Due to high reactivity, uraniumis p

Due to high reactivity, uraniumis present in the environment primarily
in hexavalent form in a form of oxides, fluorides, carbides, nitrates,
chlorides or acetates (Dozol and Hagemann, 1993). The mobility of
uranium was reported to increase after binding to carbonate or citrate
(Bernhard et al., 2001; Francis et al., 2000; Huang et al., 1998; Pasilis
and Pemberton, 2003). On the other hand, phosphates fixed uranium
in complexes which precipitated (Misson et al., 2009; Rufyikiri et al.,
2006). Uranium was also immobilized in its reduced form (Latta et al.,
2012), which was related to the formation of a complex (NSFe(II)
OH) created by S-reducing bacteria (Latta et al., 2012; Williams et al.,
2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากการเกิดปฏิกิริยาสูง uraniumis
อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เป็นหลักในรูปแบบยมในรูปแบบของออกไซด์ที่ฟลูออไร, คาร์ไบด์, ไนเตรต,
คลอไรด์หรืออะซีเตท (Dozol และ Hagemann, 1993)
การเคลื่อนไหวของยูเรเนียมมีรายงานว่าจะเพิ่มขึ้นหลังจากที่ผูกพันกับคาร์บอเนตหรือซิเตรต
(เบอร์นาร์ด et al, 2001;. ฟรานซิส, et al, 2000;. Huang et al, 1998;. Pasilis
และเพมเบอร์ตัน, 2003) ในทางตรงกันข้าม,
ฟอสเฟตยูเรเนียมคงที่ในคอมเพล็กซ์ซึ่งตกตะกอน(Misson et al, 2009;.. Rufyikiri, et al,
2006) ยูเรเนียมถูกตรึงยังอยู่ในรูปแบบที่ลดลงของ (ลัต, et al.
2012) ซึ่งเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของความซับซ้อน (NS เฟ (II)
OH) ที่สร้างขึ้นโดย S-ลดแบคทีเรีย (ลัต et al, 2012. วิลเลียมส์ et al.,
2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากมีความว่องไวสูง uraniumis ปัจจุบันในสภาพแวดล้อมเป็นหลัก
ในรูปแบบซึ่งอยู่ในรูปของออกไซด์ฟลูออไรด์ , คาร์ไบด์ , ไนเตรท ,
คลอไรด์หรืออะซีเตท ( dozol และเฮจเมิน , 1993 ) การเคลื่อนไหวของ
ยูเรเนียมรายงานเพิ่มขึ้นหลังจากผูก คาร์บอเนต หรือซิเตรท
( Bernhard et al . , 2001 ; ฟรานซิส et al . , 2000 ; Huang et al . , 1998 ; pasilis
และ เพมเบอร์ตัน , 2003 ) บนมืออื่น ๆฟอสเฟตที่ตกตะกอนในสารประกอบยูเรเนียม
คงที่ ( ภารกิจสำเร็จ et al . , 2009 ;
rufyikiri et al . , 2006 ) ยูเรเนียมถูกตรึงในของลดแบบฟอร์ม ( ลาเต้ et al . ,
2012 ) ซึ่งเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของ คอมเพล็กซ์ ( NS / Fe ( II )
โอ้ ) สร้างขึ้นโดย s-reducing แบคทีเรีย ( ลาเต้ et al . , 2012 ; วิลเลี่ยม et al . ,
2013 )