Finally, when the writer reassures

Finally, when the writer reassures the reader that he has nothing to gain economically from his proposal, for he has no children, Swift is playing on the common protestation of writers that their political and social proposals are made altruistically for the good of society and should therefore be believed to be all the more sincere. If the writer did have children and lived in Ireland, it would be consistent to eat them or sell them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุดท้าย เมื่อผู้เขียน reassures อ่านว่า เขามีอะไรจะได้รับอย่างจากข้อเสนอของเขา สำหรับเขาไม่มีลูก Swift จะเล่นบน protestation ทั่วไปของนักเขียนที่ข้อเสนอทางการเมือง และสังคมของพวกเขาจะทำ altruistically ดีของสังคม และควรจะเชื่อจึงให้ ทั้งหมดมีความจริงใจ ถ้าผู้เขียนไม่ได้มีเด็ก และอาศัยอยู่ในไอร์แลนด์ มันจะสอดคล้องกัน ไปกินพวกเขาขายพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุดท้ายเมื่อนักเขียนให้ความมั่นใจกับผู้อ่านว่าเขามีอะไรจะได้รับทางเศรษฐกิจจากข้อเสนอของเขาเพราะเขาไม่มีลูกสวิฟท์เป็นผู้เล่นที่ประท้วงร่วมกันของนักเขียนว่าข้อเสนอทางการเมืองและสังคมของพวกเขาจะทำ altruistically สำหรับการที่ดีของสังคมและควร จึงจะเชื่อว่าเป็นข้อมูลที่มีความจริงใจมากขึ้น ถ้าเขียนก็มีเด็กและอาศัยอยู่ในไอร์แลนด์ก็จะสอดคล้องกับการกินพวกเขาหรือพวกเขาขาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่สุด เมื่อผู้เขียนไม่ให้อ่าน ว่าเขามีอะไรที่จะได้รับทางเศรษฐกิจจากข้อเสนอของเขา เขาไม่มีลูกรวดเร็วเล่นในทั่วไปการประท้วงของนักเขียนที่ตนทางการเมืองและสังคมข้อเสนอที่ทำ altruistically สำหรับที่ดีของสังคม และดังนั้นจึงควรเชื่อได้ทั้งหมดมากกว่าจริงใจ ถ้าเขียนแล้วมีเด็กและอาศัยอยู่ในไอร์แลนด์มันจะสอดคล้องกันเพื่อรับประทานหรือขายได้