he Woman in Black is not a fresh ar

he Woman in Black is not a fresh arrival to the horror splinter where the ghost story resides. However, great period ghost story films are in short supply, and Watkins' film most assuredly is a great entry in the sub-genre.

Propelling it forward is Watkins' (Eden Lake) excellent sense of mood and crafting of palpable unease. Quite often the better ghost story films are better because they operate on a what you don't see is what scares you more level, Watkins has managed to keep that aspect of his film whilst also giving us enough of the truly terrifying spirit to jolt us in our seats; often showing her to us and not to Radcliffe's Kipps! When the shocks come, and there are many and they are bona fide underwear soiling, they act as merciful releases from the built up dread, but then when Watkins doesn't deliver a shock, we are left waiting uneasily, darting our eyes all over the expansive frame, searching fruitlessly for a glimpse of something troubling. Did that wind up toy move? Is that a pallid face we just glimpsed in the shadows? That damn rocking chair is the scariest there has ever been! And on it goes....

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาผู้หญิงในชุดดำไม่ได้มาถึงที่สดใหม่เพื่อสะเก็ดสยองขวัญที่อาศัยอยู่เรื่องผี อย่างไรก็ตามภาพยนตร์เรื่องผีช่วงเวลาที่ดีในการจัดหาสั้นและ Watkins 'ฟิล์มแน่นอนที่สุดเป็นรายการที่ยิ่งใหญ่ในประเภทย่อย. ขับเคลื่อนไปข้างหน้ามันเป็นวัตคินส์ (Eden Lake) ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมของอารมณ์และงานหัตถกรรมของความไม่พอใจที่เห็นได้ชัด บ่อยครั้งมากที่ดีกว่าภาพยนตร์เรื่องผีจะดีกว่าเพราะพวกเขาทำงานในสิ่งที่คุณไม่เห็นคือสิ่งที่คุณกลัวระดับมากขึ้น Watkins มีการจัดการเพื่อให้ทุกแง่มุมของภาพยนตร์ของเขาว่าในขณะที่ยังให้เราพอของจิตวิญญาณที่น่ากลัวอย่างแท้จริงที่จะเขย่าเรา ในที่นั่งของเรา มักจะแสดงของเธอให้เราและจะไม่ Kipps ของคลิฟ! เมื่อแรงกระแทกมาและมีจำนวนมากและพวกเขาจะ Bona fide ชุดชั้นในสกปรกพวกเขาทำหน้าที่เป็นรุ่นเมตตาจากความกลัวสร้างขึ้น แต่แล้วเมื่อ Watkins ไม่ได้ส่งมอบช็อตเราจะเหลือรออย่างหงุดหงิดพุ่งสายตาของเราทั่ว กรอบการขยายตัว, การค้นหาเหาะเหินสำหรับเหลือบของสิ่งที่หนักใจ ไม่ว่าลมขึ้นย้ายของเล่น? นั่นคือใบหน้าที่ซีดเราก็เห็นอยู่ในเงามืด? ที่เก้าอี้โยกแช่งเป็นที่น่ากลัวที่สุดเคยมี! และมันจะไป ....

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาผู้หญิงในชุดดำไม่ใช่มาถึงสดสยองขวัญเสี้ยนที่เล่าเรื่องผีอยู่ อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์เล่าเรื่องผีช่วงที่ดีในการจัดหาสั้น และวัตกินส์ ' ภาพยนตร์มากที่สุดแน่นอนเป็นรายการที่ดีในประเภทย่อย

ขับเคลื่อนไปข้างหน้าคือ วัตกินส์ ( Eden Lake ) ความรู้สึกที่ดีของอารมณ์และงานหัตถกรรมของเห็นได้ชัดความไม่สบายใจค่อนข้างบ่อยเรื่องดีกว่าผีภาพยนตร์ที่ดีเพราะพวกเขาทำงานในสิ่งที่คุณไม่เห็นคือสิ่งที่คุณกลัวระดับเพิ่มเติม วัตกิ้นส์ได้จัดการเก็บที่ด้านภาพยนตร์ของเขาในขณะที่ยังให้เราได้เพียงพอของจิตวิญญาณที่น่ากลัวอย่างแท้จริงจะเขย่าเราที่นั่งของเรา มักจะแสดงออกกับเราและไม่คลิฟของคิปส์ ! เมื่อแรงกระแทกมาและมีจำนวนมากและพวกเขา Bona fide ชุดชั้นในสกปรกที่พวกเขาทำหน้าที่เมตตาออกจากสร้างความหวาดกลัว แต่แล้วเมื่อวัตไม่ส่งช็อต เหลือรอกระสับกระส่าย darting ตา , ทั่วกรอบไพศาล , ค้นหา fruitlessly ให้เหลือบของสิ่งที่หนักใจ ทำที่ไขลานย้าย ? คือว่าซีดหน้าเราก็มองผ่านๆ ในเงา ?ไอ้เก้าอี้โยกอยู่ที่เคยมี ! และเมื่อมันผ่านไป . . . . . . .