DietAnalysis of stomach content was

Diet
Analysis of stomach content was performed on 23 bluntnose sixgill sharks on the total of
37 specimens (Table 2 and Figure 5). All 23 examined specimens contained one or more prey
items: no stomach examined had been everted or was empty. The percentage of stomachs
containing food (100%) is higher than the 70% recorded from sharks off South Africa (EBERT,
1994). Teleosts, elasmobranchs, crustaceans, molluscs, echinoderms and unidentified remains
were found in the stomachs.
Teleosts were found in 14 stomachs (60.87% of the stomachs examined); the following
prey items were recorded: red mullet, Mullus sp., European hake, Merluccius merluccius,
European pilchard, Sardina pilchardus, silver scabbardfish, Lepidopus caudatus, white
seabream, Diplodus sargus sargus, salema, Sarpa salpa, black seabream, Spondyliosoma
cantharus, European sprat, Sprattus sprattus, swordfish, Xiphias gladius, and unidentified
teleosts. Elasmobranchs were found in 1 stomach (4.35% of the stomachs examined); the
following prey item was recorded: brown ray, Raja miraletus. Decapod crustaceans were
found in 2 stomachs (8.70% of the stomachs examined); the following prey items were
recorded: European spiny lobster, Palinurus elephas and unidentified crabs. Cephalopod
molluscs were found in 3 stomachs (13.04% of the stomachs examined); the following prey
items were recorded: common cuttlefish, Sepia officinalis, and common octopus, Octopus
vulgaris. Echinoderm remains, spines of cidarid sea urchin Stylocidaris affinis, were found in
1 stomach (4.35% of the stomachs examined). Unidentified remains were found in 9 stomachs
(39.13 % of the stomachs examined).
In the study area, bluntnose sixgill sharks feed principally on bony fish. Prey range from
small European sprat and European pilchard to the large swordfish and silver scabbardfish,
however the small species are the most common prey. Off Southern Africa EBERT (1994)
observed that the bluntnose sixgill shark diet is also related to size. Young bluntnose sixgill
sharks measuring less than 120 cm in total length feed almost exclusively on cephalopods and
teleosts; specimens between 120 and 200 cm feed mainly on teleosts, chondrichthyans and
cephalopods, but also eat marine mammals; specimens measuring over 200 cm feed primarily
on cetaceans and teleosts, with cephalopods and chondrichthyans of secondary importance.
All but specimens recorded during our study measured over 200 cm (the exceptions, 182 and
196 cm being very close to this size), but no cetacean remain was found in their stomachs
(pinnipeds are absent from the study area). Moreover the specimens sampled off Southern
Africa showed a marked incidence of small sharks and chimaeras, while both prey items were
absent from our sample. These results suggest that there should be considerable variation in
the diet of this species from one location to another. We know that many sharks are opportunistic
feeders and focus their hunting activity on locally most abundant species, but this
regional difference in the diet of H. griseus doesn’t seem to be attributable only to a differentincidence of the prey. In fact, while pinnipeds are absent from the Sicilian waters, both
dolphins and small sharks are very common in the study area.
BARRULL & MATE (2002) observed that longline catches are important food items for H.
griseus. Even in the area of our study, bluntnose sixgill sharks are often captured while feeding
on hooked or netted fish. One of the specimens had a 4-5 kg swordfish in two parts in its
stomach. Fishermen told us that they had found swordfish in the stomachs of other bluntnose
sixgill sharks. We suspect that this could be the result of scavenging on longline-caught
swordfish. Probably, when H. griseus ascends from the deeper zones to the surface at night to
feed, it encounters the pelagic longlines and feeds on the hooked swordfish. In two other cases,
bluntnose sixgill sharks had eaten fishes probably torn from the net (eaten fishes were very
fresh and these sharks were caught in nets while they were pursuing prey of the same species).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารทำการวิเคราะห์เนื้อหาท้องตามฉลาม sixgill bluntnose 23 ในจำนวน37 ไว้เป็นตัวอย่าง (ตารางที่ 2 และรูปที่ 5) ทั้งหมด 23 กล่าวถึง specimens ประกอบด้วยเหยื่ออย่าง น้อยหนึ่งสินค้า: ไม่ท้องที่ตรวจสอบมีการ everted หรือเปล่า เปอร์เซ็นต์ของ stomachsประกอบด้วยอาหาร (100%) จะสูงกว่า 70% บันทึกจากปลาฉลามออกจากแอฟริกาใต้ (EBERT1994) . teleosts, elasmobranchs พบ มอลลัสกา echinoderms และยังคงไม่สามารถระบุได้พบใน stomachsTeleosts พบใน 14 stomachs (60.87% ของ stomachs ตรวจสอบ); ต่อไปนี้บันทึกรายการเหยื่อ: ปลาหมึก Mullus sp. ยุโรป hake, Merluccius merlucciusPilchard ยุโรป Sardina pilchardus เงิน scabbardfish, Lepidopus caudatus สีขาวseabream, Diplodus sargus sargus, salema, Sarpa salpa, Spondyliosoma, seabream สีดำcantharus, sprat ยุโรป Sprattus sprattus ปลาไหล Xiphias gladius และไม่สามารถระบุได้teleosts Elasmobranchs พบในกระเพาะอาหาร 1 (4.35% ของ stomachs ตรวจสอบ); ที่มีการบันทึกรายการดังต่อไปนี้เหยื่อ: เรย์บราวน์ miraletus ราชา ครัสเตเชีย decapod ได้พบใน stomachs 2 (8.70% ของ stomachs ตรวจสอบ); เหยื่อรายต่อไปนี้ถูกบันทึก: กุ้งหัวโขนยุโรป Palinurus สกุลช้างเอเชีย และปูไม่ Cephalopodมอลลัสกาพบใน 3 stomachs (13.04% ของ stomachs ตรวจสอบ); เหยื่อต่อไปนี้บันทึกรายการ: หมึกทั่วไป officinalis สีซีเปีย และปลาหมึก ปลาหมึกยักษ์ทั่วไปvulgaris Echinoderm ยังคง spines cidarid ปลิงทะเล Stylocidaris affinis พบ1 กระเพาะอาหาร (4.35% ของ stomachs ตรวจสอบ) ยังคงไม่พบ 9 stomachs(39.13% ของ stomachs ตรวจสอบในพื้นที่ศึกษา ฉลาม sixgill bluntnose อาหารหลักบนปลา bony ตั้งแต่เหยื่อsprat เล็กยุโรปและยุโรป pilchard ปลาไหลขนาดใหญ่และเงิน scabbardfishอย่างไรก็ตาม พันธุ์เล็กเป็นเหยื่อมากที่สุด ปิด EBERT แอฟริกาใต้ (1994)สังเกตว่า อาหารปลาฉลาม sixgill bluntnose ยังได้เกี่ยวข้องกับขนาด หนุ่ม bluntnose sixgillปลาฉลามที่วัดน้อยกว่า 120 เซนติเมตรความยาวรวมอาหารโดยเฉพาะ cephalopods และteleosts ไว้เป็นตัวอย่างระหว่าง 120 และ 200 ซม.อาหารส่วนใหญ่ใน teleosts, chondrichthyans และcephalopods แต่ยัง กินเลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเล วัดกว่า 200 ซม.ไว้เป็นตัวอย่างอาหารเป็นหลักcetaceans และ teleosts, cephalopods และ chondrichthyans ความสำคัญรองแต่ไว้เป็นตัวอย่างบันทึกในระหว่างการศึกษาของวัดกว่า 200 เซนติเมตร (ข้อยกเว้น 182 และ196 ซม.ถูกมากใกล้ขนาดนี้), แต่ยังคง cetacean ไม่พบใน stomachs ของพวกเขา(pinnipeds มาจากพื้นที่ศึกษา) นอกจากนี้ ไว้เป็นตัวอย่างความปิดใต้แอฟริกาพบอุบัติการณ์ที่ทำเครื่องหมายปลาฉลามขนาดเล็กและ chimaeras ขณะที่เหยื่อทั้งสองอย่างขาดตัวอย่างของเรา ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า ควรมีความผันแปรมากในอาหารของนกชนิดนี้จากสถานหนึ่งไปยังอีก เราทราบว่า ปลาฉลามหลายยกfeeders และความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดภายในสปีชีส์ แต่นี้กิจกรรมนักล่าสัตว์ความแตกต่างภูมิภาคในอาหารของ H. griseus ไม่ดูเหมือนจะ differentincidence ของเหยื่อรวมเท่านั้น ในความเป็นจริง ขณะที่ pinnipeds จะขาดจากน้ำซิซิลี ทั้งสองปลาโลมาและปลาฉลามขนาดเล็กอยู่กันมากในพื้นที่ศึกษาBARRULL แอนด์เมท (2002) สังเกตจับ longline สินค้าอาหารสำคัญ H.griseus แม้ในพื้นที่ของเรา bluntnose sixgill ปลาฉลามมักจะจับภาพขณะให้อาหารปลาติดยาเสพติด หรือสุทธิ หนึ่งไว้เป็นตัวอย่างที่มีปลาไหลเป็น 4-5 กก.ในสองส่วนในการกระเพาะอาหาร ชาวประมงบอกเราว่า พวกเขาได้พบปลาไหลใน stomachs ของ bluntnose อื่น ๆปลาฉลาม sixgill เราสงสัยว่า อาจเป็นผลของ scavenging บนจับ longlineปลาไหล คง เมื่อ H. griseus ascends จากโซนลึกพื้นผิวในเวลากลางคืนเพื่ออาหาร มันพบ longlines เกี่ยวกับ และตัวดึงข้อมูลในปลาฉนาก hooked ในกรณีอื่น ๆ 2bluntnose sixgill ฉลามได้กินปลาคงขาดจากเน็ต (ปลากินได้มากสดและปลาฉลามเหล่านี้ถูกจับในมุ้งในขณะที่พวกเขาได้ใฝ่หาเหยื่อชนิดเดียวกัน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิเคราะห์อาหาร
เนื้อหากระเพาะอาหารมีการ 23 bluntnose sixgill ฉลามรวม
37 ตัวอย่าง ( ตารางที่ 2 และ รูปที่ 5 ) 23 ตรวจตัวอย่างประกอบด้วยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งรายการเหยื่อ
: ไม่มีท้องตรวจได้ everted หรือว่างเปล่า เปอร์เซ็นต์ท้อง
ที่มีอาหาร ( 100 % ) สูงกว่า 70% ที่บันทึกไว้จากฉลามจากแอฟริกาใต้ ( Ebert
, 1994 ) teleosts elasmobranchs , ,สัตว์จำพวกกุ้ง หอย เซเว่นอัพและยังคงไม่ปรากฏหลักฐานที่พบในท้อง
.
teleosts ที่พบในกระเพาะ ( 60.87 14 % ของท้องตรวจสอบ ) ; ต่อไปนี้
เหยื่อรายการบันทึก : ปลากระบอกสีแดง , mullus sp . , ยุโรป hake , merluccius merluccius
ยุโรปที่สี่ , ปลาซาร์ดีน , เงิน , scabbardfish lepidopus caudatus , , seabream สีขาว
diplodus sargus sargus ซาเลมา , , ,ซาร์พ่า ซัลฟา seabream , สีดำ , spondyliosoma
cantharus สปาร์ต ยุโรป sprattus sprattus กันมาก่อนหน้า พญานาค และมี
teleosts . elasmobranchs พบ 1 กระเพาะ ( 4.35 % ของท้องตรวจสอบ ) ;
ต่อไปนี้รายการถูกบันทึก : เหยื่อสีน้ำตาลเรย์ ราชา miraletus . decapod กุ้งถูกพบในท้อง
2 ( ร้อยละ 8.70 ของท้องตรวจสอบ ) ; รายการต่อไปนี้คือ
เหยื่อบันทึก : กุ้งมังกรและปู palinurus ยุโรปแบบนิรนาม หมึก
หอยที่พบใน 3 ท้อง ( 13.04 % ของท้องตรวจสอบ ) ; ต่อไปนี้ถูกบันทึกไว้ : เหยื่อ
รายการพบปลาหมึก , sepia officinalis และปลาหมึกทั่วไป ปลาหมึก
vulgaris . เซลล์ตับยังคง cidarid หนามของหอยเม่น stylocidaris affinis , พบในกระเพาะอาหาร (
1 435% ของท้องตรวจ ) ยังคงไม่ปรากฏหลักฐานที่พบในกระเพาะ
9 ( 39.13 บาทท้องตรวจ ) .
ในพื้นที่ศึกษา bluntnose sixgill ฉลามอาหารหลักในกระดูกปลา เหยื่อช่วงจาก
สปาร์ตยุโรปขนาดเล็กและ Sard112 กับปลาขนาดใหญ่ และเงิน scabbardfish
, และพรรณไม้ขนาดเล็กเป็นเหยื่อที่พบบ่อยที่สุด จากภาคใต้ของแอฟริกา ( 1994 )
เบิร์ตสังเกตว่า bluntnose sixgill ฉลามอาหารยังเกี่ยวข้องกับขนาด หนุ่ม bluntnose sixgill
ฉลามวัดน้อยกว่า 120 ซม. ตัวยาวทั้งหมดเกือบเฉพาะในหมึกและ
teleosts ; ตัวอย่างระหว่าง 120 และ 200 เซนติเมตร อาหารส่วนใหญ่ใน teleosts chondrichthyans
, และหมึก แต่ยังกินสัตว์ทะเล ; ตัวอย่างวัดกว่า 200 เซนติเมตร และในอาหารเป็นหลัก
teleosts สัตว์น้ำเลี้ยงลูกด้วยนม ,กับหมึกและ chondrichthyans ของระดับความสำคัญ .
แต่ตัวอย่างบันทึกในระหว่างการศึกษาวัดกว่า 200 ซม. ( ยกเว้น 182 196 เซนติเมตรและ
ถูกมากใกล้ขนาดนี้ ) แต่ไม่พบปลาวาฬอยู่ในท้อง
( pinnipeds ขาดจากพื้นที่ศึกษา ) นอกจากนี้ชิ้นงานตัวอย่างไปภาคใต้แอฟริกา พบว่ามีอุบัติการณ์ของ
เครื่องหมายขนาดเล็กและไคมีรา ฉลาม ,ในขณะที่เหยื่อรายการ
ขาดจากตัวอย่างของเรา ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าควรจะมีการเปลี่ยนแปลงมากใน
อาหารชนิดนี้จากสถานที่หนึ่งไปยังอีก เราทราบว่าฉลามหลายฉวยโอกาส
feeders และมุ่งเน้นกิจกรรมล่าของพวกเขาในส่วนใหญ่มากมายชนิด แต่ในภูมิภาคนี้
ความแตกต่างในอาหาร .griseus ดูเหมือนจะไม่เฉพาะเพียงการ differentincidence ของเหยื่อ ในความเป็นจริงในขณะที่ pinnipeds ขาดน้ำซิซิลีทั้งสอง
dolphins และปลาฉลามขนาดเล็กจะพบมากในพื้นที่ศึกษา .
barrull &คู่ ( 2002 ) พบว่าสินค้าอาหารสำคัญ longline จับได้ H .
griseus . แม้แต่ในพื้นที่ของการศึกษาของเรา bluntnose sixgill ฉลามมักจะถูกจับในขณะที่อาหาร
บนไดรฟ์ หรือตาข่ายจับปลา หนึ่งในตัวอย่างมี 4-5 กก. นากสองส่วนในท้องของมัน

ชาวประมงบอกเราว่า พวกเขาได้พบในท้องของปลาฉลาม sixgill bluntnose
อื่น ๆ เราสงสัยว่า นี่อาจเป็นผลของการบน longline จับ
นาก บางที เมื่อ H . griseus ขึ้นไปจากโซนลึกเพื่อผิวตอนกลางคืน

อาหารมันเข้ามา longlines ทะเลและอาหารในปลาปากแหลมงุ้ม ในกรณีอื่น ๆ 2 ,
bluntnose sixgill ปลาฉลามกินปลาอาจจะฉีกจากสุทธิ ( กินปลามาก
สดและเหล่านี้ฉลามถูกจับในมุ้ง ขณะที่พวกเขากำลังใฝ่หาเหยื่อชนิดเดียวกัน )