In the second half of the twentieth

In the second half of the twentieth century, Americans were taught to see both Nazi Germany and the Soviet Union as the greatest of evils. Hitler was worse, because his regime propagated the unprecedented horror of the Holocaust, the attempt to eradicate an entire people on racial grounds. Yet Stalin was also worse, because his regime killed far, far more people, tens of millions it was often claimed, in the endless wastes of the Gulag. For decades, and even today, this confidence about the difference between the two regimes—quality versus quantity—has set the ground rules for the politics of memory. Even historians of the Holocaust generally take for granted that Stalin killed more people than Hitler, thus placing themselves under greater pressure to stress the special character of the Holocaust, since this is what made the Nazi regime worse than the Stalinist one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบ ชาวอเมริกันที่สอนเพื่อดูทั้งนาซีเยอรมนีและสหภาพโซเวียตเป็นยิ่งใหญ่ที่สุดของความชั่วร้าย ฮิตเลอร์ถูกแย่ เนื่องจากระบอบการปกครองของเขาเผยแพร่สยองเป็นประวัติการณ์ของฮอโลคอสต์ ความพยายามที่จะขจัดคนทั้งในบริเวณที่เชื้อชาติ สตาลินมายังแย่ เนื่องจากระบอบการปกครองของเขาตายไกล ไกลคน หลายสิบล้านที่มีมักจะอ้างว่า ในกากโคตรของ Gulag สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา และแม้กระทั่งวันนี้ นี้ความเชื่อมั่นเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างระบอบสอง — คุณภาพเมื่อเทียบกับปริมาณ — ได้ตั้งกฎพื้นดินสำหรับการเมืองของหน่วยความจำ แม้นักประวัติศาสตร์ของฮอโลคอสต์โดยทั่วไปจะได้รับที่ สตาลินฆ่าคนมากกว่าฮิตเลอร์ ดังนั้น ทำตัวเองภายใต้ความดันมากกว่าความเครียดการให้อักขระพิเศษของฮอโลคอสต์ เนื่องจากนี้คือสิ่งที่ทำระบอบนาซีแย่กว่า Stalinist หนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในครึ่งหลังของศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดที่ชาวอเมริกันสอนให้ดูนาซีเยอรมันและ สหภาพโซเวียต ทั้งที่เป็นที่สุดของความลำบาก ฮิตเลอร์ที่แย่ไปกว่านั้นเพราะรัฐบาลของเขาถูกส่งไปด้วยความสยดสยองของชาวยิวที่ไม่เคยมีมาก่อนที่ความพยายามที่จะกำจัดคนทั้งหมดที่อยู่บนพื้นที่ทางด้านเชื้อชาติ แต่ที่แย่ไปกว่านั้นสตาลินก็ยังมีเพราะรัฐบาลของเขาถูกฆ่าตายไกลคนมากยิ่งขึ้นหลายสิบล้านคนก็อ้างว่าไม่มีที่สิ้นสุดทำให้เสียเวลาในการ gulag มัก สำหรับช่วงเวลาหลายทศวรรษและแม้แต่ในวันนี้ความเชื่อมั่นเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างสองรัฐบาลที่มี คุณภาพ เมื่อเทียบกับจำนวนมีตั้งกฎเกณฑ์พื้นฐานสำหรับการเมืองของหน่วยความจำ แม้บรรดานักประวัติศาสตร์ศิลป์ของชาวยิวที่โดยทั่วไปแล้วได้รับกันว่าฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ฆ่าผู้คนมากกว่าฮิตเลอร์ดังนั้นการวางด้วยตัวเอง ภายใต้ ความกดดันมากขึ้นเพื่อความตึงเครียดอักขระพิเศษของชาวยิวตั้งแต่นี้เป็นสิ่งที่ทำให้การปกครองระบอบพรรคนาซีที่เลวร้ายยิ่งกว่าหนึ่งสตาลิน