The earlier report Homaidan et al.

The earlier report Homaidan et al. (2011) also observed the high concentrations of manganese in seaweeds. Although they are essential micronutrients for plants it became more toxic at higher concentrations than the amount required for normal growth (Nies, 1999). It is worth noting that Zn was found only in brown algae, S. swartzi. The concentration of zinc may be attributed or controlled by activators of dehydrogenases and protein-synthesis enzymes in this species (Besada et al., 2009).
Heavy metals, such as Cd and Pb have unknown roles in living organisms, and are toxic even at lower concentrations (Nies, 1999 ; Ward, 1987) and the same has been recorded from the seaweed samples in the present study. Further, Cd concentrations were higher in red algae, Pterocladia capillacea (Topcuoglu et al., 2010), and brown algae, Undaria pinnatifida (Besada et al., 2009) but in our investigation the concentration of cadmium were relatively uniform in all classes of seaweeds. This ensures that the concentrations of cadmium in seaweeds may cause physiological disturbance and toxicity even at very low concentrations. The metal concentrations in the sampled seaweeds varied significantly from species to species,which give sanindication that different seaweed species are capable of accumulating metals differently from anenvironment.Green algae have more capacity to uptak eof heavy metals as compare to red and brown algae in our study. Besada et al., 2009 concluded that there is a relationship between heavy metals and algae ‘classified’ by their colour (Chlorophyceae, green algae; Phaeophyceae, brown algae; and Rhodophyceae, red algae) and the ability to uptake of heavy metals base dupon cellwall polysaccharides

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานก่อนหน้านี้ Homaidan et al. (2011) นอกจากนี้ยังพบความเข้มข้นสูงของแมงกานีสในสาหร่ายทะเล แม้ว่าจะเป็นองค์ประกอบตามโรคที่จำเป็นสำหรับพืชที่เป็นพิษมากขึ้นที่ความเข้มข้นสูงกว่ายอดเงินจำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตปกติ (Nies, 1999) ก็เร็ว ๆ ว่า Zn พบเฉพาะในสาหร่ายสีน้ำตาล S. swartzi ความเข้มข้นของสังกะสีอาจบันทึก หรือควบคุม โดยคริปต์ของ dehydrogenases และเอนไซม์โปรตีนสังเคราะห์ในชนิดนี้ (Besada et al., 2009)โลหะหนัก ซีดีและ Pb มีไม่รู้จักบทบาทในชีวิต และมีพิษแม้ที่ความเข้มข้นต่ำ (Nies, 1999 วอร์ด 1987) และเหมือนได้รับการบันทึกจากตัวอย่างสาหร่ายทะเลในการศึกษาปัจจุบัน เพิ่มเติม Cd ความเข้มข้นสูงกว่าในสาหร่ายสีแดง Pterocladia capillacea (Topcuoglu et al., 2010), และ สาหร่ายสีน้ำตาล pinnatifida Undaria (Besada et al., 2009) แต่ในของเราตรวจสอบความเข้มข้นของแคดเมียมค่อนข้างสม่ำเสมอทุกชั้นของสาหร่ายทะเล นี้ช่วยให้มั่นใจว่า ความเข้มข้นของแคดเมียมในสาหร่ายทะเลอาจทำให้รบกวนสรีรวิทยาและความเป็นพิษแม้ที่ความเข้มข้นต่ำมาก ความเข้มข้นที่โลหะในสาหร่ายทะเลตัวอย่างที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากพันธุ์กับสายพันธุ์ ซึ่งทำให้ sanindication ชนิดต่าง ๆ สาหร่ายที่มีความสามารถในการสะสมโลหะแตกต่างจาก anenvironmentสาหร่ายสีเขียวมีมากกว่ากำลังการผลิตโลหะหนัก eof uptak เปรียบเทียบกับสาหร่ายสีแดง และสีน้ำตาลในการศึกษาของเรา Besada et al., 2009 สรุปว่า มีความสัมพันธ์ระหว่างโลหะหนักและสาหร่าย 'ประเภท' (Chlorophyceae สาหร่ายสีเขียว สีของพวกเขา Phaeophyceae สาหร่ายสีน้ำตาล และ Rhodophyceae สาหร่ายสีแดง) และความสามารถในการดูดซับโลหะหนักของฐานละเว้น cellwall polysaccharides

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายงานก่อนหน้านี้ Homaidan และคณะ (2011) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตความเข้มข้นสูงของแมงกานีสในสาหร่ายทะเล แม้ว่าพวกเขาจะจุลธาตุที่จำเป็นสำหรับพืชที่มันจะกลายเป็นพิษมากขึ้นที่ระดับความเข้มข้นสูงกว่ามูลค่าที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตตามปกติ (คน, 1999) มันเป็นที่น่าสังเกตว่า Zn ถูกพบในสาหร่ายสีน้ำตาล, S. swartzi ความเข้มข้นของสังกะสีอาจนำมาประกอบหรือถูกควบคุมโดย activators ของ dehydrogenases และเอนไซม์โปรตีนสังเคราะห์ในสายพันธุ์นี้ (Besada et al., 2009).
โลหะหนักเช่นแคดเมียมและตะกั่วมีบทบาทที่ไม่รู้จักในสิ่งมีชีวิตและมีความเป็นพิษแม้ใน ความเข้มข้นต่ำ (คน 1999; วอร์ด 1987) และเดียวกันได้รับการบันทึกจากตัวอย่างสาหร่ายในการศึกษาปัจจุบัน นอกจากนี้ความเข้มข้น Cd สูงในสาหร่ายสีแดง, Pterocladia capillacea (Topcuoglu et al., 2010) และสาหร่ายสีน้ำตาล, Undaria pinnatifida (Besada et al., 2009) แต่ในการตรวจสอบของเราเข้มข้นของแคดเมียมค่อนข้างสม่ำเสมอในทุกชั้นเรียนของ สาหร่ายทะเล เพื่อให้แน่ใจว่าระดับความเข้มข้นของแคดเมียมในสาหร่ายทะเลอาจก่อให้เกิดความวุ่นวายทางสรีรวิทยาและความเป็นพิษแม้ในความเข้มข้นที่ต่ำมาก ความเข้มข้นของโลหะในสาหร่ายตัวอย่างที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากสายพันธุ์สายพันธุ์ที่ให้ sanindication ว่าสายพันธุ์สาหร่ายที่แตกต่างกันมีความสามารถในการสะสมโลหะที่แตกต่างจากสาหร่าย anenvironment.Green มีความสามารถมากขึ้นในการ uptak โลหะหนัก EOF เมื่อเทียบกับสาหร่ายสีแดงและสีน้ำตาลในการศึกษาของเรา . . Besada et al, 2009 ได้ข้อสรุปว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างโลหะหนักและสาหร่าย 'จัดโดยสีของพวกเขา (Chlorophyceae สาหร่ายสีเขียว; Phaeophyceae สาหร่ายสีน้ำตาลและ Rhodophyceae สาหร่ายสีแดง) และความสามารถในการดูดซึมของฐานโลหะหนัก Dupon polysaccharides cellwall

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายงานก่อนหน้านี้ homaidan et al . ( 2011 ) ยังพบความเข้มข้นสูงของแมงกานีสในสาหร่ายทะเล . แม้ว่าพวกเขาจะเป็นรูปสำหรับพืชกลายเป็นพิษกว่าที่ความเข้มข้นสูงกว่าจำนวนเงินที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตตามปกติ ( คน , 1999 ) เป็นมูลค่า noting ว่า สังกะสีพบในสาหร่ายสีน้ำตาล . swartzi .ความเข้มข้นของสังกะสีอาจจะเกิดจากการกระตุ้นหรือควบคุมโดยเอนไซม์ดีไฮโดรจีเนสและเอนไซม์ที่ใช้ในการสังเคราะห์ของโปรตีนชนิดนี้ ( besada et al . , 2009 ) .
โลหะหนัก เช่น แคดเมียมและตะกั่วมีบทบาทที่ไม่รู้จักในสิ่งมีชีวิต และมีความเป็นพิษแม้ที่ความเข้มข้นต่ำ ( คน , 1999 ; วอร์ด , 1987 ) เหมือนกัน ได้รับการบันทึกจากสาหร่ายตัวอย่างในการศึกษาปัจจุบัน เพิ่มเติมซีดี สูงกว่าความเข้มข้นของสาหร่ายสีแดง pterocladia , capillacea ( topcuoglu et al . , 2010 ) และ สาหร่ายสีน้ำตาล อุนดาเรีย pinnatifida ( besada et al . , 2009 ) แต่ในการสอบสวนของเรา ความเข้มข้นของแคดเมียมค่อนข้างสม่ำเสมอในชั้นเรียนทั้งหมดของสาหร่ายทะเล .นี้ช่วยให้มั่นใจว่า ความเข้มข้นของแคดเมียมในสาหร่ายทะเลอาจก่อให้เกิดการรบกวนทางสรีรวิทยาและพิษแม้ในระดับความเข้มข้นต่ำมาก ความเข้มข้นของโลหะในตัวอย่างสาหร่ายที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากสายพันธุ์ชนิดที่ให้ sanindication ว่าสาหร่ายสายพันธุ์ที่แตกต่างกันจะสามารถสะสมโลหะที่แตกต่างจาก anenvironment .สาหร่ายสีเขียวมีความจุมากขึ้นเพื่อ uptak ช่วงโลหะหนักเมื่อเทียบกับสาหร่ายสีแดงและสีน้ำตาลในการศึกษาของเรา besada et al . , 2009 พบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างโลหะหนักและสาหร่าย ' ' จัดโดยสี ( วิธีการสีเขียว , สาหร่าย , phaeophyceae สาหร่ายสีน้ำตาล และ สาหร่ายสีแดง rhodophyceae ; , ) และความสามารถในการดูดซึมโลหะหนักฐานทีเซลล์วอลล์ไรด์