“It’s fine. The fun part is trying

“It’s fine. The fun part is trying this and that while wandering around together. Although I’m a college student too, I haven’t been able to come to school much. You see, it’s my first time sightseeing a festival, though there have been many times when I sang at a festival.”

“Why don’t you just go around with someone else. Since I’m a busy person…”

“Slave, shall I return you?”
“…”

An explicit threat to return him!

For the slave, there was no freedom of choice. He couldn’t get onto the stage again or return the 2 million won, either.

“I’ll show you around the festival.”
“You should have said that earlier.”

Jung Hyo Rin understood Lee Hyun well and had gotten used to the way to handle him.

‘A threat is the most effective!’

Jung Hyo Rin clung onto Lee Hyun’s arm tightly. Lee Hyun could feel her body every time he walked. Her body which possessed not a shred of fat and her cushiony chest kept bumping into his arm.

“Hey, Master. Is it alright to do this, even though you’re a celebrity?”
“Do what?”

“If we go around holding arms, it could create a misunderstanding.”
“What kind of misunderstanding?”

“In general, if you see a guy and a girl and attached like this…”

He heard people’s voices.

“Jung Hyo Rin-ssi, she’s really nice.”

“They say she donated 2 million won to the charity event Slave Dating.”

All the proceeds from the Slave Dating were to be used as charity donations.

“Just look at them holding arms.”
“Shhh! It’s fanservice. Fanservice.”

“Since it’s the kind Jung Hyo Rin, she’s treating him well like a boyfriend even though it’s a guy like him.”

“A newb slave that wasn’t even getting sold has completely grabbed a golden chance, jeez.”

Although there were reporters at the Korea University festival, they passed by them easily.

“We thought she had nothing to do with university festivals ever since she debuted and soared up from her first album, but for Jung Hyo Rin-ssi to be in a place like this… it’s surprising.”

“The fairy known worldwide is truly kind.”

She radiated plenty of dazzling charm.

Lee Hyun, who had left after working at the bar, didn’t just not suit her, but he really didn’t suit her.

It wasn’t possible to think otherwise, all the more because there had been times when she had brushed off proposals from Hollywood’s famous male actors. It was Jung Hyo Rin, who’d been far too clean when it came to scandals or things to do with men.

It was she who only loved songs.

“After holding arms with a guy once, it’s a little thrilling. I wonder if everyone holds arms for this kind of feeling…”

“What?”
“I am just talking to myself.”

Lee Hyun had heard what she had said.

‘Although it’s my first time holding arms with a girl too…’

As he passed over twenty-two years of age, his contact with women was solely with his little sister.

The life that had come in contact with women only in the faint age when he’d carried her around on his back when she was a baby, changed her diapers, and given her baths!

“Shall we play human whack-a-mole?”
“I don’t want to…”

“It’s 2000 won (~$2).”
“…”

Two crumpled sheets of bills emerged from Lee Hyun’s pocket.

‘So a date with a woman costs money after all.’

For him to use 2,000 won, it seemed like this would be a day he wouldn’t be able to forget for the rest of his life.

It might even be something that could resurface in his moments of death in old age.

Jung Hyo Rin raised the plastic mallet without releasing his arm.

“Ya! ya!”

Lee Hyun tried to stand by and watch, but as he kept seeing her plastic mallet only missing, he couldn’t help himself from focusing on it.

“A little more to the left.”
“Alright.”

“Now they’re about to come from the right!”
“I saw!”

“The second from the left! It’s not going in right now. Catch it quickly!”
“I said I’m going to do it on my own!”

The competitive spirit of the two was raging up.

“Dang, I missed 12 of them.”
“You should have moved quicker.”

“I’m saying it was like that cause you kept making me talk on the side. If you just hadn’t made me talk, I wouldn’t have missed.”

“Try it again.”
“I’m really going to catch them all.”

Even though Jung Hyo Rin was swinging the plastic mallet even more fiercely than before, she didn’t release his arm.

As he was trying to remove his arm because he thought it might be uncomfortable, Lee Hyun’s hand grazed her hand slightly. Then, Jung Hyo Rin grabbed Lee Hyun’s hand tightly.

It was something that happened so naturally and intimately.

“Che! I missed three of them.”
“You did well though.”
“What do you want to play next?”

The couple that had grown friendly while catching moles!

Perhaps because Lee Hyun also felt comfortable, he suggested, “Wanna get some plushies by shooting BB-pistols?”

“Sounds good.”

300 won (~30 cents) per shot!
Lee Hyun checked the prices and chose the cheapest game.

“Mister, please load ten bullets for each of us.”

This time, Jung Hyo Rin took out her own wallet and paid. It was an action that struck Lee Hyun deeply.

‘So she’s a nice girl…’

Jung Hyo Rin raised her pistol with one hand.

“I will shoot first.”
“Okay.”

The bullets Jung Hyo Rin shot missed the plushies exquisitely. Even when they hit a plushie by some chance, it didn’t fall over.

This game was originally like this.

It was a war between the owner and the customers who were recklessly coveting the plushies!

After Jung Hyo Rin’s failure, Lee Hyun didn’t aim for the big plushies.

‘A medium-sized plushie was roughly 780 grams (~1.72 lbs). It’s a weight I’ve felt countless times whenever I sewed eyes onto plushies. It won’t be easy to take it down precisely with a BB-pellet.’

Even if it hit the center of the plushie, the force was not enough.

It was only possible by shooting a barrage.

Since he was throwing away 300 won per shot, Lee Hyun aimed carefully at a small sparrow plushie and knocked it down.

‘Success.’

Lee Hyun planned to give the sparrow plushie to his little sister.

‘Looks like I can brush off this year’s birthday present with this.’

But Jung Hyo Rin snatched the plushie.

“Are you giving this to me?”
“…”

He couldn’t bear to refuse the sparkling eyes and beautiful expression that was asking him to give it to her.

“Y-you can have it.”
“Thank you.”

Jung Hyo Rin embraced the plushie preciously.

The two of them also rode the merry-go-round and watched a play by college students.

On the roof of Korea University’s main building they had the opportunity to see the night view of the city and the festival.

Even when the fireworks were embellishing the sky, Jung Hyo Rin didn’t let go of Lee Hyun’s hand. She didn’t confess her feeling for him; this was her way of conveying what she felt.

Lee Hyun thought, ‘She must really like holding hands.’

* * *

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ได้ดี สนุกส่วนจะพยายามนี้และที่ในขณะที่เดินรอบกัน ถึงแม้ว่าผมการศึกษาเกินไป ฉันไม่ได้มาโรงเรียนมาก คุณเห็น มันเป็นครั้งแรกของผมที่ชมงาน แต่มีหลายครั้งเมื่อฉันสร้างที่เทศกาล""ทำไมไม่เที่ยวสถานกับคนอื่น ตั้งแต่ฉันยังว่างคน...""ทาส จะกลับคุณ"“…”ภัยคุกคามที่ชัดเจนกลับเขาสำหรับทาส มีไม่มีเสรีภาพในการเลือก เขาไม่รับบนเวทีอีกครั้ง หรือกลับชนะ 2 ล้าน อย่างใดอย่างหนึ่ง"ฉันจะแสดงสถานเทศกาลนี้""คุณควรได้กล่าวว่า ก่อนหน้านี้"Jung Hyo รินเข้าใจลีฮยอนดี และได้รับใช้ให้ไปจัดการกับเขา'คุกคามจะมีประสิทธิภาพสูงสุด'Jung Hyo ริ้นพืชบนแขนลีฮยอนแน่น ลีฮยอนรู้สึกถึงร่างกายของเธอทุกครั้งที่เขาเดิน ร่างกายของเธอซึ่งต้องไม่ฉีกของไขมันและหน้าอกของเธอ cushiony เก็บโน่นชนแขนของเขา"เฮ้ หลักการ เป็นครับการทำเช่นนี้ แม้ว่าคุณดารา""ทำอะไร""ถ้าเราไปรอบ ๆ เก็บแผ่นดิน มันสามารถสร้างความเข้าใจผิด""อะไรเข้าใจผิด""ในทั่วไป ถ้าคุณเห็นผู้ชายและผู้หญิง และแนบเช่นนี้..."เขาได้ยินเสียงของประชาชน"ริ้น Hyo Jung-ssi เธอได้ดีจริงๆ""พวกเขากล่าวว่า เธอบริจาค 2 ล้านวอนเพื่องานกุศลทาสเดท"ทั้งหมดการดำเนินการจากการเดททาสถูกใช้เป็นกุศลบริจาค"เพียงแค่ดูที่เหล่านั้นถืออาวุธ""Shhh มันของ fanservice Fanservice นั้น""เนื่องจากเป็นหาดริ้น Hyo Jung ประเภท เธอจะรักษาเขาดีเหมือนแฟนแม้ว่าจะเป็นผู้ชายเช่นเขา""ทาส newb ที่แม้ไม่ได้รับการขายได้ทั้งหมดคว้าโอกาสทอง jeez"แม้ว่าจะมีนักข่าวที่เทศกาลเกาหลีมหาวิทยาลัย พวกเขาผ่านไป โดยพวกเขาได้"เราคิดว่า เธอมีจะเทศกาลมหาวิทยาลัยนับตั้งแต่เธอออกมา และเพิ่มสูงขึ้นขึ้น จากอัลบั้มแรกของเธอ แต่สำหรับ Jung Hyo ริ้น-ssi เป็น ความตื่นเต้นในที่เช่นนี้...""นางฟ้าที่รู้จักกันทั่วโลกอย่างแท้จริงไม่ยาก"เธอ radiated เสน่ห์นี่มากมายลีฮยอน ซึ่งได้จากไปหลังจากทำงานที่บาร์ ไม่ได้ไม่เหมาะกับเธอ แต่เขาจริง ๆ ไม่เหมาะกับเธอมันไม่ได้ไปคิดเป็นอย่างอื่น ทั้งหมด เพราะเคยมีครั้งเมื่อเธอมีงานออกข้อเสนอจากนักแสดงชายที่มีชื่อเสียงของฮอลลีวูด Jung Hyo ริ้น ที่เคยสะอาดเกินไปไป scandals หลอกลวงหรือสิ่งที่ต้องทำกับคน ได้เป็นเธอที่รักเพลงเท่า นั้น"หลังจากถือแขนกับผู้ชายครั้งเดียว ได้น่าตื่นเต้นเล็กน้อย ฉันสงสัยว่า ถ้า ทุกคนถืออาวุธสำหรับชนิดนี้รู้สึก...""อะไร""ฉันแค่พูดกับตัวเอง"ลีฮยอนได้ยินสิ่งที่เธอได้กล่าวว่า' แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกของฉันที่ถืออาวุธกับผู้หญิงเกินไป...'เป็นอายุมากกว่ายี่สิบสองปีผ่านเขา ของเขาติดต่อกับผู้หญิงได้เท่ากับน้องน้อยชีวิตที่มีมากับหญิงเท่านั้นอายุเบาเมื่อเขาได้ทำเธอรอบบนเขากลับเมื่อเธอถูกเด็กทารก เปลี่ยนผ้าอ้อมเด็กของเธอ และให้เธออาบน้ำ"จะเราเล่นมนุษย์ตี-a-ตุ่น""ฉันไม่ต้องการ...""ก็ 2000 วอน (~ $2) "“…”สูตรสองแผ่นยับเกิดจากกระเป๋า Lee Hyun'ดังนั้นวันผู้หญิงมีการต้นทุนเงินจาก'เขาใช้ 2000 วอน ดูเหมือนจะเป็นวันที่เขาไม่สามารถลืมสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของเขามันอาจจะเป็นสิ่งที่อาจ resurface ในช่วงเวลาที่เขาตายในสมัยโบราณJung Hyo ริ้นขึ้นบอลลูนพลาสติกโดยไม่ปล่อยแขนของเขา"ยา ยา"ลีฮยอนพยายามยืนอยู่ และดู แต่เขาเก็บไว้เห็นบอลลูนพลาสติกของเธอหายไปเท่านั้น เขาไม่สามารถช่วยตัวเองจากเน้นมัน"A น้อยทางซ้าย""ครับ""ตอนนี้พวกเขากำลังจะมาจากด้านขวา""ผมเห็น""ที่สองจากซ้าย ไม่มันในขณะนี้ จับมันได้อย่างรวดเร็ว""ฉันกล่าวว่า ฉันจะทำมันด้วยตัวเอง"จิตวิญญาณการแข่งขันสองโกรธขึ้นได้"แดง ฉันพลาด 12 ของพวกเขา""คุณควรจะเคลื่อนไปเร็ว""ผมว่า มันเป็นเช่นนั้นสาเหตุที่คุณเก็บไว้ทำให้ฉันพูดคุยด้านการ ถ้าคุณเพียงแค่ไม่ได้ทำให้ฉันพูด ฉันจะไม่มีพลาด""ลองอีกครับ""ฉันจริง ๆ จะจับพวกเขาทั้งหมด"แม้ว่า Jung Hyo ริ้นโล้บอลลูนพลาสติกแม้จะมากถึงพริกถึงขิงกว่าก่อน เธอไม่ปล่อยแขนของเขาขณะที่เขาพยายามเอาแขนของเขา เพราะเขาคิดว่า มันอาจจะอึดอัด ลีฮยอนมือ grazed มือเธอเล็กน้อย แล้ว ริ้น Hyo Jung คว้ามือลีฮยอนแน่นมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นดังนั้นธรรมชาติ และจึง"Che ฉันพลาดสามของพวกเขา""คุณไม่ดีแต่""อะไรคุณต้องเล่นต่อไปหรือไม่"คู่ที่มีปลูกมิตรขณะจับไฝอาจเนื่องจากลีฮยอนยังรู้สึกมั่นใจ แนะนำ เขา "ต้องการรับ plushies บาง โดยการยิง BB-สินค้าที่ต้อง""เสียงดี"300 วอน (~ 30 เซนต์) ต่อยิงลีฮยอนตรวจสอบราคา และเลือกเกมที่ถูกที่สุด"มิสเตอร์ กรุณาโหลดสัญลักษณ์สิบสำหรับเราแต่ละคน"เวลานี้ Jung Hyo ริ้นเอาออกกระเป๋าของตนเอง และชำระเงิน การดำเนินการที่ลีฮยอนอย่างลึกซึ้งได้'ดังนั้นเธอเป็นสาวสวย...'Jung Hyo ริ้นยกปืนของเธอ ด้วยมือหนึ่ง"ฉันจะยิงก่อน""ดี"กระสุนจุง Hyo ริ้นยิงพลาด plushies ประณีต แม้จะตีเป็น plushie โดยบางโอกาส มันไม่ล้มเกมนี้เดิมอยู่เช่นนี้มันเป็นสงครามระหว่างเจ้าของและลูกค้าที่ recklessly ถูกโลภ plushiesหลังจากความล้มเหลวของ Jung Hyo ริ้น ลีฮยอนไม่ได้จุดมุ่งหมายสำหรับ plushies ใหญ่' Plushie ที่ขนาดกลางมีประมาณ 780 กรัม (~1.72 ปอนด์) น้ำหนักผมเคยรู้สึกครั้งนับไม่ถ้วนเมื่อฉัน sewed ตาลง plushies ได้ มันจะไม่ง่ายที่จะนำลงตรงกับ BB-เม็ด 'ถ้ามันตีของ plushie แรงไม่เพียงพอได้เฉพาะได้ โดยการยิงเขื่อนกั้นน้ำเนื่องจากเขาถูกทิ้ง 300 วอน ต่อยิง ลีฮยอนอย่างรอบคอบมุ่ง plushie สแปร์โรว์เล็ก และโบว์ลิ่งลง"ความสำเร็จ"ลีฮยอนวางแผนให้ plushie สแปร์โรว์เพื่อน้องน้อย'ดูเหมือนฉันสามารถแปรงออกวันเกิดปีนี้ปัจจุบันนี้'แต่ Jung Hyo ริ้นกระชาก plushie"คุณให้นี้ให้ฉัน"“…”เขาไม่รับจะปฏิเสธดวงตาเป็นประกายและนิพจน์ที่สวยงามที่ถูกถามเขาเพื่อให้เธอ"วาย-คุณไม่ได้""ขอบคุณ"Jung Hyo ริ้นกอด plushie preciouslyเขาทั้งสองยังขี่ merry-go-round และดูการเล่น โดยนักศึกษาบนดาดฟ้าของอาคารมหาวิทยาลัยเกาหลี พวกเขามีโอกาสที่จะมองเห็นวิวยามค่ำคืนของเมืองและเทศกาลแม้ไฟประดับท้องฟ้า Jung Hyo ริ้นไม่ปล่อยมือลีฮยอน เธอไม่ก็ความรู้สึกของเธอสำหรับเขา นี้เป็นวิธีของเธอถ่ายทอดสิ่งที่เธอรู้สึกคิดว่า Lee Hyun 'เธอต้องชอบจับมือกัน'* * *

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ทุกอย่างปกติดี. ส่วนที่สนุกคือการพยายามที่นี้และในขณะที่เดินไปรอบ ๆ ด้วยกัน แม้ว่าฉันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเกินไปฉันยังไม่ได้สามารถที่จะมาถึงโรงเรียนมาก คุณจะเห็นว่ามันเป็นครั้งแรกที่ฉันเที่ยวชมสถานที่เทศกาลแม้ว่าจะมีหลายครั้งเมื่อฉันร้องเพลงที่งานเทศกาล. "" ทำไมคุณไม่เพียงแค่ไปรอบ ๆ กับคนอื่น ตั้งแต่ฉันเป็นคนไม่ว่าง ... "" ทาสผมจะกลับมาที่คุณ? "" ... "เป็นภัยคุกคามอย่างชัดเจนที่จะกลับเขา! สำหรับทาสมีเสรีภาพในการเลือกไม่มี เขาอาจจะไม่ได้รับบนเวทีอีกครั้งหรือกลับ 2 ล้านวอนทั้ง. "ฉันจะแสดงให้คุณไปรอบ ๆ งานเทศกาล." "คุณควรจะได้กล่าวว่าก่อนหน้านี้." จุงฮโยรินเข้าใจลีฮยอนได้ดีและมีอากาศที่ใช้ในการ วิธีการที่จะจัดการกับเขา. 'ภัยคุกคามที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด!' จุงฮโยรินยึดติดลงบนแขนของลีฮยอนแน่น ลีฮยอนรู้สึกว่าร่างกายของเธอเวลาที่เขาเดินทุก ร่างของเธอซึ่งมีไม่ฉีกของไขมันและหน้าอกของเธอเก็บไว้ cushiony ชนโน่นชนแขนของเขา. "เฮ้ปริญญาโท มันเป็นเรื่องถูกต้องที่จะทำเช่นนี้แม้ว่าคุณจะมีชื่อเสียงหรือไม่? "" ทำอะไร? "" ถ้าเราไปรอบถือแขนก็อาจสร้างความเข้าใจผิด. "" สิ่งที่ชนิดของความเข้าใจผิด? "" โดยทั่วไปถ้าคุณเห็น ผู้ชายและผู้หญิงและแนบมาเช่นนี้ ... "เขาได้ยินเสียงของผู้คน." จุงฮโยรินชี่เธอเป็นเรื่องดีจริงๆ. "" พวกเขาบอกว่าเธอบริจาค 2 ล้านได้รับรางวัลในการออกเดทกิจกรรมการกุศลทาส. "รายได้ทั้งหมดจากทาสออกเดทที่ถูกนำไปใช้เป็นเงินบริจาคการกุศล. "เพียงแค่มองไปที่พวกเขาถืออาวุธ." "Shhh! มัน fanservice fanservice. "" เพราะมันเป็นชนิดจุงฮโยรินเธอรักษาเขาดีเหมือนแฟนแม้ว่ามันจะเป็นผู้ชายเหมือนเขาเป็น. "" ทาส newb ที่ไม่ได้รับการขายได้จับสมบูรณ์โอกาสทอง, jeez. "แม้ว่ามีผู้สื่อข่าวในงานเทศกาลมหาวิทยาลัยเกาหลีที่พวกเขาเดินผ่านไปมาได้อย่างง่ายดาย. "เราคิดว่าเธอมีอะไรจะทำอย่างไรกับเทศกาลมหาวิทยาลัยนับตั้งแต่เธอออกมาและเพิ่มสูงขึ้นเพิ่มขึ้นจากอัลบั้มแรกของเธอ แต่จุงฮโยรินชี่ที่จะอยู่ในสถานที่ เช่นนี้ ... ก็น่าแปลกใจ. "" นางฟ้ารู้จักกันทั่วโลกเป็นชนิดอย่างแท้จริง. "เธอแผ่ความอุดมสมบูรณ์ของพราวเสน่ห์. ลีฮยอนที่เหลือหลังจากที่ได้ทำงานที่บาร์ไม่ได้ก็ไม่เหมาะกับเธอ แต่เขาไม่ได้จริงๆ เหมาะกับเธอ. มันไม่ได้เป็นไปได้ที่จะคิดอย่างอื่นทั้งหมดมากขึ้นเพราะมีการครั้งเมื่อเธอได้ปัดข้อเสนอจากนักแสดงชายของฮอลลีวู้ดที่มีชื่อเสียง มันเป็นจุงฮโยรินที่ต้องการได้รับการทำความสะอาดไกลเกินไปเมื่อมันมาถึงเรื่องอื้อฉาวหรือสิ่งที่จะทำอย่างไรกับคน. เธอเป็นคนเดียวที่รักเพลง. "หลังจากที่ถือแขนกับผู้ชายละครั้งก็เป็นที่น่าตื่นเต้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ผมสงสัยว่าถ้าทุกคนถืออาวุธสำหรับชนิดของความรู้สึกนี้ ... "" คืออะไร "" ฉันเพียงแค่การพูดคุยกับตัวเอง. "ลีฮยอนเคยได้ยินสิ่งที่เธอได้กล่าวว่า." แม้ว่ามันจะเป็นครั้งแรกที่ฉันถือแขนกับผู้หญิงเกินไป ... 'ในฐานะที่เป็นเขาผ่านไปยี่สิบสองปีติดต่อของเขากับผู้หญิงเป็น แต่เพียงผู้เดียวกับน้องสาวคนเล็กของเขา. ชีวิตที่ได้มาติดต่อกับผู้หญิงเท่านั้นในยุคระอาใจเมื่อเขาต้องการดำเนินการของเธอไปรอบ ๆ บนหลังของเขาเมื่อตอนที่เธอยังเป็นเด็กการให้ เปลี่ยนผ้าอ้อมเด็กของเธอและได้รับการอาบน้ำของเธอ! "จะเราเล่นมนุษย์ตี-a-ไฝ?" "ผมไม่ต้องการที่จะ ... " "มันเป็นปี 2000 ได้รับรางวัล (~ $ 2)." "... " สองแผ่นยู่ยี่ของค่าโผล่ออกมา จากกระเป๋าลีฮยอน. 'ดังนั้นวันที่มีผู้หญิงคนหนึ่งค่าใช้จ่ายเงินหลังจากทั้งหมด. สำหรับเขาที่จะใช้ 2,000 ₩ก็ลำบากเช่นนี้จะเป็นวันที่เขาจะไม่สามารถที่จะลืมสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเขา. มันอาจจะ แม้จะเป็นสิ่งที่สามารถคุณธรรมในช่วงเวลาของเขาเสียชีวิตในวัยชรา. จุงฮโยรินยกค้อนพลาสติกโดยไม่ปล่อยแขนของเขา. "คุณ! ยา! "ลีฮยอนพยายามที่จะยืนเคียงข้างและดูแต่ในขณะที่เขาเก็บไว้เห็นค้อนพลาสติกของเธอหายไปเพียง แต่เขาไม่สามารถช่วยตัวเองจากการมุ่งเน้นไปที่มัน." เล็ก ๆ น้อย ๆ มากขึ้นไปทางซ้าย. "" เอาล่ะ. "" ตอนนี้พวกเขา กำลังจะมาจากการที่ถูกต้อง! "" ผมเห็น! "" ที่สองจากซ้าย! มันไม่ได้เป็นไปในตอนนี้ จับมันได้อย่างรวดเร็ว! "" ผมพูดว่าผมจะทำมันด้วยตัวเอง! "จิตวิญญาณในการแข่งขันของทั้งสองได้รับการโหมกระหน่ำขึ้น." แดงฉันพลาด 12 ของพวกเขา. "" คุณควรจะได้ย้ายได้เร็วขึ้น. "" ฉัน 'm บอกว่ามันเป็นเช่นสาเหตุที่คุณเก็บไว้ทำให้ฉันพูดคุยทางด้านข้าง หากคุณเพียงแค่ไม่ได้ทำให้ฉันพูดฉันจะไม่ได้พลาด. "" ลองอีกครั้ง "." ฉันจริงจะจับพวกเขาทั้งหมด. "แม้ว่าจุงฮโยรินแกว่งค้อนพลาสติกอย่างรุนแรงมากยิ่งขึ้นกว่าก่อนที่เธอไม่ปล่อยแขนของเขา. ขณะที่เขากำลังพยายามที่จะเอาแขนของเขาเพราะเขาคิดว่ามันอาจจะอึดอัดมือลีฮยอนกินหญ้ามือของเธอเล็กน้อย จากนั้นจุงฮโยรินคว้ามือลีฮยอนแน่น. มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติและใกล้ชิด. "เจ๊! ฉันพลาดสามของพวกเขา. "" คุณได้เป็นอย่างดีแม้ว่า. "" คุณต้องการที่จะเล่นทำอะไรต่อไปหรือไม่ "ที่สองที่มีการเติบโตที่เป็นมิตรในขณะที่จับตุ่น! บางทีอาจเป็นเพราะลีฮยอนยังรู้สึกสบายเขาบอก" อยากได้รับ plushies บาง โดยการยิง BB-ปืน? "" เสียงดี ". ₩ 300 (~ 30 เซนต์) ต่อยิง! ลีฮยอนตรวจสอบราคาและเลือกเกมที่ถูกที่สุด." นายกรุณาโหลดสิบกระสุนสำหรับเราแต่ละคน. "เวลานี้จังฮโยรินหยิบเอากระเป๋าสตางค์ของเธอเองและจ่ายเงิน มันเป็นการกระทำที่หลงลีฮยอนลึก. 'ดังนั้นเธอเป็นสาวดี ... จุงฮโยรินยกปืนของเธอด้วยมือข้างหนึ่ง. "ผมจะยิงครั้งแรก." "โอเค." กระสุนจุงฮโยรินยิงพลาด plushies อย่างประณีต แม้ในขณะที่พวกเขาตี plushie โอกาสบางอย่างก็ไม่ได้ลดลงกว่า. เกมนี้ แต่เดิมเช่นนี้. มันเป็นสงครามระหว่างเจ้าของและลูกค้าที่ได้รับการประมาทโลภ plushies! หลังจากความล้มเหลวจุงฮโยริน, ลีฮยอน didn 'ทีมีจุดมุ่งหมายสำหรับ plushies ใหญ่.' A plushie ขนาดกลางได้ประมาณ 780 กรัม (~ £ 1.72) มันมีน้ำหนักฉันรู้สึกนับครั้งไม่ถ้วนทุกครั้งที่ผมเย็บตาบน plushies มันจะไม่ง่ายที่จะเอามันลงได้อย่างแม่นยำด้วย BB-เม็ด. แม้ว่าจะตีเป็นศูนย์กลางของ plushie ที่แรงไม่พอ. มันเป็นเพียงที่เป็นไปได้โดยการยิงเขื่อน. นับตั้งแต่ที่เขาถูกขว้างปาออกไป 300 ₩ ต่อยิงลีฮยอนมีวัตถุประสงค์อย่างที่ plushie นกกระจอกขนาดเล็กและเคาะมันลง. 'ที่ประสบความสำเร็จ. ลีฮยอนวางแผนที่จะให้ plushie นกกระจอกกับน้องสาวคนเล็กของเขา.' ดูเหมือนว่าฉันสามารถแปรงออกวันเกิดปีนี้ปัจจุบันกับเรื่องนี้. แต่ จุงฮโยรินคว้า plushie ได้. "คุณให้นี้กับผมหรือเปล่า" "... " เขาทนไม่ได้ที่จะปฏิเสธตาเป็นประกายและการแสดงออกที่สวยงามที่ได้รับการขอให้เขาให้กับเธอ. "Y-คุณสามารถมีได้ "" ขอบคุณ. "จุงฮโยรินกอด plushie preciously. ทั้งสองของพวกเขายังขี่ม้ารอบและดูการเล่นโดยนักศึกษา. บนหลังคาของอาคารหลักมหาวิทยาลัยเกาหลีของพวกเขามีโอกาสที่จะเห็นกลางคืน มุมมองของเมืองและเทศกาล. แม้เมื่อดอกไม้ไฟที่ถูกตกแต่งท้องฟ้า, จุงฮโยรินทร์ไม่ได้ปล่อยให้ไปจากมือของลีฮยอน เธอไม่ได้สารภาพความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา นี่เป็นวิธีการของการถ่ายทอดสิ่งที่เธอรู้สึกว่า. ลีฮยอนคิดว่าเธอต้องชอบจับมือ. * * * * * * * * * * * *

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่เป็นไร ส่วนที่สนุกพยายามนี้และในขณะที่เดินไปไหนมาไหนด้วยกัน แม้ว่าฉันเป็นนักเรียนวิทยาลัยด้วย ฉันยังไม่ได้ไปโรงเรียนเลย . ที่คุณเห็นมันเป็นครั้งแรกที่ฉันมาเที่ยวงานเทศกาล แม้ว่ามีหลายครั้งเมื่อฉันร้องเพลงในงานเทศกาล "

" ทำไมนายไม่ไปอยู่กับคนอื่น ตั้งแต่ที่ฉันยุ่งมาก . . . . . . . "

" ทาส ผมจะคืนคุณ "
" . . . . . . . "

มีภัยคุกคามที่ชัดเจนให้เขากลับไป !

สำหรับทาส ไม่มีเสรีภาพในการเลือก . เขาไม่ได้ขึ้นไปบนเวทีอีกครั้ง หรือคืน 2 ล้านวอน เหมือนกัน

" ผมจะพาคุณเที่ยวเทศกาล "
" คุณน่าจะพูดก่อนหน้านี้ . "

จอง ฮโย รินเข้าใจลีฮยอนดี และได้ใช้วิธีรับมือกับเขา

' คุกคามคือ มีประสิทธิภาพมากที่สุด ! '

จอง ฮโย ริน เกาะติด ลี ฮุน แขนให้แน่น ลีฮยอนก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอทุกครั้งที่เขาเดินมา ร่างกายเธอมีไม่ทำลายไขมันและหน้าอก cushiony เธอเก็บไว้ชนแขน

" เฮ้ เจ้านาย มันจะดีเหรอที่จะทำแบบนี้ ถึงแม้เธอจะเป็นดารา "
" อะไร ? "

" ถ้าเราไปรอบ ๆแขน อาจสร้างความเข้าใจผิด .
" เข้าใจผิดอะไร ? "

" โดยทั่วไปถ้าคุณเห็นผู้ชายและผู้หญิงและแนบแบบนี้ . . . . . . . "

เขาได้ยินเสียงของคน

" จอง ฮโย ริน แมรี่ เธอเป็นคนดีจริงๆ "

" เขาพูดเธอบริจาคเงิน 2 ล้านวอน เพื่อกิจกรรมการกุศลทาสเดท "

ทั้งหมดเงินจาก ทาสเดทถูกใช้เป็นกุศลบริจาค

" ดูพวกเขาถืออาวุธ "
" ชู่ววว ! ! ! มันเป็นแฟนเซอร์วิส . แฟนเซอร์วิสนะ

"" เพราะมันเป็นจอง ฮโย ริน เธอดูแลเขาเป็นอย่างดีเหมือนเป็นแฟนทั้งๆที่เป็นผู้ชายอย่างเขา "

" แก้ทาสนั้นไม่ใช่การขายได้อย่างสมบูรณ์ได้คว้าโอกาสทอง เฮ้อ . . . "

มีนักข่าวที่มหาวิทยาลัยเกาหลีเทศกาล พวกเขาผ่าน

โดยพวกเขาได้อย่างง่ายดาย" เราคิดว่า เธอมีอะไรกับมหาวิทยาลัยเทศกาลตั้งแต่ที่เธอเดบิวต์ และเพิ่มสูงขึ้นจากอัลบั้มแรกของเธอ แต่สำหรับจอง ฮโย ริน ชีอยู่ในสถานที่แบบนี้ . . . . . . . มันน่าแปลกใจ . "

" นางฟ้าที่รู้จักกันทั่วโลก ใจดีจริง ๆ "

เธอเปล่งประกายมากมาย
พราวเสน่ห์
ลีฮยอนที่ทิ้งไว้ให้ หลังจากทำงานที่บาร์ ไม่ใช่แค่ไม่เหมาะกับเธอ แต่เขาไม่เหมาะกับเธอ

มันไม่ได้เป็นไปได้ที่จะคิดเป็นอย่างอื่นทั้งหมด เพราะมีหลายครั้งที่เธอหน้าแดงข้อเสนอจากฮอลลีวู้ดที่มีชื่อเสียงชายนักแสดง มันคือจอง ฮโย ริน ที่เคยสะอาดเกินไปเมื่อมันมาถึงเรื่องอื้อฉาว หรือสิ่งที่ต้องทำ ด้วยคน

มันเป็นเธอที่ชอบเพลง

" หลังจากที่ถือแขนกับผู้ชายเมื่อมันออกจะน่าตื่นเต้นผมสงสัยว่า ถ้าทุกคนถืออาวุธสำหรับความรู้สึกแบบนี้ . . . . . . . "

" อะไร ? "
" ฉันพูดกับตัวเอง "

ลีฮยอนได้ยินสิ่งที่เธอพูด 'although

เป็นครั้งแรกที่แขนกับผู้หญิงด้วย . . . . . . . '

ขณะที่เขาผ่านไป 22 ปี ติดต่อของเขากับผู้หญิงอยู่ แต่เพียงผู้เดียวกับน้องสาว

ชีวิตที่ได้สัมผัสกับผู้หญิงในวัยอ่อนเมื่อเขาอุ้มเธออยู่ด้านหลังของเขา เมื่อเธอยังเด็ก เปลี่ยนผ้าอ้อมให้เธอ และให้อาบน้ำของเธอ

" เราเล่นตุ่นมนุษย์ ? "
" ฉันไม่อยาก . . . . . . . "

" มัน 2000 วอน ( ~ $ 2 ) "
" . . . . . . . "

สองยู่ยี่แผ่นของตั๋วที่โผล่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ลีฮยอน

'so วันที่ผู้หญิงใช้จ่ายเงิน '

เขาใช้ 2000 วอน ดูเหมือนจะเป็นวันที่เขาจะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิต

แม้มันอาจจะมีบางอย่างที่สามารถทำงานในช่วงเวลาที่เขาเสียชีวิตในวัยชรา

จอง ฮโย รินยกค้อนพลาสติกโดยไม่ต้องปล่อยแขนของเขา . . . . . .

" นี่ ! ! ! นี่ ! ! ! "

ลีฮยอนพยายามที่จะยืนดูเฉยๆ แต่เขาก็เห็นค้อนพลาสติกของเธอเท่านั้นที่ขาดหายไปเขาไม่สามารถช่วยตัวเองจากการเน้นมัน

" ไปทางซ้ายหน่อย "
" ค่ะ "

" ตอนนี้พวกเขากำลังจะมาจากด้านขวา "
" ฉันเห็น ! "

" ที่สองจากซ้าย มันไม่ได้ในตอนนี้ จับมันเร็ว ! "
" ฉันบอกว่า ฉันจะทำมันเอง "

การแข่งขันวิญญาณของทั้งสองโกรธขึ้น

" ดัง ฉันพลาด 12 ของพวกเขา . "
" คุณควรย้ายเร็ว

"" ฉันว่า มันเป็นอย่างนั้น เพราะคุณให้ฉันพูดอยู่ข้าง ๆ ถ้าเธอไม่ทำให้ฉันพูด ฉันคงไม่พลาด . . . "

" ลองอีกครั้ง "
" จริงๆผมจะจับพวกเขาทั้งหมด . "

ทั้งๆที่จอง ฮโย รินเหวี่ยงค้อนพลาสติกมากขึ้นอย่างรุนแรงกว่าเดิม เธอไม่ปล่อยแขนของเขา . . . . . .

เป็น เขาพยายามที่จะเอาแขนของเขา เพราะเขาคิดว่ามันอาจจะอึดอัดมือของลีฮุน ถากมือของเธอเล็กน้อย งั้นจอง ฮโย รินคว้ามือของลีฮยอนแน่น

มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติและกันเอง

" เจ๊ ! ฉันพลาดสามของพวกเขา . "
" คุณทำได้ดีมากนะ "
" สิ่งที่คุณต้องการที่จะเล่นต่อไป "

คู่ที่เติบโตเป็นมิตรในขณะที่จับไฝ !

บางทีลีฮุน ก็รู้สึกสบายใจ เขาแนะนำ" อยากเอาพลัชชี่ โดยยิงบีบี ปืน ? "

" เสียงดี "

300 วอน ( ~ 30 เซนต์ ) ต่อยิง !
ลี ฮยุน ตรวจสอบราคาและเลือกเกมที่ถูกที่สุด

" กรุณาโหลดสิบกระสุน สำหรับพวกเราทุกคน "

คราวนี้ จอง ฮโย รินเอากระเป๋าสตางค์ของเธอเอง และจ่าย มันคือการกระทำที่หลงลีฮยอนมาก

'so เธอเป็นสาวสวย . . . . . . . '

จอง ฮโย ริน เธอยกปืนมือเดียว

" ผมจะยิงก่อน "
" โอเค "

จอง ฮโย ริน กระสุนที่ยิงพลาดพลัชชี่สวยงาม แม้เมื่อพวกเขาตี plushie โดยโอกาส มันไม่ได้ล้ม

เกมนี้เดิมแบบนี้

มันคือสงครามระหว่างเจ้าของร้านกับลูกค้าที่อยากได้อย่างพวกพลัชชี่ !

หลังจากความล้มเหลวของจองฮโย ริน อี ฮยอนไม่ได้มุ่งหวังพลัชชี่ใหญ่

' plushie ขนาดกลางได้ประมาณ 780 กรัม ( ~ 1.72 ปอนด์ ) มันหนัก ผมรู้สึกนับครั้งไม่ถ้วนเมื่อฉันเย็บตาลงพลัชชี่ . มันไม่ง่ายที่จะจัดการมันได้อย่างแม่นยำกับ BB เม็ด '

แม้ว่าจะกดปุ่มกลางของ plushie แรงไม่เพียงพอ

มันเป็นเพียงที่เป็นไปได้โดยการยิงเขื่อน

ตั้งแต่เขาอายุปาไป 300 วอนต่อยิงลี ฮยุนเล็งอย่างระมัดระวัง plushie นกกระจอกเล็ก และล้มลง 'success

'

ลีฮุนวางแผนไว้ให้นกกระจอก plushie กับน้องสาว

'looks เหมือนผมจะแปรงออกวันเกิดปีนี้ของขวัญนี้ '

แต่จอง ฮโย รินคว้า plushie

" คุณจะให้ผมเหรอ ? "
"

" . . . . . . .เขาไม่อาจจะปฏิเสธ ดวงตาเป็นประกายสวยด้วยที่ถามเค้าให้มันกับเธอ

" คุณทำได้ "
" ขอบคุณ "

จอง ฮโย รินกอด plushie

อย่างดี พวกเขาสองคนยังนั่งม้าหมุน และเฝ้าดูการเล่นโดย

นักศึกษาวิทยาลัยบนหลังคาของอาคารหลักของมหาวิทยาลัยเกาหลี พวกเขาได้รับโอกาสที่จะได้เห็นวิวกลางคืนของเมืองและเทศกาล

แม้เมื่อดอกไม้ไฟตกแต่งฟ้าจอง ฮโย รินไม่ได้ไปจากมือของลีฮุน เธอไม่ได้บอกความรู้สึกของเธอให้เขา นี่เป็นวิธีที่เธอถ่ายทอดสิ่งที่เธอรู้สึก

ลีฮยอนคิดว่า ' เธอต้องชอบจับมือ '

* * *