You know, I've noticed that you and

You know, I've noticed that you and Murakami-kun are always to gether,

But now that I think about it, aren't you guys a bit of an odd combo?

the number one genius in our class who excels at everything he does...

And the ordinary real-life failure.

thanks to Murakami I'm no longer a failure.

You're trying to pick a fight with me, huh?

Well, I guess it's normal to think like that.

No one really know the real Murakami, after all.

the Murakami that gets super red and flustered when he's touched by me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณจะรู้ว่าฉันได้สังเกตเห็นว่าคุณและ Murakami คุงอยู่เสมอเพื่อ Gether, แต่ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้พวกคุณบิตของคำสั่งผสมที่แปลกหรือไม่จำนวนหนึ่งอัจฉริยะในชั้นเรียนของเราที่เก่งทุกอย่างที่เขาไม่ ... และความล้มเหลวในชีวิตจริงสามัญ. ขอบคุณ Murakami ฉันไม่ได้ล้มเหลว. คุณกำลังพยายามที่จะเลือกต่อสู้กับฉันเหรอ? ดีฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะคิดเช่นนั้น. ใครจริงๆไม่มี ทราบ Murakami จริงหลังจากทั้งหมด. Murakami ที่ได้รับซุปเปอร์ลนสีแดงและเมื่อเขาสัมผัสโดยฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณรู้ , ฉันสังเกตุว่าคุณและมุราคามิคุงมักจะไปเกเธอร์

แต่ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมัน ทำไมพวกคุณไม่บิตของการผสมที่แปลก ?

เบอร์หนึ่งอัจฉริยะในชั้นเรียนของเราที่ excels ที่ทุกอย่างที่เขาทำ . . . . . . .

และธรรมดาในชีวิตจริง ความล้มเหลว

ขอบคุณมุราคามิ ฉันจะไม่ล้มเหลว

คุณพยายามที่จะสู้กับฉันเหรอ ?

ผมว่ามันปกตินะ

คิดแบบนั้นได้ไม่มีใครจริงๆรู้จริง มุราคามิ , หลังจากทั้งหมด .

มุราคามิที่ได้รับซูเปอร์สีแดงและสับสนเมื่อเขาสัมผัสฉัน .