Like most people, I have always won

Like most people, I have always wondered what it would be like to fly. Skydiving has always been of interest to me as a natural consequence of my desire to fly. I have always wanted to do it, but never thought that I would until the beginning of fall last year. I decided to wait until spring to make my jump, as I wanted clear and sunny skies for my first time. I had not experienced any anxiety or nervous about the dive until we were about 6,000 feet in the air. The cargo hatch door was about ten feet in front of me, but I had an angle to where I could see the ground far below us. “Holy crap!”, I thought. ”I’m going to be jumping out of this thing in just a few minutes!” Amazingly enough, this anxiety quickly passed and I was back to normal. This surprised me more than anything. I had always thought that I would experience extreme fear and trepidation when I went on my first skydive, but aside from that brief moment, I felt no fear at all. While I sat in the cargo bay I wondered if I would feel that way once I was standing at the edge of the plane with the wind whipping through my hair.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช่นคนส่วนใหญ่ ฉันมีเสมอสงสัยว่า อะไรมันจะเหมือนเหาะ เสมอแล้วต้องกระโดดร่มดิ่งสนใจฉันเป็นส่งผลต่อธรรมชาติของความปรารถนาของฉันจะบิน ฉันมีเสมอต้องการที่จะทำ แต่ไม่เคยคิดว่า จะถึงจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ร่วงปี ฉันตัดสินใจที่จะรอจนกระทั่งฤดูใบไม้ผลิให้ฉันกระโดด เท่าที่ต้องชัดเจนและท้องฟ้าแจ่มใสครั้งแรกของผม ผมไม่มีประสบการณ์ความวิตกกังวลใด ๆ หรือประสาทเกี่ยวกับการดำน้ำจนกระทั่งเราได้ประมาณ 6000 ฟุตในอากาศ ประตูขณะขนส่งมีประมาณ 10 ฟุตด้านหน้าของฉัน แต่มีมุมที่ฉันสามารถเห็นพื้นล่างเราห่างไกล "อึศักดิ์สิทธิ์" ฉันคิดว่า "ฉันจะสามารถกระโดดจากสิ่งนี้เพียงไม่กี่นาที" น่าอัศจรรย์พอ ความวิตกกังวลนี้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว และได้กลับมาเป็นปกติ นี้ประหลาดใจฉันมากกว่าอะไร ฉันมักจะมีความคิดว่า จะประสบการณ์มากกลัวและ trepidation เมื่อฉันไปในสไตล์ของฉันแรก แต่นอกเหนือจากช่วงเวลาที่สั้น ๆ ฉันรู้สึกไม่กลัวเลย ในขณะที่ฉันนั่งอยู่ในอ่าวสินค้า ฉันสงสัยว่า ถ้า ผมจะรู้สึกเมื่อฉันยืนที่ขอบของเครื่องบิน ด้วยลม whipping ผ่านผม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นคนส่วนใหญ่ที่ผมได้เคยสงสัยว่ามันจะเป็นเช่นที่จะบิน ดิ่งพสุธาได้เสมอที่น่าสนใจให้ฉันเป็นผลตามธรรมชาติของความปรารถนาของฉันที่จะบิน ผมอยากที่จะทำ แต่ไม่เคยคิดว่าฉันจะจนจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ร่วงปีที่ผ่านมา ฉันตัดสินใจที่จะรอจนกว่าจะถึงฤดูใบไม้ผลิเพื่อให้กระโดดของฉันเป็นฉันอยากท้องฟ้าและแสงแดดเป็นครั้งแรกของฉัน ฉันไม่เคยมีประสบการณ์ความวิตกกังวลใด ๆ หรือกังวลเกี่ยวกับการดำน้ำจนกว่าเราจะมีประมาณ 6,000 ฟุตในอากาศ ประตูฟักสินค้าประมาณสิบฟุตในด้านหน้าของฉัน แต่ฉันมีมุมไปยังที่ที่ฉันจะได้เห็นพื้นดินต่ำกว่าเรา "พระอึ!" ฉันคิดว่า "ฉันจะต้องกระโดดออกจากสิ่งนี้ในเวลาเพียงไม่กี่นาที!" amazingly พอความวิตกกังวลนี้ผ่านไปได้อย่างรวดเร็วและผมก็กลับมาเป็นปกติ นี้ฉันประหลาดใจยิ่งกว่าสิ่งใด ผมคิดเสมอว่าผมจะได้สัมผัสกับความกลัวที่รุนแรงและความกังวลใจเมื่อฉันเดินขึ้นไปบน Skydive แรกของฉัน แต่นอกเหนือจากช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ผมรู้สึกกลัวเลย ในขณะที่ผมนั่งอยู่ในอ่าวสินค้าฉันสงสัยว่าฉันจะรู้สึกอย่างนั้นเมื่อฉันกำลังยืนอยู่ที่ขอบของเครื่องบินที่มีลมตีผ่านผม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหมือนคนส่วนใหญ่ผมมักจะสงสัยในสิ่งที่มันจะชอบที่จะบิน กระโดดร่มได้เสมอสนใจฉันเพราะธรรมชาติของความปรารถนาของฉันที่จะบิน ฉันมีเสมอต้องการที่จะทำมัน แต่ไม่คิดเลยว่าผมจะถึงจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ร่วงปีที่แล้ว ฉันตัดสินใจว่าจะรอจนกว่าฤดูใบไม้ผลิจะทำให้กระโดดของฉันเป็นฉันต้องการให้ชัดเจน และแดด ท้องฟ้าเป็นครั้งแรกผมไม่ได้มีประสบการณ์ใด ๆความวิตกกังวลหรือกังวลเกี่ยวกับการดำน้ำจนเราประมาณ 6000 ฟุตในอากาศ ประตูโกดัง ประมาณสิบฟุตในด้านหน้าของฉัน แต่ฉันก็เป็นมุมที่ผมเห็นพื้นข้างล่างไกลเรา " แม่เจ้า ! " ที่ฉันคิด " ฉันกำลังจะกระโดดออกจากสิ่งนี้ในเพียงไม่กี่นาที ! " น่าแปลกที่เพียงพอ ความรวดเร็ว ผ่าน และ ผมก็กลับมาเป็นปกตินี้ฉันประหลาดใจยิ่งกว่าอะไร ผมคิดเสมอว่าผมจะรู้สึกกลัวมากและความกังวลใจเมื่อผมไปกระโดดร่มครั้งแรกของผม แต่นอกเหนือจากนั้นช่วงสั้นๆ ผมรู้สึกกลัวที่ไม่ทั้งหมด ในขณะที่ฉันนั่งอยู่ในโรงเก็บของฉันสงสัยว่าถ้าผมจะรู้สึกแบบนั้นเมื่อฉันยืนอยู่ที่ขอบของเครื่องบินกับลมฟาดผ่านผมของฉัน