Observations on the Galathea Expedi

Observations on the Galathea Expedition in 1951 demonstrated for the first time the occurrence of living bacteria in some of the deepest parts of the ocean. Prior to this time, 5942 meters was the greatest depth at which bacteria had been found. Most microbiologists questioned whether bacteria could exist in oceanic abysses, although an abundant microflora has been shown to occur in near-shore sediments (ZOBELL, 1946). On theTalismanExpedition, CERTES (1 884 ajfound a few bacteria in bottom deposits taken from a depth of 5100 meters. The indigenous nature of these bac- teria was indicated by their ability to grow in nu- trient medium at hydrostatic pressures that were approximately isobaric with the depth from which they were taken (CERTES, 1884b). While on the Humboldt Plankton Expedition to the West Indies, FISCHER (1894) found a few bacterial colonies on nutrient agar plates inoculated with deep-sea sedi- ment samples, one of which came from a depth of 5280 meters, but there was nothing to indicate whether these bacteria were indigenous or adventi- tious species. In 1948, we obtained from a 5800-meter deep off Bermuda a mud sample in which numerous baro- philic bacteria were found. The term "barophilic" was coined by ZOBELL and JOHNSO(N19 49) to char- acterize microbes which grow preferentially or ex- clusively at high hydrostatic pressures. During the 1950 Mid-Pacific Expedition to the Marshall Is- lands, large bacterial populations were demon- strated in pelagic sediments, including 14 samples taken from depths exceeding 4000 meters; one of these samples containing bacteria came from a depth of 5942 meters (MORITAa nd ZOBELL, 1955). Cultural methods, supplemented by direct micro- scopic observations, were employed to investigate the numbers and kinds of bacteria in marine mate- rials collected by the Galathea. Immediately after being hauled aboard the ship, deep-sea sediment and water samples were transferred aseptically to steel vessels for compression to hydrostatic pres- sures approximately isobaric with the depth from which taken, and placed in a refrigerator at 3-5°C. This operation ordinarily required from 5 to 15 min- utes. Portions of each sample were removed for de- tailed examination as time and facilities permitted.
Temperature Tolerance of Deep-Sea Bacteria.
Haste in handling the deep-sea samples proved to be of utmost importance owing to the temperature sensitivity of the bacteria. About 25 per cent of the marine bacteria collected off the coast of California by ZOBELL and CONN (1940) were killed in 10 min- utes when warmed to 30°C and only 20 per cent survived for 10 minutes at 40°C. Deep-sea bacteria have proved to be even more sensitive to heat than those from shoal waters. The temperature of most of the deep-sea samples ranged from 5" to 10°C when hauled aboard the Galathea, having warmed up from about 3 "C while being brought to the surface. The air temperature in the tropics, like that of the surface water, ranged from 28" to 30°C. Room temperature in the Gala- thea laboratory was usually a few degrees higher, and the temperature in the stateroom used as a mi- crobiological laboratory often exceeded 40°C. Con- sequently we were working near or beyond the threshold of temperature tolerance of many marine microbes. In spite of haste in handling materials and precau- tionary measures designed to keep them cool, many of the more sensitive organisms were probably killed by the heat. Lacking a cold room in which to make the necessary transfers involving minute a- mounts of inocula (often only 0.01 ml), part of the material got warmed up to near laboratory tempera- ture during the measuring, transfer, dilution, and inoculation of the bacteria therein. Fortunately, a good many of the deep-sea bacteria did survive the extreme change in climate to which they were sub- jected during sampling and analytical operations, but we do not ltnow how many may have perished. Data summarized in Table I illustrate the loss of viability of bacteria in deep-sea samples intention- ally subjected to different temperatures for 10 min- utes prior to plating on nutrient agar. Only a small percentage (2.3 to 4.7) of the bacteria survived heating to 50°C for 10 minutes and less than 20 per cent survived for 10 minutes at 40°C. Most of those that survived proved to be spore for- mers. From the data in Table I, it might appear that most of the deep-sea bacteria tolerated a tempera- ture of 30°C for 10 minutes, but this may not be true because, even at "room" temperature, the sam- ples were subjected for several seconds to tempera- tures between 30" and 40°C or higher. Perhaps all of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังเกตบนเร่ง Galathea ในปีค.ศ.แสดงครั้งแรกการเกิดของแบคทีเรียอยู่ในบางส่วนลึกที่สุดของมหาสมุทร ก่อนหน้านี้ 5942 เมตรมีความลึกมากที่สุดที่ได้พบแบคทีเรีย Microbiologists ส่วนใหญ่สอบสวนว่า เชื้อแบคทีเรียอาจมีอยู่ในมหาสมุทร abysses แม้ว่า microflora อุดมสมบูรณ์ได้รับการแสดงการเกิดตะกอนใกล้ฝั่ง (ZOBELL, 1946) ใน theTalismanExpedition, CERTES (ajfound 1 884 ที่ฝากมาจากความลึกของ 5100 เมตรด้านล่างกี่แบคทีเรียในการ ลักษณะพื้นเมืองของบัค-teria เหล่านี้ได้ตามความสามารถในการเติบโตใน nu trient ที่ความดันหยุดนิ่งที่ isobaric ประมาณความลึกซึ่งที่ถ่าย (CERTES, 1884b) บนเร่งแพลงก์ตอนฮุมไป West Indies ฟิสเชอร์ (1894) พบอาณานิคมกี่แบคทีเรียบนแผ่นธาตุอาหาร agar inoculated กับตัวอย่าง sedi-ติดขัดลึก หนึ่งซึ่งมาจากความลึกเมตร 5280 แต่ไม่มีอะไรบ่งชี้ว่า แบคทีเรียเหล่านี้ถูกชนหรือ adventi - tious พันธุ์ ในค.ศ. 1948 เรารับจากลึก 5800 เมตรปิดเบอร์มิวดาตัวอย่างโคลนในที่แห่งนี้ baro philic แบคทีเรียพบ คำว่า "barophilic" ถูกจังหวะ ZOBELL และ JOHNSO(N19 49) clusively อดีตที่ความดันสูงที่หยุดนิ่งหรืออักขระ acterize จุลินทรีย์ที่เติบโตขึ้นก่อน ในระหว่างที่ 1950 แปซิฟิกกลางเร่งให้มาร์แชลล์ได้ดินแดน ประชากรแบคทีเรียขนาดใหญ่ถูกปีศาจ-strated ในเกี่ยวกับตะกอน รวมทั้ง 14 ตัวอย่างที่นำมาจากส่วนลึกเกิน 4000 เมตร ตัวอย่างเหล่านี้ประกอบด้วยแบคทีเรียอย่างใดอย่างหนึ่งมาจากความลึกเมตร 5942 (MORITAa nd ZOBELL, 1955) วิธีวัฒนธรรม เสริม โดยตรงไมโคร - scopic สังเกต ได้รับการว่าจ้างเพื่อตรวจสอบหมายเลขและชนิดของแบคทีเรียในทะเลคู่-rials รวบรวม โดย Galathea ทันทีหลังจากถูกลากบนเรือเรือ ตัวอย่างตะกอนและน้ำลึกถูกโอนย้าย aseptically ไปเรือเหล็กสำหรับการบีบอัดเพื่อหยุดนิ่งเค้น-sures isobaric ประมาณกับความลึกที่ใช้ และวางไว้ในตู้เย็นที่ 3-5 องศาเซลเซียส การดำเนินการนี้ปกติต้องจาก 5 15 นาที - utes บางส่วนของแต่ละอย่างออกเด-แจงตรวจสอบเวลาและสิ่งอำนวยความสะดวกได้รับอนุญาต ทนทานต่ออุณหภูมิของแบคทีเรียลึก Haste in handling the deep-sea samples proved to be of utmost importance owing to the temperature sensitivity of the bacteria. About 25 per cent of the marine bacteria collected off the coast of California by ZOBELL and CONN (1940) were killed in 10 min- utes when warmed to 30°C and only 20 per cent survived for 10 minutes at 40°C. Deep-sea bacteria have proved to be even more sensitive to heat than those from shoal waters. The temperature of most of the deep-sea samples ranged from 5" to 10°C when hauled aboard the Galathea, having warmed up from about 3 "C while being brought to the surface. The air temperature in the tropics, like that of the surface water, ranged from 28" to 30°C. Room temperature in the Gala- thea laboratory was usually a few degrees higher, and the temperature in the stateroom used as a mi- crobiological laboratory often exceeded 40°C. Con- sequently we were working near or beyond the threshold of temperature tolerance of many marine microbes. In spite of haste in handling materials and precau- tionary measures designed to keep them cool, many of the more sensitive organisms were probably killed by the heat. Lacking a cold room in which to make the necessary transfers involving minute a- mounts of inocula (often only 0.01 ml), part of the material got warmed up to near laboratory tempera- ture during the measuring, transfer, dilution, and inoculation of the bacteria therein. Fortunately, a good many of the deep-sea bacteria did survive the extreme change in climate to which they were sub- jected during sampling and analytical operations, but we do not ltnow how many may have perished. Data summarized in Table I illustrate the loss of viability of bacteria in deep-sea samples intention- ally subjected to different temperatures for 10 min- utes prior to plating on nutrient agar. Only a small percentage (2.3 to 4.7) of the bacteria survived heating to 50°C for 10 minutes and less than 20 per cent survived for 10 minutes at 40°C. Most of those that survived proved to be spore for- mers. From the data in Table I, it might appear that most of the deep-sea bacteria tolerated a tempera- ture of 30°C for 10 minutes, but this may not be true because, even at "room" temperature, the sam- ples were subjected for several seconds to tempera- tures between 30" and 40°C or higher. Perhaps all of

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อสังเกตเกี่ยวกับเดินทาง Galathea ในปี 1951 แสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นของเชื้อแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ในบางส่วนของชิ้นส่วนที่ลึกที่สุดของมหาสมุทร ก่อนที่จะมีเวลานี้ 5,942 เมตรความลึกเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ได้รับเชื้อแบคทีเรียที่พบ จุลชีววิทยาส่วนใหญ่ถามว่าเชื้อแบคทีเรียที่อาจมีอยู่ในมหาสมุทร abysses แม้ว่าจะเป็นจุลินทรีย์ที่อุดมสมบูรณ์ได้รับการแสดงที่จะเกิดขึ้นในตะกอนใกล้ชายฝั่ง (ZOBELL, 1946) ใน theTalismanExpedition, Certes (1 884 ajfound แบคทีเรียไม่กี่แห่งในเงินฝากด้านล่างนำมาจากความลึกของ 5100 เมตร. ลักษณะพื้นเมืองของเหล่าแบคทีเรียที่ถูกระบุโดยความสามารถในการเติบโตในระดับปานกลาง trient nu- ที่ความดันไฮโดรลิกที่มีประมาณ isobaric กับ ความลึกจากที่พวกเขาได้รับการดำเนินการ (Certes, 1884b). ในขณะที่ฮัมแพลงก์ตอนการเดินทางไปยังหมู่เกาะอินเดียตะวันตก FISCHER (1894) พบว่ามีแบคทีเรียที่ไม่กี่บนจานอาหารเลี้ยงเชื้อเชื้อด้วยทะเลลึก sedi- ตัวอย่าง ment ซึ่งหนึ่งในนั้น มาจากความลึกของ 5,280 เมตร แต่มีอะไรที่จะบ่งชี้ว่าเชื้อแบคทีเรียเหล่านี้เป็นสายพันธุ์พื้นเมืองหรือ adventi- tious. ในปี 1948 เราได้รับจาก 5,800 เมตรลึกออกเบอร์มิวดาตัวอย่างโคลนที่หลาย baro- philic แบคทีเรียที่พบ . คำว่า "barophilic" ได้รับการประกาศเกียรติคุณจาก ZOBELL และ JOHNSO (N19 49) เพื่อ acterize อักษรจุลินทรีย์ที่เติบโตพิเศษหรืออดีต clusively ที่ความดันสูงอัด. ในช่วงปี 1950 การเดินทางกลางมหาสมุทรแปซิฟิกไปยังดินแดนมาร์แชลล์ประชากรแบคทีเรียที่มีขนาดใหญ่ ถูก strated demon- ตะกอนในทะเลรวมทั้ง 14 ตัวอย่างที่เก็บได้จากความลึกเกินกว่า 4,000 เมตร; หนึ่งในตัวอย่างเหล่านี้ที่มีเชื้อแบคทีเรียที่มาจากความลึกของ 5,942 เมตร (MORITAa ครั้ง ZOBELL, 1955) วิธีการทางวัฒนธรรมเสริมด้วยการสังเกตโดยตรง scopic ไมโครถูกใช้ในการตรวจสอบจำนวนและชนิดของแบคทีเรียใน rials mate- ทะเลที่เก็บรวบรวมโดย Galathea ทันทีหลังจากที่ถูกลากเรือตะกอนในทะเลลึกและตัวอย่างน้ำถูกย้ายปลอดเชื้อเรือเหล็กสำหรับการบีบอัดเพื่อยังคงใช้มาตรการดัน hydrostatic ประมาณ isobaric ที่มีความลึกที่ดำเนินการและวางไว้ในตู้เย็นที่ 3-5 องศาเซลเซียส การดำเนินการนี้จำเป็นต้องใช้ตามปกติ 5-15 ดิน min- บางส่วนของแต่ละตัวอย่างถูกถอดออกมาเพื่อตรวจสอบนก de- เวลาและสถานที่ที่ได้รับอนุญาต.
อุณหภูมิความอดทนของแบคทีเรียน้ำลึก.
รีบเร่งในการจัดการกับกลุ่มตัวอย่างในทะเลลึกพิสูจน์ให้เห็นว่ามีความสำคัญสูงสุดเนื่องจากอุณหภูมิความไวของเชื้อแบคทีเรีย เกี่ยวกับร้อยละ 25 ของการเก็บรวบรวมแบคทีเรียทะเลนอกชายฝั่งของรัฐแคลิฟอร์เนียโดย ZOBELL และ CONN นี้ (1940) ถูกฆ่าตายใน 10 ดิน min- เมื่ออุ่น 30 องศาเซลเซียสและมีเพียงร้อยละ 20 ชีวิตรอดเป็นเวลา 10 นาทีที่ 40 องศาเซลเซียส แบคทีเรียในทะเลลึกได้พิสูจน์ให้เห็นว่าแม้จะมีความไวต่อความร้อนกว่าผู้ที่มาจากน้ำตื้น อุณหภูมิของที่สุดของตัวอย่างน้ำลึกตั้งแต่ 5 "ถึง 10 ° C เมื่อลากเรือ Galathea มีการอุ่นขึ้นจากประมาณ 3" C ในขณะที่ถูกนำตัวไปที่พื้นผิว อุณหภูมิของอากาศในเขตร้อนเช่นน้ำที่พื้นผิวที่แตกต่างกันตั้งแต่ 28 "ถึง 30 ° C. อุณหภูมิห้องในห้องปฏิบัติการ Gala- Thea มักจะไม่กี่องศาที่สูงขึ้นและอุณหภูมิในห้องนอนใช้เป็น crobiological mi- ห้องปฏิบัติการมักจะเกิน 40 ° C. ทำา sequently เราทำงานใกล้หรือเกินเกณฑ์ของการทนทานต่ออุณหภูมิของจุลินทรีย์ในทะเลจำนวนมาก. ทั้งๆที่มีความรีบเร่งในการจัดการวัสดุและมาตรการ tionary ควรระวังการออกแบบมาเพื่อให้พวกเขาเย็นมากของสิ่งมีชีวิตที่มีความสำคัญมากขึ้น อาจจะถูกฆ่าตายด้วยความร้อน. ขาดห้องเย็นในการที่จะทำให้การถ่ายโอนที่จำเป็นที่เกี่ยวข้องกับการเมาท์ a- นาที inocula (มักจะเป็นเพียง 0.01 มล.) ส่วนหนึ่งของวัสดุที่ได้อุ่นขึ้นใกล้ห้องปฏิบัติการอุณหภูมิ ture วัดในช่วงการถ่ายโอน เจือจางและการฉีดวัคซีนของเชื้อแบคทีเรียนั้น. โชคดีที่ดีมากของเชื้อแบคทีเรียในทะเลลึกไม่รอดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในสภาพภูมิอากาศที่พวกเขา jected ย่อยในระหว่างการดำเนินการสุ่มตัวอย่างและการวิเคราะห์ แต่เราไม่ ltnow หลายวิธีที่อาจจะมี เสียแล้ว ข้อมูลสรุปในตารางที่ผมแสดงให้เห็นถึงการสูญเสียชีวิตของแบคทีเรียในตัวอย่างน้ำลึก intention- พันธมิตรภายใต้อุณหภูมิที่แตกต่างกัน 10 min- ดินเขาก่อนที่จะชุบวุ้นในสารอาหาร มีเพียงร้อยละขนาดเล็ก (2.3-4.7) ของแบคทีเรียที่รอดชีวิตจากความร้อน 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 10 นาทีและน้อยกว่าร้อยละ 20 มีชีวิตรอดเป็นเวลา 10 นาทีที่ 40 องศาเซลเซียส ส่วนใหญ่ของผู้ที่รอดชีวิตพิสูจน์แล้วว่าเป็นระบบหุ่นยนต์ mers สปอร์ จากข้อมูลในตารางที่ผมก็อาจจะปรากฏว่าส่วนใหญ่ของเชื้อแบคทีเรียในทะเลลึกทนอุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 10 นาที แต่ตอนนี้อาจจะไม่เป็นความจริงเพราะแม้ใน "ห้อง" อุณหภูมิ Ples sam- ถูกยัดเยียดสำหรับหลายวินาทีระหว่างอุณหภูมิที่ 30 "และ 40 องศาเซลเซียสหรือสูงกว่า. บางทีทั้งหมดของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังเกตในกาลาเธีย Expedition ในปี 1951 ) เป็นครั้งแรก การเกิดของแบคทีเรียที่อยู่ในบางส่วนที่ลึกที่สุดของมหาสมุทร ก่อนนี้ 5942 เมตร มีความลึกที่สุดซึ่งแบคทีเรียได้ถูกพบแล้ว microbiologists ส่วนใหญ่ถามว่าแบคทีเรียที่อาจมีอยู่ใน abysses มหาสมุทร ,แม้ว่าจุลินทรีย์มากมายได้รับการแสดงที่จะเกิดขึ้นในบริเวณใกล้ฝั่ง ( zobell , 1946 ) ใน thetalismanexpedition certes ( 1 , 884 ajfound กี่แบคทีเรียในเงินฝาก ด้านล่าง ถ่ายจากความลึกของ 5100 เมตรธรรมชาติพื้นบ้านเหล่านี้ BAC - เทเรียถูกระบุโดยความสามารถของพวกเขาที่จะเติบโตใน นู - trient ขนาดกลางที่ความดันไฮโดรสแตติกที่ประมาณ 16 ที่มีความลึกจากที่พวกเขาถูกถ่าย ( certes 1884b , ) ในขณะที่ในฮัมแพลงก์ตอนการเดินทางไปยังหมู่เกาะอินเดียตะวันตก ฟิชเชอร์ ( 1894 ) พบน้อยแบคทีเรียโคโลนีบนอาหารเลี้ยงเชื้อสารอาหารในจานที่ใส่ sedi - ตัวอย่างหมายถึงซึ่งหนึ่งในนั้นมาจากความลึกออนไลน์ หนังฝรั่ง เมตร แต่ไม่มีอะไรที่จะบ่งชี้ว่าแบคทีเรียเหล่านี้พื้นเมืองหรือ adventi - tious ชนิด ในปี 1948 , เราได้รับจาก 5800 เมตรลึกออกจากเบอร์มิวดาโคลนตัวอย่างซึ่งแบคทีเรียน้ำหนักมากมาย philic พบคำว่า " barophilic " ตั้งขึ้นโดย zobell และ johnso ( n19 49 ) char - acterize จุลินทรีย์ซึ่งเติบโต preferentially หรืออดีต clusively สูงความดัน hydrostatic . ในช่วงปี 1950 มิด แปซิฟิก การเดินทางไปยัง มาร์แชล - ที่ดินขนาดใหญ่มีประชากรแบคทีเรียในทะเลปีศาจ - strated ตะกอน รวมทั้ง 14 ตัวอย่างจากความลึกเกิน 4 , 000 เมตร ;อันนี้ตัวอย่างที่มีแบคทีเรียที่มาจากความลึกของ 5942 เมตร ( moritaa ND zobell 1955 ) วิธีเขตเสริมโดยตรง ไมโคร - scopic สังเกต นำมาศึกษาจำนวนและชนิดของแบคทีเรียในทะเลคู่ - เรียลที่รวบรวมโดยกาลาเธีย . ทันทีหลังจากถูกลากบนยานตะกอนน้ำลึกและน้ำตัวอย่างที่ถูกย้าย aseptically เรือเหล็กสำหรับการบีบอัดไฮโดรสแตติกเพรส - อีกครั้งประมาณ 16 กับความลึกที่ถ่าย และวางไว้ในตู้เย็นที่ 3-5 องศา การผ่าตัดนี้ปกติต้อง 5 - 15 นาที - utes . ส่วนของแต่ละตัวอย่างถูกถอดออกเพื่อ de - ติดตามตรวจสอบเวลาและสถานที่ที่ได้รับอนุญาต
แบคทีเรียทนอุณหภูมิของทะเลลึก
รีบจัดการ ตัวอย่างในการพิสูจน์แล้วว่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เพราะอุณหภูมิความไวของแบคทีเรีย เกี่ยวกับร้อยละ 25 ของแบคทีเรียทะเลเก็บนอกชายฝั่งของรัฐแคลิฟอร์เนียโดย zobell เรือ ( 1940 ) และถูกฆ่าตายใน 10 นาที - utes 30 ° C และเมื่ออุ่นเพียงร้อยละ 20 ถึง 10 นาทีที่ 40 ° C