Carcass traitsThe results for final

Carcass traits
The results for final BW and carcass characteristics and organ (as percentage of BW) of Japanese quail are pre-sented in Table 4. No significant difference was observed between treatments for quail final BW; however there was significant difference in comparison of diets containing SM vs. control diet for final BW. Moreover, at the end of the experiment (42 d), thigh, breast and pancreas weight were similar among all treatments. However, there were signifi-cant differences in carcass, intestine and gizzard weight (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะซากผลสุดท้าย BW และซากและอวัยวะ (เป็นเปอร์เซ็นต์ของ BW) ของนกกระทาญี่ปุ่นได้ก่อน sented ในตาราง 4 ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่สังเกตระหว่างรักษากระทา BW สุดท้าย อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการเปรียบเทียบอาหารที่ประกอบด้วย SM เปรียบเทียบกับการควบคุมอาหารสำหรับ BW สุดท้าย นอกจากนี้ เมื่อสิ้นสุดการทดลอง (42 d), น้ำหนักสะโพก เต้านม และตับอ่อนได้คล้ายคลึงกันระหว่างการรักษาทั้งหมด อย่างไรก็ตาม มีต้อนความแตกต่างในน้ำหนักซาก ลำไส้ และ gizzard (P < 0.05)The highest and lowest carcass weights were observed in treatments SM50 and SM150, respectively. Additionally, gizzard and intestine weights in diets containing SM were higher than those of the control diet (P<0.05). Moreover, in contrast comparison, there was no significant difference in comparison of diets containing SM vs. control diet for car-cass, breast, thigh and pancreas weight, but this difference were significant for intestine and gizzard weight (Table 4). Carcass weight in diets containing SM was similar to that found for control diet, but it decreased more in SM150 than in SM50. In agreement with our results, Rama Rao et al. (2008) showed that the use of sesame meal in broiler diet leads to an increase in the size of digestive system and thus it decreases the carcass weight. The pancreas weight in di-ets containing SM was similar to control diet (P>0.05), but there was a tendency to increase in pancreas weight in quail fed on SM diets than control diet. It seems that the small increase in pancreas weight for quails fed diets containing SM could be related to an increase in endogenous enzyme activities and secretion volume required to digest SM. As well as, intestine weight in diets containing SM was higher than that observed in the control diet. High intestine weight in quails fed on SM diets can be attributed to high dietary fiber level in diets containing SM than the control diet (Ta-ble 2). Intestine result partly supported by increasing of pancreas weight of quails fed on SM diets. Studies showed that high levels of fiber increased the size of the digestive system of birds and the length of intestine and the cecum increased with dietary fiber level (Jørgensen et al. 1996; Yasar, 2003; Rama Rao et al. 2008). Finally, the larger giz-zards observed in quails fed on SM diets as compared with gizzards of quails fed the control diet were in accordance with results reported earlier with high fiber feedstuffs in broiler chicks (Forbes and Covasa, 1995; Abdul Rahman et al. 2009). This result is a consequence of the increased grinding activity of the gizzard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซากมีลักษณะ
ผลสำหรับ BW ขั้นสุดท้ายและลักษณะซากและอวัยวะ (เป็นเปอร์เซ็นต์ของ BW) ของนกกระทาญี่ปุ่นก่อน sented ในตารางที่ 4 ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญก็สังเกตเห็นระหว่างการรักษาสำหรับนกกระทา BW สุดท้าย; แต่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการเปรียบเทียบของอาหารที่มีส่วนผสมของเอสเอ็มกับการควบคุมอาหาร BW สุดท้าย นอกจากนี้ในตอนท้ายของการทดลอง (42 วัน), ต้นขา, น้ำหนักเต้านมและตับอ่อนมีความคล้ายคลึงกันในหมู่การรักษาทั้งหมด แต่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ-ลาดเทในซากลำไส้และกระเพาะอาหารของนกน้ำหนัก (P <0.05).
สูงสุดและต่ำสุดน้ำหนักซากถูกตั้งข้อสังเกตในการรักษาและ SM50 SM150 ตามลำดับ นอกจากนี้กระเพาะอาหารของนกและน้ำหนักลำไส้ในอาหารที่มีส่วนผสมของเอสเอ็มสูงกว่าของอาหารควบคุม (P <0.05) นอกจากนี้ในการเปรียบเทียบความคมชัดไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการเปรียบเทียบของอาหารที่มีส่วนผสมของเอสเอ็มกับอาหารควบคุมรถคาสเต้านมต้นขาและน้ำหนักตับอ่อน แต่ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญนี้สำหรับลำไส้และกระเพาะอาหารของนกน้ำหนัก (ตารางที่ 4) น้ำหนักซากในอาหารที่มีส่วนผสมของเอสเอ็มมีความคล้ายคลึงกับที่พบในการควบคุมอาหาร แต่ก็ลดลงมากขึ้นในการ SM150 กว่าใน SM50 ในข้อตกลงกับผลของเราราวรัชกาล et al, (2008) แสดงให้เห็นว่าการใช้งาอาหารในอาหารไก่เนื้อจะนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของขนาดของระบบทางเดินอาหารและทำให้มันลดน้ำหนักซาก น้ำหนักตับอ่อนใน di-Ets เอสเอ็มที่มีความคล้ายคลึงกับการควบคุมอาหาร (P> 0.05) แต่มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นในน้ำหนักตับอ่อนในนกกระทาที่เลี้ยงในอาหารเอสเอ็มกว่าการควบคุมอาหาร มันดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในน้ำหนักตับอ่อนสำหรับหนูเล็กได้รับอาหารที่มีส่วนผสมของเอสเอ็มอาจจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของเอนไซม์ภายนอกและปริมาณการหลั่งที่จำเป็นในการย่อยเอสเอ็ม เช่นเดียวกับน้ำหนักลำไส้ในอาหารที่มีส่วนผสมของเอสเอ็มสูงกว่าที่พบในอาหารที่ควบคุม น้ำหนักลำไส้สูงในหนูเล็กที่เลี้ยงในอาหารเอสเอ็มสามารถนำมาประกอบกับระดับใยอาหารสูงในอาหารที่มีส่วนผสมของเอสเอ็มกว่าอาหารควบคุม (Ta-เบิ้ล 2) ผลลำไส้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจากการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตับอ่อนของหนูเล็กที่เลี้ยงในอาหารเอสเอ็ม การศึกษาแสดงให้เห็นว่าระดับสูงของเส้นใยเพิ่มขนาดของระบบย่อยอาหารของนกและความยาวของลำไส้และลำไส้ใหญ่ส่วนต้นเพิ่มขึ้นด้วยระดับใยอาหาร (Jørgensen et al, 1996;. Yasar 2003. พระราม Rao et al, 2008) ในที่สุดที่มีขนาดใหญ่ GIZ-zards พบในนกที่เลี้ยงในอาหารเอสเอ็มเมื่อเทียบกับ gizzards ของหนูเล็กได้รับอาหารควบคุมเป็นไปตามผลการรายงานก่อนหน้านี้ที่มีสัตว์ที่มีเส้นใยสูงในลูกไก่ไก่เนื้อ (ฟอร์บและ Covasa, 1995; อับดุลเราะห์มานอัลเอต 2009) ผลที่ได้นี้เป็นผลมาจากกิจกรรมการบดที่เพิ่มขึ้นของกระเพาะอาหารของนก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลักษณะซาก
ผลสำหรับตัวสุดท้าย และลักษณะซากและอวัยวะ ( เช่นร้อยละของน้ำหนักตัว ) ของนกกระทาญี่ปุ่นก่อน sented ในตารางที่ 4 ไม่มีความแตกต่างระหว่างการรักษาพบว่า นกกระทาตัวสุดท้าย แต่มีความแตกต่างในการเปรียบเทียบสูตรอาหารที่มีอาหารควบคุมน้ำหนักตัว SM กับสุดท้าย นอกจากนี้ เมื่อสิ้นสุดการทดลอง ( 42 วัน ) ขาเต้านมและตับอ่อนน้ำหนักเหมือนกันระหว่างการรักษา อย่างไรก็ตาม , มี signifi ลาดเทความแตกต่างในลำไส้และซากของน้ำหนัก ( p < 0.05 )
สูงสุดและต่ำสุดน้ำหนักซากพบว่าในการรักษาและ sm50 sm150 ตามลำดับ นอกจากนี้ กึ๋น และลําไส้น้ำหนักในอาหารที่มี SM สูงกว่าอาหารควบคุม ( P < 0.05 ) นอกจากนี้ในการเปรียบเทียบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการเปรียบเทียบสูตรอาหารที่มี SM กับอาหารควบคุมรถแคส หน้าอก ต้นขา และตับอ่อน น้ำหนัก แต่ความแตกต่างนี้อย่างมีนัยสำคัญสำหรับลำไส้และของน้ำหนัก ( ตารางที่ 4 ) น้ำหนักในอาหารที่มี SM ก็คล้ายกับที่พบในอาหารควบคุม แต่มันลดลงมากใน sm150 กว่าใน sm50 .ในข้อตกลงกับผลของเราพระราม Rao et al . ( 2551 ) พบว่า การใช้งาป่นในอาหารไก่เนื้อ นำไปสู่การเพิ่มขึ้นในขนาดของระบบการย่อยอาหาร และดังนั้นจึง ลดน้ำหนัก . ตับอ่อน น้ำหนัก ใน แผ่น ที่ SM คล้ายๆ กับสูตรควบคุม ( P > 0.05 ) แต่มีแนวโน้มที่จะเพิ่มน้ำหนักในอาหารนกกระทาอาหารตับอ่อนใน SM กว่าอาหารควบคุมดูเหมือนว่าขนาดเล็กเพิ่มน้ำหนักสำหรับอาหารที่ประกอบด้วยไข่ ตับอ่อน SM อาจจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมเอนไซม์ภายนอกและปริมาณการหลั่งต้องย่อย SM เช่นเดียวกับไส้น้ำหนักในอาหารที่มี SM สูงกว่าที่พบในอาหารควบคุมน้ำหนักสูงในอาหารนกกระทาอาหารในลำไส้ SM สามารถประกอบกับใยอาหารในอาหารที่มีระดับ SM มากกว่าอาหารควบคุม ( ta ble 2 ) ผลไส้บางส่วนได้รับการสนับสนุนโดยการเพิ่มน้ำหนักในอาหารนกกระทาอาหารตับอ่อน SMการศึกษาพบว่าระดับสูงของเส้นใยเพิ่มขนาดของระบบการย่อยอาหารของนก และความยาวของลำไส้และลำไส้ใหญ่ส่วนต้นเพิ่มขึ้นตามระดับ ใยอาหาร ( เจขึ้น rgensen et al . 1996 ; Yasar , 2003 ; พระราม Rao et al . 2008 ) ในที่สุดzards ขนาดใหญ่ที่พบในอาหารนกกระทา giz อาหาร SM เมื่อเทียบกับกึ๋นของนกกระทาที่ได้รับอาหารสูตรควบคุมสอดคล้องกับผลรายงานก่อนหน้านี้กับวัตถุดิบอาหารเส้นใยสูงในไก่กระทง ( ฟอร์บส และ covasa , 1995 ; อับดุลราห์มาน et al . 2009 ) ผลนี้เป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมของ .