If it was an ordinary person, assur

If it was an ordinary person, assuredly, he would cry to the sky, rush to the ground and beg for forgiveness. But our His Highness Prince Jin took the opposite path to walk on.

One could only see him coldly stare fixedly at Li Aotian: “You want to die, then this king will help you accomplish this. But don’t blame this king for not remembering the two families’ friendship.”

“Nangong Liuyun, don’t you interfere in these muddled waters!” Li Aotian aggressively yelled towards him.

Nangong Liuyun shot him an indifferent glance, and arrogantly raised an eyebrow: “This king’s princess, if this king doesn’t protect her, then who am I to protect?”

“You——” Li Aotian was furious and anxious at the same time. He speechlessly glared at Nangong Liuyun and then very fiercely said: “Nangong Liuyun, this time, are you determined to interfere?”

Even though Nangong Liuyun and Yaoyao’s matter was empty with no fixed time set in the future, but as Li Yaoyao’s older brother, he didn’t want to be in a deadlock with Nangong Liuyun. He didn’t want to make an enemy of such an expert.

If he was to act, then Li Aotian would only lose.

Li Aotian very fiercely glared once at Su Luo: “Fine,, this time, taking Nangong Liuyun into consideration, then I’ll let you live an extra day!”

Leaving this sentence behind, Li Aotian, in a flash, became a white line and then a black dot, immediately fading away in the air.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้ามันเป็นคนธรรมดาแน่นอนเขาจะร้องไห้ไปบนฟ้าวิ่งไปที่พื้นและขอการให้อภัย แต่ของเราเสด็จเจ้าชายจินเอาเส้นทางตรงข้ามที่จะเดินบน. เพียงหนึ่งเดียวที่จะได้เห็นเขาจ้องมองอย่างเย็นชาเป๋งที่หลี่ Aotian: "คุณต้องการที่จะตายแล้วกษัตริย์นี้จะช่วยให้คุณประสบความสำเร็จนี้ แต่ไม่ได้ตำหนิกษัตริย์นี้จำไม่ได้ว่ามิตรภาพของสองครอบครัว '. " " Nangong Liuyun คุณไม่ยุ่งเกี่ยวในน่านน้ำงงเหล่านี้! "หลี่ Aotian อุกอาจตะโกนต่อเขา. Nangong Liuyun ยิงเขาได้อย่างรวดเร็วไม่แยแสและยกเต๊ะ คิ้ว: "เจ้าหญิงของกษัตริย์นี้ถ้าพระมหากษัตริย์นี้ไม่ได้ปกป้องเธอแล้วฉันเป็นใครที่จะปกป้อง" "You--" หลี่ Aotian โกรธและกังวลในเวลาเดียวกัน เขาเป็นเบื้อจ้อง Nangong Liuyun แล้วมากอย่างรุนแรงกล่าวว่า: "? Nangong Liuyun เวลานี้คุณมุ่งมั่นที่จะยุ่ง" แม้ว่า Nangong Liuyun และ Yaoyao เป็นเรื่องเป็นที่ว่างเปล่าที่มีเวลาคงที่ไม่มีการตั้งค่าในอนาคต แต่เป็นพี่ชายของหลี่ Yaoyao ของ เขาไม่ได้ต้องการที่จะเป็นในการหยุดชะงักกับ Nangong Liuyun เขาไม่ได้ต้องการที่จะทำให้ศัตรูของผู้เชี่ยวชาญเช่นนักการ. ถ้าเขาจะทำหน้าที่แล้วหลี่ Aotian เท่านั้นที่จะสูญเสีย. หลี่ Aotian มากอย่างรุนแรงจ้องครั้ง Luo ซู: "วิจิตร ,, เวลานี้การ Nangong Liuyun มาประกอบการพิจารณา แล้วฉันจะให้คุณมีชีวิตอยู่ในวันพิเศษ! " ออกจากประโยคนี้อยู่เบื้องหลังหลี่ Aotian ในแฟลชกลายเป็นเส้นสีขาวแล้วจุดสีดำทันทีจางหายไปในอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าเป็นคนธรรมดา แน่นอน เขาจะร้องไห้กับฟ้าพุ่งไปที่พื้นดินและขอร้องให้ยกโทษให้ แต่องค์ชายจินเอาเส้นทางตรงข้าม เดิน ต่อไปหนึ่งสามารถเห็นเขาเย็นชาจ้องเป๋งที่หลี่ aotian : " คุณต้องการที่จะตาย แล้วกษัตริย์นี้จะช่วยให้คุณบรรลุนี้ แต่ไม่โทษคิงนี่ก็จำสองครอบครัว " มิตรภาพ”" นังก๊อก liuyun คุณไม่เข้าไปยุ่งในน่านน้ำเหล่านี้งง ! " ลี aotian อุกอาจตะโกนต่อเขานังก๊อก liuyun ยิงเขาอย่างรวดเร็ว เฉยเมย และเต๊ะยกคิ้ว : " เจ้าหญิงของกษัตริย์ หากกษัตริย์ไม่ได้ปกป้องเธอ แล้วฉันเป็นใคร เพื่อปกป้อง "" คุณ . . " Li aotian โกรธและกังวลในเวลาเดียวกัน เขาคอแข็งถลึงตามองนังก๊อก liuyun แล้วมากอย่างรุนแรงว่า " นังก๊อก liuyun เวลานี้ เธอตัดสินใจที่จะเข้ามายุ่ง "แม้ว่านังก๊อกและ liuyun yaoyao เป็นเรื่องว่างเปล่าที่ไม่มีกำหนดเวลาการตั้งค่าในอนาคต แต่หลี่ yaoyao พี่ชาย เขาไม่อยากอยู่ในการหยุดชะงักกับนังก๊อก liuyun . เขาไม่ได้ต้องการให้ศัตรู เช่น ผู้เชี่ยวชาญถ้าเขาทำแล้ว หลี่ aotian เท่านั้นจะสูญเสียหลี่ aotian มากอย่างรุนแรงถลึงตาทันทีที่ซู Luo : " ไม่เป็นไรหรอก คราวนี้ เอานังก๊อก liuyun พิจารณา แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า วัน พิเศษ ! "ทิ้งประโยคนี้ไว้ หลี่ aotian ในแฟลช เป็นเส้นสีขาว และจุดดำ ทันที ค่อยๆ เลือนหายไปในอากาศ