First, they highlight a meaningful

First, they highlight a meaningful problem in gift ex-change—whereas givers believe that spending money on more expensive gifts is the key to eliciting feelings of appreciation, recipients do not agree. Instead, it seems that money can’t buy love, and givers would do well to buy a thoughtful gift, rather than a more
expensive one.
Second, our results suggest that gift-givers have a hard time putting themselves in the shoes of gift-recipients.
Thisfinding is especially noteworthy because people often play the role
of gift-giver and gift-recipient. Nevertheless, what is learned in one
role (e.g., receiver) does not seem to inform judgments made in an-other (e.g., giver). Finally, this work adds to a growing stream of re-search on misjudging others’ self-interest in social exchange ( Flynn
& Lake, 2008; Heath, 1999; Miller & Ratner, 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก พวกเขาเน้นปัญหาสำคัญในอดีตของขวัญ-การเปลี่ยนแปลง — ในขณะที่ฏิบตัสิเชื่อว่า ใช้จ่ายเงินของขวัญราคาแพงมากขึ้นเป็นสิ่งสำคัญที่ความรู้สึกชื่นชม eliciting ผู้รับไม่ยอมรับ แทน มันดูเหมือนว่า เงินไม่สามารถซื้อความรัก และฏิบตัสิจะทำดีเพื่อซื้อเป็นของขวัญ แทนที่มากขึ้นหนึ่งที่แพง ที่สอง ผลลัพธ์ของเราแนะนำว่า ของขวัญฏิบตัสิมีเวลาใส่ตัวเองในรองเท้าของผู้รับของขวัญ Thisfinding เป็นที่น่าสังเกตโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากท่านมักจะเล่นบทบาทรู้ของขวัญและของขวัญที่รับ แต่ สิ่งเรียนรู้ในบทบาท (เช่น ตัวรับ) ไม่ให้ใช้ดุลยพินิจในการอื่น ๆ (เช่น รู้) ในที่สุด งานนี้เพิ่มกับกระแสเติบโตของการค้นหา misjudging ผู้อื่นประโยชน์ส่วนตนของเราในการแลกเปลี่ยนทางสังคม (ฟลินน์และค 2008 สุขภาพ 1999 มิลเลอร์และแรตเนอร์ 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่พวกเขาเน้นปัญหาที่มีความหมายในอดีตที่ระลึกการเปลี่ยนแปลงในขณะที่ผู้คนเชื่อว่าการใช้จ่ายเงินในของขวัญราคาแพงมากขึ้นเป็นกุญแจสำคัญในการหาความรู้ความรู้สึกของการแข็งค่าของผู้รับไม่เห็นด้วย แต่มันดูเหมือนว่าเงินไม่สามารถซื้อความรักและผู้ให้จะทำอย่างไรดีที่จะซื้อของขวัญรอบคอบมากกว่าขึ้น
ราคาแพง.
ประการที่สองผลของเราแสดงให้เห็นว่าผู้ให้ของขวัญมีเวลาที่ยากวางตัวเองในรองเท้าของที่ระลึก -recipients.
nding Fi นี้เป็นที่น่าสังเกตโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะคนมักจะเล่นบทบาท
ของของขวัญและของที่ระลึกมอบให้ผู้รับ แต่สิ่งที่ได้เรียนรู้ใน
บทบาท (เช่นรับ) ดูเหมือนจะไม่แจ้งให้ตัดสินทำในแบบอื่น ๆ (เช่นมอบให้) ในที่สุดงานนี้เพื่อเพิ่มกระแสการเติบโตของใหม่ค้นหาใน misjudging ดอกเบี้ยตนเองของผู้อื่นในการแลกเปลี่ยนทางสังคม (ฟลินน์
และทะเลสาบ 2008 เฮลธ์ 1999; มิลเลอร์และแรทเนอร์, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างแรก พวกเขาเน้นความหมาย ปัญหาในส่วนของขวัญแฟนเก่าเปลี่ยนผู้ให้เชื่อว่าการใช้จ่ายเงินกับของขวัญราคาแพงมากขึ้นคือ คีย์เพื่อ eliciting ความรู้สึกถึงผู้รับไม่เห็นด้วย แต่ดูเหมือนว่า เงินไม่สามารถซื้อความรักและสายใยจะดีซื้อของขวัญรอบคอบมากกว่ามากกว่าราคาแพงประการที่สอง จากผลการศึกษานี้ ผู้ให้ของขวัญมีเวลายากการใส่ตัวเองในรองเท้าของผู้รับของขวัญนี้จึงหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะว่าคนมักจะมีบทบาทของผู้ให้ และผู้รับ ของขวัญ ของขวัญ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เรียนรู้ในหนึ่งบทบาท ( เช่นตัวรับ ) ดูเหมือนจะไม่แจ้งให้ทราบคำตัดสินในอื่น ๆ ( เช่นผู้ให้ ) ในที่สุด งานนี้เพื่อเพิ่มกระแสการเติบโตของ Re ค้นหา misjudging ผู้อื่นการแลกเปลี่ยนทางสังคม ( ฟลินน์& ทะเลสาบ , 2008 ; Heath , 1999 ; มิลเลอร์ & แรทเนอร์ , 1998 )