Psychologist Egon Brunswick (1952)

Psychologist Egon Brunswick (1952) posited that an individual utilizes fallible "cues" from the environment while trying to be as empirically accurate as possible in making judgments about objects and events. In 1959, economist Herbert A.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักจิตวิทยา Egon สวิก (1952) ดังนั้นที่ ผู้ใช้ทำผิดได้ "cue" จากสภาพแวดล้อมขณะที่มีความถูกต้องที่สุดในการตัดสินใจเกี่ยวกับวัตถุและเหตุการณ์เป็นเชิงประสบการณ์ด้วย ในปี 1959 เศรษฐศาสตร์เฮอร์เบิร์ตเอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักจิตวิทยา Egon บรันสวิก (1952) posited ว่าแต่ละคนทำผิดได้ใช้ "ชี้นำ" จากสภาพแวดล้อมในขณะที่พยายามที่จะเป็นที่สังเกตุที่ถูกต้องที่สุดในการตัดสินเกี่ยวกับวัตถุและเหตุการณ์ ในปี 1959 นักเศรษฐศาสตร์เฮอร์เบิร์เอ