A forward entry method was used in

A forward entry method was used in all regressions: Independent variables were added to the equation according to the amount of variance explained, with the criterion that they must be significant at p ^ .05. Postquake depression was predicted by prequake depression 08 = .51, p < .0001), stress (0 = .28, p < .0001), ruminative responses (/3 = .21, p < .005), and distracting responses (0 = -. 14, p = .04). Together, these variables accounted for 50% of the variance in 10-day depression scores.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้วิธีส่งต่อรายการในแสดงทั้งหมด: ตัวแปรอิสระเพิ่มสมการตามจำนวนผลต่างอธิบาย มีเกณฑ์ว่า จะต้องมีนัยสำคัญที่ p ^ .05 ถูกทำนาย postquake ภาวะซึมเศร้า โดยภาวะซึมเศร้า prequake 08 = .51, p < .0001), ความเครียด (0 = .28, p < .0001), คำตอบอักษรพิเศษซึ่งครุ่นคิด (/ 3 = .21, p < .005), และรบกวนการตอบสนอง (0 =-. 14, p =.04). ร่วมกัน ตัวแปรเหล่านี้คิดเป็น 50% ของความแปรปรวนในคะแนนภาวะซึมเศร้า 10 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการป้อนไปข้างหน้าได้ถูกใช้ในการวิเคราะห์ทั้งหมด: ตัวแปรอิสระที่ถูกเพิ่มเข้าไปในสมการให้เป็นไปตามปริมาณของความแปรปรวนอธิบายกับเกณฑ์ที่ว่าพวกเขาจะต้องเป็นอย่างมีนัยสำคัญที่ P ^ 05 Postquake ภาวะซึมเศร้าได้รับการคาดการณ์โดย prequake ภาวะซึมเศร้า 08 = 0.51, p <0.0001) ความเครียด (0 = 0.28, p <0.0001) การตอบสนองตรึกตรอง (/ 3 = 0.21, p <0.005) และการตอบสนองเสียสมาธิ ( 0 = -. 14, p = 0.04) ร่วมกันตัวแปรเหล่านี้คิดเป็น 50% ของความแปรปรวนของคะแนนภาวะซึมเศร้า 10 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีเข้าไปข้างหน้าใช้สังกะสี : ตัวแปรอิสระทั้งหมดมีการเพิ่มสมการตามปริมาณความอธิบาย มีเกณฑ์ว่าเขาต้องเป็น P ^ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 05 postquake ภาวะซึมเศร้าถูกทำนายโดย prequake depression 08 = . 51 , p < . 001 ) ความเครียด ( 0 = . 22 , p < . 001 ) , การตอบสนองอย่างใคร่ครวญ ( / 3 = . 22 , p < . 005 ) และเสียสมาธิการตอบสนอง ( 0 = - 14 , p = . 04 ) ด้วยกัน ตัวแปรเหล่านี้คิดเป็น 50% ของความแปรปรวนใน 10 วันภาวะซึมเศร้าคะแนน