Rogers and Tibben-Kemke (1999) iden

Rogers and Tibben-Kemke (1999) identified the attitude of the organization and company policies as the greatest barriers to reverse logistics. Both the electronic and the fashion re-

37
tailer feel that reverse logistics is receiving a sufficient amount of support from the top management. Even though reverse logistics is still a new field for both organizations, top management of the two organizations have realized the consequences of not working with reverse logistics. However, the two organizations believe that with more support from top management, additional money and resources can be used to improve reverse logistics even further.
Both organizations mention that cost is a major barrier for reverse logistics. The electronic retailer mentions that it is easier to propose a new sales channel than investing money on reverse logistics. The fashion retailer indicates that can it be difficult to spend money on customers sending back products instead of buying new ones. There are also costs regard- ing the transportation of getting the products back, as well as the personnel in the ware- house who have to handle the products.
Ravi and Shankar (2004) mentioned barriers like problems with product quality, resistance to change, lack of appropriate performance metrics and lack of training and education. These barriers could not be identified at either of the organizations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรเจอร์สและ Tibben-Kemke (1999) ระบุทัศนคติของนโยบายองค์กรและบริษัทที่เป็นอุปสรรคมากที่สุดกลับโลจิสติกส์ อิเล็กทรอนิกส์ทั้งเรื่องแฟชั่น- 37 tailer รู้สึกว่าโลจิสติกส์ย้อนกลับได้รับยอดเงินเพียงพอของการสนับสนุนจากผู้บริหารระดับสูง ถึงแม้ว่าโลจิสติกส์ย้อนกลับยังคงเป็นเขตข้อมูลใหม่สำหรับทั้งองค์กร ผู้บริหารระดับสูงขององค์กรทั้งสองได้รับผลของการทำงานกับโลจิสติกส์ย้อนกลับ อย่างไรก็ตาม องค์กรที่สองเชื่อว่า มีการสนับสนุนเพิ่มเติมจากผู้บริหารระดับสูง เติมเงินและทรัพยากรสามารถใช้เพื่อปรับปรุงโลจิสติกส์ย้อนกลับยิ่ง องค์กรทั้งสองพูดว่า ต้นทุนเป็นอุปสรรคสำคัญสำหรับโลจิสติกส์ย้อนกลับ ร้านค้าปลีกอิเล็กทรอนิกส์กล่าวถึงว่า เป็นการเสนอช่องทางการขายใหม่กว่าลงทุนเงินในโลจิสติกส์ย้อนกลับ ร้านค้าปลีกแฟชั่นบ่งชี้ว่า มันอาจยากที่จะเสียลูกค้าที่ส่งคืนสินค้าแทนการซื้อใหม่ นอกจากนี้ยังมีต้นทุนการขนส่งของผลิตภัณฑ์กลับ และบุคลากรพัสดุบ้านที่มีการจัดการด้านสัมมาคารวะ-ไอเอ็นจี รวีและแชงการ์ (2004) กล่าวถึงอุปสรรคเช่นปัญหาเกี่ยวกับคุณภาพของผลิตภัณฑ์ ต้านทานการเปลี่ยนแปลง ขาดการวัดประสิทธิภาพการทำงานที่เหมาะสม และขาดการฝึกอบรมและการศึกษา ไม่สามารถระบุอุปสรรคเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งขององค์กรที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรเจอร์สและ Tibben-Kemke (1999) ระบุทัศนคติขององค์กรและนโยบายของ บริษัท เป็นอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่จะกลับจิสติกส์ ทั้งอิเล็กทรอนิกส์และแฟชั่นอีก37 tailer รู้สึกว่าจิสติกส์ย้อนกลับได้รับในปริมาณที่เพียงพอของการสนับสนุนจากผู้บริหารระดับสูง แม้ว่าจิสติกส์ย้อนกลับยังคงเป็นเขตข้อมูลใหม่สำหรับองค์กรทั้งผู้บริหารระดับสูงของทั้งสององค์กรได้ตระหนักถึงผลกระทบจากการไม่ได้ทำงานกับจิสติกส์ย้อนกลับ อย่างไรก็ตามทั้งสององค์กรเชื่อว่าด้วยการสนับสนุนเพิ่มเติมจากผู้บริหารระดับสูง, เงินเพิ่มเติมและทรัพยากรที่สามารถใช้ในการปรับปรุงจิสติกส์ย้อนกลับยิ่งขึ้น. องค์กรทั้งสองพูดถึงว่าค่าใช้จ่ายที่เป็นอุปสรรคสำคัญสำหรับจิสติกส์ย้อนกลับ ร้านค้าปลีกอิเล็กทรอนิกส์กล่าวว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะเสนอช่องทางการขายใหม่กว่าการลงทุนเงินในการโลจิสติกกลับ ร้านค้าปลีกแฟชั่นบ่งชี้ว่ามันอาจเป็นเรื่องยากที่จะใช้จ่ายเงินในการส่งกลับลูกค้าผลิตภัณฑ์แทนการซื้อใหม่ นอกจากนี้ยังมีค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับความขนส่งในการรับสินค้ากลับมาเช่นเดียวกับบุคลากรในบ้าน ware- ที่มีการจัดการกับผลิตภัณฑ์. ราวีและการ์ (2004) กล่าวถึงอุปสรรคเช่นปัญหาเกี่ยวกับคุณภาพของผลิตภัณฑ์, ความต้านทานการเปลี่ยนแปลง ขาดตัวชี้วัดประสิทธิภาพการทำงานที่เหมาะสมและขาดการฝึกอบรมและการศึกษา อุปสรรคเหล่านี้ไม่สามารถระบุได้โดยที่ทั้งขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรเจอร์ และ tibben kemke ( 2542 ) ระบุว่าท่าทีของนโยบายองค์กรและ บริษัท เป็น อุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่จะย้อนกลับจิสติกส์ ทั้งอิเล็กทรอนิกส์และแฟชั่น re -

37
Tailer รู้สึกว่าโลจิสติกส์ย้อนกลับคือการได้รับที่เพียงพอ ปริมาณของการสนับสนุนจากด้านบน ) แม้ว่าโลจิสติกส์ย้อนกลับยังเขตข้อมูลใหม่สำหรับทั้งองค์กรผู้บริหารของทั้งสององค์กรได้ตระหนักถึงผลของการไม่ได้ทำงานกับโลจิสติกส์ย้อนกลับ . อย่างไรก็ตาม ทั้งสององค์กรเชื่อว่า ด้วยการสนับสนุนจากผู้บริหารระดับสูง เงินเพิ่มเติมและทรัพยากรที่สามารถใช้เพื่อปรับปรุงโลจิสติกส์ย้อนกลับยิ่งขึ้น
ทั้งสององค์กรพูดถึงค่าใช้จ่ายเป็นอุปสรรคหลักโลจิสติกส์ย้อนกลับ .ร้านค้าปลีกอิเล็กทรอนิกส์กล่าวว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะนำเสนอใหม่ช่องทางการขายมากกว่าการลงทุนเงินในโลจิสติกส์ย้อนกลับ . แฟชั่นค้าปลีกระบุว่ามันสามารถยากที่จะใช้จ่ายเงินในผลิตภัณฑ์ที่ลูกค้าส่งมาแทนการซื้อใหม่ ยังมีค่าใช้จ่ายเรื่อง - ing การขนส่งรับสินค้าคืนตลอดจนบุคลากรในเครื่อง - บ้านที่มีการจัดการผลิตภัณฑ์
ราวี แชงการ์ ( 2547 ) ได้กล่าวถึงอุปสรรคและปัญหากับคุณภาพของผลิตภัณฑ์ , การต่อต้านการเปลี่ยนแปลง ขาดประสิทธิภาพการทำงานที่เหมาะสม และขาดการฝึกอบรมและการศึกษา อุปสรรคเหล่านี้ไม่สามารถระบุที่ขององค์กร