Problems in Mexico were aggravated

Problems in Mexico were aggravated by fiscal
deficits and inflation. After Mexico discovered new
oil reserves and began producing oil in larger
amounts in 1977, the country borrowed more money
with oil as implicit collateral. But this money, too,
was not wisely invested, and the oil industry was
operated with considerable inefficiency. Exchangerate
appreciation hurt other exports, and non-oil industries
were neglected.
If the first oil shock incited a spate of international
lending, the second oil shock, in 1979, triggered a reversal
of this process as interest rates rose, stagnation
reduced the demand for exports from developing
countries, and high debt levels made further borrowing
more difficult. When real interest rates rose dramatically
after 1979, Mexico’s debt burden became
untenable. In early 1982, Mexico’s financial position
deteriorated rapidly. The country needed to borrow
some $20 billion that year to finance its existing loans
and meet its expected deficit. As the year progressed,
bank loans were harder to arrange and required a substantially
higher interest rate. Inflation rose, and a series
of currency devaluations began.
The early years of the crisis were harsh for Mexico.
An economic adjustment program under IMF auspices
restored economic order. Elements of the typical IMF
stabilization packages included liberalization of foreign-exchange
and import controls, devaluation, interest-rate
increases, deficit reduction, wage restrictions,
decreased price controls, and a general opening
up of the economy. It was widely argued in Mexico
that adjustment without growth would ensue, with
negative development consequences.
Real income fell dramatically from 1982 to 1985.
By then it had become clear that although the fire was
being contained, it was not going out. Although the
public-sector deficit fell from about 17% to 8% as a
share of GDP, GDP itself had fallen dramatically, and
poverty and inequality had risen. No new capital

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาในเม็กซิโกมี aggravated โดยบัญชีขาดดุลและเงินเฟ้อ หลังจากเม็กซิโกที่ค้นพบใหม่น้ำมันสำรอง และเริ่มผลิตน้ำมันขนาดใหญ่ยอดเงินใน 1977 เงินยืมมาประเทศด้วยน้ำมันเป็นหลักทรัพย์นัย แต่นี้เงิน เกินไปได้ไม่อย่างชาญฉลาดลงทุน และอุตสาหกรรมน้ำมันinefficiency จำนวนมากที่ดำเนินการ Exchangerateเพิ่มค่าเจ็บอื่น ๆ ส่งออก และไม่ใช่น้ำมันอุตสาหกรรมมีที่ไม่มีกิจกรรมถ้าช็อคน้ำมันแรก incited ระลอกของนานาชาติให้กู้ยืม ช๊อคน้ำมันสอง ในปีค.ศ. 1979 ทริกเกอร์การกลับรายการของกระบวนการนี้เป็นอัตราดอกเบี้ยกุหลาบ ซบความต้องการส่งออกลดลงจากการพัฒนาประเทศ และระดับหนี้ที่สูงทำให้กู้ยืมเงินเพิ่มเติมยากขึ้น เมื่ออัตราดอกเบี้ยแท้จริงกุหลาบอย่างมากหลังจากปีค.ศ. 1979 เป็นภาระหนี้ของประเทศเม็กซิโกuntenable ในช่วงปี 1982 เม็กซิโกของเงินตำแหน่งเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็ว ประเทศที่ต้องขอยืมบาง $20 พันล้านปีการเงินของเงินให้สินเชื่อที่มีอยู่และตอบสนองของดุลที่คาดไว้ ขณะที่ปีหน้าไปเพียงใดสินเชื่อธนาคารได้ยากในการจัด และต้องการมากอัตราดอกเบี้ยสูงขึ้น เงินเฟ้อโรส และชุดสกุลเงิน devaluations เริ่มช่วงปีแรก ๆ ของวิกฤตรุนแรงสำหรับประเทศเม็กซิโกโปรแกรมปรับปรุงเศรษฐกิจภายใต้ปฎิบัติการ IMFเรียกคืนใบสั่งทางเศรษฐกิจ องค์ประกอบของ IMF โดยทั่วไปแพคเกจเสถียรภาพรวมเปิดเสรีของประเทศนำเข้าตัวควบคุม devaluation อัตราดอกเบี้ยเพิ่มขึ้น ลดการขาดดุล ข้อ จำกัดค่าจ้างควบคุมราคาสินค้าลดลง และเปิดทั่วไปขึ้นของเศรษฐกิจ อย่างกว้างขวางถูกโต้เถียงในเม็กซิโกการปรับปรุง โดยไม่มีเจริญเติบโตจะใส่ใจ ด้วยผลพัฒนาลบรายได้จริงตกอย่างมากจากปี 1982-1985แล้ว มันก็กลายเป็นชัดว่าถึงแม้ว่าไฟถูกมีอยู่ มันไม่กำลังออก แม้ว่าการภาครัฐขาดดุลลดลงจากประมาณ 17% 8% เป็นการส่วนแบ่งของ GDP, GDP เองได้ลดลงอย่างมาก และความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันมีเพิ่มขึ้น ไม่มีเมืองหลวงใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาในเม็กซิโกถูก aggravated โดยงบประมาณ
ขาดดุลและอัตราเงินเฟ้อ หลังจากเม็กซิโกค้นพบใหม่
น้ำมันสำรองและเริ่มการผลิตน้ำมันในขนาดใหญ่
ปริมาณในปี 1977 ประเทศที่ยืมเงินได้มากขึ้น
ด้วยน้ำมันเป็นหลักประกันโดยปริยาย แต่เงินนี้มากเกินไป
ก็ไม่ได้ลงทุนอย่างชาญฉลาดและอุตสาหกรรมน้ำมันได้รับการ
ดำเนินการกับการขาดประสิทธิภาพมาก ExchangeRate
ความชื่นชมเจ็บส่งออกอื่น ๆ และอุตสาหกรรมที่ไม่ใช่น้ำมัน
ที่ถูกทอดทิ้ง.
ถ้าช็อตน้ำมันครั้งแรกเข้าฝันน้ำท่วมของต่างประเทศ
การให้กู้ยืมเงินช็อตน้ำมันครั้งที่สองในปี 1979 เรียกการพลิกกลับ
ของกระบวนการนี้เป็นอัตราดอกเบี้ยที่ปรับตัวสูงขึ้น, ความเมื่อยล้า
ลดความต้องการ การส่งออกจากการพัฒนา
ประเทศและระดับหนี้ที่สูงทำให้การกู้ยืมต่อไป
ยากขึ้น เมื่ออัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงเพิ่มขึ้นอย่างมาก
หลังจากปี 1979 ภาระหนี้ของเม็กซิโกกลายเป็น
ไม่สามารถป้องกันได้ ในช่วงต้นปี 1982 ฐานะการเงินของเม็กซิโก
ทรุดลงอย่างรวดเร็ว ประเทศที่จำเป็นในการกู้เงิน
บาง 20000000000 $ ในปีนั้นการให้กู้ยืมเงินเพื่อเป็นเงินทุนที่มีอยู่
และตอบสนองความคาดหวังของการขาดดุล ในฐานะที่เป็นปีที่ก้าวหน้า
สินเชื่อจากธนาคารได้ยากที่จะจัดให้มีและจำเป็นอย่างมาก
อัตราดอกเบี้ยที่สูงขึ้น อัตราเงินเฟ้อเพิ่มขึ้นและชุด
ของ devaluations สกุลเงินเริ่ม.
ในช่วงปีแรกของวิกฤตรุนแรงเม็กซิโก.
โปรแกรมการปรับตัวทางเศรษฐกิจภายใต้การอุปถัมภ์ของกองทุนการเงินระหว่าง
การบูรณะเพื่อเศรษฐกิจ องค์ประกอบของกองทุนการเงินระหว่างประเทศโดยทั่วไป
แพคเกจรวมถึงการเปิดเสรีการรักษาเสถียรภาพของอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ
และการควบคุมการนำเข้าลดค่าเงินอัตราดอกเบี้ย
ที่เพิ่มขึ้น, ลดการขาดดุลข้อ จำกัด ค่าจ้าง
ลดลงการควบคุมราคาและเปิดทั่วไป
ขึ้นของเศรษฐกิจ เป็นที่ถกเถียงกันอย่างกว้างขวางในเม็กซิโก
ว่าการปรับโดยไม่มีการเจริญเติบโตจะตามมาด้วย
ผลกระทบการพัฒนาเชิงลบ.
รายได้ที่แท้จริงลดลงอย่างมาก 1982-1985.
จากนั้นมันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่าถึงแม้จะเกิดไฟไหม้ได้รับการ
ถูกมีอยู่มันก็ไม่ได้ออกไปข้างนอก แม้ว่า
การขาดดุลภาครัฐลดลงจากประมาณ 17% เป็น 8% เป็น
หุ้นของ GDP GDP เองก็ลดลงอย่างมากและ
ความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันขึ้นมา ไม่มีทุนใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาในเม็กซิโกเป็น aggravated โดยการขาดดุลการคลัง
และอัตราเงินเฟ้อ หลังจากเม็กซิโกค้นพบน้ำมันสำรองใหม่
และเริ่มผลิตน้ำมันในปริมาณขนาดใหญ่
ในปี 1977 ประเทศยืมเงิน
กับน้ำมันเป็นระบบหลักประกัน แต่เงินนี้ , เกินไป ,
ไม่ได้ลงทุนอย่างชาญฉลาด และอุตสาหกรรมน้ำมันถูก
การขาดมาก ล
แข็งค่ากระทบการส่งออกอื่นๆและไม่ใช่อุตสาหกรรมน้ำมัน

ถ้าถูกทอดทิ้ง โช๊คน้ำมันก่อนก่อเหตุเป็นจำนวนมากของการให้กู้ยืมเงินระหว่างประเทศ
, ช็อก , น้ํามันที่สองในปี 1979 , เรียกกลับ
ของกระบวนการนี้ขณะที่อัตราดอกเบี้ยเพิ่มขึ้น , ลดความเมื่อยล้า

อุปสงค์การส่งออกจากการพัฒนาประเทศและระดับหนี้สูงผลิต
ยืมต่อไปได้ยาก . เมื่ออัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงเพิ่มขึ้นอย่างมาก
หลังปี 1979ภาระหนี้ของเม็กซิโกกลายเป็น
ไม่ได้ . ในช่วงต้นปี 1982 ในฐานะการเงินของเม็กซิโก
เสื่อมโทรมอย่างรวดเร็ว ประเทศต้องการขอยืม
บาง $ 20 พันล้านปีการเงินของเงินกู้ยืมที่มีอยู่
เจอของที่คาดว่าติดลบ เป็นปีที่ธนาคารมีความก้าวหน้า
ยากที่จะจัดและต้องการอย่างมาก
สูงกว่าอัตราดอกเบี้ย อัตราเงินเฟ้อที่เพิ่มขึ้น และลดค่าเงินสกุลเงินของชุด

เริ่ม .ปีแรกของวิกฤตและรุนแรงของเม็กซิโก .
ปรับโปรแกรมภายใต้การอุปถัมภ์
บูรณะเศรษฐกิจ IMF เศรษฐกิจเพื่อ องค์ประกอบโดยทั่วไปแพคเกจรวมการเปิดเสรีระหว่าง

และนำเข้าต่างประเทศ ควบคุมการลดค่าดอกเบี้ย
เพิ่มขึ้น ลดการขาดดุล ค่าจ้างข้อจำกัด
ลดลงการควบคุมราคา และการเปิดทั่วไป
ขึ้นของเศรษฐกิจมันกำลังโต้เถียงกันอย่างกว้างขวางในเม็กซิโก
ที่ปรับโดยไม่มีการพัฒนาจะตามมาด้วย

ผลการพัฒนาเชิงลบ รายได้ที่แท้จริงลดลงอย่างมากจาก 1982 1985 .
แล้วมันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่า แม้ว่าไฟ
ถูก ที่มีอยู่ มันก็ไม่ยอมออก แม้ว่า
ภาครัฐขาดดุลลดลงจากประมาณร้อยละ 17 ถึงร้อยละ 8 เป็น
แบ่งปันของ GDP GDP เองได้ลดลงอย่างมากและ
ความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันได้เพิ่มขึ้น ไม่มีทุนใหม่