In the coldest time of year,Darknes

In the coldest time of year,
Darkness all around my heart.
I was alone but didn't fear
To wander in the light of stars.
In the bright and silent night,
Winds would knock and disappear.
Still I felt the feeling near,
Like the first time you were ever here.
You're so far away,
So far away,
You left me,
You told me you would stay.
You never said goodbye
And I'll keep asking why,
I keep on asking how,
Oh come unto me now.
I have breathed the morning air,
I have heard the four winds blow.
I was weary but prepared to follow
Down this lonely road.
In the room where lovers sleep,
Winds would knock and disappear.
Still I felt the music near,
Like the first time we were ever here.
You're so far away,
So far away,
You left me,
You told me you would stay.
You never said goodbye
And I keep wondering why,
I keep on wondering how,
Oh come inside me now.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเวลาหนาวที่สุดของปีความมืดรอบ ๆ หัวใจของฉันผมเป็นคนเดียว แต่ไม่กลัวการเดินไฟดาวสดใส และเงียบยามค่ำคืนลมจะเคาะ และหายไปยังคง รู้สึกความรู้สึกใกล้ครั้งแรกที่คุณเคยชอบที่นี่คุณไกลห่างเพื่อให้ห่างไกลปล่อยฉันคุณบอกคุณจะเข้าพักคุณเคยกล่าวคำอำลาและฉันจะให้ถามทำไมผมให้บนขอวิธีโอ้ พระองค์เดี๋ยวนี้แหล่ะฉันได้หายใจอากาศในยามเช้าผมเคยได้ยินเป่าลมสี่ผมเหนื่อย แต่เตรียมที่จะทำตามถนนนี้โดดเดี่ยวในห้องที่นอนคู่รักลมจะเคาะ และหายไปยังคง รู้สึกเพลงใกล้ครั้งแรกที่เราเคยชอบนี่คุณไกลห่างเพื่อให้ห่างไกลปล่อยฉันคุณบอกคุณจะเข้าพักคุณเคยกล่าวคำอำลาและผมให้สงสัยว่า ทำไมให้คงสงสัยว่า อย่างไรแหม มาทีตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเวลาที่หนาวที่สุดของปี,
ความมืดทั่วหัวใจของฉัน
ผมเป็นคนเดียว แต่ไม่ได้กลัว
ที่จะเดินในที่มีแสงของดวงดาว
ในคืนที่สดใสและเงียบ
ลมจะเคาะและหายไป
ฉันยังคงรู้สึกความรู้สึกใกล้
เช่นเดียวกับครั้งแรกที่คุณเคยที่นี่
คุณกำลังออกไปเพื่อให้ห่างไกล
เพื่อให้ห่างไกล
คุณทิ้งฉัน,
คุณบอกฉันว่าคุณจะอยู่ที่
คุณไม่เคยกล่าวคำอำลา
และฉันจะขอให้ทำไม
ฉันให้ถามว่า
โอ้มาหาผมตอนนี้
ฉันมีลมหายใจอากาศตอนเช้าที่
ผมเคยได้ยินลมทั้งสี่ระเบิด
ผมก็เบื่อ แต่พร้อมที่จะทำตาม
นี้ลงถนนเหงา
ในห้องที่ชื่นชอบการนอนหลับ
ลมจะเคาะและหายไป
ฉันยังคงรู้สึกว่าเพลงใกล้,
เช่นเดียวกับครั้งแรกที่เราเคยที่นี่
คุณกำลังออกไปเพื่อให้ห่างไกล
เพื่อให้ห่างไกล
คุณทิ้งฉัน,
คุณบอกฉันว่าคุณจะอยู่ที่
คุณไม่เคยกล่าวคำอำลา
และผมก็ให้สงสัยว่าทำไม,
ผมเก็บไว้ในการสงสัยว่า,
โอ้มาข้างฉันตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเวลาที่อากาศหนาวที่สุดของปีความมืดรอบ ๆหัวใจของฉันฉันตัวคนเดียวแต่ไม่กลัวเดินในที่มีแสงของดาวในที่สว่างและกลางคืนเงียบลมจะเคาะและหายไปฉันยังคงรู้สึกถึงความรู้สึกที่ใกล้เหมือนครั้งแรกที่เธอเคยมาที่นี่เธอห่างไกลดังนั้นไกลคุณทิ้งฉันไปคุณบอกฉันว่าคุณจะอยู่ที่นี่คุณไม่เคยพูดว่าลาก่อนและผมจะถามทำไมฉันพยายามถามวิธีโอ้มาหาฉันตอนนี้ฉันได้สูดอากาศยามเช้าผมเคยได้ยินสี่ลมเป่าผมก็เบื่อ แต่เตรียมที่จะติดตามลงถนนที่เงียบเหงานี้ในห้องที่คนรักนอนหลับลมจะเคาะและหายไปฉันยังคงรู้สึกถึงเพลงใกล้เหมือนครั้งแรกที่เราเคยมาที่นี่เธอห่างไกลดังนั้นไกลคุณทิ้งฉันไปคุณบอกฉันว่าคุณจะอยู่ที่นี่คุณไม่เคยพูดว่าลาก่อนและฉันก็สงสัยว่าทำไมฉันยังสงสัยว่ายังไงโอ้ เข้ามาในตัวฉันแล้ว