The 14 October 1973 uprising overthrew the unpopular Thanom regime and saw him flee Thailand together with General Praphas Charusathien and General Narong Kittikachorn, collectively known as the Three Tyrants. The growing unrest and instability from 1973 to 1976 as well as the fear of communism from neighboring countries spreading in Thailand and threatening the interests of the monarchy and the military convinced the latter to decide to bring the former leaders Thanom and Praphas back to Thailand to control the situation. In response to the return of Praphas’s return on 17 August, thousands of students demonstrated at Thammasat University for four days until a clash with Red Gaur and Nawaphon toughs left four dead. On 19 September, Thanom returned to Thailand and headed straight from the airport to Wat Bovornives, where he was ordained as a monk in a private ceremony. Massive anti-Thanom protests broke out as the government faced an internal crisis after Prime Minister Seni’s attempt to tender his resignation was rejected by the Thai Parliament.
On 25 September, in Nakhon Pathom, west of Bangkok, two activists putting up anti-Thanom posters were beaten to death and hung from a wall, an outrage that was soon established to be the work of Thai police. Student protesters in Thammasat University staged a dramatization of this hanging on 4 October. Deliberately or unfortunately, the student at the end of the garrote bore a resemblance to the prince. The following day, as Seni struggled to put together his cabinet, the newspaper Dao Siam published a photograph of the mock hanging on its front page. With the tacit approval of King Bhumibol, announcers on army-controlled radio stations accused the student protesters of mobilized the King’s paramilitary forces Village Scouts, Nawaphon and Red Gaurs to kill the communists. During dusk on 5 October, some 4000 people from these paramilitary forces as well as the military and police personnel gathered outside the Thammasat University where student protesters had been protesting for weeks. This set the scene for the Thammasat University Massacre that was to take place the following day. At dawn on 6 October, the military and the police as well as the three paramilitary forces began blocking all exits out of the university and shooting into the campus, using M-16s, carbines, pistols, grenade launchers, and even large-gauge recoil-less rifles. Prevented from leaving the campus or even sending the wounded to the hospital, the students begged for a cease-fire even though the attacks continued. The actors in the mock hanging had already turned themselves in to Seni at the prime minister’s offices. When one student came out to surrender, he was shot and killed. After the Bangkok police chief issued a free-fire order, the campus was stormed, with Border Patrol Police personnel in front leading the attack. Students diving into the Chaophraya River were shot at by navy vessels while others who surrendered, lying down on the ground, were picked up and beaten, many to death. Some were hung from trees and beaten, others were set afire while female students were raped, alive and dead, by police and Red Gaurs. The massacre continued for several hours, and was only halted at noon by a rainstorm.
สู้ 14 1973 ตุลาคมรุ่นระบอบถนอมกฏหมาย และเห็นเขาหนีไทยกับทั่วไปประภาสจารุเสถียรและกิตติขจรณรงค์ทั่วไป เรียกโดยรวมว่า Tyrants สาม ความไม่สงบเพิ่มขึ้น และความไม่แน่นอนจาก 1973 1976 ไป ตลอดจนกลัวคอมมิวนิสต์จากประเทศเพื่อนบ้านที่แพร่กระจายในประเทศไทย และการคุกคามผลประโยชน์ของพระมหากษัตริย์และกองทัพมั่นใจหลังการตัดสินใจที่จะนำผู้นำอดีตถนอมและประภาสกลับไปประเทศไทยเพื่อควบคุมสถานการณ์ ในการกลับมาของประภาส คืน 17 สิงหาคม พันนักเรียนแสดงที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์สำหรับสี่วันจนปะทะกับ toughs Gaur แดงและขบวนการนวพลซ้ายตายสี่ บน 19 กันยายน ถนอมกลับประเทศไทย และมุ่งหน้าตรงจากสนามบินไปวัด Bovornives ซึ่งเขาได้บวชในพิธีส่วนตัว การประท้วงใหญ่ต่อต้านถนอมร้องไห้เป็นรัฐบาลต้องเผชิญกับวิกฤตการภายในหลังจากนายกรัฐมนตรีนิพยายามชำระเงินลาออกของเขาถูกปฏิเสธ โดยรัฐสภาไทย On 25 September, in Nakhon Pathom, west of Bangkok, two activists putting up anti-Thanom posters were beaten to death and hung from a wall, an outrage that was soon established to be the work of Thai police. Student protesters in Thammasat University staged a dramatization of this hanging on 4 October. Deliberately or unfortunately, the student at the end of the garrote bore a resemblance to the prince. The following day, as Seni struggled to put together his cabinet, the newspaper Dao Siam published a photograph of the mock hanging on its front page. With the tacit approval of King Bhumibol, announcers on army-controlled radio stations accused the student protesters of mobilized the King’s paramilitary forces Village Scouts, Nawaphon and Red Gaurs to kill the communists. During dusk on 5 October, some 4000 people from these paramilitary forces as well as the military and police personnel gathered outside the Thammasat University where student protesters had been protesting for weeks. This set the scene for the Thammasat University Massacre that was to take place the following day. At dawn on 6 October, the military and the police as well as the three paramilitary forces began blocking all exits out of the university and shooting into the campus, using M-16s, carbines, pistols, grenade launchers, and even large-gauge recoil-less rifles. Prevented from leaving the campus or even sending the wounded to the hospital, the students begged for a cease-fire even though the attacks continued. The actors in the mock hanging had already turned themselves in to Seni at the prime minister’s offices. When one student came out to surrender, he was shot and killed. After the Bangkok police chief issued a free-fire order, the campus was stormed, with Border Patrol Police personnel in front leading the attack. Students diving into the Chaophraya River were shot at by navy vessels while others who surrendered, lying down on the ground, were picked up and beaten, many to death. Some were hung from trees and beaten, others were set afire while female students were raped, alive and dead, by police and Red Gaurs. The massacre continued for several hours, and was only halted at noon by a rainstorm.
การแปล กรุณารอสักครู่..
14 ตุลาคม 1973 การจลาจลล้มล้างระบอบการปกครองถนอมไม่เป็นที่นิยมและเห็นเขาหนีประเทศไทยร่วมกับนายพลประภาสจารุเสถียรและนายพลณรงค์กิตติขจรเป็นที่รู้จักกันเป็นสามทรราช เหตุการณ์ความไม่สงบที่เพิ่มขึ้นและความไม่แน่นอน 1973-1976 เช่นเดียวกับความกลัวของลัทธิคอมมิวนิสต์จากประเทศเพื่อนบ้านแพร่กระจายในประเทศไทยและการคุกคามผลประโยชน์ของสถาบันพระมหากษัตริย์และทหารเชื่อว่าหลังการตัดสินใจที่จะนำอดีตผู้นำถนอมและประภาสกลับประเทศไทยในการควบคุม สถานการณ์. ในการตอบสนองต่อการกลับมาของผลตอบแทนของประภาสเมื่อวันที่ 17 สิงหาคมจำนวนนักเรียนแสดงให้เห็นถึงที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์เป็นเวลาสี่วันจนปะทะกับกระทิงแดงและขบวนการนวพล toughs ซ้ายสี่ตาย เมื่อวันที่ 19 กันยายนถนอมกลับประเทศไทยและมุ่งหน้าตรงจากสนามบินไปยังวัด Bovornives ซึ่งเขาได้บวชเป็นพระภิกษุสงฆ์ในพิธีส่วนตัว การประท้วงต่อต้านถนอมใหญ่โพล่งออกมาขณะที่รัฐบาลต้องเผชิญกับวิกฤตภายในหลังจากความพยายามที่นายกรัฐมนตรีเสนีย์ที่จะซื้อลาออกของเขาถูกปฏิเสธจากรัฐสภาไทย.
เมื่อวันที่ 25 กันยายนในนครปฐมทางทิศตะวันตกของกรุงเทพฯทั้งสองร้องให้วางขึ้นโปสเตอร์ต่อต้านถนอม ถูกตีจนตายและห้อยลงมาจากผนังเป็นความชั่วร้ายที่ก่อตั้งขึ้นในเร็ว ๆ นี้จะเป็นงานของตำรวจไทย การชุมนุมประท้วงของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ฉากเกินจริงของแขวนนี้ 4 ตุลาคม จงใจหรือโชคไม่ดีที่นักเรียนในตอนท้ายของ Garrote ที่เบื่อความคล้ายคลึงกับเจ้าชายที่ วันรุ่งขึ้นเป็นเสนีย์พยายามที่จะใส่กันในตู้เก็บของ, หนังสือพิมพ์ดาวสยามตีพิมพ์ภาพของแขวนจำลองบนหน้า ด้วยการอนุมัติโดยปริยายของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพล, โฆษกสถานีวิทยุกองทัพควบคุมผู้ประท้วงที่ถูกกล่าวหาว่านักเรียนของกองกำลังกองกำลังทหารของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวลูกเสือชาวบ้าน, ขบวนการนวพลและขบวนการกระทิงแดงจะฆ่าคอมมิวนิสต์ ในช่วงค่ำวันที่ 5 ตุลาคม 4000 บางคนจากกองกำลังทหารเหล่านี้เช่นเดียวกับทหารและตำรวจรวมตัวกันนอกมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ที่ประท้วงของนักเรียนที่ได้รับการประท้วงเป็นเวลาหลายสัปดาห์ นี้ตั้งฉากสำหรับธรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยสังหารหมู่ที่กำลังจะเกิดขึ้นในวันรุ่งขึ้น รุ่งอรุณของวันที่ 6 ตุลาคมทหารและตำรวจเช่นเดียวกับสามกองกำลังทหารเริ่มปิดกั้นออกทั้งหมดออกจากมหาวิทยาลัยและยิงเข้าไปในมหาวิทยาลัยที่ใช้ M-16s, carbines ปืนกลระเบิดและแม้กระทั่งการหดตัวที่มีขนาดใหญ่วัด ปืนน้อยกว่า ป้องกันไม่ให้ออกจากมหาวิทยาลัยหรือแม้กระทั่งได้รับบาดเจ็บส่งโรงพยาบาลนักเรียนขอร้องให้หยุดยิงแม้ว่าการโจมตีอย่างต่อเนื่อง นักแสดงในแขวนคอได้เปิดแล้วตัวเองในการเสนีย์ที่สำนักงานนายกรัฐมนตรี เมื่อนักเรียนคนหนึ่งออกมาที่จะยอมแพ้เขาถูกยิงเสียชีวิต หลังจากที่หัวหน้าตำรวจกรุงเทพฯออกคำสั่งฟรีไฟไหม้, มหาวิทยาลัยกำลังเดินกับบุคลากรตำรวจตระเวนชายแดนในด้านหน้าชั้นนำของการโจมตี นักเรียนดำน้ำในกรุงเทพฯริมแม่น้ำเจ้าพระยาถูกยิงโดยเรือของกองทัพเรือในขณะที่คนอื่น ๆ ที่ยอมจำนนนอนลงบนพื้นดินที่ถูกหยิบขึ้นมาและตีมากมายที่จะตาย บางคนถูกห้อยลงมาจากต้นไม้และพ่ายแพ้คนอื่น ๆ กำลังลุกเป็นไฟในขณะที่นักเรียนหญิงถูกข่มขืน, มีชีวิตอยู่และตายโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจและขบวนการกระทิงแดง การสังหารหมู่อย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายชั่วโมงและก็หยุดเพียงตอนเที่ยงโดยพายุฝน
การแปล กรุณารอสักครู่..