North Africa.Two four wheel drive j

North Africa.
Two four wheel drive jeeps were ready for Lee Hyun and Jong Bom Ah.
The jeep was opened on the roof and had a leather tent that could be opened and closed easily.
“Youngest.”
“Yes, Sahyung?”
“Do you know how to drive?”
“I have never driven before, but I have ridden a motorcycle a bit…”
He did not have a driver’s license. He had driven a motorcycle to deliver food for a chinese restaurant once.
“Do you have one?”
“It doesn’t matter since there are not traffic police, just don’t hit anything.”
Jong Bom Ah threw him the car keys.
“Go start it.”
Lee Hyun sat in the driver’s seat in the car. He put the keys into the ignition.
Kua aaaaaahhahahahahang!
The car’s engine started with a cry.An off road, four wheel drive vehicle for crossing the desert!
Even if it didn’t look like much, the jeep had tremendous power.
Behind the driver seat was filled with food, water, oil, a tent, and other materials as well as a book about Africa. There was also white medicine boxes piled up.
“Well, let’s get started!”
Jong Bom Ah started his engine and went out first into the desert.
The car’s wheels kicked up dust.
“I will!”
Lee Hyun slammed on the brakes.
The car did not move correctly!
“Was the accelerator on the left or the right?”
Lee Hyun released his foot and stepped on the right accelerator. The car bounced and went forwards.
It was a fantastic place for a novice driver.
There were no lanes and you could park anywhere you want.
They passed by many piles of sand, desert scorpions, and even an oasis.
The wind was mixed with the sand as the two cars moved forwards side by side.
Taaaaang!
Dodododo.
Groups were riding on horses and shooting guns.
Lee Hyun came riding along with Jong Bom Ah in a Jeep.
Lee Hyun asked on a transceiver.
“Sahyung, who are they?”
- They’re either bandits or the militia.
“Would they attack us?”
- It’s okay. The dojo has contacts in this place. They’re not going to carelessly attack a marked car.
Lee Hyun’s car had come with a red painted patterned flag.
The armed horsement did not attack as Jong Bom Ah said, but they did get closer. The two jeeps traveled along the desert and they saw travelers on camels. Lee Hyun took out the camcorder to record the ride in the car. Houses were built with mud and straw in the first town where he met skinny children. The children had black skin and they were playing with a ball, he could feel lack of vitality in their expressions! Lee Hyun and Jong Bom Ah went to see the doctor of the village to deliver books and the boxes of medicine.
“Good… sign here.”
“…”
The doctor thanked them when he received it.
An old lady walked by and gave them a necklace made out of wood and stone for helping.
Lee Hyun asked.
“When did this start?”
“Master came on a tour of Africa about 15 years ago.”
“How many people will these boxes cover?”
“About 600 people maybe?”
“That much?”
“In Korea, almost absolutely all drugs come in a bottle, but here there are children dying everywhere.”
In the small hospital tent there where children lined up.
All the children in line that received a vaccination shot thanked the doctors.
Children from the next town over would come for vaccinations and then return.
Then the second village and then the third.
In the village, the other villages received hospitality as they shared the medicine.
There were people on the lookout for intruders but not many outsiders come since for a v ery long time they had lived on the high cliff.
“Sahyung, the desert’s land is very hard.”
“Rocky terrain is very broken and its very much like the desert sand of the Sahara Desert. It’s not much compared to the width of the entire region.”
Jong Bom Ah knew about the world.
The sand of the Sahara desert was different from expected since it was a endless sea of sand. But the land was covered by sand. They would not sink very deep since there was gravel and stone underneath. There were a lot of large trees nearby and bushes as well as rocks the size of houses in the distance. A single visit to Africa could save thousands of lives!
Three days after they began, they went back into the desert and they were escorted by the armed militia. As the car passed over the hill, he looked to the horizon and then his body began to shake violently. At night the temperature suddenly dropped so he needed to very several thick layers of cloths. Lee Hyun put water to boil in a bot as he turned on the burner. Under the light of the Milky Way, he drank a cup of coffee in the desert!
“A few tablespoons of sugar.”
Lee Hyun turned on the radio receiver to listen in.
There was a talk show in an unknown language and soon music began to play. He had heard it a couple times in Korea and it was Jae Lynn’s song ‘A Dialogue of Eyes’ in English.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอฟริกาเหนือ.
สองสี่ล้วนขับเคลื่อนล้อพร้อมลีฮยอนและจอง Bom อา.
จี๊ปถูกเปิดบนหลังคาและมีเต็นท์หนังที่สามารถเปิดและปิดได้อย่างง่ายดาย.
"คนสุดท้อง."
"ใช่ Sahyung?"
"ทำ คุณรู้วิธีการขับรถ?
"" ผมไม่เคยขับเคลื่อนมาก่อน แต่ผมได้ขี่รถจักรยานยนต์นิด ...
"เขาไม่ได้มีใบอนุญาตขับรถ เขาขับรถมอเตอร์ไซด์ในการส่งมอบอาหารสำหรับร้านอาหารจีนครั้งเดียว.
"คุณได้หรือไม่"
"มันไม่สำคัญว่าตั้งแต่มีไม่ตำรวจจราจรก็ไม่ได้โดนอะไร."
จง Bom อาโยนเขากุญแจรถ .
"ไปเริ่มต้นมัน."
ลีฮยอนนั่งอยู่ในที่นั่งคนขับในรถ เขาใส่กุญแจเข้าไปในการเผาไหม้.
เกื้อ aaaaaahhahahahahang!
เครื่องยนต์รถที่เริ่มต้นด้วยการ cry.An ปิดถนนรถขับเคลื่อนสี่ล้อข้ามทะเลทราย!
แม้ว่ามันจะดูไม่เหมือนมากรถจี๊ปที่มีพลังมหาศาล.
หลัง ที่นั่งคนขับก็เต็มไปด้วยอาหาร, น้ำ, น้ำมัน, เต็นท์และวัสดุอื่น ๆ เช่นเดียวกับหนังสือเกี่ยวกับแอฟริกา นอกจากนี้ยังมีกล่องยาสีขาวซ้อนขึ้นเป็น.
"ดีขอเริ่มต้น!"
จง Bom อาเริ่มต้นเครื่องยนต์ของเขาและเดินออกมาครั้งแรกในทะเลทราย.
ล้อรถที่เตะขึ้นฝุ่น.
"ผมจะ!"
ลีฮยอนกระแทกเบรค
รถไม่ได้ย้ายอย่างถูกต้อง!
"เป็นตัวเร่งในทางซ้ายหรือขวาได้หรือไม่"
ลีฮยอนได้รับการปล่อยตัวและเท้าของเขาเหยียบคันเร่งที่เหมาะสม รถเด้งและเดินไปข้างหน้า.
มันเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับคนขับสามเณร.
มีช่องทางไม่ได้และคุณสามารถจอดได้ทุกที่ที่ต้องการ.
พวกเขาเดินผ่านกองหลายทรายแมงป่องทะเลทรายและแม้กระทั่งโอเอซิส.
ลมผสมกับ ทรายเป็นสองคันเคลื่อนไปข้างหน้าเคียงข้าง.
Taaaaang!
Dodododo.
กลุ่มได้รับการขี่ม้าและยิงปืน.
ลีฮยอนมาขี่พร้อมกับจองบอมอาในรถจี๊ป.
ลีฮยอนถามตัวรับส่งสัญญาณได้.
"Sahyung ที่มี พวกเขา?
"- พวกเขากำลังทั้งโจรหรืออาสาสมัคร." พวกเขาจะโจมตีเรา "? - มันโอเค โดโจที่มีรายชื่อในสถานที่แห่งนี้ พวกเขาจะไม่ลวกโจมตีรถทำเครื่องหมาย. รถลีฮยอนได้มาพร้อมกับสีแดงวาดลวดลายธง. horsement ติดอาวุธโจมตีไม่ได้เป็น Jong Bom อากล่าวว่า แต่พวกเขาไม่ได้ใกล้ชิด ทั้งสองเดินทางพร้อมรถจี๊ปทะเลทรายและพวกเขาเห็นเดินทางบนอูฐ ลีฮยอนหยิบเอากล้องวิดีโอเพื่อบันทึกนั่งในรถ บ้านถูกสร้างขึ้นด้วยโคลนและฟางในเมืองเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับเด็กผอม เด็กมีผิวสีดำและพวกเขากำลังเล่นกับลูกเขาจะรู้สึกขาดพลังในการแสดงออกของพวกเขา! ลีฮยอนและจอง Bom อาไปพบแพทย์ของหมู่บ้านที่จะส่งมอบหนังสือและกล่องของยา. "ดี ... เข้าสู่ระบบที่นี่." "... " หมอขอบคุณพวกเขาเมื่อเขาได้รับมัน. หญิงชราเดินผ่านและให้พวกเขา สร้อยคอที่ทำจากไม้และหินที่ช่วย. ลีฮยอนถาม. "เมื่อได้เริ่มต้นนี้หรือไม่?" "นายมาในทัวร์ของทวีปแอฟริกาประมาณ 15 ปีที่ผ่านมา." "วิธีการหลาย ๆ คนจะกล่องเหล่านี้ครอบคลุม?" "เกี่ยวกับ 600 คน อาจจะ? "" นั่นมาก? "" ในเกาหลีเกือบอย่างยาเสพติดทั้งหมดมาในขวด แต่ที่นี่มีเด็กตายทุกที่จะ. "ในเต็นท์โรงพยาบาลขนาดเล็กที่มีเด็กที่เรียงรายขึ้น. เด็กทุกคนในสายที่ได้รับการฉีดวัคซีน ยิงขอบคุณแพทย์. เด็ก ๆ จากเมืองต่อไปกว่าจะมาสำหรับการฉีดวัคซีนแล้วกลับ. จากนั้นหมู่บ้านที่สองแล้วที่สาม. ในหมู่บ้านหมู่บ้านอื่น ๆ ที่ได้รับการต้อนรับที่พวกเขาร่วมกันยา. มีคนมองหาอยู่ ผู้บุกรุก แต่ไม่ให้บุคคลภายนอกจำนวนมากมาตั้งแต่กระแส ery เวลานานพวกเขาได้อาศัยอยู่บนหน้าผาสูง. "Sahyung ที่ดินทะเลทรายที่เป็นเรื่องยากมาก." "ภูมิประเทศร็อคกี้เสียมากและมากเหมือนทรายของทะเลทรายซาฮารา มันไม่มากเมื่อเทียบกับความกว้างของพื้นที่ทั้งหมด. "จงอาBom รู้เกี่ยวกับโลก. ทรายของทะเลทรายซาฮาราเป็นที่แตกต่างจากที่คาดไว้เพราะมันเป็นทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุดของทราย แต่ที่ดินที่ถูกปกคลุมด้วยทราย พวกเขาจะไม่จมลึกมากเนื่องจากมีกรวดและหินใต้ มีจำนวนมากของต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้เคียงและพุ่มไม้เช่นเดียวกับหินขนาดของบ้านในระยะไกลได้ เยี่ยมชมเดียวไปแอฟริกาสามารถบันทึกหลายพันชีวิต! สามวันหลังจากที่พวกเขาเริ่มต้นที่พวกเขาเดินกลับเข้าไปในทะเลทรายและพวกเขาก็พาอาสาสมัครติดอาวุธ ขณะที่รถผ่านเนินเขามองไปที่ขอบฟ้าแล้วร่างกายของเขาเริ่มสั่นอย่างรุนแรง ในเวลากลางคืนอุณหภูมิลดลงอย่างกระทันหันดังนั้นเขาจำเป็นต้องหนาหลายชั้นมากของผ้า ลีฮยอนนำน้ำไปต้มในบอขณะที่เขาเปิดเตา ภายใต้แสงไฟของทางช้างเผือกเขาดื่มกาแฟในทะเลทราย! "เป็นไม่กี่ช้อนโต๊ะน้ำตาล." ลีฮยอนเปิดรับวิทยุเพื่อฟัง. มีรายการทอล์คโชว์ในภาษาที่ไม่รู้จักและเพลงเร็ว ๆ นี้เริ่มเป็น เล่น. เขาได้ยินมันกี่ครั้งในเกาหลีและมันก็เป็นเพลงแจลินน์ 'บทสนทนาของตา' ในภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอฟริกาเหนือ .
2 สี่ล้อไดรฟ์รถจี๊ปพร้อม ลีฮยอนจุงบอมอ่า .
รถจี๊ปถูกเปิดบนหลังคา และมีหนังเต็นท์ที่สามารถเปิดและปิดได้อย่างง่ายดาย .
" น้องเล็ก "
" ค่ะ , รุ่นพี่ ? "
" เธอขับรถเป็นมั้ย ? "
" ผมไม่เคยขับมาก่อน แต่ผมได้ขี่รถจักรยานยนต์นิดหน่อย . . . . . . . "
เขาไม่มีใบขับขี่เขาได้ขับรถจักรยานยนต์ไปส่งอาหารที่ร้านอาหารจีนเมื่อ .
" คุณมีหนึ่ง ? "
" มันไม่สำคัญ เพราะมีเจ้าหน้าที่ตำรวจจราจร ก็ไม่ต้องกดปุ่มอะไรเลย "
จองบอมอ่า โยนกุญแจรถเค้า .
" เริ่มแล้ว "
ลีฮยอนนั่งอยู่ในที่นั่งคนขับในรถ เขาใส่คีย์ในการเผาไหม้ hhahahahahang
คั่ว AAAAAA !
ของรถยนต์เครื่องยนต์เริ่มต้นด้วยการร้อง การปิดถนนสี่ล้อไดรฟ์รถข้ามทะเลทราย
ถ้ามันดูไม่เหมือนเท่าไหร่ รถจี๊ป มีพลังมหาศาล
หลังที่นั่งคนขับก็เต็มไปด้วยอาหาร , น้ำ , น้ำมัน , เต็นท์ , และวัสดุอื่น ๆ รวมทั้งหนังสือเกี่ยวกับแอฟริกา มีกล่องยาสีขาวซ้อนขึ้น .
" อืม เรามาเริ่มกันเลย "
จองบอมอ่าเริ่มต้นเครื่องยนต์ และไปออกครั้งแรกในทะเลทราย
ล้อของรถเตะขึ้นฝุ่น .
" ฉันจะ "
ลีฮยอนเหยียบเบรค รถไม่ขยับเลย
อย่างถูกต้อง !
" คันเร่งด้านซ้ายหรือขวา "
ลีฮยอนปล่อยตัวของเขา เท้าขวาเหยียบคันเร่ง รถเด้งไปข้าง .
มันเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับมือใหม่ .
ไม่มีเลนและคุณสามารถจอดได้ทุกที่ที่คุณต้องการ .
พวกเขาผ่านไปหลายกองทรายแมงป่องทะเลทราย , โอเอซิส และ .
ลมผสมกับทรายเป็นสองคันย้ายไปข้างหน้าเคียงข้าง .
taaaaang ! dodododo
.
กลุ่มขี่ม้า และยิงปืน
ลีฮยอนมาขี่พร้อมกับจองบอมอ่าในรถจี๊ป .
ลีฮยอนถามใน transceiver .
" รุ่นพี่ พวกมันเป็นใคร ? "
- พวกเขาให้โจรหรือทหารกองหนุน .
" พวกเขาจะโจมตีเรา "
- ไม่เป็นไรโดโจได้ติดต่อในสถานที่นี้ พวกเขาจะไม่ฉาบฉวยโจมตีเครื่องหมายรถ .
รถลีฮยอนมาด้วยลวดลายสีแดงทาสีธง
horsement ติดอาวุธไม่ได้โจมตีเป็นจองบอมอ่า กล่าว แต่พวกเขาได้ใกล้ชิด ทั้งสองเดินทางด้วยรถจี๊ปทะเลทราย และเขาได้เห็นนักท่องเที่ยวบนอูฐ ลีฮยอนหยิบกล้องเพื่อบันทึกนั่งอยู่ในรถบ้านที่สร้างด้วยโคลนและฟางในเมืองแรกที่เขาได้พบกับเด็กผอม เด็กมีผิวสีดำและพวกเขากำลังเล่นกับลูก เขาอาจรู้สึกขาดพลังในการแสดงออกของพวกเขา ! ลีฮยอนและจองบอมอ่าไปหาหมอของหมู่บ้านเพื่อส่งหนังสือ และกล่องยา .
" ดี . . . . . . . เซ็นตรงนี้ "

" . . . . . . . " หมอขอบคุณพวกเขาเมื่อเขาได้รับมัน .
หญิงชราเดินมาและให้พวกเขาเป็นสร้อยคอที่ทำจากไม้และหินเพื่อช่วย

" ลีฮยอนถาม มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ ? "
" อาจารย์มาทัวร์แอฟริกาประมาณ 15 ปีที่ผ่านมา "
" กี่คนจะกล่องเหล่านี้ครอบคลุม "
" ประมาณ 600 คน บางที "
" ขนาดนั้นเลยเหรอ "
" ในเกาหลี ยาเกือบทุกอย่างแน่นอน มาในขวด แต่ที่นี่มีเด็กตายหมด "
ในเต็นท์มีโรงพยาบาลเล็ก ๆที่เด็ก ๆเข้าแถว .
เด็กทั้งหมดในบรรทัดที่ได้รับวัคซีนยิงขอบคุณหมอ .
เด็กจากเมืองข้างๆจะมาฉีดวัคซีนแล้วกลับมา
แล้วหมู่บ้านที่สอง และที่สาม
ในหมู่บ้าน หมู่บ้านอื่น ๆที่ได้รับการต้อนรับที่พวกเขาใช้ร่วมกัน ยา
มีหลายคนที่มองหาผู้บุกรุกแต่ไม่ค่อยมีคนนอกมาตั้งแต่ V ery เวลานานพวกเขาได้อาศัยอยู่บนหน้าผาสูง .
" รุ่นพี่ ของดินแดนทะเลทราย ยาก "
" หินภูมิประเทศมากเสียและมาก เช่น ทะเลทรายทรายของทะเลทรายซาฮารา มันไม่มากนักเมื่อเทียบกับความกว้างของทั้งภูมิภาค "
จองบอมอ่า
รู้เรื่องโลกทรายของทะเลทรายซาฮาร่า แตกต่างจากที่คาดไว้เพราะมันเป็นทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุดของหาดทราย แต่ที่ดินที่ถูกปกคลุมด้วยทราย พวกเขาจะไม่จมลึกมาก เนื่องจากมีหินกรวดและหินใต้ มีมากของต้นไม้ใหญ่และพุ่มไม้ใกล้เคียงรวมทั้งขนาดของหิน บ้านอยู่ไกล เยี่ยมชมเดียวแอฟริกาสามารถบันทึกหลายพันชีวิต !
สามวันหลังจากที่พวกเขาเริ่มพวกเขากลับเข้าไปในทะเลทรายและถูกคุ้มกันโดยทหารติดอาวุธ เป็นรถข้ามภูเขา เขาหันไปมองขอบฟ้าแล้ว ร่างกายของเขาเริ่มสั่นอย่างรุนแรง ในเวลากลางคืนอุณหภูมิลดลงอย่างกระทันหัน เขาต้องการมากหนาหลายชั้นของผ้าด้วย ลีฮยอนใส่น้ำที่ต้มในบอทที่เขาเปิดเตาแก๊ส ภายใต้แสงแห่งทางช้างเผือกเขาดื่มกาแฟเข้าไปในทะเลทราย
" ไม่กี่ช้อนโต๊ะของน้ำตาล "
ลีฮยอนเปิดวิทยุฟัง .
มีทอล์คโชว์ในภาษาที่ไม่รู้จัก และเร็วๆ นี้ เพลงเริ่มเล่น เขาเคยได้ยินมันกี่ครั้งในเกาหลี และเป็นเจลินน์เพลง บทสนทนาของตา ' ในภาษาอังกฤษ