาจากต้นไม้แห่งชีวิตบนผนังบ้านของพวกเขาและโพสต์บ้านอย่างประณีตมีการแกะสลัก. [3] โล่การตกแต่งสูงจะปรากฏอยู่ใกล้ประตูห้องพักของครอบครัว ขวด Heirloom และกะโหลกศีรษะมนุษย์เก่าที่ได้รับระหว่างการบุก headhunting ถ้าเก็บไว้ยังคงมีการทำความสะอาดและแสดง แตรกวางอาจจะมีความปลอดภัยในการโพสต์รูปทรงเพื่อความปลอดภัยดาบตกแต่งและสินค้าในครัวเรือนอื่น ๆ . Gawai Dayak วัน [แก้ไข] วันส่งท้าย Gawai คนรวบรวมสาคู Aping sawit หรือหน่อมะพร้าวที่ใช้สำหรับการทำน้ำซุป ผักเช่นป่า miding เฟิร์นเฟิร์น Fiddlehead หน่อไม้ใบมันสำปะหลังและ Dayak รอบ brinjals จากป่าบริเวณใกล้เคียงฟาร์มหรือสวนที่รวบรวมยัง. หลังจากที่การชุมนุมของพืชและผักในช่วงเช้าของสัตว์ปีกที่มีการฆ่า พอเนื้อสุกในช่วงกลางเดือนวัยบันทึกไม้ไผ่ผนังบางที่จะทำให้จานแบบดั้งเดิมที่เรียกว่า "pansoh" (หรือ "lulun" ในภาษา Iban) เนื้อผสมครั้งแรกกับสมุนไพรแบบดั้งเดิมเช่นตะไคร้ขิงใบ bungkang และเกลือ เนื้อสัตว์ใด ๆ ที่เหลือจะเก็บไว้ในเกลือ หัวสัตว์คั่วมากกว่าเปิดไฟจะเสิร์ฟร้อนกับ tuak ดำเนินการปรุงอาหารที่ทำจากไม้ที่ทำจากบันทึกต้นไม้ขนาดเล็ก. บางข้าวเหนียวสุกในบันทึกไม้ไผ่จะดื่มด่ำกับกลิ่นหอมไม้ไผ่ ข้าวปกติจะได้รับการปรุงสุกในเตาหม้อที่ห้องครัว นอกเหนือจากใบเตยให้กลิ่นหอมพิเศษ ควันจากไฟป่ายังให้กลิ่นหอมที่โดดเด่น บาง Dayaks โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Orang Ulu จะห่อข้าวในใบสีเขียวนานก่อนที่นึ่งไว้ภายในหม้อ ข้าวนอกจากนี้ยังอาจสุกโดยใช้เตาแก๊สหม้อหุงข้าวหรือ. เสื่อการตกแต่งสูงสำหรับผู้ที่จะนั่งบนออกมาวางไว้ในแกลลอรี่รูปทรงที่วิ่งตลอดความยาวของอาคาร Dayaks ให้หลากหลายชนิดเสื่อทอมือแบบดั้งเดิม มีเสื่อกกทอที่มีการออกแบบที่มีสีสัน, เสื่อหวาย lampit เสื่อเปลือกไม้ Bidai และเสื่อ peradani ผนังของห้องพักสำหรับครอบครัวส่วนใหญ่และหอศิลป์มีการตกแต่งด้วยผ้าห่มแบบดั้งเดิมเช่นการทอปัว Kumbu และผ้าผูก (Kain kebat) ผ้าห่มที่ทำด้วยการออกแบบที่ไม่ซ้ำกัน Dayak ในช่วงเทศกาลที่ผู้หญิงมีความกระตือรือร้นที่จะแสดงทักษะและการทำงานอย่างหนักของพวกเขาในการทำเสื่อและทอผ้าด้วยมือ บางกระเช้าแบบดั้งเดิมยังจะเห็น. แต่งกายแบบดั้งเดิม [แก้ไข] ชายและหญิงอาจสวม "ngepan" ที่แต่งกายแบบดั้งเดิมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแขกจะมาถึง การแต่งกายแบบดั้งเดิมของคนเป็นผ้าขาวม้า (ทางพิเศษหรือ cawat) เสื้อหนังสัตว์ (gagong) นกยูงและขนนกเงือก (lelanjang) headware โซ่มากกว่าคอ (Marik) กำไลเงินและ anklelets พร้อมกับโล่ดาบและหอก . ผู้ชายได้รับการตกแต่งที่มีรอยสักเผ่า (kalingai หรือ Pantang ใน Iban) ซึ่งมีความหมายว่าประสบการณ์ชีวิตและการเดินทางของพวกเขา การออกแบบกบที่ด้านหน้าของลำคอของมนุษย์และหรือการออกแบบ tegulun บนหลังของมือที่บ่งบอกถึงผู้สวมใส่ได้ตัดหัวมนุษย์หรือเสียชีวิตชายคนหนึ่งในการต่อสู้ทางทหาร แต่การออกแบบบางอย่างอยู่บนพื้นฐานของชีวิตทางทะเลที่มีความหมายสำหรับการป้องกันและช่วยเหลือผู้สวมใส่เมื่อในน้ำ. ผู้หญิงสวมผ้าทอมือ (Kain betating) สวมรอบเอวแหวนหวายและทองเหลืองรัดตัวสูงรอบด้านบน ร่างกาย selampai (ชิ้นยาวของหนังศีรษะ) ใส่ไหล่ห่วงโซ่ลูกปัดทอในช่วงคอและไหล่ (Marik empang) หวีสูงการตกแต่ง (Sugu Tinggi) มากกว่าก้อนผม (sanggul) เข็มขัดเงิน ( lampit), แขน, กำไลข้อเท้าและกระเป๋าลูกโลกผลไม้ ในอดีตที่ผ่านมามันเป็นธรรมเนียมสำหรับผู้หญิง Dayak ที่จะมีหน้าอกเปลือยเป็นสัญลักษณ์ของความงาม ในสังคม Bidayuh Dayaks, Dayung บอริสเป็นสาวของ Gawai เทศกาลอาหารค่ำ[แก้ไข] เมื่อพิธีเสนอขายจะเสร็จสมบูรณ์ในครอบครัวนั่งลงสำหรับอาหารมื้อเย็นที่ "Makai ดิ ruai" (อาหารที่แกลเลอรี่) หรือ Makai rami "(อาหารเทศกาล ) ในแกลเลอรีของรูปทรงที่. สมาชิกในครอบครัวแต่ละคนได้มีส่วนร่วมอะไรบางอย่าง. ทั้งหมดอาหารแบบดั้งเดิมที่ดีที่สุด, อาหารและเครื่องดื่มที่ได้รับการเตรียมความพร้อมที่จะแสดง. ก่อนเที่ยงคืนขบวนจิตวิญญาณต้อนรับ (Ngalu Petara) จะดำเนินการหลายครั้งขึ้นและ ลงแกลลอรี่. ให้ประกวดความงามที่จะเลือกราชินีของเทศกาลและพระมหากษัตริย์ (Kumang และ Keling Gawai) จะดำเนินการบางครั้ง. ผู้ชนะจะได้รับเลือกเพื่อความสมบูรณ์ของเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของพวกเขาและความงาม. หัวหน้าและผู้สูงอายุถือเป็น "begeliga" เพื่อเตือนให้ทุกคน เพื่อให้ความสงบสุขและความสามัคคี. ค่าปรับหนัก (ukom) จะถูกกำหนดไว้ว่าผู้ที่ทำลายประเพณี "ADAT" และกฎพื้นเทศกาลที่มีการต่อสู้ทะเลาะมึนเม