Our goal in the present study was t

Our goal in the present study was to assess whether the burglar alarm defense
was effective for dim light emitters at low cell concentrations. To accomplish this,
we conducted a series of behavioral experiments that measured the foraging efficiency
of the nocturnal reef fish, Apogon maculatus (Poey, 1860), on the grass shrimp
Palaemonetes pugio Holthuis, 1949, in the presence of P. noctiluca or L. polyedrum.
Palaemonetes pugio, whose diet includes a range of phytoplankton, typically is found
in tidal habitats and thus is likely to encounter bioluminescent dinoflagellates such
as Alexandrium tamarense (Lebour, 1925) Balech, 1992 and Lingulodinium polyedrum,
which overlap its geographic range (Kelly 1968, Nixon and Oviatt 1973,
Morgan 1980, Hargraves and Maranda 2002). Additionally, P. pugio had previously
been found to feed on Pyrocystis spp. (Fink 2007). Thus, P. pugio is a useful model
consumer for Pyrocystis fusiformis (W. Thomson, 1876) Murray, 1885 because it is
exposed to bioluminescent dinoflagellates in nature and is a predator of P. fusiformis
in laboratory conditions. The natural environment of A. maculatus is in the vicinity of coral reefs, where it can be found in a variety of habitats at depths ranging from approximately
1 to 24 m. Habitats this species is known to occupy include the tidepool/
strand area, shallow sand, grass (both shallow and deep), mangrove, shallow forereef,
and the patch reef itself (Smith 1997). As A. maculatus’ feeding schedule coincides
with the luminescent phase of dinoflagellates, they are exposed to this phenomenon
on a nightly basis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายของเราในการศึกษาปัจจุบันคือการ ประเมินว่า การขโมยปลุกป้องกัน
ถูกการ emitters มิติแสงที่ความเข้มข้นต่ำเซลล์ การทำ,
เราดำเนินชุดการทดลองพฤติกรรมที่วัดประสิทธิภาพอก
ปลาปะการังบรรณาธิการ Apogon maculatus (Poey, 1860), กุ้งหญ้า
pugio Palaemonetes Holthuis, 1949 ในต่อหน้าของพี noctiluca หรือ L. polyedrum
Palaemonetes pugio อาหารมีช่วงของ phytoplankton โดยทั่วไปพบ
ในบ่าอยู่อาศัยจึง เป็นแนวโน้มเช่น bioluminescent dinoflagellates
เป็น Alexandrium tamarense (Lebour, 1925) Balech, 1992 และ Lingulodinium polyedrum,
ซึ่งเหลื่อมช่วงของภูมิศาสตร์ (1968 เคลลี่ Nixon และ Oviatt 1973,
1980 มอร์แกน Hargraves และ Maranda 2002) นอกจากนี้ มีมาก่อนของ P. pugio
ถูกพบตัวดึงข้อมูลใน Pyrocystis โอ (Fink 2007) , P. pugio จึงแบบประโยชน์
ผู้บริโภคสำหรับ fusiformis Pyrocystis (W. ทอม 1876) เมอร์เรย์ 1885 ได้
ตาก bioluminescent dinoflagellates ในธรรมชาติ และเป็น predator ของ P. fusiformis
ในสภาพห้องปฏิบัติการ สภาพแวดล้อมธรรมชาติของอ. maculatus มีปะการัง ซึ่งสามารถพบในความหลากหลายของการอยู่อาศัยที่ความลึกตั้งแต่ประมาณ
ม. 1 ถึง 24 สายพันธุ์นี้เป็นที่รู้จักกันครอบครองอยู่อาศัยรวมถึง tidepool /
สแตรนตั้ง ทรายตื้น หญ้า (ทั้งตื้น และลึก), ป่าชายเลน forereef ตื้น,
และปะการังแก้ไขเอง (สมิธ 1997) ตารางอาหารของ maculatus กรุณาเป็น A.
ด้วยระยะ luminescent ของ dinoflagellates พวกเขากำลังเผชิญกับปรากฏการณ์นี้
ตามคืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป้าหมายของเราในการศึกษาครั้งนี้คือการประเมินว่าการป้องกันสัญญาณกันขโมย
ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการปล่อยแสงสลัวที่ระดับความเข้มข้นต่ำเซลล์ เพื่อให้บรรลุนี้
เราดำเนินการชุดของการทดลองพฤติกรรมที่วัดประสิทธิภาพในการหาอาหาร
ของปลาแนวปะการังออกหากินเวลากลางคืน Apogon maculatus (Poey 1860) ในกุ้งหญ้า
Palaemonetes pugio Holthuis 1949 ในการปรากฏตัวของพี noctiluca หรือลิตร polyedrum
Palaemonetes pugio ซึ่งอาหารที่มีความหลากหลายของแพลงก์ตอนพืชซึ่งโดยปกติจะพบได้
ในแหล่งน้ำขึ้นน้ำลงและดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะพบ dinoflagellates เรืองแสงดังกล่าว
เป็น Alexandrium tamarense (Lebour 1925) Balech 1992 และ Lingulodinium polyedrum,
ที่ทับซ้อนช่วงทางภูมิศาสตร์ (เคลลี่ 1968 นิกสันและ Oviatt 1973
มอร์แกน 1980 Hargraves และ Maranda 2002) นอกจากนี้พี pugio เคย
ถูกพบว่ากิน Pyrocystis เอสพีพี (ตำรวจ 2007) ดังนั้น P. pugio เป็นรูปแบบที่มีประโยชน์
ของผู้บริโภคสำหรับ fusiformis Pyrocystis (วชิรทอมสัน, 1876) เมอเรย์ 1885 เพราะมันเป็น
สัมผัสกับ dinoflagellates เรืองแสงในธรรมชาติและเป็นนักล่าของพี fusiformis
ในสภาพห้องปฏิบัติการ สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของ A. maculatus อยู่ในบริเวณใกล้เคียงของแนวปะการังที่สามารถพบได้ในความหลากหลายของแหล่งที่อยู่อาศัยที่ระดับความลึกตั้งแต่ประมาณ
1-24 เมตร แหล่งที่อยู่อาศัยสัตว์น้ำชนิดนี้เป็นที่รู้จักกันจะครอบครองรวมถึง tidepool /
พื้นที่ชายหาดทรายตื้นหญ้า (ตื้นและลึกทั้งสอง) โกงกาง, forereef ตื้น
และแนวปะการังของตัวเอง (สมิ ธ 1997) ในฐานะที่เป็นเอ maculatus 'ตารางการให้อาหารที่สอดคล้อง
กับขั้นตอนการเรืองแสงของ dinoflagellates พวกเขาจะได้สัมผัสกับปรากฏการณ์นี้
ในแต่ละคืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมายของเราในการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินว่า สัญญาณกันขโมยป้องกัน
มีประสิทธิภาพสำหรับแสงสลัว emitters ที่ความเข้มข้นเซลล์ต่ำ เพื่อให้บรรลุนี้
เราดำเนินการชุดของการทดลองที่วัดพฤติกรรมการหาอาหารของปลาแนวปะการังประสิทธิภาพ
nocturnal ใส้ตันที่มีบินคอแดง ( ผลิต , 1860 ) บนหญ้ากุ้ง
palaemonetes pugio holthuis 1949 ต่อหน้าหน้านอคติลูคาหรือ L . polyedrum .
palaemonetes pugio ที่มีอาหารรวมถึงช่วงของแพลงก์ตอนพืช โดยทั่วไปแล้วจะพบในทะเลน้อย
และดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะพบเช่นไบโอลูมิเนสเซนต์ไดโนแฟลเจลเลต
เป็นล็กซานเดรียม tamarense ( lebour 1925 ) balech , 1992 และ polyedrum lingulodinium , ที่ทับซ้อนกันช่วงทางภูมิศาสตร์
( เคลลี่ 1968 Nixon และโอวีออต 1973
มอร์แกน 1980 และ hargraves maranda 2002 )นอกจากนี้ , หน้า pugio ก่อนหน้านี้
พบกิน pyrocystis spp . ( 3 ปี ) ดังนั้น , หน้า pugio เป็นประโยชน์สำหรับผู้บริโภครุ่น
pyrocystis fusiformis ( W ทอมสัน 1876 ) เมอร์เรย์ 1885 เพราะ
ตากไบโอลูมิเนสเซนต์ไดโนแฟลเจลเลตในธรรมชาติ และเป็นนักล่าของหน้า fusiformis
ในสภาพห้องปฏิบัติการ สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของ บินคอแดงที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงของแนวปะการังที่สามารถพบได้ในความหลากหลายของที่อยู่อาศัยที่ความลึกตั้งแต่ 1 เมตร พื้นที่ประมาณ
24 ชนิดนี้เป็นที่รู้จักกันเพื่อครอบครองรวมถึงไทด์พูล ? ริบ /
เกลียวเชือกบริเวณ หาดทรายตื้น หญ้า ( ทั้งตื้นและลึก ) ป่าชายเลน และแนวปะการัง forereef ตื้น , แพทช์เอง
( Smith 1997 ) เป็น บินคอแดง ' ตารางการให้อาหาร coincides
กับเฟสของไดโนแฟลเจลเลตเรืองแสง ,พวกเขาจะสัมผัสกับปรากฏการณ์นี้
บนพื้นฐานทุกคืน