Argumentation has three generally r

Argumentation has three generally recognized forms: analytical, dialectical, and rhetorical
(van Eemeren et al., 1996). Analytical arguments are grounded in the theory of logic,
proceeding inductively or deductively from a set of premises to a conclusion, and include
examples such as deduction, material implications, syllogisms, and fallacies. Dialectical
arguments occur during discussion or debate, involving reasoning with premises that are
not evidently true; they are a part of the informal logic domain. Rhetorical arguments are
oratorical in nature and are represented by the discursive techniques employed to persuade
an audience. In contrast to the other two forms of argument where a consideration of the
evidence is paramount, they stress knowledge and persuasion

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Argumentation มีรูปแบบทั่วไปรับรู้ทั้งสาม: วิเคราะห์ dialectical และ rhetorical(van Eemeren et al., 1996) อาร์กิวเมนต์ที่วิเคราะห์มีสูตรทฤษฎีตรรกะดำเนินการต่อท่าน หรือ deductively จากสถานที่สรุป และรวมถึงตัวอย่างเช่นหัก ผลวัสดุ syllogisms และ fallacies Dialecticalอาร์กิวเมนต์ที่เกิดขึ้นในระหว่างการสนทนาหรือการอภิปราย การใช้เหตุผลกับสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับกรีซไม่จริง พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของโดเมนที่เป็นตรรกะ มีอาร์กิวเมนต์ rhetoricaloratorical ในธรรมชาติ โดยเทคนิค discursive เพื่อโน้มน้าวใจแสดงผู้ชม ตรงข้ามสองรูปแบบอื่น ๆ ของอาร์กิวเมนต์ใช้ในการพิจารณาของหลักฐานที่เป็นหนึ่ง ย้ำความรู้และการจูงใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายมีสามรูปแบบที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไป: การวิเคราะห์วิภาษและวาทศิลป์
(. รถตู้ Eemeren, et al, 1996) ข้อโต้แย้งวิเคราะห์มีเหตุผลในทฤษฎีของตรรกะ
ดำเนิน inductively หรืออนุมานจากชุดของสถานที่ที่จะสรุปและรวมถึง
ตัวอย่างเช่นหักผลกระทบวัสดุ syllogisms และชักนำ วิภาษ
ข้อโต้แย้งที่เกิดขึ้นในระหว่างการอภิปรายหรือการอภิปรายที่เกี่ยวข้องกับการให้เหตุผลกับสถานที่ที่มีความ
ไม่เป็นความจริงอย่างเห็นได้ชัด; พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของโดเมนตรรกะทางการ ข้อโต้แย้งโวหารเป็น
โวหารในธรรมชาติและเป็นตัวแทนจากประเด็นเทคนิคที่ใช้ในการชักชวนให้
ผู้ชม ในทางตรงกันข้ามกับอีกสองรูปแบบของการโต้แย้งที่การพิจารณาของ
หลักฐานที่เป็นสิ่งสำคัญยิ่งที่พวกเขาเน้นความรู้และชักชวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การโต้แย้งการยอมรับโดยทั่วไปมี 3 รูปแบบ : การวิเคราะห์วิภาษและวาทศิลป์
( รถตู้ eemeren et al . , 1996 ) ข้อคิดวิเคราะห์ถูกกักบริเวณในทฤษฎีของการอุปนัยตรรกะ
หรือการหักลบจากชุดของสถานที่เพื่อสรุป และรวม
ตัวอย่างเช่นหัก วัสดุ ความหมายของ การอ้างเหตุผล และ fallacies . วิภาษ
การขัดแย้งเกิดขึ้นระหว่างการสนทนาหรือการอภิปรายที่เกี่ยวข้องกับการใช้เหตุผลกับสถานที่ที่
ไม่กระจ่างจริง พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของโดเมนตรรกะที่เป็นทางการ ใช้เป็นอาร์กิวเมนต์
แต่มีผลการเรียนในธรรมชาติและจะแสดงโดยเลือกเทคนิคที่ใช้เพื่อชักชวน
ผู้ชม ในทางตรงกันข้ามกับอีกสองรูปแบบของการโต้แย้งที่การพิจารณาของ
หลักฐานเป็นมหาพวกเขาเน้นความรู้และการจูงใจ