Vrinda Grover, a lawyer and women’s

Vrinda Grover, a lawyer and women’s rights activist based in New Delhi, said the court had wrongly looked for injuries on the body of the woman and of the accused as the only sign that a rape had been committed. “Why does the absence of injury suggest consent?” Ms. Grover asked, adding that “forceful penetration” should be enough to indicate that the woman had not wanted to have sex.

“The court in this case is not interpreting the evidence before it in a manner that the law and the jurisprudence of the Supreme Court requires,” Ms. Grover said.

In 1983, India’s rape laws were amended to say that a court should presume that a woman who says she did not consent is telling the truth. The change was prompted by a case in 1972, when a 16-year-old tribal girl named Mathura, who used a single name, was allegedly raped in a police station. Mathura’s family lodged a criminal complaint against two officers. The Supreme Court eventually threw out the case, saying the girl’s body bore no outward signs of rape.

The ruling sparked protests by women’s groups. Four eminent law professors wrote an open letter of complaint to the chief justice about the ruling, leading to the 1983 changes. Even after that, questions around consent in rape cases lingered and in 2013, further amendments to India’s rape law clarified that a woman who does not physically resist the act of penetration should not be presumed to have consented to sex.

“This was a clarification, not a change in the law, because repeatedly courts were interpreting consent wrongly,” Ms. Grover said. And, in her opinion, the Delhi High Court has done so now. “They are only looking at extraneous circumstances: the fact that she is an adult, had consumed alcohol and had no injuries on the rest of her body.”

One line in the judgment has particularly raised eyebrows. The judges in their concluding paragraph noted that the deceased woman “was aged around 65-70, thus beyond the age of menopause.” Although they do not suggest that a post-menopausal woman cannot be raped, by mentioning that she was beyond the age of menstruation, “the judges are not comprehending what a crime of rape is, that it can be committed on a one month old or an 80 year old,” Ms. Grover said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Vrinda โกรเวอร์ ทนายความและในนิวเดลี กิจกรรมสิทธิสตรีกล่าวว่า ศาลผิดแนะบาดเจ็บในร่างกาย ของผู้หญิง และผู้ถูกกล่าวหาเป็นเพียงสัญลักษณ์ว่า ข่มขืนได้มุ่งมั่น "ทำไมไม่ขาดของบาดเจ็บแนะนำยินยอม" นางสาวโกรเวอร์ถาม เพิ่มที่ "พลังเจาะ" ควรจะเพียงพอที่จะบ่งชี้ว่า ผู้หญิงก็ไม่อยากมีเพศสัมพันธ์ นางสาวโกรเวอร์กล่าวว่า "ศาลในกรณีนี้จะไม่ตีความหลักฐานก่อนที่จะในลักษณะที่กฎหมายและวัลศาลฎีกาต้อง 1983 มีแก้ไขกฎหมายข่มขืนของอินเดียว่าศาลควรเหมาเอาว่า ผู้หญิงที่ว่า เธอมิได้ยินยอมจะบอกความจริง การเปลี่ยนแปลงที่ได้รับการพร้อมท์ โดยกรณีที่ในปี 1972 เมื่ออายุ 16 ปีชาวสาวมธุระ ชื่อที่ใช้ชื่อเดียว ถูกลักลอบข่มขืนในสถานีตำรวจ ครอบครัวของมธุระต่อศาลอาญาร้องเรียนกับเจ้าหน้าที่สอง ศาลฎีกาก็โยนออกกรณี บอกว่า ร่างกายของสาวแบกไม่สัญญาณขาออกของการข่มขืน ปกครองที่จุดประกายการประท้วงโดยกลุ่มสตรี อาจารย์กฎหมายอีกสี่เขียนการเปิดจดหมายร้องเรียนถึงประธานศาลเกี่ยวกับหุ นำไปสู่การเปลี่ยนแปลง 1983 แม้หลังจากที่ อวลอยู่ถามสถานยินยอมในกรณีข่มขืน และในปี 2013 แก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายข่มขืนของอินเดียขึ้ว่าไม่ควร presumed ผู้หญิงที่ไม่จริงต่อต้านการกระทำของการเจาะจะได้ยินยอมทางเพศ นางสาวโกรเวอร์กล่าวว่า "นี้เป็นการชี้แจง ไม่เปลี่ยนแปลงในกฎหมาย เนื่องจากซ้ำศาลได้ตีความยินยอมผิด ก ในความคิดของเธอ ศาลสูงเดลีได้ทำตอนนี้ "พวกเขากำลังมองหาที่สถานการณ์ไม่เฉพาะ: ความจริงที่ว่า เธอเป็นผู้ใหญ่ มีการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และได้ไม่บาดเจ็บในส่วนอื่น ๆ ของร่างกายของเธอ" หนึ่งบรรทัดในคำพิพากษามีโดยเฉพาะยกคิ้ว ผู้พิพากษาในการย่อหน้าสรุปไว้ที่ผู้หญิงผู้ "ถูกอายุรอบ 65-70 ดังนั้นนอกเหนือจากอายุของวัยหมดประจำเดือน" ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่แนะนำให้ ผู้หญิงหลังวัยทองไม่ถูกข่มขืน โดยการกล่าวถึงว่า เธอเกินอายุของการมีประจำเดือน "ผู้พิพากษาไม่ comprehending อาชญากรรมสิ่งของข่มขืน ว่า มันสามารถจะมุ่งมั่นเป็นหนึ่งเดือนเก่าหรือเป็น 80 ปี นางสาวโกรเวอร์กล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

vrinda โกรเวอร์ทนายความและหญิง's กิจกรรมด้านสิทธิอยู่ในนิวเดลีกล่าวว่าศาลได้มองผิดสำหรับการบาดเจ็บต่อร่างกายของผู้หญิงและของผู้ถูกกล่าวหาเป็นสัญญาณเดียวที่ข่มขืนได้รับการมุ่งมั่น. "ทำไมขาดของการบาดเจ็บที่แนะนำได้รับความยินยอม? "นางสาว โกรเวอร์ถามเพิ่มว่า"เจาะพลัง" ควรจะเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ต้องการที่จะมีเพศสัมพันธ์. "ศาลในกรณีนี้ไม่ได้มีการตีความหลักฐานก่อนที่จะในลักษณะที่ว่ากฎหมายและกฎหมายของศาลฎีกาต้อง"นางสาว โกรเวอร์กล่าวว่า. ในปี 1983 อินเดีย's กฎหมายข่มขืนถูกแก้ไขเพื่อบอกว่าศาลควรจะเข้าใจว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอบอกว่าเธอไม่ยินยอมจะบอกความจริง การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวได้รับแจ้งจากกรณีในปี 1972 เมื่อวันที่ 16 - ปี- สาวชนเผ่าเก่ามถุราชื่อที่ใช้ชื่อเดียวถูกข่มขืนที่ถูกกล่าวหาว่าอยู่ในสถานีตำรวจ มถุรา'ครอบครัว s ยื่นร้องเรียนทางอาญากับตำรวจทั้งสองนาย ที่ศาลฎีกาในที่สุดก็โยนออกกรณีที่ว่าสาว'ร่างกาย s เบื่อไม่มีสัญญาณออกไปด้านนอกของการข่มขืน. ปกครองจุดประกายการประท้วงโดยผู้หญิง' กลุ่ม s สี่อาจารย์กฎหมายที่มีชื่อเสียงเขียนจดหมายเปิดการร้องเรียนไปยังหัวหน้าผู้พิพากษาเกี่ยวกับการพิจารณาคดีที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลง 1983 แม้หลังจากนั้นคำถามรอบได้รับความยินยอมในกรณีข่มขืนอ้อยอิ่งและในปี 2013 การแก้ไขเพิ่มเติมต่อไปยังประเทศอินเดีย'กฎหมายข่มขืน s ชี้แจงว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้ร่างกายต่อต้านการกระทำของการเจาะไม่ควรที่จะเชื่อว่าจะมีการยินยอมให้มีเพศสัมพันธ์. "นี่คือการชี้แจงไม่เปลี่ยนแปลงในกฎหมายเพราะศาลซ้ำถูกตีความได้รับความยินยอมผิด"นางสาว โกรเวอร์กล่าวว่า และในความคิดของเธอนิวเดลีศาลสูงได้ทำดังนั้นตอนนี้. "พวกเขาเป็นเพียงการมองหาที่สถานการณ์ภายนอก:. ความจริงที่ว่าเธอเป็นผู้ใหญ่มีการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และได้รับบาดเจ็บไม่มีในส่วนที่เหลือของร่างกายของเธอ" สายหนึ่งใน การตัดสินที่มีคิ้วขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้พิพากษาในวรรคสุดท้ายของพวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าผู้หญิงที่เสียชีวิต"อายุประมาณ 65 - 70 จึงเกินกว่าอายุของวัยหมดประจำเดือน." ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้แสดงให้เห็นว่าการโพสต์- ผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนไม่สามารถข่มขืนโดยกล่าวถึงว่าเธอเกินอายุ ของการมีประจำเดือน, "ผู้พิพากษาจะไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดอาชญากรรมของการข่มขืนคือว่ามันสามารถที่จะมุ่งมั่นในหนึ่งเดือนเก่าหรือ 80 ปีเก่า," นางสาว โกรเวอร์กล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

vrinda โกรเวอร์ นักกฎหมาย และนักเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิของผู้หญิงที่อยู่ในนิวเดลีกล่าวว่าศาลได้ผิดมองบาดแผลบนร่างกายของผู้หญิง และผู้ต้องหาเป็นเพียงเครื่องหมายที่ข่มขืนได้ก่อ " ทำไมไม่มีการบาดเจ็บว่ายินยอมหรือไม่ " คุณโกรเวอร์ ถามเพิ่มว่า " รุก " มีพลังเพียงพอที่จะบ่งชี้ว่าผู้หญิงไม่ได้ต้องการมีเซ็กส์

" ศาลในคดีนี้ไม่ใช่การตีความหลักฐานก่อนในลักษณะที่ว่า กฎหมายและกฎหมายของศาลฎีกา ต้อง " คุณโกรเวอร์กล่าว

ใน 1983 กฎหมายข่มขืนของประเทศอินเดียมีการกล่าวว่าศาลควรจะเข้าใจว่าผู้หญิงที่บอกว่าเธอไม่ยอมพูดความจริง . เปลี่ยนแปลงแจ้งด้วยกรณีในปี 1972 เมื่ออายุ 16 ปี สาวชื่อ มธุระเผ่า ,ที่ใช้ชื่อเดียว ถูกกล่าวหาว่าข่มขืนในสถานีตำรวจ ครอบครัวท่องเที่ยวก็ร้องเรียนทางอาญากับเจ้าหน้าที่ 2 . ศาลฎีกาในที่สุดทิ้งคดี บอกว่า ร่างกายของหญิงสาวก็ไม่มีสัญญาณออกไปด้านนอกของการข่มขืน .

ฝ่ายรัฐบาลจุดประกายการประท้วงโดยกลุ่มสตรี สี่อาจารย์กฎหมายที่มีชื่อเสียงเขียนจดหมายเปิดผนึกร้องเรียนกับหัวหน้าผู้พิพากษาเกี่ยวกับการปกครองนำไปสู่ 2526 มีการเปลี่ยนแปลง ถึงอย่างนั้น คำถามรอบยินยอมในคดีข่มขืนยังในปี 2013 ต่อไป การแก้ไขกฎหมายของอินเดียข่มขืนทำให้ผู้หญิงที่ไม่ทางร่างกายต่อต้านการกระทำของการเจาะไม่ควรจะสันนิษฐานว่ามีการยินยอมให้มีเพศสัมพันธ์ อีก

" นี้ชี้แจง ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงในกฎหมาย เพราะศาลเป็นซ้ำๆ การอนุญาตผิดพลาด " นางสาวโกรเวอร์กล่าว และในความคิดของเธอ ศาลสูงนิวเดลีได้ตอนนี้ " พวกเขาจะมองสถานการณ์ที่ไม่เกี่ยวข้อง : ความจริงที่ว่าเธอจะโตเป็นผู้ใหญ่ ได้บริโภคแอลกอฮอล์และไม่มีบาดแผลบนร่างกายของเธอ . . . "

หนึ่งบรรทัดในการตัดสินจึงได้ยกคิ้ว ผู้พิพากษาในย่อหน้าสรุประบุว่า ผู้เสียชีวิตเป็นผู้หญิงอายุประมาณ 60 " ,ดังนั้นนอกเหนือจากอายุวัยทอง แม้ว่าพวกเขาไม่แนะนำให้โพสต์วัยหมดประจำเดือนผู้หญิงจะถูกข่มขืนโดยการกล่าวขวัญว่าเธอเกินวัยมีประจำเดือน " กรรมการก็ไม่พบอะไร คดีข่มขืน มันสามารถกระทำในหนึ่งเดือนเก่าหรือ 80 ปี " นางสาว
โกรเวอร์กล่าว