Brazilian farms produce 15% of the

Brazilian farms produce 15% of the world׳s beef, and consequently they are important sources of greenhouse gases (GHG). The beef sector faces the challenge to meet the increasing demand without further increase of GHG emissions. To reduce the pressure on forests it is essential that farmers are provided with sustainable options of intensification of pasture growth and cattle production. The improvement of the whole-farm beef production system is essential to reduce emissions from all relevant sources, like land use, land use change and livestock. The main objective was to quantify the GHG gas emissions of different beef production systems in Brazil. Therefore we developed a whole farm model that allowed us to calculate GHG emissions from all-important sources (only “on-farm” i.e., not considering emissions from the production of fertilizer, lime or other inputs) for a beef production system in Brazil. We studied the effects of intensification in several steps, starting with a baseline extensive system, followed by four steps of intensification. The main differences between the scenarios are related to pasture management, i.e. continuous or rotational grazing, pasture condition, stocking rate, use of lime and fertilizer, and irrigation; and animal performance, i.e. calving interval, age at first calving, conception rate, total life time until slaughter, and genetic improvement. Compared to the baseline extensive scenario, the total pasture area decreased up to 92% in the most intensified system, while beef production nearly doubled. Intensification increased the number of calves, steers and heifers decreased the total production cycle time and the slaughter age of the steers. Overall, the emission of kg CO2eq kg carcass−1 was lower with increasing intensification, with an average of 41 kg CO2eq kg carcass−1. The emissions of CH4 decreased, while the emissions of N2O and CO2 increased due to nitrogen fertilizer and lime application. The intensification of beef production, through improved pasture and herd management, reduced the GHG emissions per kg of beef from 2% to 57%. The complete cycle of beef production in intensified systems required less time (years) and area (ha), and may thus help to alleviate the pressure on forests.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟาร์มบราซิลผลิต 15% ของเนื้อ world׳s และดังนั้น พวกเขาเป็นแหล่งที่มาสำคัญของก๊าซเรือนกระจก (GHG) ภาคเนื้อเผชิญความท้าทายเพื่อตอบสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้นโดยไม่เพิ่มการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ลดความดันในป่า มันเป็นสิ่งสำคัญที่เกษตรกรจะมีตัวเลือกอย่างยั่งยืนของแรงของทุ่งหญ้าเจริญเติบโตและวัวผลิต ปรับปรุงระบบการผลิตเนื้อวัวทั้งฟาร์มเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อลดการปล่อยก๊าซจากแหล่งที่เกี่ยวข้องทั้งหมด เช่นใช้ที่ดิน การเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน และปศุสัตว์ วัตถุประสงค์หลักคือการ กำหนดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของเนื้อแตกต่างกันระบบการผลิตในประเทศบราซิล ดังนั้น การที่เราพัฒนาแบบจำลองฟาร์มทั้งหมดที่อนุญาตให้เราคำนวณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากแหล่งข้อมูลที่สำคัญทั้งหมด (เฉพาะ "บนฟาร์ม" เช่น ไม่พิจารณาปล่อยจากการผลิตปุ๋ย มะนาว หรืออินพุตอื่น ๆ) สำหรับระบบการผลิตเนื้อวัวในบราซิล เราศึกษาผลของแรงในหลายขั้นตอน เริ่มต้น ด้วยพื้นฐานครอบคลุมระบบ ตาม ด้วยสี่ขั้นตอนของแรง ความแตกต่างหลักระหว่างสถานการณ์เกี่ยวข้องกับการจัดการทุ่งหญ้า เช่นต่อเนื่อง หรือหมุนเล็ม หญ้า ทุ่งหญ้าสภาพ ราคา ถุงเท้ายาว ใช้ปูน และปุ๋ย และ ชลประทาน และสัตว์ประสิทธิภาพ เช่น calving ช่วง อายุที่แรก calving คิดราคา เวลาชีวิตฆ่า และการปรับปรุงพันธุกรรม เมื่อเทียบกับสถานการณ์หลากหลายพื้นฐาน ทุ่งหญ้ารวมพื้นที่ลดลงถึง 92% ในระบบทวีความรุนแรงมากสุด ในขณะที่การผลิตเนื้อเกือบสองเท่า แรงเพิ่มจำนวนของวัว โคและวัวสาวลดยอดการผลิตรอบเวลาและอายุโคฆ่า โดยรวม การปล่อยกิโลกรัม CO2eq กิโลกรัม carcass−1 ถูกล่างกับเพิ่มแรง โดยเฉลี่ย 41 กิโลกรัม CO2eq กิโลกรัม carcass−1 ปล่อยของ CH4 ลด ลง ในขณะที่ปล่อยของ N2O และ CO2 เพิ่มขึ้นเนื่องจากปุ๋ยไนโตรเจนและการประยุกต์ใช้มะนาว แรงผลิตเนื้อ ผ่านทุ่งหญ้าดีขึ้นและการจัดการฝูง ลดลงปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่อกิโลกรัมของเนื้อจาก 2% เป็น 57% วงจรสมบูรณ์ของการผลิตเนื้อวัวในระบบทวีความรุนแรงมากน้อยต้องเวลา (ปี) และพื้นที่ (ฮา), และดังนั้นจึงอาจช่วยลดความดันในป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟาร์มบราซิลผลิต 15% ของเนื้อโลกและทำให้พวกเขาเป็นแหล่งที่สำคัญของก๊าซเรือนกระจก (GHG) ภาคเนื้อใบหน้าความท้าทายที่จะตอบสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้นโดยไม่ต้องเพิ่มขึ้นต่อไปของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เพื่อลดความดันในป่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่เกษตรกรจะได้รับบริการที่มีตัวเลือกที่ยั่งยืนของความหนาแน่นของการเจริญเติบโตหญ้าเลี้ยงวัวและการผลิต การปรับปรุงระบบการผลิตเนื้อวัวทั้งฟาร์มเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อลดการปล่อยก๊าซจากแหล่งที่เกี่ยวข้องทั้งหมดเช่นการใช้ที่ดินการเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินและปศุสัตว์ วัตถุประสงค์หลักคือการวัดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของระบบการผลิตเนื้อวัวที่แตกต่างกันในบราซิล ดังนั้นเราจึงพัฒนารูปแบบทั้งฟาร์มที่ได้รับอนุญาตให้เราสามารถคำนวณปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากแหล่งที่มาที่สำคัญทั้งหมด (เฉพาะ "ฟาร์ม" คือไม่ได้พิจารณาการปล่อยก๊าซจากการผลิตปุ๋ยปูนขาวหรือปัจจัยการผลิตอื่น ๆ ) สำหรับระบบการผลิตเนื้อวัวในบราซิล เราศึกษาผลกระทบของแรงในหลายขั้นตอนเริ่มต้นด้วยระบบที่กว้างขวางพื้นฐานตามด้วยสี่ขั้นตอนของแรง ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการทุ่งหญ้าเช่นทุ่งเลี้ยงสัตว์อย่างต่อเนื่องหรือการหมุนสภาพทุ่งหญ้าอัตราการปล่อยการใช้ปูนขาวและปุ๋ยและการชลประทาน; และประสิทธิภาพการทำงานของสัตว์คือช่วงเวลาคลอดอายุเมื่อคลอดครั้งแรกที่อัตราการคิดเวลาชีวิตรวมจนถึงการฆ่าและการปรับปรุงพันธุกรรม เมื่อเทียบกับสถานการณ์ที่กว้างขวางพื้นฐานพื้นที่ทุ่งหญ้ารวมลดลงถึง 92% ในระบบทวีความรุนแรงมากที่สุดในขณะที่การผลิตเนื้อวัวเกือบสองเท่า เพิ่มความเข้มงวดเพิ่มจำนวนของวัวและสาวโคลดรอบเวลาการผลิตรวมและอายุการฆ่านำพา โดยรวม, การปล่อยกก. กก. CO2eq ซาก-1 เป็นที่ต่ำกว่าด้วยการเพิ่มแรงขึ้นโดยมีค่าเฉลี่ย 41 กก. กก. CO2eq ซาก-1 การปล่อยของ CH4 ลดลงในขณะที่การปล่อย CO2 และ N2O เพิ่มขึ้นเนื่องจากการใช้ปุ๋ยไนโตรเจนและการประยุกต์ใช้มะนาว ทำให้แรงขึ้นของการผลิตเนื้อวัว, เนื้อผ่านทุ่งหญ้าที่ดีขึ้นและการจัดการฝูงลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่อกิโลกรัมของเนื้อวัวจาก 2% เหลือ 57% ครบวงจรของการผลิตเนื้อวัวในระบบการทวีความรุนแรงมากต้องใช้เวลาน้อยลง (ปี) และพื้นที่ (ฮ่า) และอาจช่วยบรรเทาแรงกดดันต่อป่า