Beyond legal capitalism to the info

Beyond legal capitalism to the informal and criminal economy
Every human activity has a shadow-side, a negative and destructive aspect which is one we usually prefer to ignore. Since entrepreneurship is a natural form of social activity, what is the shadow-side? The answer is criminality, and immoral and unethical behaviour. As Rehn and Taalas (2004) argue, we cannot ignore the role of criminality in entrepre¬neurship. They propose that the study of entrepreneurship operates within an 'unconscious legalism' and that we should consider that entrepreneurship, which they define as the enactment of social networks, can operate outside the legal-market nexus. Historically, entrepreneurs have operated at the margins of, or outside, the law at certain times in most societies. To pretend otherwise is to opt for a sanitised and artificially whole-some narrative of entrepreneurial history. In the nineteenth century, British merchants traded in slaves and opium, activities which were legal at the time but which had known moral consequences. These trades are now illegal but human and narcotic trafficking continue to be major activities worldwide. The activities have not changed fundamentally, simply the legal frameworks. Conversely, entrepreneurship was illegal in Eastern bloc socialist societies, yet 'black market' enterprise flourished. When the socialist system collapsed, entrepreneurship was legalised. This strengthens the case for viewing enterprise as a fundamental aspect of human social behaviour, in which the relationship with socially imposed legal frameworks changes over time.
Entrepreneurship is not in itself a moral concept, being neither 'right' nor 'wrong', good nor bad. It is too simplistic to say that 'what is legal is entrepreneurial, and what is illegal is criminal and therefore not entrepreneurial', although this argument is politically more convenient than the alternative position: that entrepreneurial activity may rake place either within or outside the legal framework, and therefore there are entrepreneurial activ¬ities which will be illegal and hence criminal in some societies at certain times. Entrepreneurs often do not like legal frameworks, seeing them as restrictive, yet they are vital in creating conditions for trade and commerce. However, the essential point is that there are types of entrepreneurial activity of which society approves because they are morally acceptable, and there are other types of activity which are disapproved because they are ethically undesirable, or just plain wrong. This argument may be uncomfortable, because it forces us to accept that the slave and drug traders, together with other profit- opportunists operating outside the law, are entrepreneurs of a kind. The distinction we have to make is about the entrepreneur's moral responsibility for the choices which he or she makes, and that we have entrepreneurs who choose to behave ethically, in ways which society approves, or unethically, because society proscribes their activity. Therefore the important distinction is between ethical and unethical entrepreneurial behaviour.
In all countries there is a significant amount of economic activity taking place in what is termed the 'informal' or 'grey' economy. Not all of the business activities are illegal; there



are legitimate trades being practised such as car sales and repairs, building work and many other activities by 4get-rich-quick merchants', but the people performing them are not registered as businesses or self-employed, and the transactions take place outside the legal and fiscal systems. These are informal and technically illegal, so workers, customers and suppliers have no legal safeguards against fraud or defective goods or services. Beyond the informal sector is the criminal economy, where the activities themselves are illegal, including theft, smuggling, narcotic trading, violence and so on. One problem with this sector of the economy is that the informal and criminal do not simply run in parallel but converge and intermingle.
In societies which have poor legal enforcement, or where the legal system is oppressive from a business perspective, informal and criminal enterprise will flourish. The business environment in those countries will be unattractive for legal entrepreneurs and as a result the forma! economy will not grow. The situation in Zimbabwe in 2005, when the Mugabe government demolished the shanty towns where thousands of people operated informal businesses to survive in a failed economy, is an outstanding example. Where criminal or political organisations have established networks of illegal businesses, such as in Southern Italy and in parts of Northern Ireland, they tend to intimidate and place legitimate businesses at a disadvantage. The judgement we have to take is that, although people running these organisations are demonstrating entrepreneurial skills (amongst others), the informal and criminal enterprises do not help, but rather undermine, social and economic progress in societies which have sound legal frameworks for enterprise.
The challenge and opportunity for entrepreneurship researchers, policymakers and prac-titioners is how to reduce the informal and develop the formal enterprise sector. We need to understand better the similarities and distinctions between entrepreneurial and criminal behaviour and how people can progress from informal to formal activity. From a social perspective it might seem desirable to close down the criminal enterprise networks, but this is much easier said than dcme. However from an academic perspective it would be useful to gain insights into how they operate and the lessons which can be learned from them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกเหนือจากทุนนิยมทางเศรษฐกิจไม่เป็นทางการ และทางอาญา
กิจกรรมทุกคนมีเงาด้าน ด้านลบ และทำลาย ที่เรามักจะต้องละเว้นการ เนื่องจากผู้ประกอบการเป็นแบบธรรมชาติของกิจกรรมทางสังคม ด้านเงาคืออะไร คำตอบคือ อาชญากร immoral และศีลธรรมพฤติกรรมและ เป็น Rehn และ Taalas (2004) โต้แย้ง เราไม่สามารถละเลยบทบาทของอาชญากรใน entrepre¬neurship พวกเขาเสนอว่า การศึกษาของผู้ประกอบการทำงานภายในมี 'สติเคร่งศาสนา' และที่ เราควรพิจารณาว่า ผู้ประกอบการ ที่พวกเขากำหนดออกของเครือข่ายทางสังคม สามารถทำงานนอกกฎหมายตลาด nexus ประวัติ ผู้ประกอบการได้ดำเนินการในระยะขอบของ หรือ นอก กฎหมายในบางช่วงเวลาในสังคมส่วนใหญ่ จะทำอย่างอื่นคือการ เลือก sanitised และ whole-some สมยอมเล่าเรื่องของประวัติผู้ประกอบการ ในศตวรรษที่ผ่านมา พ่อค้าอังกฤษซื้อขายทาสและฝิ่น กิจกรรมที่ถูกกฎหมายในเวลา แต่การรู้จักผลคุณธรรม เทรดเหล่านี้ก็ผิดกฎหมาย แต่การค้ามนุษย์ และ narcotic ยังคงเป็นหลักที่ทั่วโลก กิจกรรมมีไม่การเปลี่ยนแปลงพื้นฐาน เพียงกรอบกฎหมาย ในทางกลับกัน ผู้ประกอบการเป็นสิ่งผิดกฎหมายในสังคมสังคมนิยมค่ายตะวันออก แต่ความเจริญรุ่งเรืองขององค์กร 'ตลาดมืด' เมื่อระบบสังคมนิยมยุบ ผู้ประกอบการถูก legalised นี้เพิ่มความแข็งแกร่งดูองค์กรเป็นลักษณะพื้นฐานของพฤติกรรมสังคมมนุษย์ ความสัมพันธ์กับสังคมตามกรอบกฎหมายเปลี่ยนแปลงช่วงเวลากรณี
ผู้ประกอบการไม่ได้เองแนวคิดคุณธรรม การไม่มี 'ถูก' หรือ 'ผิด' ดีหรือไม่ดี จึงเร่งรีบเกินไปจะบอกว่า "กฎหมายคือผู้ประกอบการ และสิ่งผิดกฎหมายทางอาญาดังนั้นผู้ประกอบการไม่ ', ถึงแม้ ว่าอาร์กิวเมนต์นี้จะทางการเมืองเพิ่มความสะดวกสบายมากกว่าตำแหน่งอื่น: กิจกรรมกิจการอาจ rake ภายใน หรือภาย นอกกรอบกฎหมาย และดังนั้นจึง มี activ¬ities กิจการซึ่งจะไม่ถูกต้อง และทางอาญาดังนั้นในสังคมบางอย่างในบางช่วงเวลา ผู้ประกอบการมักจะไม่ชอบกรอบกฎหมาย เห็นพวกเขาเป็นจำกัด แต่พวกเขามีความสำคัญในการสร้างเงื่อนไขทางการค้าและพาณิชย์ อย่างไรก็ตาม จุดสำคัญอยู่ที่มีชนิดของกิจกรรมกิจการซึ่งสังคมอนุมัติเนื่องจากพวกเขาจะยอมรับคุณธรรม และมีชนิดอื่น ๆ ของกิจกรรมที่ไม่เห็นด้วยเพราะเป็นที่พึงประสงค์ตามหลักจริยธรรม หรือเพียงธรรมดาไม่ถูกต้อง อาร์กิวเมนต์นี้อาจจะอึดอัด เนื่องจากจะบังคับให้เรายอมรับที่ทาส และผู้ค้ายาเสพติด พร้อมอื่น ๆ กำไร-opportunists ทำงานนอกกฎหมาย เป็นผู้ประกอบการของ ความแตกต่างที่เราต้องทำคือรับผิดชอบทางศีลธรรมของผู้ประกอบการสำหรับทางเลือกที่เขาหรือเธอ และเรามีผู้ประกอบการที่ต้องการทำงานอย่างมีจริยธรรม ในรูปแบบสังคมที่อนุมัติ หรือ unethically เนื่องจากสังคม proscribes กิจกรรมของพวกเขา ดังนั้น มีความแตกต่างสำคัญระหว่างจริยธรรม และศีลธรรมมองพฤติกรรมการ
ในประเทศ มีจำนวนเงินสำคัญของกิจกรรมทางเศรษฐกิจขึ้นว่าเรียกว่าเศรษฐกิจ 'เป็น' หรือ 'สีเทา' ไม่ใช่ทั้งหมดของกิจกรรมทางธุรกิจผิดกฎหมาย มี


ถูกเทรดที่ถูกต้องตามกฎหมายถูกปฏิบัติเช่นขายรถยนต์และซ่อมแซม การสร้างงานและกิจกรรมอื่น ๆ โดยด่วน 4get-อุดมไปด้วยร้านค้าของ แต่คนทำพวกเขาจะไม่จดทะเบียนเป็นธุรกิจ หรือเจ้าของธุรกิจ และธุรกรรมที่จัดขึ้นนอกระบบกฎหมาย และทางการเงิน เทคนิคไม่ถูก ต้อง และไม่เป็นทางการ ดังนั้นผู้ปฏิบัติงาน ลูกค้า และซัพพลายเออร์จะไม่ป้องกันทางกฎหมายกับการทุจริต หรือมีตำหนิสินค้า หรือบริการ เกินภาคไม่เป็นทางการเป็นอาชญากรรมเศรษฐกิจ ไม่ถูกต้อง รวมถึงการโจรกรรม ลักลอบ ค้าขาย ความรุนแรงและยาเสพติดกิจกรรมที่ตัวเอง ปัญหากับภาคเศรษฐกิจนี้คือ ไม่เป็นทางการ และทางอาญาไม่เพียงแค่รันพร้อมกัน แต่มาบรรจบกัน และ intermingle.
ในสังคมซึ่งมีการบังคับใช้กฎหมายไม่ดี หรือที่ระบบกฎหมายถูกกดขี่จากมุมมองทางธุรกิจ องค์กรที่ไม่เป็นทางการ และทางอาญาจะงอกงาม สภาพแวดล้อมทางธุรกิจในประเทศเหล่านั้นจะว่าขี้เหร่ สำหรับผู้ประกอบการตามกฎหมาย และ เป็นผล forma จะไม่มีการเติบโตเศรษฐกิจ สถานการณ์ในซิมบับเวในปี 2005 เมื่อรัฐบาล Mugabe สัมผัสเมือง shanty ที่พันคนดำเนินธุรกิจอย่างไม่เป็นทางการอยู่รอดในเศรษฐกิจล้มเหลว เป็นตัวอย่างดีเด่น ที่องค์กรอาชญากรรม หรือการเมืองได้สร้างเครือข่ายธุรกิจที่ไม่ถูกต้อง เช่น ใน อิตาลีตอนใต้ และ ในส่วนของไอร์แลนด์เหนือ พวกเขามักจะข่มขู่ และทำธุรกิจถูกต้องตามกฎหมายเป็นรอง ตัดสินเราต้องใช้ว่า แม้ว่าคนที่ทำงานองค์กรเหล่านี้จะเห็นผู้ประกอบการทักษะ (หมู่คนอื่น ๆ), องค์กรไม่เป็นทางการ และทางอาญาช่วย แต่แทนที่จะ ทำลาย ความก้าวหน้าทางสังคม และเศรษฐกิจในสังคมซึ่งมีเสียงกรอบทางกฎหมายสำหรับองค์กร
ความท้าทายและโอกาสสำหรับนักวิจัยผู้ประกอบการ ผู้กำหนดนโยบาย และ prac-titioners เป็นวิธีการลดการเป็น และพัฒนาองค์กรทางภาค เราต้องเข้าใจดีในความเหมือนและความแตกต่างระหว่างกิจการ และอาชญากรรมพฤติกรรมและวิธีคนสามารถดำเนินการจากอย่างไม่เป็นทางการกิจกรรมทาง จากมุมมองทางสังคม นั้นอาจดูเหมือนต้องปิดเครือข่ายองค์กรอาชญากรรม แต่นี้ง่ายมากว่า กว่า dcme อย่างไรก็ตาม จากมุมมองทางวิชาการเป็นประโยชน์เพื่อเจาะลึกวิธีการทำงานและบทเรียนที่สามารถเรียนรู้จากพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากระบบทุนนิยมตามกฎหมายในการเศรษฐกิจและทางอาญา
ทุกกิจกรรมของมนุษย์มีเงาด้านด้านลบและทำลายซึ่งเป็นหนึ่งที่เรามักจะชอบที่จะไม่สนใจ ตั้งแต่ผู้ประกอบการเป็นรูปแบบธรรมชาติของกิจกรรมทางสังคมสิ่งที่เป็นเงาด้าน? ? คำตอบคือความผิดทางอาญาและพฤติกรรมผิดศีลธรรมและผิดจรรยาบรรณ เป็น Rehn และ Taalas (2004) เถียงเราไม่สามารถละเลยบทบาทของความผิดทางอาญาในผู้ประกอบ¬ neurship พวกเขาเสนอว่าการศึกษาของผู้ประกอบการทำงานภายใน 'ยึดถือกฎระเบียบหมดสติ' และที่เราควรพิจารณาว่าผู้ประกอบการที่พวกเขากำหนดเป็นกฎหมายของเครือข่ายทางสังคมที่สามารถทำงานนอกเชื่อมกฎหมายตลาด ในอดีตนั้นผู้ประกอบการจะดำเนินการที่ขอบของหรือนอกกฎหมายที่บางครั้งในสังคมมากที่สุด เพื่อหลอกอย่างอื่นคือการเลือกใช้การเล่าเรื่องสุขอนามัยและเทียมทั้งบางส่วนของประวัติศาสตร์ที่ผู้ประกอบการ ในศตวรรษที่สิบเก้าพ่อค้าอังกฤษในการซื้อขายทาสและฝิ่นซึ่งเป็นกิจกรรมตามกฎหมายในเวลานั้น แต่ที่เคยรู้จักผลกระทบทางศีลธรรม ธุรกิจการค้าเหล่านี้ตอนนี้ที่ผิดกฎหมาย แต่การค้ามนุษย์และยาเสพติดยังคงเป็นกิจกรรมที่สำคัญทั่วโลก กิจกรรมที่ยังไม่ได้เปลี่ยนพื้นฐานเพียงกรอบกฎหมาย ตรงกันข้ามผู้ประกอบการเป็นเรื่องผิดกฎหมายในทางทิศตะวันออกหมู่สังคมสังคมนิยมยังตลาดสีดำ 'เจริญรุ่งเรืองขององค์กร เมื่อระบบสังคมนิยมทรุดตัวลงผู้ประกอบการค้าเป็น กรณีนี้เพิ่มความแข็งแกร่งสำหรับการดูองค์กรเป็นลักษณะพื้นฐานของพฤติกรรมทางสังคมของมนุษย์ที่มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่กำหนดกรอบกฎหมายในช่วงเวลาที่
ผู้ประกอบการไม่ได้อยู่ในตัวเองแนวคิดทางศีลธรรมเป็นไม่ 'ขวา' หรือ 'ผิด' ดีหรือไม่ ไม่ดี มันเป็นง่ายเกินไปที่จะบอกว่า 'สิ่งที่ถูกต้องตามกฎหมายเป็นผู้ประกอบการและสิ่งที่เป็นสิ่งผิดกฎหมายเป็นความผิดทางอาญาและดังนั้นจึงไม่เป็นผู้ประกอบการ' แม้ว่าอาร์กิวเมนต์นี้เป็นการเมืองที่สะดวกสบายกว่าตำแหน่งทางเลือก: ว่ากิจกรรมที่ผู้ประกอบการอาจจะเสาะหาสถานที่ทั้งภายในหรือภายนอกตามกฎหมาย กรอบและดังนั้นจึงมีผู้ประกอบการ ities Activ ¬ซึ่งจะเป็นที่ผิดกฎหมายและทางอาญาด้วยเหตุนี้ในบางสังคมในบางช่วงเวลา ผู้ประกอบการมักจะไม่ชอบกรอบกฎหมายเห็นพวกเขาเป็นข้อ จำกัด แต่พวกเขามีความสำคัญในการสร้างเงื่อนไขในการค้าและการพาณิชย์ แต่จุดที่สำคัญคือว่ามีหลายประเภทของกิจกรรมที่ผู้ประกอบการซึ่งได้รับการอนุมัติสังคมเพราะพวกเขาเป็นที่ยอมรับทางศีลธรรมและมีชนิดอื่น ๆ ของกิจกรรมที่ไม่ผ่านการอนุมัติเพราะพวกเขาเป็นจริยธรรมที่ไม่พึงประสงค์หรือเพียงแค่ผิดธรรมดา เรื่องนี้อาจจะอึดอัดเพราะมันบังคับให้เรายอมรับว่าเป็นทาสยาเสพติดและผู้ค้าร่วมกับกำไรฉวยโอกาสอื่น ๆ ที่ปฏิบัติการนอกกฎหมายที่เป็นผู้ประกอบการของชนิด ความแตกต่างที่เราจะต้องทำให้เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ประกอบการรับผิดชอบทางศีลธรรมทางเลือกที่เขาหรือเธอจะทำให้และที่เรามีผู้ประกอบการที่เลือกที่จะปฏิบัติตนตามหลักจริยธรรมในรูปแบบที่สังคมได้รับการอนุมัติหรือ unethically เพราะสังคม proscribes กิจกรรมของพวกเขา ดังนั้นความแตกต่างที่สำคัญคือผู้ประกอบการระหว่างพฤติกรรมทางจริยธรรมและจรรยาบรรณ
ในทุกประเทศที่มีเป็นจำนวนมากของกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นในสิ่งที่เรียกว่า 'ทางการ' หรือ 'สีเทา' เศรษฐกิจ ไม่ทั้งหมดของกิจกรรมทางธุรกิจที่ผิดกฎหมาย; มีธุรกิจการค้าที่ถูกต้องตามกฎหมายมีการปฏิบัติเช่นการขายรถและการซ่อมสร้างงานและกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมายโดย 4get รวยอย่างรวดเร็วพ่อค้า 'แต่คนที่มีประสิทธิภาพพวกเขาจะไม่ได้ลงทะเบียนเป็นธุรกิจหรือประกอบอาชีพอิสระและการทำธุรกรรมที่เกิดขึ้นนอก ระบบกฎหมายและการคลัง เหล่านี้เป็นทางการและเทคนิคที่ผิดกฎหมายเพื่อให้คนงานลูกค้าและซัพพลายเออร์ที่มีการป้องกันการทางกฎหมายกับการทุจริตหรือสินค้าชำรุดหรือบริการ นอกเหนือจากภาคทางการเป็นเศรษฐกิจที่ทางอาญาซึ่งมีทั้งกิจกรรมที่ตัวเองจะผิดกฎหมายรวมทั้งการขโมยลักลอบขนยาเสพติดการค้า, การใช้ความรุนแรงและอื่น ๆ หนึ่งปัญหากับภาคเศรษฐกิจนี้ก็คือว่าทางการและทางอาญาไม่ได้ทำงานเพียงในขนาน แต่มาบรรจบและผสมในสังคมที่มีการบังคับใช้กฎหมายที่ไม่ดีหรือระบบกฎหมายที่เป็นเผด็จการจากมุมมองทางธุรกิจที่ไม่เป็นทางการและทางอาญาขององค์กรจะ อวด สภาพแวดล้อมทางธุรกิจในประเทศเหล่านั้นจะไม่สวยสำหรับผู้ประกอบการตามกฎหมายและเป็นผลให้ประมาณการ! เศรษฐกิจจะไม่เติบโต สถานการณ์ในประเทศซิมบับเวในปี 2005 เมื่อรัฐบาลมุทำลายกระท่อมเมืองที่ผู้คนนับพันที่ดำเนินธุรกิจไม่เป็นทางการที่จะอยู่รอดในภาวะเศรษฐกิจที่ล้มเหลวเป็นตัวอย่างที่โดดเด่น ที่องค์กรทางอาญาหรือทางการเมืองที่มีการจัดตั้งเครือข่ายของธุรกิจที่ผิดกฎหมายเช่นในภาคใต้ของอิตาลีและในส่วนของภาคเหนือของไอร์แลนด์พวกเขามีแนวโน้มที่จะข่มขู่และสถานธุรกิจที่ถูกกฎหมายเสียเปรียบ การตัดสินใจที่เราต้องใช้เวลาก็คือว่าแม้ว่าคนทำงานในองค์กรเหล่านี้จะแสดงให้เห็นถึงทักษะการเป็นผู้ประกอบการ (ในหมู่อื่น ๆ ), ผู้ประกอบการทางการและทางอาญาไม่ได้ช่วย แต่บ่อนทำลายความก้าวหน้าทางสังคมและเศรษฐกิจในสังคมที่มีกรอบกฎหมายเสียงสำหรับองค์กรความท้าทายและโอกาสสำหรับนักวิจัยผู้ประกอบการกำหนดนโยบายและ prac titioners เป็นวิธีการลดความเป็นทางการและการพัฒนาภาคองค์กรอย่างเป็นทางการ เราต้องเข้าใจความเหมือนและความแตกต่างระหว่างพฤติกรรมของผู้ประกอบการและทางอาญาและวิธีการที่ดีที่ผู้คนสามารถความคืบหน้าจากทางการกับกิจกรรมอย่างเป็นทางการ จากมุมมองของสังคมมันอาจดูเหมือนเป็นที่น่าพอใจจะปิดเครือข่ายองค์กรทางอาญา แต่นี้พูดง่ายกว่า dcme แต่จากมุมมองของนักวิชาการมันจะมีประโยชน์ที่จะได้รับข้อมูลเชิงลึกในวิธีการทำงานและบทเรียนที่สามารถเรียนรู้จากพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกเหนือจากทุนนิยมกฎหมายแก่ทางการและอาชญากรเศรษฐกิจ
ทุกๆกิจกรรมของมนุษย์ มีเงาด้าน ด้านลบ และทำลายซึ่งเป็นหนึ่งที่เรามักจะเลือกที่จะละเว้น เนื่องจากผู้ประกอบการเป็นรูปแบบธรรมชาติของกิจกรรมทางสังคม สิ่งที่เป็นเงาด้าน คำตอบคือการผิดกฎหมาย และผิดศีลธรรม และความประพฤติผิดจรรยาบรรณ เป็นเรน taalas ( 2004 ) และโต้เถียงกันเราไม่สามารถละเลยบทบาทของอาชญากรในผู้ประกอบการ ¬ neurship . พวกเขาเสนอว่า การศึกษาการดําเนินงานภายในการยึดถือกฎ ' ' สติและที่เราควรจะพิจารณาว่า ผู้ประกอบการที่พวกเขากำหนดเป็นกฎหมายของสังคมเครือข่าย สามารถใช้งานภายนอกตลาดทางกฎหมาย Nexus ในอดีต ผู้ประกอบการต้องดำเนินการที่ขอบ หรือข้างนอกกฎหมายในบางช่วงเวลาในสังคมมากที่สุด การแสร้งทำเป็นจะเลือกสำหรับ sanitised เทียมทั้งหมด และบางเรื่องเล่าประวัติศาสตร์ของผู้ประกอบการ ในศตวรรษที่สิบเก้า พ่อค้าชาวอังกฤษซื้อขายทาส และฝิ่น กิจกรรมที่ถูกกฎหมายในตอนนั้น แต่ที่รู้ผลทางศีลธรรมธุรกิจการค้าเหล่านี้เป็นสิ่งผิดกฎหมาย แต่มนุษย์และค้ายาเสพติด ขณะนี้ยังคงเป็นกิจกรรมหลักทั่วโลก กิจกรรมมีการเปลี่ยนแปลงไม่อาจเพียงแค่กรอบทางกฎหมาย ในทางกลับกัน ผู้ประกอบการก็ผิดกฎหมายในภาคตะวันออกของพรรคสังคมนิยมสังคม องค์กรยังดำตลาดเจริญรุ่งเรือง เมื่อระบบสังคมนิยม ยุบ ผู้ประกอบการถูก legalized .นี้ strengthens กรณีดูองค์กรเป็นลักษณะพื้นฐานของสังคมมนุษย์ซึ่งในความสัมพันธ์กับสังคมกำหนดกรอบทางกฎหมายที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ผู้ประกอบการไม่ได้เป็นในตัวเอง
แนวคิดทางจริยธรรม มีทั้ง " ถูก " หรือ " ผิด " ดีหรือเลว มันเป็นง่ายเกินไปที่จะกล่าวว่า ' อะไรคือกฎหมายของผู้ประกอบการและสิ่งที่ผิดกฎหมายเป็นอาชญากรและดังนั้นจึงไม่ได้เป็น ' แม้ว่าอาร์กิวเมนต์นี้เป็นการเมืองที่สะดวกกว่าตำแหน่งทางเลือกที่ผู้ประกอบการกิจกรรมอาจเสาะหาสถานที่ทั้งภายในหรือนอกกรอบกฎหมาย และดังนั้นจึง มี ities ¬ Activ ผู้ประกอบการซึ่งจะผิดกฎหมายอาญา และ ดังนั้นในบางสังคมในบางครั้งผู้ประกอบการมักจะไม่ชอบกรอบกฎหมาย เห็นพวกเขาอย่างเข้มงวด แต่พวกเขามีความสำคัญในการสร้างเงื่อนไขสำหรับการค้าและการพาณิชย์ อย่างไรก็ตาม ประเด็นที่สำคัญคือ มีชนิดของกิจกรรมที่ผู้ประกอบการที่สังคมยอมรับเพราะพวกเขามีจริยธรรมที่ยอมรับได้ และ มีชนิดอื่น ๆของกิจกรรมที่ไม่อนุมัติเพราะพวกเขามีจริยธรรมที่ไม่พึงประสงค์หรือผิดปกติธรรมดา อาร์กิวเมนต์นี้อาจจะไม่สะดวก เพราะมันบังคับให้เรายอมรับว่าทาสและผู้ค้ายาเสพติด พร้อมกับกำไรอื่น ๆ - ผู้ฉวยโอกาสปฏิบัติการนอกกฎหมาย คือผู้ประกอบการในประเภท ความแตกต่างที่เราต้องทำคือเรื่องของผู้ประกอบการความรับผิดชอบทางศีลธรรมสำหรับตัวเลือกที่เขาหรือเธอทำและที่ขณะนี้มีผู้ประกอบการที่เลือกที่จะประพฤติจริยธรรมในทางที่สังคมยอมรับหรือ unethically เพราะสังคม proscribes กิจกรรมของพวกเขา ดังนั้น ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างจริยธรรมและจรรยาบรรณของผู้ประกอบการพฤติกรรม .
ในประเทศทั้งหมดมีจำนวนเงินที่สำคัญของกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นในสิ่งที่เรียกว่าเศรษฐกิจ ' นอกระบบ ' หรือ ' สีเทา 'ไม่ทั้งหมดของกิจกรรมทางธุรกิจผิดกฎหมาย มี



ถูกต้องตามกฎหมายการค้าถูกฝึก เช่น ขายรถและซ่อมแซมอาคารงานและกิจกรรมอื่นๆ มากมาย โดย 4get รวยอย่างรวดเร็วของพ่อค้า แต่คนแสดง พวกเขาจะไม่จดทะเบียนเป็นธุรกิจหรือตนเอง และธุรกรรมที่เกิดขึ้นนอกระบบกฎหมายและการคลัง เหล่านี้เป็นระบบที่ผิดกฎหมายและเทคนิคดังนั้น พนักงาน ลูกค้า และซัพพลายเออร์ไม่มีกฎหมายป้องกันกับการฉ้อโกง หรือสินค้าที่บกพร่อง หรือบริการ นอกเหนือจากภาคไม่เป็นทางการคือเศรษฐกิจอาชญากรรม ซึ่งกิจกรรมที่ตัวเองจะผิดกฎหมาย รวมถึงการขโมย , การลักลอบค้ายาเสพติด ความรุนแรง และหนึ่งปัญหากับเศรษฐกิจภาคที่ไม่เป็นทางการและทางอาญาไม่เพียงแค่วิ่งขนานกัน และแต่ปะปน
ในสังคมซึ่งมีการบังคับใช้กฎหมายที่ไม่ดี หรือระบบกฎหมายถูกกดขี่จากมุมมองทางธุรกิจนอกระบบและองค์กรอาชญากรรมจะรุ่งเรืองสภาพแวดล้อมทางธุรกิจในประเทศเหล่านั้นจะขี้เหร่สำหรับผู้ประกอบการทางกฎหมายและเป็นผลชั่วคราว ! เศรษฐกิจจะไม่เติบโต สถานการณ์ในซิมบับเวใน 2548 เมื่อรัฐบาล Mugabe รื้อกระท่อมเมืองที่ผู้คนเป็นพันในการดําเนินธุรกิจนอกระบบเพื่อความอยู่รอดในการล้มเหลวทางเศรษฐกิจ เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นที่อาชญากรรมหรือองค์กรทางการเมืองได้สร้างเครือข่ายธุรกิจผิดกฎหมาย เช่นในภาคใต้ของอิตาลี และ ในส่วนของภาคเหนือของไอร์แลนด์ที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะข่มขู่และสถานที่ธุรกิจถูกต้องตามกฎหมายเสียเปรียบ ความเห็นที่เราต้องใช้ก็คือ ถึงแม้ว่าคนวิ่งองค์กรเหล่านี้จะแสดงให้เห็นถึงทักษะผู้ประกอบการ ( และอื่นๆ )องค์กรที่ไม่เป็นทางการและทางอาญาไม่ช่วย แต่ทำลายสังคมและความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจในสังคมซึ่งมีกรอบกฎหมายเสียงสำหรับองค์กร
ความท้าทายและโอกาสสำหรับนักวิจัยและผู้ประกอบการนโยบายปฏิบัติ titioners เป็นวิธีการลดโอกาสและพัฒนาภาคองค์กรอย่างเป็นทางการเราจำเป็นต้องเข้าใจความเหมือนและความแตกต่างระหว่างความเป็นผู้ประกอบการ และพฤติกรรมทางอาญาและวิธีการที่ผู้คนสามารถความคืบหน้าจากนอกกิจกรรมอย่างเป็นทางการ จากมุมมองของสังคม ดูเหมือนอาจจะพึงปรารถนาที่จะปิดเครือข่ายขององค์กรอาชญากรรม แต่นี่คือพูดง่ายกว่า dcme .อย่างไรก็ตาม จากมุมมองของนักวิชาการก็จะเป็นประโยชน์ที่จะได้รับข้อมูลเชิงลึกในวิธีการที่พวกเขาทำงาน และบทเรียนที่สามารถเรียนรู้จากพวกเขา .