- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The CycloneDorothy lived in the Sta
The Cyclone
Dorothy lived in the State of Kansas with her Uncle Henry and her Aunt Em. They all lived in a little wooden house in the middle of the great Kansas prairie. The land was very flat and there were no tree or other houses nearby.
Uncle Henry was a famer and he had built the wooden house himself, many years before. The house only had one room. That room was used for eating and for sleeping in too.
There was a little hole under the celled the “cyclone cellar”. The family hid in the cellar when the strong winds of a cyclone blew across the prairie.
The hot sun had burnt the paint on the little house. Now the paint on the house was gray. The sun had burnt the land around the house too. Everything on the prairie was gray. Uncle Henry and Aunt Em had gray hair and gray, tired faces.
Dorothy,s Uncle Henry and Aunt Em were poor and they had worked very hard all their lives. It was not easy to be a farmer on the prairie and Uncle Henry was always very tired. He never smiled and Aunt Em always looked sad too. But Dorothy was always laughing. The girl had a little black dog called Toto. Dorothy played with Toto all day long.
But today, Dorothy and Toto were not playing. Uncle Henry was standing with Dorothy in the doorway of the little house. He was looking at the gray sky and he was very worried. Then they heard the sound of strong wind. It was coming from the south. It whistled and roared. It blew the long grass of the prairie until it was flat.
“There’s a cyclone coming, Em!” Uncle Henry called to his wife. “Get into the cyclone cellar! You get in too, Dorothy. I’ll look after the cows and horses.”
“Quick, Dorothy! Get inside!” Aunt Em cried as she opened the wooden trap door to the cellar.
Aunt Em climbed down through the trap door into the little hole. Dorothy ran into the house with Toto. But the little dog was afraid of the wind. He jumped down from Dorothy’s arms and ran under her bed. Dorothy caught him quickly and ran back across the room. But it was too late. Dorothy could not get into the cyclone cellar. The wind blew harder and harder. The little house shook and Dorothy fell down onto the floor.
Then a strange thing happened. Uncle Henry and Aunt Em’s house began to move. It turned around and went up and up. It was in the center of the cyclone where the north and south winds met. The winds pushed the house higher and higher, like a balloon.
The little house was carried over the prairie for miles and miles. Many house went by. It was very dark now and the wind went on making its terrible roaring sound. At last Dorothy lay down n her bed with Toto beside her. The girl closed her eyes and she was soon fast asleep.
Hours later, Dorothy was woken up by a hard bump. Everything had gone still. The house had stopped turning and bright sunshine filled the room with light.
Dorothy lived in the State of Kansas with her Uncle Henry and her Aunt Em. They all lived in a little wooden house in the middle of the great Kansas prairie. The land was very flat and there were no tree or other houses nearby.
Uncle Henry was a famer and he had built the wooden house himself, many years before. The house only had one room. That room was used for eating and for sleeping in too.
There was a little hole under the celled the “cyclone cellar”. The family hid in the cellar when the strong winds of a cyclone blew across the prairie.
The hot sun had burnt the paint on the little house. Now the paint on the house was gray. The sun had burnt the land around the house too. Everything on the prairie was gray. Uncle Henry and Aunt Em had gray hair and gray, tired faces.
Dorothy,s Uncle Henry and Aunt Em were poor and they had worked very hard all their lives. It was not easy to be a farmer on the prairie and Uncle Henry was always very tired. He never smiled and Aunt Em always looked sad too. But Dorothy was always laughing. The girl had a little black dog called Toto. Dorothy played with Toto all day long.
But today, Dorothy and Toto were not playing. Uncle Henry was standing with Dorothy in the doorway of the little house. He was looking at the gray sky and he was very worried. Then they heard the sound of strong wind. It was coming from the south. It whistled and roared. It blew the long grass of the prairie until it was flat.
“There’s a cyclone coming, Em!” Uncle Henry called to his wife. “Get into the cyclone cellar! You get in too, Dorothy. I’ll look after the cows and horses.”
“Quick, Dorothy! Get inside!” Aunt Em cried as she opened the wooden trap door to the cellar.
Aunt Em climbed down through the trap door into the little hole. Dorothy ran into the house with Toto. But the little dog was afraid of the wind. He jumped down from Dorothy’s arms and ran under her bed. Dorothy caught him quickly and ran back across the room. But it was too late. Dorothy could not get into the cyclone cellar. The wind blew harder and harder. The little house shook and Dorothy fell down onto the floor.
Then a strange thing happened. Uncle Henry and Aunt Em’s house began to move. It turned around and went up and up. It was in the center of the cyclone where the north and south winds met. The winds pushed the house higher and higher, like a balloon.
The little house was carried over the prairie for miles and miles. Many house went by. It was very dark now and the wind went on making its terrible roaring sound. At last Dorothy lay down n her bed with Toto beside her. The girl closed her eyes and she was soon fast asleep.
Hours later, Dorothy was woken up by a hard bump. Everything had gone still. The house had stopped turning and bright sunshine filled the room with light.
0/5000
พายุไซโคลนโดโรธีที่อาศัยอยู่ในรัฐแคนซัสกับเฮนรี่ลุงของเธอและเธอ Aunt Em พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในบ้านไม้เล็ก ๆ กลางทุ่งหญ้าแคนซัสดี แผ่นดินถูกแบนมาก และมีต้นไม่หรือบ้านอื่น ๆ ในบริเวณใกล้เคียงลุงเฮนรี famer เป็น และเขาก็สร้างบ้านไม้ ตัวเองหลายปีก่อน บ้านมีห้องเดียวเท่านั้น ที่ใช้ สำหรับกิน และนอนในเกินไปมีน้อยหลุมภายใต้การเป็น "ใต้ถุนพายุ" ครอบครัวซ่อนใต้ถุนเมื่อแรงลมของพายุได้พัดผ่านทุ่งหญ้าแสงแดดร้อนได้เผาสีในบ้านเล็กน้อย ตอนนี้สีในบ้านเป็นสีเทา แดดก็เผาแผ่นดินรอบบ้านเกินไป ทุกอย่างบนทุ่งหญ้ามีสีเทา ลุงเฮนรีและป้าเอ็มมีผมสีเทาและสีเทา หน้าเบื่อโดโรธี s เฮนรีลุงและป้าเอ็มได้ไม่ดี และพวกเขาได้ทำงานหนักมากชีวิตทั้งหมด มันไม่ได้ง่ายเพื่อให้ชาวนาในทุ่งหญ้า และลุงเฮนรีถูกเสมอไปเหนื่อยมาก ไม่เคยยิ้ม และป้าเอ็มมักจะดูเศร้าเกินไป แต่โดโรธีถูกหัวเราะเสมอ หญิงสาวมี Toto เรียกสุนัขสีดำเล็กน้อย โดโรธีเล่นกับ Toto ตลอดวันแต่วันนี้ โดโรธีและ Toto มีไม่เล่น ลุงเฮนรียืนกับโดโรธีในประตูบ้านน้อย เขาได้มองท้องฟ้าสีเทา และเป็นกังวลมาก จากนั้น พวกเขาได้ยินเสียงลมแรง มันมีมาจากภาคใต้ Whistled และ roared จึงได้พัดหญ้ายาวของทุ่งหญ้าจนถูกแบน"มีพายุมา เอ็ม" ลุงเฮนรีเรียกภรรยาของเขา "เข้าใต้ถุนพายุ คุณได้รับมากเกินไป โดโรธี ฉันจะดูแลวัวและม้า""ด่วน โดโรธี ได้รับภายใน" ป้าเอมร้องขณะที่เธอเปิดประตูกับดักไม้ไปใต้ถุนป้าเอมปีนลงผ่านประตูกับดักลงหลุมเล็กน้อย โดโรธีวิ่งเข้าบ้านกับ Toto แต่หมาน้อยกลัวลม เขาไปลงจากอาร์มของโดโรธี และวิ่งใต้เตียงของเธอ โดโรธีจับเขาได้อย่างรวดเร็ว และวิ่งไปทั่วห้อง แต่มันก็สายเกินไป ไม่สามารถรับโดโรธีเป็นใต้ถุนพายุไซโคลน ลมพัดหนัก และหนัก ลิตเติ้ลเฮ้าส์จับกับโดโรธีล้มลงบนพื้นแล้ว สิ่งแปลกเกิดขึ้น ลุงเฮนรีและป้าเอ็มบ้านเริ่มย้าย มันหันไปรอบ ๆ และค่า และค่า ก็อยู่ในศูนย์กลางของพายุการที่เหนือและใต้ลมตาม ลมดันบ้านสูงขึ้น และสูง ขึ้น เช่นบอลลูนทำบ้านเล็ก ๆ ผ่านทุ่งหญ้าไมล์ หลายบ้านไปด้วย มันเป็นสีเข้มมากตอนนี้ และลมไปทำมันแย่คำรามเสียง ในที่สุด โดโรธีวาง n เธอเตียง Toto ข้างเธอนั้น หญิงสาวปิดดวงตาของเธอ และเธอเร็ว ๆ นี้หลับได้อย่างรวดเร็วชั่วโมงต่อมา โดโรธีถูกตื่นขึ้น โดยชนยาก ทุกอย่างก็หายไปได้ยัง บ้านหยุดเปิด และซันไชน์สดใสเติมห้องที่ มีแสง
การแปล กรุณารอสักครู่..
พายุไซโคลนโดโรธีที่อาศัยอยู่ในรัฐแคนซัสกับเธอลุงเฮนรี่และเอ็มป้าของเธอ
พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในบ้านไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ในช่วงกลางของทุ่งหญ้าที่ดีแคนซัส ที่ดินถูกแบนมากและไม่มีต้นไม้หรือบ้านอื่นที่ใกล้เคียง.
ลุงเฮนรี่เป็นชาวนาและเขาได้สร้างบ้านไม้ตัวเองเมื่อหลายปีก่อน บ้านหลังนี้มีเพียงหนึ่งห้อง ห้องที่ใช้สำหรับการรับประทานอาหารและนอนหลับอยู่ในเกินไป.
มีหลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ภายใต้การเซลล์ "ที่ห้องใต้ดินพายุไซโคลน" ครอบครัวซ่อนตัวอยู่ในห้องใต้ดินเมื่อลมแรงของพายุไซโคลนพัดผ่านทุ่งหญ้า.
ดวงอาทิตย์ร้อนได้เผาสีบนบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้สีในบ้านเป็นสีเทา ดวงอาทิตย์ได้เผาที่ดินรอบ ๆ บ้านมากเกินไป ทุกอย่างบนทุ่งหญ้าเป็นสีเทา ลุงเฮนรี่และป้าเอ็มมีผมสีเทาและสีเทาใบหน้าเหนื่อย.
โดโรธี s ลุงเฮนรี่และป้า Em ยากจนและพวกเขาก็ทำงานหนักมากทุกชีวิตของพวกเขา มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเป็นชาวนาในทุ่งหญ้าและลุงเฮนรี่ก็มักจะเหนื่อยมาก เขาไม่เคยยิ้มและเอ็มป้ามักจะมองที่น่าเศร้ามากเกินไป แต่โดโรธีก็มักจะหัวเราะ หญิงสาวที่มีสุนัขสีดำเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรียกว่าโตโต้ โดโรธีกับโตโต้เล่นตลอดทั้งวัน.
แต่วันนี้โดโรธีและโตโต้ไม่ได้เล่น ลุงเฮนรี่กำลังยืนอยู่กับโดโรธีในทางเข้าประตูของบ้านหลังเล็ก ๆ น้อย ๆ เขากำลังมองไปที่ท้องฟ้าสีเทาและเขาก็เป็นห่วงมาก แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงลมที่แข็งแกร่ง มันก็มาจากทางทิศใต้ มันผิวปากและคำราม มันพัดหญ้ายาวของทุ่งหญ้าจนกว่าจะถูกแบน.
"มีพายุหมุนมาเป็นเอ็ม!" ลุงเฮนรี่ที่เรียกว่ากับภรรยาของเขา "รับเป็นห้องใต้ดินพายุไซโคลน! คุณจะได้รับในเกินไปโดโรธี ฉันจะดูแลวัวและม้า.
"" ด่วนโดโรธี! ได้รับภายใน "ป้า Em ร้องไห้ขณะที่เธอเปิดประตูกับดักไม้ห้องใต้ดิน.
ป้าเอ็มปีนขึ้นลงผ่านประตูกับดักลงหลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ โดโรธีวิ่งเข้าไปในบ้านที่มีโตโต้ แต่สุนัขเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็กลัวของลม เขากระโดดลงมาจากแขนของโดโรธีและวิ่งอยู่ใต้เตียงของเธอ โดโรธีจับเขาได้อย่างรวดเร็วและวิ่งกลับไปในห้องพัก แต่มันก็สายเกินไป โดโรธีไม่สามารถได้รับในห้องใต้ดินพายุไซโคลน ลมพัดหนักและยาก บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ สั่นสะเทือนและโดโรธีล้มลงบนพื้น.
นั้นเป็นสิ่งที่แปลกที่เกิดขึ้น ลุงเฮนรี่และบ้านป้าเอ็มเริ่มที่จะย้าย มันหันไปรอบ ๆ และเดินขึ้นและขึ้น มันอยู่ในศูนย์กลางของพายุไซโคลนที่เหนือและใต้ลมพบ ลมผลักบ้านที่สูงขึ้นและสูงขึ้นเช่นบอลลูน.
บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ดำเนินการไปทุ่งหญ้าไมล์และไมล์ บ้านหลายคนไปโดย มันมืดมากในขณะนี้และลมไปในการทำเสียงคำรามน่ากลัวของมัน โดโรธีที่ล่าสุดวาง n เตียงของเธอกับโตโต้ข้างๆเธอ หญิงสาวปิดตาของเธอและเธอก็หลับไปอย่างรวดเร็วในไม่ช้า.
ชั่วโมงต่อมาโดโรธีได้ตื่นขึ้นโดยชนหนัก ทุกสิ่งที่ได้ไปยัง บ้านได้หยุดการเปลี่ยนและแสงแดดสดใสเต็มไปด้วยห้องที่มีแสง
พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในบ้านไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ในช่วงกลางของทุ่งหญ้าที่ดีแคนซัส ที่ดินถูกแบนมากและไม่มีต้นไม้หรือบ้านอื่นที่ใกล้เคียง.
ลุงเฮนรี่เป็นชาวนาและเขาได้สร้างบ้านไม้ตัวเองเมื่อหลายปีก่อน บ้านหลังนี้มีเพียงหนึ่งห้อง ห้องที่ใช้สำหรับการรับประทานอาหารและนอนหลับอยู่ในเกินไป.
มีหลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ภายใต้การเซลล์ "ที่ห้องใต้ดินพายุไซโคลน" ครอบครัวซ่อนตัวอยู่ในห้องใต้ดินเมื่อลมแรงของพายุไซโคลนพัดผ่านทุ่งหญ้า.
ดวงอาทิตย์ร้อนได้เผาสีบนบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้สีในบ้านเป็นสีเทา ดวงอาทิตย์ได้เผาที่ดินรอบ ๆ บ้านมากเกินไป ทุกอย่างบนทุ่งหญ้าเป็นสีเทา ลุงเฮนรี่และป้าเอ็มมีผมสีเทาและสีเทาใบหน้าเหนื่อย.
โดโรธี s ลุงเฮนรี่และป้า Em ยากจนและพวกเขาก็ทำงานหนักมากทุกชีวิตของพวกเขา มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเป็นชาวนาในทุ่งหญ้าและลุงเฮนรี่ก็มักจะเหนื่อยมาก เขาไม่เคยยิ้มและเอ็มป้ามักจะมองที่น่าเศร้ามากเกินไป แต่โดโรธีก็มักจะหัวเราะ หญิงสาวที่มีสุนัขสีดำเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรียกว่าโตโต้ โดโรธีกับโตโต้เล่นตลอดทั้งวัน.
แต่วันนี้โดโรธีและโตโต้ไม่ได้เล่น ลุงเฮนรี่กำลังยืนอยู่กับโดโรธีในทางเข้าประตูของบ้านหลังเล็ก ๆ น้อย ๆ เขากำลังมองไปที่ท้องฟ้าสีเทาและเขาก็เป็นห่วงมาก แล้วพวกเขาก็ได้ยินเสียงลมที่แข็งแกร่ง มันก็มาจากทางทิศใต้ มันผิวปากและคำราม มันพัดหญ้ายาวของทุ่งหญ้าจนกว่าจะถูกแบน.
"มีพายุหมุนมาเป็นเอ็ม!" ลุงเฮนรี่ที่เรียกว่ากับภรรยาของเขา "รับเป็นห้องใต้ดินพายุไซโคลน! คุณจะได้รับในเกินไปโดโรธี ฉันจะดูแลวัวและม้า.
"" ด่วนโดโรธี! ได้รับภายใน "ป้า Em ร้องไห้ขณะที่เธอเปิดประตูกับดักไม้ห้องใต้ดิน.
ป้าเอ็มปีนขึ้นลงผ่านประตูกับดักลงหลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ โดโรธีวิ่งเข้าไปในบ้านที่มีโตโต้ แต่สุนัขเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็กลัวของลม เขากระโดดลงมาจากแขนของโดโรธีและวิ่งอยู่ใต้เตียงของเธอ โดโรธีจับเขาได้อย่างรวดเร็วและวิ่งกลับไปในห้องพัก แต่มันก็สายเกินไป โดโรธีไม่สามารถได้รับในห้องใต้ดินพายุไซโคลน ลมพัดหนักและยาก บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ สั่นสะเทือนและโดโรธีล้มลงบนพื้น.
นั้นเป็นสิ่งที่แปลกที่เกิดขึ้น ลุงเฮนรี่และบ้านป้าเอ็มเริ่มที่จะย้าย มันหันไปรอบ ๆ และเดินขึ้นและขึ้น มันอยู่ในศูนย์กลางของพายุไซโคลนที่เหนือและใต้ลมพบ ลมผลักบ้านที่สูงขึ้นและสูงขึ้นเช่นบอลลูน.
บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ดำเนินการไปทุ่งหญ้าไมล์และไมล์ บ้านหลายคนไปโดย มันมืดมากในขณะนี้และลมไปในการทำเสียงคำรามน่ากลัวของมัน โดโรธีที่ล่าสุดวาง n เตียงของเธอกับโตโต้ข้างๆเธอ หญิงสาวปิดตาของเธอและเธอก็หลับไปอย่างรวดเร็วในไม่ช้า.
ชั่วโมงต่อมาโดโรธีได้ตื่นขึ้นโดยชนหนัก ทุกสิ่งที่ได้ไปยัง บ้านได้หยุดการเปลี่ยนและแสงแดดสดใสเต็มไปด้วยห้องที่มีแสง
การแปล กรุณารอสักครู่..
พายุไซโคลน
โดโรธีอาศัยอยู่ในรัฐแคนซัสกับเธอ ลุงเฮนรี่และป้าของเธอพวกเขา พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในบ้านไม้เล็กๆ อยู่ตรงกลางของผืนใหญ่แคนซัส ที่ดินถูกแบนมากและไม่มีต้นไม้หรือบ้านอื่น ๆใกล้เคียง
ลุงเฮนรี่เป็น famer และเขาได้สร้างบ้านไม้เอง หลายปีก่อนหน้านี้ บ้านมีเพียงห้องเดียวที่ห้องก็ใช้กินและนอนด้วย
มีรูเล็กๆใต้ celled " ไซโคลนใต้ดิน " ครอบครัวซ่อนตัวอยู่ในห้องใต้ดิน เมื่อลมแรงพายุพัดข้ามทุ่งหญ้า .
แดดร้อนได้เผาทาสีในบ้านหลังน้อย ตอนนี้ทาสีในบ้านสีเทา ดวงตะวันเผาที่ดินรอบๆบ้านด้วย ทุกอย่างเกี่ยวกับทุ่งหญ้าก็กลายเป็นสีเทาลุงเฮนรีกับป้าเอ็มมีผมสีเทาและสีเทา ใบหน้าเหนื่อย .
โดโรธี ของลุงเฮนรี่และป้าเอ็มยากจนและพวกเขาได้ทำงานหนักมาตลอดชีวิตของพวกเขา มันไม่ง่ายที่จะเป็นเกษตรกรในทุ่งหญ้าและลุงเฮนรี่ก็เหนื่อยมาก เขาไม่เคยยิ้มกับป้ามันดูเศร้าเกินไป แต่โดโรธีก็มักจะหัวเราะ ผู้หญิงมีสุนัขดำตัวน้อยชื่อ โตโต้โดโรธีกับโตโต้เล่นทั้งวัน และโดโรธี โตโต้
วันนี้ไม่ได้เล่นนะ ลุงเฮนรียืนอยู่กับโดโรธีที่หน้าประตูของบ้านหลังน้อย เขามองดูท้องฟ้าสีเทา เขาเป็นห่วงมาก จากนั้นพวกเขาได้ยินเสียงของลมที่พัดแรง มันมาจากใต้ และก็ทำเสียงคำราม มันพัดหญ้ายาวของทุ่งหญ้า จนกระทั่งมันแบน .
" มีพายุมาเอ็ม " ลุงเฮนรี่ เรียกภรรยา " เข้าไปในพายุในห้องใต้ดิน คุณก็ ดอโรธี ฉันจะดูแลวัวและม้า "
" รวดเร็ว โดโรธี ! เข้าไปข้างใน ! " ป้าเอ็มร้องขณะที่เธอเปิดประตูไม้ใต้ดิน
ป้าเอ็มปีนลงผ่านประตูไปในหลุมเล็ก ๆน้อย ๆ โดโรธีวิ่งเข้าไปในบ้านกับโตโต้ แต่หมาน้อยกลัวลมเขากระโดดลงจากอ้อมแขนโดโรธีและวิ่งใต้เตียงของเธอ โดโรธีจับเขาเร็วๆ และวิ่งกลับมาอีกฟากของห้อง แต่มันสายไปแล้ว โดโรธี จะ เข้าไปในพายุหมุนห้องใต้ดิน ลมพัดหนักขึ้นและหนักขึ้น บ้านหลังน้อยสั่นและโดโรธีก็ล้มลงบนพื้น
แล้วสิ่งประหลาดก็เกิดขึ้น ลุงเฮนรีกับป้าเอ็มบ้านเริ่มขยับ มันหันไปรอบ ๆและขึ้นและขึ้นมันอยู่ในศูนย์กลางของไซโคลนที่เหนือ และลมใต้ เจอกัน ลมผลักบ้านสูงขึ้น และสูงขึ้น เช่น บอลลูน
บ้านหลังน้อยถูกพาข้ามทุ่งหญ้าสำหรับไมล์และไมล์ หลายบ้านไป มันมืดมากแล้ว ลมก็ทำให้เสียงคำรามของมันน่ากลัว เมื่อโดโรธีนอนลงบนเตียงของเธอกับโตโต้ ที่อยู่ข้างๆ เธอหญิงสาวหลับตาแล้วเธอก็เร็วหลับเร็ว .
ชั่วโมงต่อมา โดโรธีตื่นขึ้นโดยกระแทกอย่างหนัก ทุกอย่างก็หายไปเฉยๆ บ้านก็หยุดหมุนและสดใสแสงแดดเต็มห้อง
ด้วยแสง
โดโรธีอาศัยอยู่ในรัฐแคนซัสกับเธอ ลุงเฮนรี่และป้าของเธอพวกเขา พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในบ้านไม้เล็กๆ อยู่ตรงกลางของผืนใหญ่แคนซัส ที่ดินถูกแบนมากและไม่มีต้นไม้หรือบ้านอื่น ๆใกล้เคียง
ลุงเฮนรี่เป็น famer และเขาได้สร้างบ้านไม้เอง หลายปีก่อนหน้านี้ บ้านมีเพียงห้องเดียวที่ห้องก็ใช้กินและนอนด้วย
มีรูเล็กๆใต้ celled " ไซโคลนใต้ดิน " ครอบครัวซ่อนตัวอยู่ในห้องใต้ดิน เมื่อลมแรงพายุพัดข้ามทุ่งหญ้า .
แดดร้อนได้เผาทาสีในบ้านหลังน้อย ตอนนี้ทาสีในบ้านสีเทา ดวงตะวันเผาที่ดินรอบๆบ้านด้วย ทุกอย่างเกี่ยวกับทุ่งหญ้าก็กลายเป็นสีเทาลุงเฮนรีกับป้าเอ็มมีผมสีเทาและสีเทา ใบหน้าเหนื่อย .
โดโรธี ของลุงเฮนรี่และป้าเอ็มยากจนและพวกเขาได้ทำงานหนักมาตลอดชีวิตของพวกเขา มันไม่ง่ายที่จะเป็นเกษตรกรในทุ่งหญ้าและลุงเฮนรี่ก็เหนื่อยมาก เขาไม่เคยยิ้มกับป้ามันดูเศร้าเกินไป แต่โดโรธีก็มักจะหัวเราะ ผู้หญิงมีสุนัขดำตัวน้อยชื่อ โตโต้โดโรธีกับโตโต้เล่นทั้งวัน และโดโรธี โตโต้
วันนี้ไม่ได้เล่นนะ ลุงเฮนรียืนอยู่กับโดโรธีที่หน้าประตูของบ้านหลังน้อย เขามองดูท้องฟ้าสีเทา เขาเป็นห่วงมาก จากนั้นพวกเขาได้ยินเสียงของลมที่พัดแรง มันมาจากใต้ และก็ทำเสียงคำราม มันพัดหญ้ายาวของทุ่งหญ้า จนกระทั่งมันแบน .
" มีพายุมาเอ็ม " ลุงเฮนรี่ เรียกภรรยา " เข้าไปในพายุในห้องใต้ดิน คุณก็ ดอโรธี ฉันจะดูแลวัวและม้า "
" รวดเร็ว โดโรธี ! เข้าไปข้างใน ! " ป้าเอ็มร้องขณะที่เธอเปิดประตูไม้ใต้ดิน
ป้าเอ็มปีนลงผ่านประตูไปในหลุมเล็ก ๆน้อย ๆ โดโรธีวิ่งเข้าไปในบ้านกับโตโต้ แต่หมาน้อยกลัวลมเขากระโดดลงจากอ้อมแขนโดโรธีและวิ่งใต้เตียงของเธอ โดโรธีจับเขาเร็วๆ และวิ่งกลับมาอีกฟากของห้อง แต่มันสายไปแล้ว โดโรธี จะ เข้าไปในพายุหมุนห้องใต้ดิน ลมพัดหนักขึ้นและหนักขึ้น บ้านหลังน้อยสั่นและโดโรธีก็ล้มลงบนพื้น
แล้วสิ่งประหลาดก็เกิดขึ้น ลุงเฮนรีกับป้าเอ็มบ้านเริ่มขยับ มันหันไปรอบ ๆและขึ้นและขึ้นมันอยู่ในศูนย์กลางของไซโคลนที่เหนือ และลมใต้ เจอกัน ลมผลักบ้านสูงขึ้น และสูงขึ้น เช่น บอลลูน
บ้านหลังน้อยถูกพาข้ามทุ่งหญ้าสำหรับไมล์และไมล์ หลายบ้านไป มันมืดมากแล้ว ลมก็ทำให้เสียงคำรามของมันน่ากลัว เมื่อโดโรธีนอนลงบนเตียงของเธอกับโตโต้ ที่อยู่ข้างๆ เธอหญิงสาวหลับตาแล้วเธอก็เร็วหลับเร็ว .
ชั่วโมงต่อมา โดโรธีตื่นขึ้นโดยกระแทกอย่างหนัก ทุกอย่างก็หายไปเฉยๆ บ้านก็หยุดหมุนและสดใสแสงแดดเต็มห้อง
ด้วยแสง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Pseudo Hermaphrodites
- ครอบครัวของฉันมีธุรกิจใหญ่โต โดยที่พ่อขอ
- ความมุ่งมั่นในการทำงาน
- lucky drawn
- Gorgeous
- billion
- handle
- 1ดอลลาร์เท่ากับ3บาท
- Pls kindly note below have been sent out
- ประกอบ
- เรียนรู้
- ฉันพูดไทยได้นิดหน่อย
- คุณตอบไม่ชัดเจน
- In addition to the inputs tested in the
- ขอให้เธอมีความสุข เราไม่เป็นไร เรามันคนน
- ธรรมชาติของพืชส่วนใหญ่อยู่ในป่า
- เราสามารถอ่านรายละเอียดจากทางเว็บไซต์
- Though exiled from home, Ora still came
- ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคุณเลย
- ฉันไม่อาจจะลืมคุณได้
- ซึ่งต่อมาจำเลยที่ 3 ได้วางเงินเป็นหลักปร
- We found that the mean dietary intake of
- I will always love you alone to go as lo
- ระวัง
