Several modern spectroscopic and de

Several modern spectroscopic and degradative methods
have been used to analyze lignin or polysaccharides in wood
. Among them, pyrolysis coupled to gas chromatography-
mass spectrometry (Py-GC/MS) has several great
advantages as a technique enabling rapid analysis of small
samples, yielding a precise identification of the proportion of
H, G, and S lignin units. Figure 2 shows a Py-GC/MS
analysis of the fungal decay of a hardwood (Eucalyptus globulus).
Two regions, corresponding to the polysaccharideand
lignin-derived compounds, can be distinguished in the
pyrograms. Due to the higher stability of the degradation
products of lignin (the main ones shown in Fig. 2D) than of
polysaccharides, which yield several compounds that cannot
be chromatographied, Py-GC/MS analyses result in overestimation
of lignin. However, this method can be used to compare
the changes in the relative proportion of lignin and polysaccharides
in decaying wood. Moreover, the amounts of Glignin
and S-lignin (no H-lignin has been detected in eucalypt
wood) can be separately estimated by Py-GC/MS analysis.
Figure 2A shows wood decay by the white-rot basidiomycete
Ceriporiopsis subvermispora, which results in a
relative decrease in the lignin peaks and a relative increase in
the carbohydrate peaks. By contrast, the soft-rot deuteromycete
Paecilomyces sp. decreases cellulose content to a larger
extent than lignin content (Fig. 2B). Figure 3 shows wood
degradation patterns by the basidiomycetes Bjerkandera
adusta, C. subvermispora, Coniophora puteana, Crepidotus
variabilis, Funalia trogii, Melanotus hepatochrous, Phanerochaete
chrysosporium, Phlebia radiata, and Pleurotus pulmonarius
(Fig. 3A), the ascomycetes Mollisia sp, Ophiostoma
piliferum (including an inoculum commercialized as
Cartapip) and Ophiostoma valdivianum (Fig. 3B), and the
deuteromycetes Fusarium oxysporum, Kirramyces eucalypti
and Paecilomyces sp. (Fig. 3C), which can be differentiated
based on their lignin/carbohydrate and S/G Py-GC/MS
ratios. The highest cellulose enrichments are produced by the
basidiomycetes C. subvermispora and C. variabilis, the former
also causing the highest modification of lignin, as
revealed by the S/G ratio. In addition, Paecilomyces sp. and
other deuteromycetes produce an increase in the relative
lignin content in wood (due to preferential removal of polysaccharides),
whereas ascomycetes slightly modify wood
composition, as revealed by the Py-GC/MS analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทันสมัย degradative และด้านวิธีการต่าง ๆใช้เพื่อวิเคราะห์ lignin หรือ polysaccharides ในไม้. ในหมู่พวกเขา ชีวภาพควบคู่กับ chromatography ก๊าซ-โตรเมทรี (Py-GC/MS) มีมากหลายข้อดีเป็นเทคนิคที่เปิดใช้งานการวิเคราะห์อย่างรวดเร็วของเล็กตัวอย่าง ระบุความแม่นยำของสัดส่วนของผลผลิตหน่วย lignin H, G และ S รูปที่ 2 แสดง Py-GC/MSวิเคราะห์ของผุเชื้อราของไม้ (globulus ยูคาลิปตัส)ภูมิภาคที่สอง ที่สอดคล้องกับ polysaccharideandlignin มาสาร สามารถโดดเด่นในการpyrograms เนื่องจากความมั่นคงสูงของการย่อยสลายผลิตภัณฑ์ของ lignin (หลักที่แสดงในสองมิติ Fig.) กว่าของpolysaccharides ซึ่งผลผลิตสารต่าง ๆ ที่ไม่เป็นผลมาวิเคราะห์ chromatographied, Py-GC/MS ใน overestimationของ lignin อย่างไรก็ตาม สามารถใช้วิธีนี้เพื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในสัดส่วนสัมพัทธ์ lignin และ polysaccharidesในการสลายไม้ นอกจากนี้ จำนวน Glignin(lignin H ไม่พบใน eucalypt lignin S และไม้สามารถถูกประเมิน โดย Py-GC/MS วิเคราะห์แยกต่างหากรูปที่ 2A แสดงไม้ผุ โดย basidiomycete white-rotCeriporiopsis subvermispora มีผลการลดสัมพันธ์แห่ง lignin และเพิ่มความสัมพันธ์พีคส์คาร์โบไฮเดรต โดยคมชัด deuteromycete soft rotPaecilomyces sp.ลดเซลลูโลสเนื้อหาขนาดใหญ่ขอบเขตมากกว่าเนื้อหา lignin (Fig. 2B) รูปที่ 3 แสดงไม้รูปแบบการสลายตัว โดย basidiomycetes Bjerkanderaadusta, C. subvermispora, Coniophora puteana, Crepidotusvariabilis, Funalia trogii, Melanotus hepatochrous, Phanerochaetechrysosporium, Phlebia radiata และเห็ดนางฟ้าภูฏาน(Fig. 3A), ascomycetes Mollisia sp, Ophiostomapiliferum (inoculum มี commercialized เป็นรวมถึงCartapip) และ Ophiostoma valdivianum (Fig. 3B), และdeuteromycetes Fusarium oxysporum, Kirramyces eucalyptiและ sp. Paecilomyces (Fig. 3C), ซึ่งสามารถแยกแยะได้การ lignin/คาร์โบไฮเดรต และ S/G Py-GC/MSอัตราส่วนการ มีผลิต enrichments เซลลูโลสสูงสุดโดยbasidiomycetes C. subvermispora และ C. variabilis อดีตนอกจากนี้ยัง ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสูงสุดของ lignin เป็นเปิดเผย โดยอัตราส่วน S/G นอกจากนี้ Paecilomyces sp. และdeuteromycetes อื่น ๆ ผลิตเพิ่มในญาติlignin เนื้อหาไม้ (เนื่องจากต้องเอา polysaccharides),ในขณะที่ ascomycetes ปรับเปลี่ยนไม้เล็กน้อยองค์ประกอบ การเปิดเผย โดยวิเคราะห์ Py-GC/MS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สเปกโทรสโกหลายสมัยและวิธีการย่อยสลายได้ถูกใช้ในการวิเคราะห์ลิกนินหรือสารในไม้ ในหมู่พวกเขาคู่กับไพโรไลซิก๊าซ chromatography- มวลสาร (หนอง-GC / MS) ที่ดีมีหลายข้อได้เปรียบที่เป็นเทคนิคที่ช่วยให้การวิเคราะห์อย่างรวดเร็วของขนาดเล็กตัวอย่างยอมประจำตัวประชาชนที่ถูกต้องของสัดส่วนของH, G, S และหน่วยลิกนิน รูปที่ 2 แสดงให้เห็น Py-GC / MS วิเคราะห์ของเชื้อราผุของไม้เนื้อแข็ง (Eucalyptus globulus). สองภูมิภาคที่สอดคล้องกับ polysaccharideand สารลิกนินที่ได้มาจากสามารถโดดเด่นในpyrograms เนื่องจากมีความมั่นคงสูงขึ้นของการย่อยสลายผลิตภัณฑ์ของลิกนิน (คนหลักที่แสดงในรูป. 2D) มากกว่าของ polysaccharides ซึ่งให้ผลผลิตสารหลายอย่างที่ไม่สามารถจะchromatographied, หนอง-GC / MS วิเคราะห์ผลการประเมินค่าสูงของลิกนิน แต่วิธีนี้สามารถใช้ในการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในสัดส่วนที่สัมพันธ์กันของลิกนินและ polysaccharides ในไม้ผุ นอกจากนี้ปริมาณของ Glignin และ S-ลิกนิน (ไม่มี H-ลิกนินได้รับการตรวจพบใน eucalypt ไม้) สามารถประมาณโดยแยกหนอง-GC / การวิเคราะห์ MS. รูปที่ 2A แสดงให้เห็นถึงการสลายตัวของไม้โดย basidiomycete สีขาวเน่าCeriporiopsis subvermispora ซึ่งส่งผลให้ ในลดลงเมื่อเทียบกับในยอดเขาและลิกนินเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับในยอดคาร์โบไฮเดรต โดยคมชัดนุ่มเน่า deuteromycete Paecilomyces SP ลดลงเนื้อหาเซลลูโลสจะมีขนาดใหญ่ขึ้นในระดับกว่าเนื้อหาลิกนิน (รูป. 2B) รูปที่ 3 แสดงไม้รูปแบบการย่อยสลายโดยbasidiomycetes Bjerkandera adusta ซี subvermispora, Coniophora puteana, Crepidotus ตัวแปร, Funalia trogii, melanotus hepatochrous, Phanerochaete chrysosporium, Phlebia radiata และ Pleurotus pulmonarius (รูป. 3A) ที่ ascomycetes Mollisia SP, Ophiostoma piliferum (รวมทั้งเชื้อในเชิงพาณิชย์เป็นCartapip) และ Ophiostoma valdivianum (รูป. 3B) และdeuteromycetes Fusarium oxysporum, eucalypti Kirramyces และ Paecilomyces SP (รูป. 3C) ซึ่งสามารถที่แตกต่างบนพื้นฐานของลิกนินของพวกเขา/ คาร์โบไฮเดรตและ S / G-หนอง GC / MS อัตราส่วน enrichments เซลลูโลสสูงสุดที่มีการผลิตโดยbasidiomycetes ซี subvermispora และ C ตัวแปรอดีตนอกจากนี้ยังก่อให้เกิดการปรับเปลี่ยนที่สูงที่สุดของลิกนินขณะที่เปิดเผยโดยS / อัตราส่วนจี นอกจากนี้ Paecilomyces SP และdeuteromycetes อื่น ๆ การผลิตเพิ่มขึ้นในญาติเนื้อหาลิกนินในไม้(เนื่องจากการกำจัดสิทธิพิเศษของ polysaccharides) ในขณะที่การปรับเปลี่ยนเล็กน้อย ascomycetes ไม้องค์ประกอบตามที่เปิดเผยโดยหนอง-GC / MS วิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ทันสมัยและวิธีการหลายทาง degradative
ถูกใช้เพื่อวิเคราะห์ปริมาณพอลิแซกคาไรด์ หรือไม้

ในหมู่พวกเขา , ไพโรไลซิสที่คู่กับแก๊สโครมาโตกราฟี -
Mass Spectrometry ( PY GC / MS ) มีข้อดีที่ดี
หลายเป็นเทคนิคช่วยให้รวดเร็วการวิเคราะห์ตัวอย่างขนาดเล็ก
ผลผลิตการแม่นยำของสัดส่วนของ
H , G , และหน่วยของลิกนิน รูปที่ 2 แสดง PY GC / MS
การวิเคราะห์การสลายตัวของเชื้อราเป็นไม้เนื้อแข็ง ( ไม้ globulus )
2 ภูมิภาค สอดคล้องกับ polysaccharideand
ลิกนินได้ ซึ่งจะแตกต่างใน
pyrograms . เนื่องจากการสูงขึ้น เสถียรภาพของการย่อยสลาย
ผลิตภัณฑ์ของลิกนิน ( คนหลักที่แสดงในรูปที่ 2 ) มากกว่า
polysaccharides ที่ผลผลิตสารประกอบหลายที่ไม่ได้เป็น chromatographied
,PY GC / MS วิเคราะห์ผลการประเมินมากเกินไป
ของลิกนิน อย่างไรก็ตาม วิธีการนี้สามารถใช้ในการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลง
ในสัดส่วนสัมพัทธ์ของลิกนินและ polysaccharides
ในของเนื้อไม้ นอกจากนี้ ปริมาณและ glignin
s-lignin ( ไม่ h-lignin ได้รับการตรวจพบในไม้ยูคาลิปตัส
) สามารถแยกจากกันประมาณโดยการวิเคราะห์จาก GC / MS
รูปที่ 2A แสดงไม้ผุเปื่อยแบสิดิโ ัยซีส
โดยสีขาวceriporiopsis subvermispora ซึ่งผลในการลดลงใน
ญาติลิกนินและยอดเพิ่มขึ้นสัมพัทธ์
เป็นยอดเขา โดยคมชัด , โรคเน่าเละ deuteromycete
Paecilomyces sp ลดเซลลูโลสเพื่อขอบเขตขนาดใหญ่
กว่าลิกนิน ( รูปที่ 2B ) รูปที่ 3 แสดงการย่อยสลายของลวดลายไม้

โดย Basidiomycetes bjerkandera adusta , C . subvermispora coniophora puteana , ,crepidotus
variabilis funalia trogii melanotus hepatochrous , , ,
chrysosporium phlebia phanerochaete , ร้านอาหาร , และเห็ดนางฟ้าภูฏาน
( รูปที่ 3 ) , แอ คไมซีตีส mollisia SP ophiostoma
piliferum ( รวมทั้งเชื้อเชิงพาณิชย์เป็น
cartapip ) และ ophiostoma valdivianum ( รูปที่ 3B ) และ

ดิวเตอโรไมซีตีส Fusarium oxysporum , kirramyces eucalypti Paecilomyces sp . และ ( รูปที่ 3 )ซึ่งสามารถที่แตกต่าง
ตามลิกนิน / คาร์โบไฮเดรตและ S / G PY GC / MS
อัตราส่วน สูงสุด enrichments เซลลูโลสที่ผลิตโดย
Basidiomycetes C และ C subvermispora variabilis อดีต
ยังก่อให้เกิดการปรับเปลี่ยนมากที่สุดของลิกนินเป็น
เปิดเผยโดย s / g ตามลำดับ นอกจากนี้ , Paecilomyces sp . และ
ดิวเตอโรไมซีตีส อื่น ๆผลิตเพิ่มขึ้นในญาติ