We start with the question ‘why do

We start with the question ‘why do countries trade?’ At first sight this seems too
obvious to deserve very much attention, but in a world of politically motivated
nation states, trade cannot be taken for granted. If countries do not believe that
trade is in their interest they can close their borders. China, the USSR, and Japan
have all followed this policy in recent history. A policy of not trading, or limiting
trade by tariffs or quotas, is known as ‘protectionism’, or in its extreme form
‘isolationism’. It seeks to exclude the goods produced by foreigners from local
markets in order to protect the livelihood of local producers. Protectionism can
look very attractive to a community which feels that its livelihood is under threat.
One reason for adopting these policies is to protect local resources. It may seem
that valuable raw materials are being exported by unprincipled traders, leaving
nothing for the local inhabitants. When the reserves are all gone, the country will
be left in poverty.2 Another is to protect local jobs and skills which have been
developed over many years. If the local shipyard or car plant, on which thousands
of jobs depend, is about to close because it cannot compete with foreign yards,
offering subsidies or passing laws preventing imports is a natural response. After
all, this could be just the beginning. Soon other industries will be under attack and
then how will the country earn its living? Currency reserves will drain away and
the country will be left in poverty. Or will it?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเริ่มต้นด้วยคำถามที่ว่าทำไมประเทศการค้า? ที่เห็นครั้งแรกนี้ดูเหมือนว่าเกินไป
ที่เห็นได้ชัดที่จะได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก แต่ในโลกของการเมืองสหรัฐฯ
ประเทศการค้าไม่สามารถที่สำหรับรับ ถ้าประเทศไม่เชื่อว่า
ค้าอยู่ในความสนใจของพวกเขาพวกเขาสามารถปิดพรมแดนของพวกเขา ประเทศจีนล้าหลังและญี่ปุ่น
ได้ปฏิบัติตามทุกนโยบายนี้ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมานโยบายของการซื้อขายไม่ได้หรือการ จำกัด การค้า
โดยภาษีหรือโควต้าเป็นที่รู้จักกันเป็น 'ปกป้อง' หรือในรูปแบบที่รุนแรงของ
โดดเดี่ยว ' จะพยายามที่จะไม่รวมสินค้าที่ผลิตโดยชาวต่างชาติจากตลาดท้องถิ่น
เพื่อปกป้องการทำมาหากินของผู้ผลิตในท้องถิ่น สามารถปกป้อง
ดูน่าสนใจมากในชุมชนที่รู้สึกว่าการทำมาหากินของมันอยู่ภายใต้การคุกคาม.
เหตุผลหนึ่งที่ทำให้การใช้นโยบายเหล่านี้คือการปกป้องทรัพยากรท้องถิ่น มันอาจจะดูเหมือน
ว่าวัตถุดิบที่มีค่าจะถูกส่งออกโดยผู้ค้าศีลธรรมออก
อะไรเลยสำหรับคนที่อาศัยอยู่ในท้องถิ่น เมื่อสำรองจะหายไปทุกประเทศจะ
ถูกทิ้งไว้ใน poverty.2 อื่นคือการปกป้องงานท้องถิ่นและทักษะที่ได้รับการพัฒนา
เป็นเวลาหลายปี ถ้าอู่ต่อเรือในประเทศหรือโรงงานรถยนต์ที่พัน
ของงานขึ้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะปิดเพราะมันไม่สามารถแข่งขันกับต่างประเทศหลา,
ให้เงินอุดหนุนหรือผ่านกฎหมายการป้องกันการนำเข้าที่ตอบสนองต่อธรรมชาติ
หลังจากทั้งหมดนี้อาจเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น อุตสาหกรรมอื่น ๆ ในเร็ว ๆ นี้จะอยู่ภายใต้การโจมตีและ
แล้วว่าจะประเทศที่ได้รับการดำรงชีวิตของมัน สงวนเงินตราจะระบายออกไปและ
ประเทศจะถูกทิ้งไว้ในความยากจน หรือจะได้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเริ่มต้น ด้วยคำถาม 'ทำไมทำประเทศค้า' ดูที่ตา นี่เหมือนเกินไป
แรงจูงใจชัดเจนสมควรมากสนใจ แต่ ในโลกของความเป็นทางการเมือง
ประเทศอเมริกา ค้าไม่ควรได้รับการ ถ้าประเทศไม่สามารถเชื่อว่า
ค้าเป็นพวกเขาสามารถปิดขอบของพวกเขา จีน สหภาพโซเวียต และญี่ปุ่น
ทั้งหมดได้ตามนโยบายนี้ในประวัติศาสตร์ล่าสุด นโยบายไม่มีการซื้อขาย หรือจำกัด
ค้าภาษีศุลกากรหรือโควต้า เป็นที่รู้จักกัน เป็น 'ปกป้อง' หรือ ในรูปแบบมาก
'isolationism' มันพยายามที่จะไม่รวมสินค้าที่ผลิต โดยชาวต่างชาติจากท้อง
ตลาดเพื่อดำรงชีวิตของผู้ผลิตในท้องถิ่น สามารถปกป้อง
ดูความน่าสนใจให้ชุมชนซึ่งรู้สึกว่า การดำรงชีวิตอยู่ภายใต้ภัยคุกคามได้
เหตุผลหนึ่งในการนำนโยบายเหล่านี้จะปกป้องทรัพยากรท้องถิ่น มันอาจดูเหมือน
ว่า ดิบมีค่าการส่งออก โดยผู้ค้า unprincipled ออก
อะไรสำหรับคนท้องได้ เมื่อสำรองหายไปทั้งหมด ประเทศจะ
ซ้ายใน poverty.2 อีกจะป้องกันเฉพาะงานและทักษะที่ได้รับ
มาหลายปี ถ้าต่อเรือเบาชวนท้องถิ่นหรือรถโรงงาน ในหลักพันซึ่ง
งานขึ้น จะปิดเนื่องจากมันไม่สามารถแข่งขันกับต่างประเทศหลา,
เสนอเงินอุดหนุน หรือผ่านกฎหมายป้องกันการนำเข้าเป็นการตอบสนองตามธรรมชาติ หลังจาก
ทั้งหมด อาจเป็นเพียงการเริ่มต้น อุตสาหกรรมอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้จะอยู่ภายใต้การโจมตี และ
แล้ววิธีจะประเทศรายได้ของชีวิต สกุลเงินสำรองจะเบา และ
จะเหลือประเทศความยากจน หรือจะได้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราจะเริ่มด้วยคำถามที่ว่า:'ทำไมประเทศหรือไม่?"ที่เห็นครั้งแรกนี้ดูเหมือนจะมากเกินไปเห็นได้ชัด
ซึ่งจะช่วยในการสมควรได้รับความสนใจมากนักเป็นอย่างมากแต่ในโลกแห่งรัฐ
ซึ่งจะช่วยสร้างแรงจูงใจทางการเมืองประเทศชาติการค้าไม่สามารถได้รับ หากประเทศไม่เชื่อว่า
ทางการค้าอยู่ในความสนใจของพวกเขาพวกเขาสามารถอยู่ใกล้พรมแดนของตน อดีต สหภาพโซเวียต จีนและญี่ปุ่น
ซึ่งจะช่วยให้ได้ทั้งหมดตามนโยบายในประวัติศาสตร์แห่งนี้เมื่อไม่นานมานี้นโยบายที่ไม่ได้การซื้อขายหรือการจำกัดการ
ทางการค้าโดยโควต้าหรือลด ภาษี เป็นที่รู้จักกันในชื่อของ'การกีดกัน'หรือใน Extreme รูปแบบ
'ลัทธิแยกตัวจากชาติอื่นของพื้นที่ มันจะช่วยในการแยกสินค้าที่ผลิตโดยชาวต่างชาติจากตลาดท้องถิ่น
ซึ่งจะช่วยในการสั่งซื้อเพื่อป้องกันชีวิตของผู้ผลิตในท้องถิ่น กีดกันทางการค้าสามารถ
ซึ่งจะช่วยดูน่าดึงดูดใจเป็นอย่างมากสำหรับชุมชนที่ไม่รู้สึกว่าชีวิตของตนอยู่ ภายใต้ ภัย คุกคาม.
สาเหตุหนึ่งที่ทำให้ใช้นโยบายเหล่านี้คือการปกป้องทรัพยากรในท้องถิ่น มันอาจจะดูเป็นเรื่อง
วัตถุดิบที่เป็นประโยชน์เป็นการส่งออกโดยพ่อค้าคนกลางไม่มีศีลธรรมออกจาก
ไม่มีอะไรสำหรับผู้อยู่อาศัยในท้องถิ่น เมื่อขอสงวนสิทธิ์ที่จะไปหมดทั้งประเทศจะ
ซึ่งจะช่วยให้ทางด้านซ้ายใน poverty. 2 อีกคนหนึ่งคือการปกป้องและความชำนาญงานท้องถิ่นซึ่งมีการ
ซึ่งจะช่วยพัฒนาขึ้นในช่วงหลายปีจำนวนมาก หากโรงงานผลิตรถหรืออู่ต่อเรือในท้องถิ่นที่พัน
ซึ่งจะช่วยงานต่างๆขึ้นอยู่กับกำลังจะอยู่ใกล้เพราะมันไม่สามารถแข่งขันกับต่างประเทศเงินอุดหนุนหลา
จัดให้บริการหรือผ่านกฎหมายการป้องกันไม่ให้มีการนำเข้าการตอบสนองทางธรรมชาติ หลังจาก
ทั้งหมดนี้จะเป็นเพียงแค่การเริ่มต้น อุตสาหกรรมอื่นๆอีกไม่นานจะต้องอยู่ ภายใต้ การโจมตีและ
ซึ่งจะช่วยได้อย่างไรจากนั้นจะประเทศที่ได้รับอยู่ ขอสงวนสิทธิ์สกุลเงินจะสะเด็ดน้ำอยู่ห่างออกไปในประเทศและ
ซึ่งจะช่วยจะอยู่ในความยากจน หรือจะเป็น