For me, first time to touch English

For me, first time to touch English was in my primary school, maybe about Grade 4 or 5, I can't remember it clearly, but it doesn't matter, for these things are not important. When I was a student of Grade 4 or 5, my elder brother was Grade 1 in his junior high school who also was first time to learn this new language. So I always heard he read A B C D and some simple words, such as hello、my name is.... I was so curious, didn't know what it was until I entered my junior high school. Except my curiosity, one aspect was very much important, that was my first English teacher Miss Han, who was my enlightened English teacher. Till now, I still appreciate her, no matter now or in the future. With her help, my interests of learning English were increasing. Since then, I got stuck in it and couldn't help myself. Therefore, I can say that English is my favourite and excellent subject. As if almost all my brain was this language. But one disadvantage was the laziness, I just accomplished my homework, however, I didn't do any extra homework. At that, I entered my senior high school. In my senior high school, a little change happened to me, perhaps I was in adolescence, so I was a little revolted. So almost all day I was playing、talking、eating in the class, suddenly I became one of the bad students. All the subjects, I just listened English. I found I could easily influenced by English teacher. For example, when I was in Grade 1 of senior high school. My English teacher was a man who was a little stammer, no matter how, I listened blurred as if he bite his tonque when he said English. What ever it took, me, at that time, liked the horse running in the forest without rein, forgetting everything. Things changed a lot as I was separated in the other class after choosing the art. At that age, I just forgot who I was and what should I do in the school. But one thing that could be sure was I would never worried about my English, no pride but simply learned. As the pressure of college entrance examination came and other reasons acted

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับฉัน ได้สัมผัสภาษาอังกฤษครั้งแรกในโรงเรียนของฉัน ทีเกี่ยวกับเกรด 4 หรือ 5 ฉันไม่สามารถจำได้อย่างชัดเจน แต่มันไม่ สำคัญ สิ่งเหล่านี้จะไม่สำคัญ เมื่อนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 หรือ 5 น้องพี่ได้เกรด 1 ในโรงเรียนมัธยมของเขาจูเนียร์ที่เป็นครั้งแรกในการเรียนรู้ภาษาใหม่นี้ เพื่อที่จะได้ยิน เขาอ่าน A B C D และคำบางอย่าง เช่น hello、ชื่อของฉันคือ... ผมจึงอยากรู้อยากเห็น ไม่ได้รู้อะไรที่มันจนกว่าฉันป้อนมัธยมตอนต้นของฉัน แง่มุมหนึ่งไม่สำคัญมาก ที่มีครูภาษาอังกฤษของฉันแรกนางสาวหาน ผู้เป็นครูของฉันภาษาอังกฤษพุทธเจ้ายกเว้นข้าพเจ้า จนถึงตอนนี้ ฉันยังคงขอบคุณเธอ ไม่ว่าตอนนี้ หรือในอนาคต ด้วยความช่วยเหลือของเธอ ฉันสนใจเรียนภาษาอังกฤษได้เพิ่มมากขึ้น ตั้งแต่นั้น มีติดอยู่ในนั้น และไม่สามารถช่วยเหลือตัวเอง ดังนั้น ฉันสามารถพูดได้ว่าภาษาอังกฤษของฉันดี และชื่นชอบเรื่อง เหมือนกับว่าสมองของฉันเกือบทุกภาษานี้ได้ แต่ข้อเสียอย่างหนึ่งคือ ความขี้เกียจที่ เพียงทำการบ้านของฉัน แต่ ฉันไม่ได้ทำการบ้านใด ๆ เพิ่มเติม ว่า ฉันป้อนมัธยมของฉัน ในโรงเรียนมัธยมของฉันอาวุโส เปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเกิดขึ้นกับฉัน บางทีผมในวัยรุ่น ให้ผมหน่อย revolted ดังนั้นเกือบทุกวันผม playing、talking、eating ในชั้นเรียน ก็เป็นหนึ่งในนักเรียนไม่ดี ทุกเรื่อง ฉันเพียงแค่ฟังภาษาอังกฤษ พบฉันอาจได้รับอิทธิพลจากครูภาษาอังกฤษ ตัวอย่าง เมื่อฉันได้ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ของมัธยม ครูภาษาอังกฤษของฉันเป็นคนที่มี stammer ที่เล็กน้อย ไม่ว่า ฉันมัวฟังว่าเขากัด tonque ของเขาเมื่อได้พูดภาษาอังกฤษ อะไรเคยเอา ฉัน ครั้งที่ ชอบม้าที่ทำงานในป่าโดยบังเหียน ลืมทุกอย่าง สิ่งที่เปลี่ยนมากเนื่องจากผมถูกแยกในชั้นอื่น ๆ หลังจากเลือกศิลปะ ในยุคนั้น ฉันเพียงแค่ลืมที่ผมและไรในโรงเรียน แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ควรก็จะไม่กังวลเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ ความภาคภูมิใจไม่ แต่เพียงมีการเรียนรู้ เป็นแรงกดดันของการสอบเข้าวิทยาลัย มาและเหตุผลอื่น ๆ ได้ปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับผมเป็นครั้งแรกที่จะสัมผัสภาษาอังกฤษในโรงเรียนประถมศึกษาของฉันอาจจะเกี่ยวกับชั้นที่ 4 หรือ 5 ผมไม่สามารถจำได้อย่างชัดเจน แต่มันไม่สำคัญเพราะสิ่งเหล่านี้จะไม่สำคัญ เมื่อตอนที่ผมเป็นนักเรียนของเกรด 4 หรือ 5, พี่ชายของฉันคือเกรด 1 ในโรงเรียนมัธยมของเขาจูเนียร์ที่ยังเป็นครั้งแรกที่จะเรียนรู้ภาษาใหม่นี้ ดังนั้นฉันมักจะได้ยินเขาอ่าน ABCD และบางคำง่ายๆเช่นสวัสดีชื่อของฉันคือ .... ผมอยากรู้เช่นนั้นไม่ทราบว่ามันคืออะไรจนกว่าฉันจะเดินเข้าไปในโรงเรียนมัธยมของฉันจูเนียร์ ยกเว้นความอยากรู้ของฉันเป็นหนึ่งในด้านที่สำคัญมากที่เป็นครูสอนภาษาอังกฤษครั้งแรกของฉันนางสาวฮันซึ่งเป็นครูสอนภาษาอังกฤษของฉันรู้แจ้ง จนถึงขณะนี้ก็ยังชื่นชมเธอไม่ว่าตอนนี้หรือในอนาคต ด้วยความช่วยเหลือของเธอความสนใจของฉันของการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพิ่มขึ้น ตั้งแต่นั้นมาฉันได้ติดอยู่ในนั้นและไม่สามารถช่วยตัวเอง ดังนั้นผมสามารถพูดได้ว่าภาษาอังกฤษเป็นเรื่องที่ชื่นชอบและที่ดีของฉัน ราวกับว่าสมองของฉันเกือบทั้งหมดเป็นภาษานี้ แต่ข้อเสียอย่างหนึ่งก็คือค​​วามขี้เกียจที่ฉันประสบความสำเร็จในบ้านของฉัน แต่ฉันไม่ได้ทำบ้านเพิ่มเติมใด ๆ ตอนที่ผมเดินเข้าไปในโรงเรียนมัธยมของฉัน ในโรงเรียนมัธยมของฉันมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยที่เกิดขึ้นกับผมบางทีผมอยู่ในวัยรุ่นดังนั้นผมกบฏน้อย ดังนั้นเกือบทุกวันที่ฉันได้เล่นพูด, การรับประทานอาหารในชั้นเรียนก็ฉันกลายเป็นหนึ่งในนักเรียนที่ดี ทุกวิชาที่ฉันฟังภาษาอังกฤษ ผมพบว่าผมได้รับอิทธิพลอย่างง่ายดายโดยครูสอนภาษาอังกฤษ ตัวอย่างเช่นเมื่อผมอยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ของโรงเรียนมัธยม ครูสอนภาษาอังกฤษของผมคือผู้ชายคนหนึ่งที่พูดติดอ่างน้อยไม่ว่าผมฟังเบลอราวกับว่าเขากัด tonque ของเขาเมื่อเขากล่าวว่าภาษาอังกฤษ สิ่งที่เคยเอาฉันในขณะที่ม้าชอบทำงานในป่าโดยไม่ต้องบังเหียนลืมทุกอย่าง สิ่งที่เปลี่ยนแปลงมากที่สุดเท่าที่ฉันได้รับการแยกออกจากกันในชั้นเรียนอื่น ๆ หลังจากการเลือกงานศิลปะ ที่ว่าอายุผมก็ลืมว่าผมเป็นใครและสิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไรในโรงเรียน แต่สิ่งหนึ่งที่อาจจะแน่ใจว่าเป็นฉันจะไม่กังวลเกี่ยวกับภาษาอังกฤษความภาคภูมิใจของฉัน แต่ไม่ได้เรียนรู้เพียง ในขณะที่แรงกดดันจากการสอบเข้าวิทยาลัยมาและเหตุผลอื่น ๆ ทำหน้าที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับผม เป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสภาษาอังกฤษอยู่ในโรงเรียนของฉัน บางทีเกรด 4 หรือ 5 จำไม่ได้แล้ว แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่สำคัญ เมื่อฉันเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 หรือ 5 , พี่ชายของฉันคือชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ในโรงเรียนมัธยมต้นของเขาที่ยังเป็นครั้งแรกที่จะเรียนรู้ภาษาใหม่นี้ ดังนั้นฉันมักจะได้ยินเขาอ่าน A B C D และคำพูดธรรมดา เช่น สวัสดี、ชื่อของฉันคือ . . . . . . . ผมสงสัยมากเลย ไม่รู้ว่ามันคืออะไร จนเข้ามัธยมต้น นอกจากความอยากรู้อยากเห็น ด้านหนึ่งเป็นสิ่งสําคัญมาก ที่แรกคือ ภาษาอังกฤษ ครู ฮัน ที่เป็นผู้รู้ภาษาอังกฤษครู จนถึงตอนนี้ ฉันก็ยังชอบเธอ ไม่ว่าตอนนี้หรือในอนาคต ด้วยความช่วยเหลือของเธอ ผมสนใจเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มขึ้น ตั้งแต่นั้นมาผมติดอยู่ในนั้น และไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ดังนั้น ผมจึงสามารถพูดได้ว่าภาษาอังกฤษของฉันชื่นชอบและยอดเยี่ยมเรื่อง ถ้าสมองเกือบทั้งหมดเป็นภาษานี้ แต่ข้อเสียอย่างหนึ่งคือ ความเกียจคร้าน ผมเพิ่งได้ การบ้านของผม อย่างไรก็ตาม ผมไม่ได้เพิ่มการบ้าน ที่ผมเข้ามาในโรงเรียนของฉันสูงอาวุโส ในโรงเรียนมัธยมของฉันอาวุโส , การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยที่เกิดขึ้นกับผมบางทีฉันเป็นวัยรุ่น ฉันออกจะขยะแขยง . ดังนั้นเกือบทุกวัน ผมเล่น、พูด、กินในห้อง ทันใดนั้นฉันก็เป็นนักเรียนคนหนึ่งที่ไม่ดี วิชาทั้งหมด ผมเพิ่งฟังภาษาอังกฤษ ผมพบว่าผมสามารถต่อได้อย่างง่ายดายโดยครูภาษาอังกฤษ ตัวอย่างเช่นเมื่อผมอยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ของโรงเรียนมัธยมปลาย . ครูภาษาอังกฤษของฉัน คือคนที่เป็นพูดตะกุกตะกักเล็กน้อย ไม่ว่ายังไงผมฟังแล้วเบลอเป็นถ้าเขากัด tonque ของเขาเมื่อเขาพูดภาษาอังกฤษ สิ่งที่เคย มันเอาฉันเวลาที่ชอบม้าวิ่งในป่าโดยไม่หยุด ลืมทุกอย่าง ทุกอย่างเปลี่ยนไปเยอะ ผมก็แยกในชั้นอื่น ๆ หลังจากเลือกศิลปะ อายุขนาดนี้ ฉันแค่ลืมที่ฉันและสิ่งที่ฉันควรจะทำในโรงเรียนแต่สิ่งหนึ่งที่แน่ใจได้คือผมไม่เคยกังวลเรื่องภาษาอังกฤษ ไม่มีศักดิ์ศรี แต่เพียงแค่เรียนรู้ เป็นแรงกดดันสอบเข้ามหาวิทยาลัยมาแสดง และเหตุผลอื่น ๆ