IntroductionDifferences in food cho

Introduction
Differences in food choice and feeding performance in
granivorous birds have been subject of many studies. The
evolutionary mechanisms underlying the divergence of feeding
habits and beak morphology during adaptive radiation have
been studied extensively in the Darwin finches of the
Galápagos Islands (Grant, 1986; Grant and Grant, 1989).
Variation in food availability and interspecific competition
result in natural selection for specific feeding habits and beak
morphologies (Grant, 1986). Within species variation in beak
size has been directly related to differences in the selection of
different proportions of the available range of seed sizes (Grant
et al., 1976; Abbot et al., 1977; Boag and Grant, 1984; Grant
and Grant, 1996).
Most studies on the efficiency of feeding in finches
concentrate on husking time in relation to average seed size
and bird size (Kear, 1962; Hespenheide, 1966; Willson, 1971;
Schluter, 1982; Diaz, 1990; Read, 1991). Large species are
capable of eating larger seed species and are able to husk large
seeds faster than smaller species. Benkman and Pulliam
(Benkman and Pulliam, 1988) demonstrated that cardueline
finches are not only much faster handling large seeds than
emberizine sparrows of the same body size, but also eat a
wider range of seed sizes. An increase in the range of a diet
with increasing bite force has been reported for a number of
vertebrates (Wainwright, 1991; Herrel et al., 1996; Verwaijen,
2002; Aguirre et al., 2003). As seed size is correlated with seed
hardness (Abbott et al., 1977; Van der Meij and Bout, 2000)
it is generally assumed that husking time is related to seed
hardness and bite force. However, there are very few studies
that investigated the relationship between husking time and
seed hardness. Feeding time in two morphs of Pyrenestes
ostrinus is longer on plant species with large, hard seeds than
for species with small, soft seeds (Smith, 1987), and husking
time decreases when hardness is experimentally lowered for
the same seed species (Van der Meij et al., 2004).
Just as only a few studies directly investigate the relationship
between husking time and seed hardness, the number of studies
that measure bite force in birds is limited. Van der Meij and
Bout (Van der Meij and Bout, 2004) and Herrel et al. (Herrel
et al., 2005a; Herrel et al., 2005b) related bite force to head
morphology. In Galápagos finches bite force is not only related
to beak size but even more strongly to head width. Such a
relationship may be expected since maximal bite force is
closely related to the size of the jaw adductor muscles (Van der
Meij and Bout, 2004) and head size closely correlates with jaw
muscle size (Herrel et al., 2001; Herrel et al., 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแนะนำ
ความแตกต่างในการเลือกอาหารและประสิทธิภาพการให้อาหารนกใน granivorou​​s
ได้รับเรื่องของการศึกษาจำนวนมาก วิวัฒนาการกลไก
พื้นฐานแตกต่างของการให้อาหารนิสัยและลักษณะทางสัณฐานวิทยา
จะงอยปากในระหว่างการฉายรังสีแบบปรับตัวได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวาง
ในฟินช์ดาร์วินของหมู่เกาะกาลาปา
(ทุน, 1986; ทุนและทุน 1989).
การเปลี่ยนแปลงในอาหารพร้อมและการแข่งขัน interspecific
ผลในการคัดเลือกโดยธรรมชาติสำหรับนิสัยการกินอาหารที่เฉพาะเจาะจงและรูปร่างลักษณะ
จะงอยปาก (แกรนท์ 1986) ภายในการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ในจะงอยปาก
ขนาดได้รับการที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับความแตกต่างในการเลือกสัดส่วนที่แตกต่างกัน
จากช่วงที่มีขนาดเมล็ด (ทุน
, et al, 1976;. เจ้าอาวาส, et al, 1977;. Boag และทุน, 1984; ทุน
และทุน 1996).
การศึกษาส่วนใหญ่ที่มีต่อประสิทธิภาพในการป้อนข้อมูลฟินช์
สมาธิในการ husking เวลาในความสัมพันธ์กับเมล็ด
เฉลี่ยขนาดและขนาดของนก (Kear, 1962; hespenheide, 1966; วิลสัน, 1971;
Schluter, 1982; Diaz, 1990; อ่าน 1991) . สายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่เป็น
ความสามารถในการกินเมล็ดพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่และสามารถที่จะเมล็ด
แกลบที่มีขนาดใหญ่ได้เร็วกว่าสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็ก benk​​man และ Pulliam
(benkman และ Pulliam,1988) แสดงให้เห็นว่าฟินช์ cardueline
ไม่เพียงได้เร็วขึ้นมากการจัดการเมล็ดพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่กว่านกกระจอก emberizine
จากขนาดร่างกายที่เหมือนกัน แต่ยังกิน
ช่วงกว้างของขนาดเมล็ด เพิ่มขึ้นอยู่ในช่วงของ
อาหารที่มีแรงกัดที่เพิ่มขึ้นได้รับการรายงานสำหรับจำนวนของสัตว์มีกระดูกสันหลัง
(เวนไรท์, 1991; herrel, et al, 1996;. verwaijen
2002. Aguirre et al, 2003)เป็นขนาดเมล็ดมีความสัมพันธ์กับความแข็งเมล็ด
(Abbott, et al, 1977;. แวนเดอร์ meij และการแข่งขัน 2000)
มันจะสันนิษฐานกันโดยทั่วไปว่าเวลา husking ที่เกี่ยวข้องกับเมล็ดแข็ง
และแรงกัด แต่มี
การศึกษาน้อยมากที่การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างเวลา husking และความแข็งเมล็ด
เป็น การให้อาหารในเวลาสอง morphs ของ pyrenestes
ostrinus เป็นอีกต่อไปในสายพันธุ์พืชที่มีขนาดใหญ่เมล็ดยากกว่า
สำหรับสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กเมล็ดนุ่ม (Smith, 1987) และ husking เวลา
ลดลงเมื่อความแข็งจะลดลงสำหรับการทดลอง
สายพันธุ์เมล็ดพันธุ์เดียวกัน (แวนเดอร์ meij et al. 2004).
เพียงเป็นเพียงไม่กี่ การศึกษาโดยตรงในการตรวจสอบ
ความสัมพันธ์ระหว่างเวลา husking และความแข็งเมล็ดจำนวนของการศึกษา
ที่วัดแรงกัดในนกจะถูก จำกัด แวนเดอร์ meij และ
การแข่งขัน (แวนเดอร์และการแข่งขัน meij, 2004) และ herrel et al, แรงกัดที่เกี่ยวข้องกับการที่จะมุ่งหน้าสัณฐาน
(herrel, et al, 2005b herrel
, et al, 2005a..) กาลาปาโกสแรงกัดฟินช์ไม่เพียง แต่
ที่เกี่ยวข้องกับขนาดของจะงอยปาก แต่มากยิ่งขึ้นอย่างยิ่งที่จะมุ่งหน้ากว้าง ความสัมพันธ์ดังกล่าว
คาดว่าอาจจะเป็นแรงก​​ัดสูงสุดเป็นที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด
กับขนาดของกล้ามเนื้อ adductor กราม (แวนเดอร์
meij และการแข่งขัน,2004) และขนาดใหญ่อย่างใกล้ชิดมีความสัมพันธ์กับขนาดของกล้ามเนื้อขากรรไกร
(herrel, et al, 2001;... herrel, et al, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะนำ
ความแตกต่างหลากหลายและประสิทธิภาพในการให้อาหาร
granivorous นกมีเรื่องของการศึกษามากขึ้น ใน
วิวัฒนาการกลไกต้นแบบ divergence ของอาหาร
นิสัยและสัณฐานวิทยาของจะงอยปากระหว่างการฉายรังสีแบบปรับเปลี่ยนได้
การศึกษาอย่างกว้างขวางใน finches ดาร์วินของ
Galápagos เกาะ (เงินช่วยเหลือ 1986 เงินช่วยเหลือและเงินช่วยเหลือ 1989)
เปลี่ยนแปลงในอาหารว่างและการแข่งขัน interspecific
ผลคัดเลือกโดยธรรมชาตินิสัยเฉพาะอาหารและจะงอยปาก
morphologies (อนุญาต 1986) ภายในเปลี่ยนแปลงพันธุ์ในจะงอยปาก
ขนาดได้ถูกตรงกับความแตกต่างในการเลือก
สัดส่วนแตกต่างของช่วงมีเมล็ดขนาด (เงินช่วยเหลือ
et al., 1976 เจ้าอาวาสร้อยเอ็ด al., 1977 Boag และเงินช่วยเหลือ 1984 เงินช่วยเหลือ
และเงินช่วย เหลือ 1996)
ส่วนใหญ่การศึกษาประสิทธิภาพของการให้อาหารใน finches
ข้นบน husking เวลาเกี่ยวกับขนาดเมล็ดเฉลี่ย
และนกขนาด (Kear, 1962 Hespenheide, 1966 Willson, 1971;
Schluter, 1982 ดิแอซ 1990 อ่าน 1991) พันธุ์ใหญ่มี
ความสามารถในการรับประทานเมล็ดพันธุ์ขนาดใหญ่และมีแกลบขนาดใหญ่สามารถ
seeds เร็วกว่าพันธุ์ที่มีขนาดเล็กลง Benkman และ Pulliam
(Benkman และ Pulliam 1988) แสดงว่า cardueline
finches ใจเร็วการจัดการเมล็ดใหญ่กว่า
นกกระจอก emberizine เดียวกันขนาดร่างกาย แต่ยัง กินความ
ช่วงกว้างของขนาดเมล็ด การเพิ่มขึ้นในช่วงของอาหาร
กับเพิ่มกัด แรงมีการรายงานจำนวน
vertebrates (เวนไรท์ 1991 Herrel et al., 1996 Verwaijen,
2002 Aguirre et al., 2003) เป็นเมล็ดขนาดถูก correlated กับเมล็ด
ความแข็ง (Abbott et al., 1977 แวนแดร์ Meij และแข่งขัน 2000)
นั้นโดยทั่วไปสันนิษฐานว่า husking เวลาเกี่ยวข้องกับเมล็ด
แรงความแข็งและกัด อย่างไรก็ตาม มีการศึกษาน้อยมาก
ที่ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่าง husking เวลา และ
เมล็ดความแข็ง อาหารเวลาใน morphs สองของ Pyrenestes
ostrinus มีความยาวในสปีชีส์ของพืชมีขนาดใหญ่ เมล็ดหนักกว่า
สำหรับสายพันธุ์ที่ มีเมล็ดขนาดเล็ก นุ่ม (Smith, 1987), และ husking
เวลาลดลงเมื่อความแข็งจะลดลงสำหรับ experimentally
เหมือนเมล็ดพันธุ์ (Van der Meij et al., 2004) .
เพียงเป็นเพียงไม่กี่ศึกษาตรวจสอบความสัมพันธ์โดยตรง
ระหว่างเวลา husking และเมล็ดแข็ง จำนวนการศึกษา
ว่าแรงกัดวัดในนกจำกัด Van der Meij และ
แข่งขัน (Van der Meij และแข่งขัน 2004) และ Herrel et al. (Herrel
et al., 2005a Herrel et al., 2005b) กับแรงกัดหัว
สัณฐานวิทยา เกี่ยวข้องใน Galápagos finches กัด แรงไม่เท่ากับ
จะงอยปากขนาด แต่ขอยิ่งกว้างใหญ่ ดังกล่าวเป็น
อาจคาดหวังความสัมพันธ์เนื่องจากแรงกัดสูงสุด
อย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับขนาดของกล้ามเนื้อขากรรไกร adductor (Van der
Meij และแข่งขัน 2004) และขนาดใหญ่อย่างใกล้ชิดคู่กับกราม
ฟื้นฟูกล้ามเนื้อขนาด (Herrel et al., 2001 Herrel และ al., 2002) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างระหว่างการแนะนำ
ซึ่งจะช่วยในการดูดนมได้ง่ายและทางเลือกอาหารใน
นก granivorous ได้รับเรื่องของการศึกษามากมาย ที่
วิวัฒนาการกลไกที่แตกออกไปของการป้อนนม
และนิสัยจะงอยปากรูปร่างลักษณะของหินในระหว่างการปรับกำลังมี
ซึ่งจะช่วยการศึกษามาอย่างโชกโชนใน Darwin นกฟินซ์ของ
galápagos หมู่เกาะ(ให้, 1986 ,และมอบให้, 1989 )..
การเปลี่ยนแปลงใน morphologies ความพร้อมใช้งานและอาหาร interspecific
ซึ่งจะช่วยส่งผลให้การแข่งขันในการเลือกเป็นธรรมชาติสำหรับพฤติกรรมการป้อนนมและจะงอยปาก
(ให้ 1986 ) ในการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ในจะงอยปาก
มีขนาดกลางมีการที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับความแตกต่างในการเลือกที่แตกต่างกันของ
สัดส่วนของกลุ่มมีขนาดเมล็ดพันธุ์(ให้
et al . 1976 เจ้าอาวาส et al . 1977 boag และ 1984
ซึ่งจะช่วยให้และให้สิทธิ 1996 )..
การศึกษาส่วนใหญ่ใน ประสิทธิภาพ ของการป้อนนมในนกฟินซ์
ซึ่งจะช่วยให้ความสนใจในช่วงเวลาการปอกในความสัมพันธ์กับขนาดเมล็ดพันธุ์โดยเฉลี่ย
และขนาดนก( kear 1962 hespenheide 1966 willson 1971
schluter ปี 1982 แล้วพอฟิริโอดิอาซ 1990 อ่าน 1991 ) พันธุ์ไม้ขนาดใหญ่มี
มีความสามารถในการรับประทานอาหารชนิดเมล็ดพันธุ์มีขนาดใหญ่กว่าและมีความสามารถในการปอกเปลือกขนาดใหญ่
เมล็ดพันธุ์ได้เร็วกว่าสายพันธุ์ขนาดเล็ก benkman และ pulliam
( benkman และ pulliam1988 )แสดงให้เห็นว่านกฟินซ์ cardueline
ไม่ได้มีแต่เฉพาะการจัดการกับเมล็ดพันธุ์ขนาดใหญ่กว่านกกระจอก
emberizine ของขนาดร่างกายเหมือนกับที่รวดเร็วมากขึ้นแต่นอกจากนั้นยังทานอาหารได้หลากหลายมากขึ้น
ซึ่งจะช่วยขนาดเมล็ดพันธุ์ เพิ่มขึ้นในช่วงที่มีผลใช้บังคับการกัดกิน
พร้อมด้วยการเพิ่มที่มีการรายงานว่าสำหรับหมายเลขของ
vertebrates ( wainwright 1991 herrel et al . 1996 verwaijen
2002 เอนนิสพูดไว้ในหนัง et al . 2003 )เป็นขนาดเมล็ดพันธุ์มีความสัมพันธ์กับเมล็ดพันธุ์
ความกระด้าง( Abbott et al . 1977 เดอร์ meij และการแข่งขัน 2000 )
มันได้รับการสันนิษฐานว่าเวลาที่เกี่ยวข้องกับการปอกเป็นการบังคับให้มีเชื้อสาย
ค่าความแข็งและกัดโดยทั่วไป แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังมีการศึกษาเป็นอย่างมากไม่กี่
ซึ่งจะช่วยให้การสอบสวนความสัมพันธ์ระหว่างความกระด้างเวลาการปอกและ
เมล็ดพันธุ์ เวลาในการป้อนนมสอง morphs ของ ostrinus pyrenestes
มีความยาวในพันธุ์ไม้พร้อมด้วยขนาดใหญ่ฮาร์ดไดร์ฟ์เมล็ดพันธุ์กว่า
สำหรับสายพันธุ์พร้อมด้วยขนาดเล็ก,แบบไม่มีแอลกอฮอล์เมล็ดพันธุ์(สมิธ, 1987 ),และการปอก
เวลาจะลดลงเมื่อความกระด้างจะทดลองลดลงสำหรับ
ซึ่งจะช่วยให้เหมือนกับเมล็ดพันธุ์พืชสายพันธุ์(เดอร์ meij et al ., 2004 )..
เพียงเท่านั้นที่ไม่มากนักโดยตรงการศึกษาตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการปอก
เวลาและเมล็ดพันธุ์ความกระด้าง,หมายเลขการศึกษา
ที่วัดกัดมีผลใช้บังคับในนกมีจำนวนจำกัด. รถตู้เดอร์ meij และ
ตามมาตรฐานการแข่งขัน(เดอร์ meij และการแข่งขัน 2004 )และ herrel et al . ( herrel
et al . 2005 ที่ herrel et al . 2005 B )มีผลใช้บังคับการกัดที่เกี่ยวข้องกับหัว
รูปร่างลักษณะของหิน. ใน galápagos บังคับให้กินนกฟินซ์ไม่ได้เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับ
ซึ่งจะช่วยให้มีขนาดจะงอยปากแต่ได้มากยิ่งขึ้นอย่างมากเพื่อมุ่งหน้าไปความกว้าง
ความสัมพันธ์ดังกล่าวอาจเป็นที่คาดหวังว่านับตั้งแต่มีผลใช้บังคับการกัดสูงสุดคือ
อย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับขนาดของกล้ามเนื้อการยืดกล้ามเนื้อต้นขากราม(เดอร์
meij และการแข่งขัน2004 )และขนาดของหัวอย่างใกล้ชิดสัมพันธ์กับขนาดกราม
กล้ามเนื้อ( herrel et al . 2001 herrel et al . 2002 )..