“Ye Zhen Zhen!” Ji Wu Jiu called ou

“Ye Zhen Zhen!” Ji Wu Jiu called out

“What’s up?”

“Do you know where you went just now?”

“I know, how could I not know” Ye Zhen Zhen remembered Li You’s words, and her heart somehow felt angered.

“You…!” Ji Wu Jiu no longer knows what to do, “You are the empress, how can you go to that type of place!”

Ye Zhen Zhen scoffed, “If the emperor can go, why can’t the empress go?”

This sentence was as though as a lightning striked on him, Ji Wu Jiu paled.

Seeing his reaction, Ye Zhen Zhen confirmed what Li You said, so she kept quiet and continue to laugh coldly.

Her expression of disgust was too obvious on her face, it made Ji Wu Jiu’s eyes pained, his heart pained as well.

He finally understood, his sacrifice, in her eyes was something so light, with such a small misunderstanding, was enough to break the trust between them. It was not that she was not able to see his feelings, but she has never trusted him from the start!. All his gentleness, his efforts, was all for nothing, she has always place herself away from him, looking at him as though it does not involve her, not to mention feelings, even a little trust was not given to him.

JI Wu Jiu’s heart got colder the more he thought about it. Now he is not only angry, he is also disappointed, as well as sad, resigned and wronged… the mixture of emotions he felt are being rushed to his brain like a flow of river, he felt that the blood vessels in his brain was twitching non stop, his chest also felt like it was blasted apart.

Holding his chest, he backtracked a few  steps, his eyes was turning red, looking at Ye Zhen Zhen, with a shaky voice “Ye Zhen Zhen, you have no heart”

Ye Zhen Zhen saw his hurt expression, and felt her heart shook, “I…..”

Ji Wu Jiu took a few steps back, turned away from her and left. Although his back figure was still straight but his steps were very light.

After passing two streets, Ji Wu Jiu suddenly stopped “Come out”

Someone appeared out of nowhere and stood infront of him, holding his hands he called “Gentleman”

“Don’t kill Li You first, continue observing him. Bring another two person and go back to the capital to investigate about him, if he has any relation with Cui Fang Lou, especially with that Liu Yue”

“Gentleman” that person was contemplating, “If so, then by your side there will only be left with 3 person”

“You don’t have to worry, 3 person is enough to take care of my life”

“Understood”

Ji Wu Jiu closed his eyes dangerously, the sound of his teeth clenching can be clearly heard by the people nearby. Daring to act cunning in front of me, you really don’t want to live anymore!

Returning to the army camp, Ji Wu Jiu’s anger has still not been dissipated, Ye Zhen Zhen also felt very annoyed, although the both of them did not meet up after returning to the camp, but both of them decided to use the same method to feel better.

That night, Ye Lei Ting appointed 15 thousand soldiers, to face the enemy at the frontlines, and another three thousand to follow Lu Li to attack, and another two thousand to help set up the mine traps.

This group of people will be rushing out to the battle in the night, in order to meet up with A Ke Dun’s army. Ji Wu Jiu changed his appearance and quietly joined the first battalion, but the moment he joined there, he saw someone familiar there as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เย่เจินเจิน! " เรียกจิวูจิวจิว"เป็นอะไรน่ะ""คุณรู้ที่คุณไปเมื่อกี้นี้""ฉันรู้ วิธีสามารถฉันไม่รู้ว่า" เจินเจินเยจำลี่คุณของคำ และหัวใจของเธอรู้สึกว่า angered"คุณ..." จิวจิววูจิไม่รู้จะทำอย่างไร "คุณอยู่จักรพรรดินี วิธีที่คุณสามารถไปที่ชนิดของสถานที่"เจินเจินเย scoffed "ถ้าจักรพรรดิสามารถไป ทำไมไม่จักรพรรดินีไป"ประโยคนี้ว่าเป็นแบบฟ้าผ่า striked บนเขา จิวูจิวดู paledดูปฏิกิริยาของเขา เจินเจินเยยืนยันลี่ว่าคุณพูดอะไร เพื่อเธอเก็บเงียบ และยังหัวเราะ coldlyนิพจน์ของความขยะแขยงของเธอเห็นได้ชัดเกินไปบนใบหน้า ทำตาจิวู Jiu pained, pained ด้วยหัวใจเขาก็ เข้าใจ พระบูชา ในสายตาของเธอเป็นสิ่งที่ให้แสง ด้วยเช่นความเล็กเข้าใจผิด ก็เพียงพอที่จะทำลายความน่าเชื่อถือระหว่าง ไม่ว่า เธอไม่สามารถเห็นความรู้สึกของเขา แต่เธอได้ไม่เคยเชื่อเขาตั้งแต่เริ่มต้น ทั้งหมดของเขามนต์เสนห์ ความพยายามของเขา ได้ทุกเรื่อง เธอได้เสมอทำตัวเองให้กับพระองค์ มองที่เขาว่ามันไม่เกี่ยวข้องกับเธอ ไม่พูดถึงความรู้สึก ความน่าเชื่อถือแม้แต่น้อยไม่ให้เขาหัวใจจิวู Jiu ได้หนาวมากเขาคิดว่า เกี่ยวกับมัน ตอนนี้เขาไม่โกรธ เขาจะยังผิด หวัง และเศร้า ลาออกจากตำแหน่ง และส่วนผสมของอารมณ์กำลังวิ่งสักหลาดเขาสมองเช่นการไหลของแม่น้ำ... wronged เขารู้สึกว่า เส้นเลือดในสมองของเขาถูก twitching ไม่หยุด อกเขายัง รู้สึกเหมือนมันไม่เสียหายกันจับหน้าอกของเขา เขา backtracked กี่ ตาเปิดแดง เย่เจินเจิน มอง ด้วยเสียงเสียงสั่น "เย่เจินเจิน คุณมีหัวใจไม่มี"เย่เจินเจินเห็นนิพจน์การบาดเจ็บของเขา และความรู้สึกของเธอหัวใจสั่นเครือ, "ฉัน... "จิวจิววูจิเอากี่ตอน เปิดจากเธอ และทิ้ง แม้ว่าจะมีรูปของเขากลับ ยังคงตรงแต่ขั้นตอนของเขาได้เบามากผ่านถนนสอง จิวูจิวดูก็หยุด "ออกมา"คนงามที่ สำคัญยืน infront ของเขา จับมือของเขาที่เขาเรียกว่า "สุภาพบุรุษ""ไม่ฆ่าหลี่คุณครั้งแรก สังเกตเขาทำ นำบุคคลอื่นสอง และกลับไปเมืองหลวงเพื่อตรวจสอบเกี่ยวกับเขา จะได้มีความสัมพันธ์กับ Lou นคุยฝาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับที่หลิวหยู""สุภาพบุรุษ" คนที่ไม่ใคร่ครวญ "ถ้ามีดัง นั้น แล้วเคียงข้างคุณจะถูกทิ้งกับบุคคลที่ 3""คุณไม่ต้องกังวล 3 คนคือพอที่จะดูแลชีวิตของฉัน""เข้าใจ"จิวจิววูจิปิดตาเลิฟ เสียงเด็กนอนกัดฟันของเขาสามารถจะชัดเจนได้ยินคนใกล้เคียง อันทำหน้าที่ไหวพริบด้านหน้าของฉัน คุณไม่อยากอยู่อีกต่อไปกลับไปค่ายทหาร ไม่ยังคงถูก dissipated โกรธ Jiu จิวู เย่เจินเจินยังรู้สึกรำคาญมาก แม้ว่าทั้งสองของพวกเขาไม่ตรงกับค่าหลังจากกลับไปค่าย แต่พวกเขาทั้งสองตัดสินใจที่จะใช้วิธีเดียวกันเพื่อรู้สึกดีขึ้นคืน เย Lei ทิงแต่งตั้งทหารพัน 15 เผชิญศัตรูที่ frontlines และอีกสามพันตาม Lu Li โจมตี และอีกสองพันเพื่อช่วยการดักเหมืองคนกลุ่มนี้จะสามารถวิ่งออกไปรบยามค่ำคืน เพื่อพบปะ A Ke ดูนของกองทัพ จิวูจิวดูเปลี่ยนลักษณะ และเงียบ ๆ ร่วมกองแรก แต่ขณะที่เขาเข้าร่วม เห็นคนคุ้นเคยมีเช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เจ้า Zhen Zhen!" จีวู Jiu เรียกว่าออก"เกิดอะไรขึ้น?" "คุณรู้ว่าคุณไปเพียงแค่ตอนนี้?" "ฉันรู้ว่าฉันจะไม่ทราบว่า" เจ้า Zhen Zhen จำคำพูดของหลี่คุณและหัวใจของเธอรู้สึกอย่างใด โกรธ. "คุณ ... " จีวู Jiu ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะทำ "คุณเป็นจักรพรรดินีวิธีการที่คุณสามารถไปที่ประเภทของสถานที่ที่" เจ้า Zhen Zhen เย้ยหยัน "ถ้าจักรพรรดิสามารถไปทำไมไม่สามารถ จักรพรรดินีไป? "ประโยคนี้เป็นแต่เป็นฟ้าผ่าตีกับเขาจีวู Jiu paled. เห็นปฏิกิริยาของเขาเจ้า Zhen Zhen ยืนยันในสิ่งที่คุณลี่กล่าวว่าดังนั้นเธอจึงเก็บไว้ที่เงียบสงบและยังคงหัวเราะอย่างเย็นชา. การแสดงออกของเธอรังเกียจเป็น ที่เห็นได้ชัดมากเกินไปบนใบหน้าของเธอมันทำให้ตาของจีวู Jiu ของเจ็บปวดหัวใจของเขาเจ็บปวดเช่นกัน. เขาเข้าใจในที่สุดการเสียสละของเขาในดวงตาของเธอเป็นสิ่งที่เพื่อให้แสงด้วยเช่นความเข้าใจผิดเล็ก ๆ ถูกพอที่จะทำลายความไว้วางใจระหว่างพวกเขา มันไม่ได้ว่าเธอไม่สามารถที่จะเห็นความรู้สึกของเขา แต่เธอไม่เคยไว้ใจเขาตั้งแต่เริ่มต้น !. ความอ่อนโยนของเขาทั้งหมดพยายามของเขาเป็นสิ่งที่ไม่มีอะไรที่เธอได้เสมอตัวเองออกไปจากเขามองเขาราวกับว่ามันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอไม่ต้องพูดถึงความรู้สึกแม้ความไว้วางใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ไม่ได้มอบให้กับเขา. JI วู Jiu ของ มีหัวใจที่หนาวเย็นมากขึ้นเขาคิดเกี่ยวกับมัน ตอนนี้เขาไม่ได้โกรธเท่านั้นเขายังผิดหวังเช่นเดียวกับเศร้าและลาออกผิด ... การผสมของอารมณ์ความรู้สึกที่เขารู้สึกว่ากำลังถูกรีบวิ่งไปที่สมองของเขาเช่นเดียวกับการไหลของแม่น้ำเขารู้สึกว่าเส้นเลือดในสมองของเขาถูกกระตุก ไม่หยุดหน้าอกของเขาก็รู้สึกเหมือนว่ามันจะถูกทำลายออกจากกัน. โฮลดิ้งที่หน้าอกของเขาเขาท่าทีไม่กี่ขั้นตอนดวงตาของเขาได้รับการเปลี่ยนสีแดงกำลังมองหาที่เจ้า Zhen Zhen ด้วยเสียงสั่นคลอน "เจ้า Zhen Zhen คุณไม่มีหัวใจ" เจ้า Zhen Zhen เห็นการแสดงออกของเขาเจ็บปวดและรู้สึกหัวใจของเธอสั่น "ผม ... .. " จีวู Jiu เอาไม่กี่ขั้นตอนกลับหันไปจากเธอและซ้าย แม้ว่าตัวเลขหลังของเขาก็ยังคงตรง แต่ขั้นตอนของเขามีน้ำหนักเบามาก. หลังจากผ่านสองถนนจีวู Jiu ก็หยุด "ออกมา" คนที่ปรากฏออกมาจากที่ไหนและยืนอยู่ด้านหน้าของเขาจับมือของเขาที่เขาเรียกว่า "สุภาพบุรุษ" "ดอน ' เสื้อฆ่าหลี่ก่อนอื่นคุณยังคงสังเกตเขา นำอีกสองคนและกลับไปที่เงินทุนในการตรวจสอบเกี่ยวกับเขาถ้าเขามีความสัมพันธ์กับ Cui ฝางลูโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการที่ยูหลิว "ใด ๆ" สุภาพบุรุษ "ว่าคนที่ได้รับการใคร่ครวญว่า" ถ้าเช่นนั้นแล้วโดยด้านข้างของคุณจะมีเพียง จะเหลือ 3 คน "" คุณไม่ต้องกังวล 3 คนพอที่จะดูแลในชีวิตของฉัน "" เข้าใจ "จีวูJiu ปิดตาของเขาอันตรายเสียงกำฟันของเขาสามารถได้ยินโดยเห็นได้ชัดว่าผู้คน ใกล้เคียง กล้าที่จะทำหน้าที่ไหวพริบในด้านหน้าของฉันจริงๆคุณไม่ต้องการที่จะมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้วกลับมาที่ค่ายทหารที่โกรธจีวู Jiu มียังคงไม่ได้รับการกระจายเจ้า Zhen Zhen ยังรู้สึกรำคาญมากถึงแม้ว่าทั้งคู่ไม่ได้ พบหลังจากที่กลับไปยังค่าย แต่พวกเขาทั้งสองตัดสินใจที่จะใช้วิธีการเดียวกันจะรู้สึกดีขึ้น. คืนนั้นเจ้า Lei Ting ได้รับการแต่งตั้ง 15,000 ทหารที่จะเผชิญกับศัตรูที่ frontlines และอีกสามพันที่จะปฏิบัติตามลูลี่ การโจมตีและอีกสองพันที่จะช่วยให้ติดตั้งกับดักเหมือง. กลุ่มคนนี้จะวิ่งออกไปสู้รบในเวลากลางคืนเพื่อที่จะได้พบกับกองทัพของ Ke ตาล จีวู Jiu เปลี่ยนรูปร่างหน้าตาของเขาและเงียบเข้าร่วมกองทัพแรก แต่ช่วงเวลาที่เขาเข้ามามีเขาเห็นคนที่คุ้นเคยมีเช่นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ท่านทั้งหลาย เจิน เจิน " จีวูจินเรียก

" เกิดอะไรขึ้น ? "

" คุณรู้ว่าคุณไปตอนนี้ "

" ฉันก็รู้ ทำไมจะไม่รู้ " เจินเจินหลี่จงจดจำคุณไว้ และหัวใจของเธอรู้สึกโกรธ

" คุณ . . . . . . . " จี วู ยู ไม่รู้จะทำอะไร " ท่านเป็นจักรพรรดินี วิธีที่คุณสามารถไปที่ประเภทสถานที่ "

" เจิน เจิน เย้ยหยัน " ถ้าพระราชาไปได้ ทำไมพระมเหสีไป "

ประโยคนั้นราวกับเป็นสายฟ้าเริ่มเขา จีอู๋จิ่วกับ

เห็นปฏิกิริยาของเขาทั้งหลาย เจิน เจิน ยืนยันว่า ลี เธอกล่าวว่า เธอเอาแต่เงียบ และยังคงหัวเราะอย่างเย็นชา

การแสดงออกของเธอที่น่ารังเกียจคือเห็นชัดบนใบหน้าของเธอ มันทำให้จีอู๋จิ่วตาเจ็บปวดหัวใจของเขาเจ็บปวดเช่นกัน

ในที่สุดเขาก็เข้าใจ เสียสละของเขา ในสายตาของเธอ คือ เรื่องแสงด้วยเช่นการเข้าใจผิดเล็กน้อย ก็เพียงพอที่จะทำลายความไว้วางใจระหว่างพวกเขา มันไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้เห็นความรู้สึกของเขา แต่เธอก็ไม่เคยไว้ใจเขาตั้งแต่เริ่มต้น ทั้งหมดของเขาอ่อนโยน ความพยายามของเขาก็ไม่ได้อะไรเลย เธอได้เสมอสถานที่ตัวเองให้ห่างจากเขา มองเขาราวกับว่ามันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอ ไม่ต้องพูดถึงความรู้สึกแม้แต่น้อย ไม่วางใจให้เขา

หัวใจของจีวู ยู หนาวขึ้น ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับมัน ตอนนี้เขาไม่ใช่แค่โกรธ เขาก็ผิดหวังเช่นเดียวกับเศร้า ลาออก และรู้สึกผิด . . . . . . . ส่วนผสมของอารมณ์ เขารู้สึกว่าถูกเร่งสมองของเขาเหมือนกับการไหลของแม่น้ำ เขารู้สึกว่า เส้นเลือดในสมองของเขาก็กระตุกไม่หยุด หน้าอกก็รู้สึกเหมือนกับ มันระเบิดเป็นชิ้นๆ

จับที่หน้าอกของเขา เขาย้อนกลับมาเป็นไหมขั้นตอนเพียงไม่กี่ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงมองเจ้าเจินเจิน กับเสียงสั่น " เจ้าเจินเจิน คุณไม่มีหัวใจ "

" เจินเจินเห็นสีหน้าของเขาเจ็บ และรู้สึกว่าหัวใจเธอสั่น " ฉัน . . . . "

จีอู๋จิ่วใช้เวลาไม่กี่ขั้นตอนกลับ , หันกลับไปจากเธอแล้ว แม้ว่าตัวเลขหลังยังตรง แต่ขั้นตอนของเขามีแสงมาก

หลังจากผ่านถนนสอง จี วูจินก็หยุด " ออกมา "

ใครบางคนโผล่มาจากไหนไม่รู้แล้วมายืนอยู่ต่อหน้าเขา จับมือเขาไว้ เขาเรียก " สุภาพบุรุษ "

" ไม่ฆ่าหลี่เจ้าแรก จับตาดูต่อไป . . . พาอีก 2 คนและกลับไปเมืองหลวง เพื่อสืบเรื่องเขา ถ้าเขามีความสัมพันธ์กับซุยฟางลู โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับยูเว่ "

" สุภาพบุรุษ " คนๆ นั้นกำลังคิดอยู่ ถ้าดังนั้นแล้วข้างๆมีเพียงจะเหลือ 3 คน "

" คุณไม่ต้องกังวล , 3 คนก็เพียงพอที่จะดูแลชีวิตของฉัน "

" เข้าใจ "

จีอู๋จิ่ว ปิดตา อันตราย เสียงของเขาฟัน clenching สามารถได้ยินจากคนใกล้เคียง กล้าที่จะแสดงฝีมือต่อหน้าผม เธอไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว

กลับมาที่ค่ายทหารจี วู ยู ความโกรธยังไม่เหือดหาย เจิน เจิน ท่านยังรู้สึกรำคาญมาก แต่ทั้งคู่ไม่ได้เจอกัน หลังจากกลับมาจากค่าย แต่ทั้งสองของพวกเขาตัดสินใจที่จะใช้วิธีการเดียวกันเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น

คืนนั้น ท่านเล่ย ติงแต่งตั้ง 15 พันทหารหน้าศัตรูในแนวหน้า และอีกสามพันไปตามลู่ลี่ โจมตีและอีกสองหมื่น ช่วยตั้งกับดักของฉัน

คนกลุ่มนี้จะวิ่งออกไปต่อสู้ในเวลากลางคืน เพื่อที่จะได้เจอกับกองทัพของ Ke Dun . จี วู ยู เปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขาและแอบเข้าร่วมกองพันก่อน แต่ตอนนี้เขาเข้ามานั้น เขาเห็นใครบางคนที่คุ้นเคยนั้นได้เป็นอย่างดี