Delftware, or Delft pottery, denote

Delftware, or Delft pottery, denotes blue and white pottery made in and around Delft in the Netherlands and the tin-glazed pottery made in the Netherlands from the 16th century.

Delftware in the latter sense is a type of pottery in which a white glaze is applied, usually decorated with metal oxides. Delftware includes pottery objects of all descriptions such as plates, ornaments and tiles.

Contents [hide]
1 History
2 Objects gallery
3 Tile gallery
4 See also
5 References
6 Bibliography
7 External links
History[edit]
The earliest tin-glazed pottery in the Netherlands was made in Antwerp where the Italian potter Guido da Savino settled in 1500.[1] The manufacture of painted pottery spread from Antwerp to the northern Netherlands, in particular because of the sack of Antwerp by the Spanish troops in 1576 (the Spanish Fury). Production developed in Middelburg and Haarlem in the 1570s and in Amsterdam in the 1580s.[2] Much of the finer work was produced in Delft, but simple everyday tin-glazed pottery was made in places such as Gouda, Rotterdam, Amsterdam and Dordrecht.[3]

The main period of tin-glaze pottery in the Netherlands was 1640-1740. From about 1640 Delft potters began using personal monograms and distinctive factory marks. The Guild of St Luke, to which painters in all media had to belong, admitted ten master potters in the thirty years between 1610 and 1640, and twenty in the nine years 1651 to 1660. In 1654 a gunpowder explosion in Delft destroyed many breweries and as the brewing industry was in decline, they became available to pottery makers looking for larger premises; some retained the old brewery names, e.g. The Double Tankard, The Young Moors' Head, and The Three Bells.[4]

The use of marl, a type of clay rich in calcium compounds, allowed the Dutch potters to refine their technique and to make finer items. The usual clay body of Delftware was a blend of three clays, one local, one from Tournai and one from the Rhineland.[5]

From about 1615, the potters began to coat their pots completely in white tin glaze instead of covering only the painting surface and coating the rest with clear ceramic glaze. They then began to cover the tin-glaze with clear glaze, which gave depth to the fired surface and smoothness to cobalt blues, ultimately creating a good resemblance to porcelain.[6]


Delftware depicting Chinese scenes, 18th century. Musee Ernest Cognacq
During the Dutch Golden Age, the Dutch East India Company had a lively trade with the East and imported millions of pieces of Chinese porcelain in the early 17th century.[7] The Chinese workmanship and attention to detail impressed many. Only the richest could afford the early imports. Dutch potters did not immediately imitate Chinese porcelain; they began to do so after the death of the Wanli Emperor in 1620, when the supply to Europe was interrupted.[6] Delftware inspired by Chinese originals persisted from about 1630 to the mid-18th century alongside European patterns.

Around 1700 several factories were using enamel colours and gilding over tin-glaze, requiring a third kiln firing at a lower temperature.

Delftware ranged from simple household items - plain white earthenware with little or no decoration - to fancy artwork. Most of the Delft factories made sets of jars, the kast-stel set. Pictorial plates were made in abundance, illustrated with religious motifs, native Dutch scenes with windmills and fishing boats, hunting scenes, landscapes and seascapes. Sets of plates were made with the words and music of songs; dessert was served on them and when the plates were clear the company started singing.[8] The Delft potters also made tiles in vast numbers (estimated at eight hundred million[9]) over a period of two hundred years; many Dutch houses still have tiles that were fixed in the 17th and 18th centuries.


Dutch Delftware tile
Delftware became popular and was widely exported in Europe and even reached China and Japan. Chinese and Japanese potters made porcelain versions of Delftware for export to Europe.

Some regard Delftware from about 1750 onwards as artistically inferior. Caiger-Smith says that most of the later wares "were painted with clever, ephemeral decoration. Little trace of feeling or originality remained to be lamented when, at the end of the eighteenth century, the Delftware potteries began to go out of business."[10] By this time Delftware potters had lost their market to British porcelain and the new white earthenware. One or two remain: the Tichelaar[11] factory in Makkum, Friesland, founded in 1594 and De Koninklijke Porceleyne Fles ("The Royal Porcelain Bottle") founded in 1653.

Today, Delfts Blauw (Delft Blue) is the brand name hand painted on the bottom of ceramic pieces identifying them as authentic and collectible. Although most Delft Blue borrows from the tin-glaze tradition, it is nearly all decorated in underglaze blue on a white clay body and very little uses tin glaze, a more expensive product. The Koninklijke Tichelaar Makkum factory in Makkum, Friesland continue the production of tin-glazed earthenware.[12][13]

Delft Blue pottery formed the basis of one of British Airways' ethnic tailfins. The design, Delftblue Daybreak, was applied to 17 aircraft.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Delftware หรือเครื่องปั้นดินเผา Delft แสดงในและ รอบ ๆ Delft ประเทศเนเธอร์แลนด์และในประเทศเนเธอร์แลนด์จากศตวรรษ 16 การเผาเคลือบดีบุกเคลือบสีฟ้า และสีขาวDelftware ในแง่หลังเป็นชนิดของเครื่องปั้นดินเผาที่เคลือบสีขาวใช้ มักจะตกแต่ง ด้วยโลหะออกไซด์ Delftware มีวัตถุเครื่องปั้นดินเผาของคำอธิบายทั้งหมดเช่นแผ่น เครื่องประดับ และกระเบื้องเนื้อหา [ซ่อน] ประวัติศาสตร์ 1เก็บวัตถุ 2เก็บไพ่ 34 ดูอ้างอิง 56 บรรณานุกรมเชื่อมโยงภายนอก 7[แก้ไข] ประวัติศาสตร์ทำการเผาเคลือบดีบุกที่เร็วที่สุดในเนเธอร์แลนด์ในแอนต์เวิร์ปซึ่งพอตเตอร์อิตาลีกวีโดดาดา Savino จ่ายใน 1500[1] การผลิตเครื่องปั้นดินเผาทาสีแพร่กระจายจากแอนต์เวิร์ปไปเนเธอร์แลนด์เหนือ โดยเฉพาะเนื่องจากกระสอบของแอนต์เวิร์ปโดยทหารสเปนใน 1576 (โกรธสเปน) ผลิตพัฒนา Middelburg และ Haarlem 1570s และอัมสเตอร์ดัมใน 1580s[2] มากงานปลีกย่อยถูกผลิตใน Delft แต่เรื่องเผาเคลือบดีบุกทุกวันทำการในสถานที่เช่นสเกาดา รอตเตอร์ดัม อัมสเตอร์ดัม และ Dordrecht[3]ระยะเวลาหลักของเครื่องปั้นดินเผาเคลือบกระป๋องในประเทศเนเธอร์แลนด์ 1640-1740 จากประมาณ 1640 พอตเตอร์ส Delft เริ่มใช้ monograms ส่วนตัวและเครื่องหมายโรงงานโดดเด่น การสมาคมของเซนต์ลุค ที่ชื่อจิตรกรในสื่อทั้งหมดมีการ ยอมรับพอตเตอร์สหลักสิบในปี 1610 และ 1640 และยี่สิบเก้าปี 1651-รวม ใน 1654 การระเบิดดินปืนใน Delft ทำลายโรงเบียร์มากมาย และเป็นอุตสาหกรรมการศึกษาตกต่ำ พวกเขาเป็นมีการผลิตเครื่องปั้นดินเผาที่หาใหญ่สถาน บางส่วนเก็บไว้เดิมเบียร์ชื่อ เช่นแท็ง การ์ดคู่ หนุ่มสาวชาวมัวร์ของหัว และ ระฆังสาม[4]ใช้ marl ชนิดของดินที่อุดมไปด้วยสารประกอบแคลเซียม เดอะพอตเตอร์สดัตช์ เพื่อกำหนดเทคนิคของพวกเขา และทำให้รายการปลีกย่อยได้ ดินปกติร่างกายของ Delftware ถูกกลืน clays สาม หนึ่ง จาก Tournai และจากไรน์แลนด์[5]จากประมาณ 1615 เดอะพอตเตอร์สเริ่ม coat ของหม้อในเคลือบดีบุกสีขาวแทนที่จะครอบคลุมเฉพาะพื้นผิวทาสี และเคลือบส่วนเหลือกับเคลือบเซรามิกใสสมบูรณ์ แล้วพวกเขาเริ่มต้นการเคลือบดีบุก ด้วยเคลือบใส ซึ่งให้ความลึกของพื้นผิวที่ใช้เผาไหม้และราบรื่นกับโคบอลต์บลูส์ สร้างรูปเครื่องเคลือบที่ดีที่สุด[6]Delftware แสดงฉากจีน ศตวรรษที่ 18 พิพิธภัณฑ์เจ้าเออร์เนสต์ Cognacqในระหว่างยุคทองของเนเธอร์แลนด์ บริษัทดัตช์อีสต์อินเดียมีการค้าคึกคักกับล้านนำเข้าของชิ้นส่วนของเครื่องเคลือบดินเผาจีนและตะวันออกในช่วงต้นศตวรรษที่ 17[7] ฝีมือจีนและสนใจในรายละเอียดประทับใจมาก เดียวรวยที่สุดไม่สามารถนำเข้าก่อนการ พอตเตอร์สดัตช์ได้ไม่ทันทีเลียนแบบเครื่องเคลือบดินเผาจีน พวกเขาเริ่มทำหลังจากการตายของจักรพรรดิวานลีในปีค.ศ. 1620 เมื่ออุปทานไปยุโรปถูกขัดจังหวะ[6] delftware บันดาลต้นฉบับจีนยังคงจาก 1630 ประมาณศตวรรษ 18 กลางควบคู่ไปกับรูปแบบยุโรปประมาณ 1700 โรงงานต่าง ๆ ใช้เคลือบสี และปิดทองผ่านเคลือบดีบุก ต้องที่สาม kiln ยิงที่อุณหภูมิต่ำDelftware อยู่ในช่วงจากรายการครัวเรือนอย่างง่าย -ธรรมดาสีขาวดินเผาด้วยน้อย หรือไม่มี - การงานศิลปะแฟนซี ชุดของ Delft โรงงานทำขวด kast stel ชุด แผ่นสูญที่เกิดขึ้นในความอุดมสมบูรณ์ แสดงให้เห็นความศาสนา ฉากภาษาดัตช์ windmills และเรือประมง ฉากล่าสัตว์ ภูมิประเทศ และค ชุดของแผ่นที่ทำกับคำและดนตรีของเพลง ของหวานแนะนำเกี่ยวกับพวกเขาและเมื่อแผ่นมีความชัดเจนบริษัทเริ่มต้นร้องเพลง[8] เดอะพอตเตอร์ส Delft ทำไพ่ตัวเลขมากมาย (ประมาณที่ร้อยแปด million[9]) ช่วงสองร้อยปี บ้านในดัตช์ยังมีกระเบื้องที่ถูกแก้ไขในศตวรรษ 17 และ 18กระเบื้อง Delftware ดัตช์Delftware เป็นที่นิยม และถูกส่งออกในยุโรปกันอย่างแพร่หลาย และแม้ถึงจีนและญี่ปุ่น พอตเตอร์สจีน และญี่ปุ่นทำเครื่องเคลือบดินเผารุ่น Delftware สำหรับส่งออกไปยุโรปบางอย่างเกี่ยวกับ Delftware จากประมาณ 1750 นับเป็นศิลปะน้อย Caiger-สมิธกล่าวว่า ส่วนใหญ่ของชำร่วยหลัง "ถูกวาดด้วยฉลาด ข้อมูลแบบชั่วคราว ติดตามน้อยของความรู้สึกหรือความคิดริเริ่มยังคงอยู่เพื่อจะ lamented เมื่อ ในตอนท้ายของศตวรรษ eighteenth เครื่องปั้นดินเผา Delftware เริ่มเซ้ง"[10] โดยเวลานี้ พอตเตอร์ส Delftware มีแพ้ตลาดของพวกเขากับอังกฤษเครื่องเคลือบดินเผาสีขาวใหม่ หนึ่งหรือสองยังคง: โรงงาน Tichelaar [11] ใน Makkum, Friesland จอร์เจีย 1594 และแฟ้ม Porceleyne สนามกอล์ฟโคเดอ ("เดอะรอยัลพอร์ซเลนขวด") ก่อตั้งขึ้นใน 1653วันนี้ Delfts Blauw (Delft Blue) เป็นยี่ห้อพนังด้านล่างระบุไว้เป็นอาหาร และสะสมชิ้นเซรามิก แม้ว่าส่วนใหญ่ Delft Blue มิตรประเพณีเคลือบดีบุก เป็นเกือบทั้งหมดในบลู underglaze บนเนื้อดินขาว และน้อยมากใช้ดีบุกเคลือบ ผลิตภัณฑ์ราคาแพงมากขึ้น โรงงานสนามกอล์ฟโค Tichelaar Makkum ใน Makkum, Friesland ต่อการผลิตดีบุกเคลือบดินเผา[12][13]เครื่องปั้นดินเผาที่ Delft Blue รูปแบบพื้นฐานของ tailfins ชาติพันธุ์ของบริติชแอร์เวย์ การออกแบบ Delftblue เดย์เบรก ใช้เครื่องบิน 17

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Delftware หรือเครื่องปั้นดินเผาเดลฟ์หมายถึงเครื่องปั้นดินเผาสีฟ้าและสีขาวที่เกิดขึ้นในและรอบ ๆ Delft ในประเทศเนเธอร์แลนด์และเครื่องปั้นดินเผาเคลือบดีบุกทำในเนเธอร์แลนด์จากศตวรรษที่ 16. Delftware ในความรู้สึกหลังเป็นชนิดของเครื่องปั้นดินเผาที่เคลือบสีขาว ประยุกต์ตกแต่งมักจะมีออกไซด์ของโลหะ Delftware มีวัตถุเครื่องปั้นดินเผาของคำอธิบายทั้งหมดเช่นจาน, เครื่องประดับและกระเบื้อง. เนื้อหา [ซ่อน] 1 ประวัติ2 วัตถุแกลเลอรี่แกลเลอรี่ 3 กระเบื้อง4 ดูเพิ่มเติม5 อ้างอิง6 บรรณานุกรม7 แหล่งประวัติศาสตร์ [แก้ไข] เครื่องปั้นดินเผาเคลือบดีบุกที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศเนเธอร์แลนด์ ได้ทำในแอนต์เวิที่พอตเตอร์อิตาเลียนกุยดา Savino ตั้งรกรากอยู่ใน 1500 [1] การผลิตเครื่องปั้นดินเผาทาสีแพร่กระจายจากต์เวิร์ปไปยังภาคเหนือของเนเธอร์แลนด์, โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะกระสอบต์เวิร์ปโดยกองทัพสเปนใน 1576 (สเปนโกรธ) . การผลิตการพัฒนาในมิดเดลและฮาร์เล็มในยุค 1570 และในอัมสเตอร์ดัมในยุค 1580. [2] มากของการทำงานปลีกย่อยถูกผลิตในเดลฟ์ แต่เครื่องปั้นดินเผาเคลือบดีบุกในชีวิตประจำวันที่เรียบง่ายได้ทำในสถานที่เช่น Gouda, Rotterdam, อัมสเตอร์ดัมและ Dordrecht [3] ในช่วงเวลาที่สำคัญของเครื่องปั้นดินเผาเคลือบดีบุกในเนเธอร์แลนด์เป็น 1,640-1,740 จากประมาณ 1640 พอตเตอร์เดลฟ์เริ่มใช้ monograms ส่วนบุคคลและเครื่องหมายโรงงานที่โดดเด่น สมาคมแห่งเซนต์ลุคซึ่งจิตรกรในสื่อทั้งหมดที่มีเพื่อเป็นยอมรับสิบพอตเตอร์โทในสามสิบปีระหว่าง 1610 และ 1640 และในยี่สิบเก้าปี 1651 เพื่อ 1660. ใน 1654 ระเบิดดินปืนในเดลฟ์ทำลายโรงงานผลิตเบียร์จำนวนมากและ เป็นอุตสาหกรรมการผลิตเบียร์ที่อยู่ในการลดลงของพวกเขากลายเป็นใช้ได้กับผู้ผลิตเครื่องปั้นดินเผาที่กำลังมองหาสถานที่ขนาดใหญ่; บางส่วนเก็บไว้ในชื่อโรงเหล้าเก่าเช่นคู่ Tankard, ทุ่งหนุ่มใหญ่และสามระฆัง. [4] การใช้ดินเหนียวชนิดของดินที่อุดมไปด้วยสารแคลเซียมได้รับอนุญาตพอตเตอร์ดัทช์ในการปรับแต่งเทคนิคของพวกเขาและเพื่อ ทำรายการปลีกย่อย ร่างกายของดินตามปกติของ Delftware เป็นส่วนผสมของดินเหนียวสามหนึ่งท้องถิ่นหนึ่งจากทัวร์เนและหนึ่งจากเรห์น. [5] จากประมาณ 1615 พอตเตอร์เริ่มที่จะเสื้อหม้อของพวกเขาอย่างสมบูรณ์ในกระป๋องสีขาวเคลือบแทนครอบคลุมเพียงภาพวาด พื้นผิวและเคลือบส่วนที่เหลือกับเคลือบเซรามิกที่ชัดเจน พวกเขาก็เริ่มที่จะครอบคลุมดีบุกเคลือบด้วยเคลือบใสซึ่งทำให้ความลึกให้กับผิวยิงและเรียบบลูส์โคบอลต์ในท้ายที่สุดการสร้างที่ดีที่จะมีความคล้ายคลึงกับเครื่องลายคราม. [6] Delftware ภาพวาดจีนศตวรรษที่ 18 พิพิธภัณฑ์เออร์เนส Cognacq ในช่วงยุคทองดัตช์, บริษัท อินเดียตะวันออกของดัตช์มีการค้าที่มีชีวิตชีวากับตะวันออกและนำเข้านับล้านชิ้นส่วนของเครื่องลายครามจีนในช่วงต้นศตวรรษที่ 17. [7] ฝีมือจีนและใส่ใจในรายละเอียดความประทับใจหลาย เฉพาะที่ร่ำรวยที่สุดสามารถจ่ายการนำเข้าในช่วงต้น พอตเตอร์ดัทช์ไม่ได้ทันทีเลียนแบบเครื่องลายครามจีน; พวกเขาก็เริ่มที่จะทำหลังจากการตายของจักรพรรดิว่านหลี่ใน 1620 เมื่ออุปทานไปยุโรปถูกขัดจังหวะ. [6] Delftware แรงบันดาลใจจากต้นฉบับภาษาจีนยืนยันจากประมาณ 1630 ถึงกลางศตวรรษที่ 18 พร้อมกับรูปแบบยุโรป. รอบ 1700 โรงงานหลายคน . ใช้สีเคลือบและปิดทองมากกว่าดีบุกเคลือบต้องเตาเผาที่สามยิงที่อุณหภูมิต่ำDelftware ตั้งแต่สินค้าในครัวเรือนง่าย - เครื่องเคลือบดินเผาสีขาวธรรมดาที่มีการตกแต่งเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือไม่มีเลย - เพื่องานศิลปะแฟนซี ส่วนใหญ่ของโรงงาน Delft ทำชุดขวดชุด Kast-STEL แผ่นภาพที่ถูกสร้างขึ้นในความอุดมสมบูรณ์ที่แสดงด้วยลวดลายศาสนาฉากดัตช์พื้นเมืองที่มีกังหันลมและเรือประมงล่าสัตว์ฉากภูมิประเทศและทิวทัศน์ ชุดจานที่ทำด้วยคำพูดและการฟังเพลงของเพลง; ขนมเสิร์ฟที่พวกเขาและเมื่อแผ่นได้ชัดเจน บริษัท เริ่มร้องเพลง [8] พอตเตอร์เดลฟต์ยังทำกระเบื้องในตัวเลขใหญ่ (ประมาณ 800,000,000 [9]) ในช่วงสองร้อยปี. บ้านดัตช์หลายคนยังคงมีกระเบื้องที่ได้รับการแก้ไขในศตวรรษที่ 17 และ 18. กระเบื้อง Delftware ดัตช์Delftware กลายเป็นที่นิยมและได้รับการส่งออกอย่างแพร่หลายในยุโรปและถึงแม้จีนและญี่ปุ่น พอตเตอร์จีนและญี่ปุ่นทำรุ่นลายครามของ Delftware เพื่อการส่งออกไปยังยุโรป. Delftware เรื่องบางอย่างจากประมาณ 1750 เป็นต้นไปตามที่ด้อยกว่าศิลปะ Caiger สมิ ธ กล่าวว่าส่วนใหญ่ของเครื่องถ้วยภายหลัง "ถูกวาดด้วยฉลาดตกแต่งชั่วคราว. ร่องรอยเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความรู้สึกหรือความคิดริเริ่มที่จะยังคงเสียใจเมื่อในตอนท้ายของศตวรรษที่สิบแปด, เครื่องปั้นดินเผา Delftware เริ่มที่จะออกไปจากธุรกิจ." [10] โดยพอตเตอร์ Delftware เวลานี้ได้สูญเสียตลาดของพวกเขาไปยังอังกฤษและพอร์ซเลนเครื่องเคลือบดินเผาสีขาวใหม่ หนึ่งหรือสองยังคงอยู่. Tichelaar [11] โรงงานใน Makkum, ฟรีสแลนด์ก่อตั้งขึ้นในปี 1594 และเด Koninklijke PORCELEYNE Fles ("พอร์ซเลนขวดรอยัล") ก่อตั้งขึ้นในปี 1653 วันนี้ Delfts Blauw (Delft สีฟ้า) เป็นชื่อแบรนด์มือวาด ที่ด้านล่างของชิ้นเซรามิกระบุพวกเขาเป็นของแท้และของสะสม ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่เดลฟ์บลูยืมจากประเพณีดีบุกเคลือบมันเกือบทั้งหมดได้รับการตกแต่งในสีฟ้าใต้เคลือบบนร่างกายของดินเหนียวสีขาวและน้อยมากที่ใช้เคลือบดีบุกสินค้าที่มีราคาแพงกว่า โรงงาน Koninklijke Tichelaar Makkum ใน Makkum, ฟรีสแลนด์ยังคงการผลิตเครื่องเคลือบดินเผาเคลือบดีบุก. [12] [13] Delft เครื่องปั้นดินเผาสีฟ้าเป็นพื้นฐานสำคัญแห่งหนึ่งของบริติชแอร์เวย์ 'ครีบชาติพันธุ์ ออกแบบ Delftblue อุษาถูกนำไปใช้กับเครื่องบิน 17

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระเบื้องเดลฟ์หรือเดลฟท์ เครื่องปั้นดินเผา หมายถึง ฟ้า และขาว เครื่องปั้นดินเผา ทำใน และ รอบ ๆใน เดลฟท์ ประเทศเนเธอร์แลนด์ และกระป๋องเครื่องปั้นดินเผาในเนเธอร์แลนด์ จากศตวรรษที่ 16 เคลือบ

กระเบื้องเดลฟ์ในหลังความรู้สึกเป็นชนิดของเครื่องปั้นดินเผาซึ่งเป็นสีขาวเคลือบที่ใช้มักจะตกแต่งด้วยออกไซด์ของโลหะ กระเบื้องเดลฟ์รวมถึงวัตถุเครื่องปั้นดินเผาของรายละเอียดทั้งหมดเช่นจาน , เครื่องประดับและกระเบื้อง .

เนื้อหา [ ซ่อน ]
1 ประวัติศาสตร์
2
3
กระเบื้องวัตถุแกลเลอรีแกลเลอรี่ 4 ดู
5
6
7 บรรณานุกรม การอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก [ แก้ไข ]

ประวัติเก่าดีบุกเคลือบเครื่องปั้นดินเผาในเนเธอร์แลนด์ได้ในแอนต์เวิร์ปที่อิตาลี พอตเตอร์ กุยโดดาซาวิโน่ ตัดสินใน 1500 [ 1 ] ผลิต เครื่องปั้นดินเผาลายเขียนสีที่แพร่กระจายจาก Amsterdam ประเทศเนเธอร์แลนด์ภาคเหนือโดยเฉพาะ เพราะการปล้นเมืองแอนต์เวิร์ป โดยกองทัพสเปนในการจอง ( โกรธสเปน ) ผลิตและพัฒนาขึ้นในมิดเดิลเบิร์ก ใน ฮาร์เลม และในอัมสเตอร์ดัมใน 1550 1560 . [ 2 ] มากทำงานที่ผลิตใน เดลฟท์ แต่กระป๋องทุกวันง่ายเคลือบเครื่องปั้นดินเผาได้ทำในสถานที่เช่น gouda Rotterdam , อัมสเตอร์ดัม , และ ดอร์เดรชท์ [ 3 ]

ช่วงหลักของการเคลือบดีบุกเครื่องปั้นดินเผาในเนเธอร์แลนด์ถูก 1640-1740 . จาก 1 , 640 เดลฟท์ พอตเตอร์เริ่มใช้อักษรย่อส่วนบุคคลที่โดดเด่นและโรงงานเครื่องหมาย สมาคมเซนต์ลูค ซึ่งจิตรกรในสื่อทั้งหมดเป็นของ ยอมรับ สิบโทเครื่องปั้นดินเผาในสามสิบปีระหว่างแฟน 1640 ยี่สิบในเก้าปีไม๊ที่จะ 1660 .ใน 1 เป็นดินปืนระเบิดใน เดลฟท์ ทำลายหลาย breweries และอุตสาหกรรมเบียร์ ถูกปฏิเสธ พวกเขาก็พร้อมที่จะเครื่องปั้นดินเผามองหาสถานที่ขนาดใหญ่ บางส่วนเก็บไว้ชื่อโรงเบียร์เก่า เช่นสองใบใหญ่ , ทุ่ง ' หนุ่มหัวและสามระฆัง [ 4 ]

ใช้ดินสอพอง , ประเภทของดินที่อุดมไปด้วยสารประกอบแคลเซียมอนุญาตให้ศิลปินดัตช์เพื่อปรับปรุงเทคนิคของพวกเขาและเพื่อให้รายการปลีกย่อย ปกติร่างกายของกระเบื้องเดลฟ์เป็นดินผสมสามดินหนึ่งท้องถิ่น จากทัวร์เนและหนึ่งจากไรน์แลนด์ [ 5 ]

ประมาณ 1615 , พอตเตอร์เริ่มเสื้อหม้อของพวกเขาอย่างสมบูรณ์ในเคลือบดีบุกสีขาวแทนครอบคลุมเฉพาะจิตรกรรมพื้นผิวและเคลือบที่เหลือกับเซรามิคเคลือบใสจากนั้นพวกเขาก็เริ่มครอบคลุมดีบุกเคลือบใสเคลือบซึ่งให้ลึกถึงผิวเรียบเนียนกับสีน้ำเงินโคบอลต์ไล่ออกและในที่สุดสร้างความคล้ายคลึงดีเครื่องเคลือบ [ 6 ]


กระเบื้องเดลฟ์ภาพวาดจีนฉากศตวรรษที่ 18 พิพิธภัณฑ์เออร์เนสต์ cognacq
ช่วงยุคทองของดัตช์บริษัทอินเดียตะวันออกของดัตช์มีการค้ามีชีวิตชีวากับตะวันออกและนำเข้าล้านชิ้นของเครื่องลายครามจีน ในช่วงต้นศตวรรษที่ 17 [ 7 ] จีนฝีมือและใส่ใจในรายละเอียดที่ประทับใจมาก แต่คนรวยได้เท่าใด นำเข้าก่อน ศิลปินดัตช์ไม่ได้ทันทีเลียนแบบเครื่องลายครามจีน พวกเขาเริ่มทำหลังจากการเสียชีวิตของจักรพรรดิ Wanli 1620 ใน ,เมื่อใส่ไปยุโรปถูกขัดจังหวะ [ 6 ] กระเบื้องเดลฟ์ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากต้นฉบับจีนยืนกรานจาก 971 ในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 พร้อมกับรูปแบบยุโรป .

ประมาณ 1700 หลายโรงงานมีการใช้สารเคลือบและปิดทองสีมากกว่าการเคลือบดีบุกต้องยิงสามเตาที่อุณหภูมิ

กระเบื้องเดลฟ์ 1 รายการ - สีขาวเครื่องเคลือบดินเผาที่มีน้อยหรือไม่มีตกแต่งงานศิลปะที่แฟนซีของใช้ในครัวเรือนอย่างง่าย ที่สุดของเดลฟท์ โรงงานทำชุดเหยือก , KAST เหล็กชุด แผ่นภาพได้ในความอุดมสมบูรณ์ ภาพประกอบ ด้วยลวดลายศาสนาพื้นเมือง ดัตช์ กับฉากกังหันลมและเรือตกปลาล่าสัตว์ , ฉาก , ภูมิทัศน์และวิวชายทะเลชุดจานได้ด้วยคำพูดและดนตรีของเพลง ; ขนมหวานถูกเสิร์ฟบนจานถูกล้างพวกเขาและเมื่อ บริษัท เริ่มร้องเพลง [ 8 ] เดลฟท์ พอตเตอร์ ทำให้กระเบื้องในตัวเลขมาก ( ประมาณแปดร้อยล้านบาท [ 9 ] ) ในช่วงสองร้อยปี ยังคงมีหลายบ้าน ดัตช์ กระเบื้องที่ถูกแก้ไขในศตวรรษที่ 17 และ 18 .



กระเบื้องเดลฟ์กระเบื้องดัตช์กระเบื้องเดลฟ์กลายเป็นที่นิยมและถูกส่งออกอย่างกว้างขวางในยุโรป และแม้ถึงจีนและญี่ปุ่น จีนและญี่ปุ่นทำเครื่องเคลือบเครื่องปั้นดินเผารุ่นกระเบื้องเดลฟ์เพื่อการส่งออกไปยุโรป

บางเรื่องกระเบื้องเดลฟ์จากประมาณ 1750 เป็นต้นไปเป็นศิลปะด้อยกว่า caiger Smith กล่าวว่าส่วนใหญ่ของเครื่อง " ต่อมาถูกทาสีด้วยฉลาดไม่ยั่งยืนตกแต่งร่องรอยเล็ก ๆของความรู้สึกหรือความคิดริเริ่มยังคงต้องโอดครวญเมื่อปลายศตวรรษที่สิบแปด , กระเบื้องเดลฟ์ เครื่องปั้นดินเผา เริ่มที่จะออกไปของธุรกิจ . " [ 10 ] โดยเวลานี้กระเบื้องเดลฟ์ได้สูญเสียตลาดเครื่องปั้นดินเผาเครื่องเคลือบและเครื่องเคลือบดินเผาสีขาวใหม่ของอังกฤษ หนึ่งหรือสองยังคงอยู่ : โรงงาน [ 11 ] tichelaar ในมักคุมฟรีสแลนด์ , ,ก่อตั้งขึ้นในปีนั้นและ de ตลาด porceleyne fles ( " พอร์ซเลนราชวงศ์ขวด " ) ก่อตั้งขึ้นในปี 1365 .

วันนี้ delfts blauw ( Delft Blue ) เป็นชื่อยี่ห้อมือทาสีที่ด้านล่างของเซรามิคชิ้นระบุเป็นของแท้และของสะสม ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่เดลฟท์บลูยืมจากดีบุกเคลือบประเพณีมันเป็นเกือบทุกห้องสีฟ้า Underglaze บนดินสีขาวตัวน้อยมากใช้ดีบุกเคลือบ , สินค้ามีราคาแพงมากขึ้น ที่ในมักคุมตลาด tichelaar มักคุมโรงงาน , การผลิตดีบุกฟรีสแลนด์ ยังคงเคลือบเครื่องปั้นดินเผา . [ 12 ] [ 13 ]

เดลฟท์บลูเครื่องปั้นดินเผารูปแบบพื้นฐานของบริติช แอร์เวย์ ' หนึ่งในชาติ tailfins . การออกแบบ delftblue ฟ้าสางคือ ( 17 )